00000445 |
Previous | 445 of 881 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
ROZDZIAŁ iii.
411
to obydwa zakończenii odpadły w słowiańskiej mowie, a pozostało
samo s wymienione na S w obudwu tych skłonnikach, litewski zaś
język przyjął tylko w miejscowniku zajimkową końcówkę, lecz w dopełniiczu poprzestił na rzeczownikowej.
e) Celownik brzmi w sanskrycie na rodzij męzki i nijaki jebhjas, tebhjas,
na rodzij żeński jobhjas, tabhjas, w litewskim na rodzij męzki jemus,
temus, jems, tems, na rodzij żeński jomus, tomus, joms, toms, w starosłowiańskim na wszystkie trzy rodzaje jims, tems, tak samo w polskim
jims, tyme.
f) Nirzędnik brzmi w sanskrycie na rodzij męzki i nijaki jais, tais, na
rodzij żeński jdbhis, tdbhis, w litewskim na rodzij męzki jais, tais, na
rodzij żeński jomis, joms, tomis, toms, w starosłowiańskim na wszystkie trzy rodzaje jimi, temi, w polskim wyłącznie po polsku ^erpi, terpi,
po słowiańsku rprpi, tymi. Obie dwie formy są dobre, lecz każdi z nich
powinna być używani na wszystkie trzy rodzaje.
3. W łiczbie podwójnej
a) mianownik i biernik brzmią w sanskrycie na rodzij męzki jau, tan, na
rodzij nijaki i żeński je, te, w litewskim na rodzij męzki judu, tudu,
na rodzij żeński judwi, tudwi, w starosłowiańskim na rodzij męzki i«,
ta, na rodzij nijaki i żeński jh te.
b) Miejscownik i dopełniicz brzmią w sanskrycie na wszystkie trzy rodzaje jajos, tajos, w litewskim na oba rodzaje judweju, tudueju, w starosłowiańskim na wszystkie trzy rodzaje jeju,, toju.
c) Celownik i nirzędnik brzmią wr sanskrycie na wszystkie trzy rodzaje
jdbhjam, tdbhjom, w litewskim na rodzij męzkim temdwem, na rodzij
żeński tomdwem, w starosłowiańskim na wszystkie trzy rodzaje jima,
tema.
Uwdga. W polskim języku, jak skłonniki liczby mnogićj na rodzij nijaki
zginęły z dzisiejszej polszczyzny, tak samo stało się co do skłonników liczby podwójnój w skłinianiu zajimkowym.
§ 140.
Wzorzec wyłącznie polskiego skłaniania dwu zajimków, których temata są:
pierwiastki j, t.
Szukając światła dli polskiego skłinianii zajimkowego, zestawiliśmy
w § 138 skłinianie zajimkowe dwu spólnych pierwiistków i, t 4ech pokrewnych języków, jako to: sanskrytu, litewskiego,, starosłowiańskiego i polskiego. W następującym zaś § 139 staraliśmy się wyjaśnić ustrój i budowę każdego skłonnika tych spólnych cztyrem językom zajimków.
Obecnie podajemy wzorzec osobny dli samego polskiego skłinianii
tychże samych zajimków j, t, których skłonniki a riczej jich formy uzasa-
dnim poniżej w dodanych uwagach.
27*
| Title | Krytyczno-porównáwczá gramatyka je̦zyka polskiego |
| Creator | Malinowski, Franciszek Ksawery |
| Publisher | L. Rzepecki |
| Place of Publication | W Poznaniu |
| Date | 1869 |
| Language | pol |
| Type | Books/Pamphlets |
| Title | 00000445 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | ROZDZIAŁ iii. 411 to obydwa zakończenii odpadły w słowiańskiej mowie, a pozostało samo s wymienione na S w obudwu tych skłonnikach, litewski zaś język przyjął tylko w miejscowniku zajimkową końcówkę, lecz w dopełniiczu poprzestił na rzeczownikowej. e) Celownik brzmi w sanskrycie na rodzij męzki i nijaki jebhjas, tebhjas, na rodzij żeński jobhjas, tabhjas, w litewskim na rodzij męzki jemus, temus, jems, tems, na rodzij żeński jomus, tomus, joms, toms, w starosłowiańskim na wszystkie trzy rodzaje jims, tems, tak samo w polskim jims, tyme. f) Nirzędnik brzmi w sanskrycie na rodzij męzki i nijaki jais, tais, na rodzij żeński jdbhis, tdbhis, w litewskim na rodzij męzki jais, tais, na rodzij żeński jomis, joms, tomis, toms, w starosłowiańskim na wszystkie trzy rodzaje jimi, temi, w polskim wyłącznie po polsku ^erpi, terpi, po słowiańsku rprpi, tymi. Obie dwie formy są dobre, lecz każdi z nich powinna być używani na wszystkie trzy rodzaje. 3. W łiczbie podwójnej a) mianownik i biernik brzmią w sanskrycie na rodzij męzki jau, tan, na rodzij nijaki i żeński je, te, w litewskim na rodzij męzki judu, tudu, na rodzij żeński judwi, tudwi, w starosłowiańskim na rodzij męzki i«, ta, na rodzij nijaki i żeński jh te. b) Miejscownik i dopełniicz brzmią w sanskrycie na wszystkie trzy rodzaje jajos, tajos, w litewskim na oba rodzaje judweju, tudueju, w starosłowiańskim na wszystkie trzy rodzaje jeju,, toju. c) Celownik i nirzędnik brzmią wr sanskrycie na wszystkie trzy rodzaje jdbhjam, tdbhjom, w litewskim na rodzij męzkim temdwem, na rodzij żeński tomdwem, w starosłowiańskim na wszystkie trzy rodzaje jima, tema. Uwdga. W polskim języku, jak skłonniki liczby mnogićj na rodzij nijaki zginęły z dzisiejszej polszczyzny, tak samo stało się co do skłonników liczby podwójnój w skłinianiu zajimkowym. § 140. Wzorzec wyłącznie polskiego skłaniania dwu zajimków, których temata są: pierwiastki j, t. Szukając światła dli polskiego skłinianii zajimkowego, zestawiliśmy w § 138 skłinianie zajimkowe dwu spólnych pierwiistków i, t 4ech pokrewnych języków, jako to: sanskrytu, litewskiego,, starosłowiańskiego i polskiego. W następującym zaś § 139 staraliśmy się wyjaśnić ustrój i budowę każdego skłonnika tych spólnych cztyrem językom zajimków. Obecnie podajemy wzorzec osobny dli samego polskiego skłinianii tychże samych zajimków j, t, których skłonniki a riczej jich formy uzasa- dnim poniżej w dodanych uwagach. 27* |
