00000547 |
Previous | 547 of 881 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
ROZDZIAŁ VI.
518
5. Słowa jimionowe, urobione pogłosem u i ona, nie uribiąją form częstotliwych. Jednakże dokonane daruję uribii rozdarowywdm, niedokonane za-
ruję, rozzarowywdm.
6. Nakoniec następujące słowa w dzisiejszej książkowej polszczyznie
nie uribiąją form częstotliwych: mnę, mąt, mąć (tyle co rp,tosę),
brnę, cufinę, płonę, usnę, fiwosnę, drapnę, fyśrbnę, sastnę, szipnę, sustnę, śąę, tąpnę,
tupnę, vonę, zayisnę, zyifinę, dgnę, zgnę, ^mę, ryję wyję, trwam, gnam, bujam, fiuś-
tdm, cofam, mrgdm, sastdm, sarom, targdm, wdldm, bufidm, fiufidm, dyigdm, gibdm,
kiwdm, kuldm, latam, mafiom, migdm, motdm, pętam, pergdm, plątam, śikum, ślizgam, jednakże mówi się wyślizguję lub wyślizgiwdm, ś^addm, śyitdm, wąfidm, preję,
zonę lub zenę, sofię, fiolefię, kapę, śepę, kasę kąsam, migocę, somocę, trepocę śę, filo-
sęę. fiwoszę, gwazd^, gmórę, taję, tajdł, tajać lecz taję, tajić urabia zatajam, kra ę,
lecz kroję mi wykrajdm i wykrdwdm, fiwacę, płocę, t. j. grodzę płot, pocę śę, żółcę,
kosę,zufię, lapr, ropę, ddyę, drętyę, yęzę, płoyę, tky>, trdyę, zniyę, mzi, śluzę, które
urąbii częstotliwe formy od pierwotnika sług, wysługiodm lub wysługuj', msę od
mefi? pustosę, węsę, zeryetfi, kapłoiię, Iskni, Iśry,, ranę, śqę, wonę, seleąę, pdrę, t. j. łączę dwoje ze sobą, lecz parę od pora ma rypardm, pstre, warę, jare, celę śę, ckli,
mgłę, smolę, tlę, zglę, roję, śmerdę, jednakże zaśmarddm śę, słysę, które urabia formy częstotliwe od stufidm, np. wysłuliywdm, wysłufiuje, Bezę wyręczi się częstotliwemi od Begę lub Begnę, jako to: w-yfiegdm, drżę wyręczi się częstotliwemi od
drgdm, jako to: podrygam, podrygiwdm itd. derze, lezę wyręczi się częstotliwemi
od legę i lgnę, jako to: wylęgam, mzi, gyerfię; stoję uribii swe częstotliwe formy
od piórwiastku sta, jako to: stawom* za które używimy dzisiij staję, boję śę,
obdydm śę.
Uwdga 1. Niekiedy unikanie dwuznaczności jest powodem, że nie uribiimy
form częstotliwych od niektórych słów. Np. nie uribiimy formy częstotliwój od
słowa dokonanego pomnę (porpętosę), którego forma częstotliwi według analogiji
pnę, zapinam byłaby porpihdm, a to jest właśnie forma częstotliwi słowa pomyę,
yspomnę, wsporpindm, którego również pićrwiistek jest mn, aczkolwiek jinnego znaczenii. Ze słowem mnę, mąć zdają się zostawać w etymologicznym związku wyrazy mekki, męka i t. d. Od słowa ryję musiałaby być forma częstotliwi według analogiji myję, umywam, ryj?, ryodm, lecz ryvdm jest także formą prawidłową
od słowa rvę, np. porwę, poryrdm itd. Od targdm byłaby forma częstotliwi targuję, co jest słowem niedokonanym jimionowym od pićrwotnika targ; komuby jednak zależało na użyciu formy częstotliwej od słowa targdm, musiiłby użyć rodzimej częstotliwej, np. wytargiwdm, dli różnicy od słowa dokonanego wytarguję.
Od słowa płoyę byłaby forma częstotliwi ptdydm, a to jest właśnie formą częstotliwą Od płoyę*
Uwdga 2. Jak już powiedziano, największa część form częstotliwych nie
używi się wcale pojedynczo, to jest bez przyjimka, np. ćindm, pinom, zi^dm itd.
W takim razie, jeżeli nim chodzi o wyrażenie pojęcia częstotliwości, oznaczamy je
przysłówkiem zęsio w połączeniu ze słowem niedokonanym, położonym bez przyjimka lub s przyjimkiem s formą częstotliwą, np. on tąe często, lub ućind często
gałązki itd.; ona mdleje często zamiast mdlśvd itd. Jeżeli zaś słowo wcale nie
uribii formy częstotliwój, wtedy opisujemy ją, gdy tego potrzeba, słowem niedokonanym za pomocą przysłówka zęsio, lub słowa zwyknąć, jak to sobie postępują
i jinne języki nie mające form częstotliwych, jako to: on śi^eje często ze złości; on
zwykł sinieć, bladnąć; po niemiecku: er wird oft blass: albo: er pflegt blass zd
| Title | Krytyczno-porównáwczá gramatyka je̦zyka polskiego |
| Creator | Malinowski, Franciszek Ksawery |
| Publisher | L. Rzepecki |
| Place of Publication | W Poznaniu |
| Date | 1869 |
| Language | pol |
| Type | Books/Pamphlets |
| Title | 00000547 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | ROZDZIAŁ VI. 518 5. Słowa jimionowe, urobione pogłosem u i ona, nie uribiąją form częstotliwych. Jednakże dokonane daruję uribii rozdarowywdm, niedokonane za- ruję, rozzarowywdm. 6. Nakoniec następujące słowa w dzisiejszej książkowej polszczyznie nie uribiąją form częstotliwych: mnę, mąt, mąć (tyle co rp,tosę), brnę, cufinę, płonę, usnę, fiwosnę, drapnę, fyśrbnę, sastnę, szipnę, sustnę, śąę, tąpnę, tupnę, vonę, zayisnę, zyifinę, dgnę, zgnę, ^mę, ryję wyję, trwam, gnam, bujam, fiuś- tdm, cofam, mrgdm, sastdm, sarom, targdm, wdldm, bufidm, fiufidm, dyigdm, gibdm, kiwdm, kuldm, latam, mafiom, migdm, motdm, pętam, pergdm, plątam, śikum, ślizgam, jednakże mówi się wyślizguję lub wyślizgiwdm, ś^addm, śyitdm, wąfidm, preję, zonę lub zenę, sofię, fiolefię, kapę, śepę, kasę kąsam, migocę, somocę, trepocę śę, filo- sęę. fiwoszę, gwazd^, gmórę, taję, tajdł, tajać lecz taję, tajić urabia zatajam, kra ę, lecz kroję mi wykrajdm i wykrdwdm, fiwacę, płocę, t. j. grodzę płot, pocę śę, żółcę, kosę,zufię, lapr, ropę, ddyę, drętyę, yęzę, płoyę, tky>, trdyę, zniyę, mzi, śluzę, które urąbii częstotliwe formy od pierwotnika sług, wysługiodm lub wysługuj', msę od mefi? pustosę, węsę, zeryetfi, kapłoiię, Iskni, Iśry,, ranę, śqę, wonę, seleąę, pdrę, t. j. łączę dwoje ze sobą, lecz parę od pora ma rypardm, pstre, warę, jare, celę śę, ckli, mgłę, smolę, tlę, zglę, roję, śmerdę, jednakże zaśmarddm śę, słysę, które urabia formy częstotliwe od stufidm, np. wysłuliywdm, wysłufiuje, Bezę wyręczi się częstotliwemi od Begę lub Begnę, jako to: w-yfiegdm, drżę wyręczi się częstotliwemi od drgdm, jako to: podrygam, podrygiwdm itd. derze, lezę wyręczi się częstotliwemi od legę i lgnę, jako to: wylęgam, mzi, gyerfię; stoję uribii swe częstotliwe formy od piórwiastku sta, jako to: stawom* za które używimy dzisiij staję, boję śę, obdydm śę. Uwdga 1. Niekiedy unikanie dwuznaczności jest powodem, że nie uribiimy form częstotliwych od niektórych słów. Np. nie uribiimy formy częstotliwój od słowa dokonanego pomnę (porpętosę), którego forma częstotliwi według analogiji pnę, zapinam byłaby porpihdm, a to jest właśnie forma częstotliwi słowa pomyę, yspomnę, wsporpindm, którego również pićrwiistek jest mn, aczkolwiek jinnego znaczenii. Ze słowem mnę, mąć zdają się zostawać w etymologicznym związku wyrazy mekki, męka i t. d. Od słowa ryję musiałaby być forma częstotliwi według analogiji myję, umywam, ryj?, ryodm, lecz ryvdm jest także formą prawidłową od słowa rvę, np. porwę, poryrdm itd. Od targdm byłaby forma częstotliwi targuję, co jest słowem niedokonanym jimionowym od pićrwotnika targ; komuby jednak zależało na użyciu formy częstotliwej od słowa targdm, musiiłby użyć rodzimej częstotliwej, np. wytargiwdm, dli różnicy od słowa dokonanego wytarguję. Od słowa płoyę byłaby forma częstotliwi ptdydm, a to jest właśnie formą częstotliwą Od płoyę* Uwdga 2. Jak już powiedziano, największa część form częstotliwych nie używi się wcale pojedynczo, to jest bez przyjimka, np. ćindm, pinom, zi^dm itd. W takim razie, jeżeli nim chodzi o wyrażenie pojęcia częstotliwości, oznaczamy je przysłówkiem zęsio w połączeniu ze słowem niedokonanym, położonym bez przyjimka lub s przyjimkiem s formą częstotliwą, np. on tąe często, lub ućind często gałązki itd.; ona mdleje często zamiast mdlśvd itd. Jeżeli zaś słowo wcale nie uribii formy częstotliwój, wtedy opisujemy ją, gdy tego potrzeba, słowem niedokonanym za pomocą przysłówka zęsio, lub słowa zwyknąć, jak to sobie postępują i jinne języki nie mające form częstotliwych, jako to: on śi^eje często ze złości; on zwykł sinieć, bladnąć; po niemiecku: er wird oft blass: albo: er pflegt blass zd |
