Page 951-952 |
Previous | 476 of 656 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
951 SANCTI EUSEBH salutis noslrae causa Deus sempiternae virtutis ho- A minem perfeclum induìt, pali voluit, morte irium- phaia tertio die resurrexit, ad dexleram Patris se¬ det, venturus judìcare vivos et mortuos : novit et Spiritus sanctus : leslis est Ecclesia catholìca, quae sic conlìtelur : quìa non ego in me reus ero, sed vos, qui conservos meos necessaria minislraluros prohi¬ bere voluislis. Et si hoc paraveriiis, vos debere con- temnere : non quasi mortem limenlem, sed ne post excessum meum dicalis me volunlaria morie exire voluisse et ^ quamdam nobis nebuiam accusalìonìs invenìatìs : convenlurum me sciiote Ecclesias, quas ^ clausìs interim litteris possim perlingere ; conven¬ lurum et Dei servos, ut in ìpsìs concurrenlìbus, or- bis terrarum, quid fides integra quae ab universis catholicis episcopis comproba ta est, ab Arìomanìlis ^ patiatur quos ante damnavìt, possit agnoscere. Ilem subscripsi ego Eusebius episcopus. Adjuro te qui has lilteras legerìs, per Pairem, Fi¬ lium et Spiritum sanctum, ut non supprimas, sed alii legendas Iradas. VI, Hi ergo vix quarta die ad hunc libellum e mì- Iig''^tij jejunos ad bospìtium iu quo maiiseramus , revertere nos compulerunt. Viderunt ìnierea, quem¬ admodum nos revertenles populi cum gaudio susce¬ perunt. Lucernis nostrum bospìtium circumdede¬ runt. Coepìmus annuente Domino iterum egeniibus ministrare. Non hoc suslìnuìt ipsorum inhumauìtas, et nostrum amorem ìn suum odium ^ perdìderunt. Vix fere viginti et quinque tolerare potuerunt dies. Erumpunt deuuo, et cum perdila multorum manu ad nostrum bospìtium veniunt armati fustibus, per aliena claustra parietem rumpuni, et ad nos ^ vio¬ lenti perveniunt. Iterum rapiunt, et ìn arctìore cus¬ todia cum solo charissìmo Tegriuo presbytero reclu- dunt. Noslros quoque fraires, id est presbyleros et diaconos omnes rapiunt et ìncludunl. Post trìduum poteslate sua per loca diversa in exsiliurn millunt, Alios fratres qui ad nos venerant vìsitandos, in car¬ cere publìco millunt, per plùrimos dies reclusos te¬ nenl. Advolanles iterum ad bospìtium, omnia quoe aut in sumptu aut pauperibus fuerant comparata, * diruunt. Sed quìa hoc publicum ipsorum facinus ab omnibus civibus noiabalur, argumento hoc usi sunl, ut aliqua redderenl leviora, et se nobis nostra j. reddidisse jactarent, Sumptus vero apud se tenue¬ runt : el post tanium scelus quaerebanl, si fieri pos¬ sit, sic negare, ut nullum de meis ad me venire per- mìlterent, qui escas corpori neces.sarìas afferrel, Vix sexta die, claniaiuibus sibi diversis, unum venire permìsérunt. Quantum ad se fuit, oslenderunl homi- cidae animos; quem primum, nea malignitate cessa- reni, quarta die dìmiserunt. Poslmodum sexla vix, VERCELLENSIS 952 deficientibus nobis, olim cum victu venire permìsé¬ runt. Ha^c itaque sunt Ariomanitarum opera. VII. Videie, sanctissimi fratres, si non esl perse- culìo, dum haec palìmur qui fìdem calholicam custo- dimus : et altius cogitate, num valde eiiam deterìor sii quam illa, quae fiebat per hos qui ìdolis servie- bant, IUÌ mìtiebant in carcerem, non tamen prohi¬ bebant ad se venire suos. Quantum ergo satanas Ecclesias vulneraverit per Ariomanitarum crudeli- laiem ! In custodia publica millunt, qui liberare de¬ bent. Violentìam faciunt, qui ut patìantur jusiìtice causa dìscunt. Aliena diripiunt, qui sua direpta ne repetant, de divina lege doceniur. Praelereo quanta illos invasit crudelìtas, dum facullalibus temporali- bus gaudent. Iu carcere lalronibus clausìs a quaes- tionariis vel a judìcibus non denegatur facultas videndi suos : a nobis el nostri prohibentur : et devoti fratres ne veniant, non solum ab hospìlìo arceniur quo tenemur, sed ne adeant s carcerem, comminatìone terrenlur. Sic cunctos subjugaverunt, ut manifestissime ^^ agnoverim. Ab episcopis inci- piam : dum honorem quidam timent amillere, ipsos fldem perdìdisse; dumque facullates terrenas et im- munitates nolunt perdere, ccelestes thesauros el ve¬ ram securìtalem nullam judìcasse. Sic quoque duclì caeteri, dum epìscopos.haìc timentes perdere vident, amare coeperunt quaì semper habere non possunt. Vili. Sic Ariomanìlte divites lerrent, dum bis proscrìplìonem minantur : sic pauperes, dum potes¬ tatem ìn carcere recludendì habent. Et quanta in¬ sania est I In loco quo tenemur, non solum viros qui nobis serviunt ìn carcerem mìttunt, sed et puellas sanciìmoniales sine ullo divino timore in cusiodia publica recludunt. Sed ut gavisi non sunt seniores mali, qui pudicitiam Susanna^ violare quaìrebanl ; ita nec hi gaudebunt semper, qui Ecclesiam perse¬ cutlone varia el depressione nimia suae infidelitaii conantur subjicere. Dìxit enim sanctus Daniel ad illos : Sic timentes filim Israel concumbebant vobis- cum(Dan. xm, 57), Sed recedat, sanctissimi, huma- nus timor a vestris animis, cum habeatìs Domìni consolalìonem, qui dicit : Nolite tìmere illos qui cor¬ pus occidunt, animam autem occìdere non possunt {Matlh, X, 18). Tempus est probationis : iempus est, ut probaiì ìnnotescant ^ manifesti. Ideo acce¬ perunt humanum adjulorìum, quia divinum non ha¬ bent : quod sì haberent, numquaui potestale terrena ìnnoceniìum sibi animas subjugareut. IX. Multa de iilorum malìs, quibus non solus ego, seu plurimi deprìmimur, debueramus scribere ; sed ne possemus hoc facere, et ipsorum crudelitatem litteris iniiuiare, arctissìma custodia servamnr ab ipsis. Ideo ad nos, et alii nostri et amici prohibentur a Al, Et quamdam vobis nebuiam excusatìonìs. ^ Al. Clausus. Mox, ut ipsis conc. e Al. Mitigata. Et paulo post : Viderunt in terra. Mendose. ^Al, Perviderunt. « XU Volentes^ Corrupiìssimé^ ^ Leg. diripiunt. 8 Ne adeant carcerem, commìn. Al. ne adeant, car- cerum commìn, ^ Locus mutilus. ^ Al. Manifestati.
Object Description
Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus XII. |
Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
Date | 1845 |
Call Number | BR60.M4 |
Language | Latin |
Type | Books/Pamphlets |
Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
Title | Page 951-952 |
Type | Books/Pamphlets |
Transcript | 951 SANCTI EUSEBH salutis noslrae causa Deus sempiternae virtutis ho- A minem perfeclum induìt, pali voluit, morte irium- phaia tertio die resurrexit, ad dexleram Patris se¬ det, venturus judìcare vivos et mortuos : novit et Spiritus sanctus : leslis est Ecclesia catholìca, quae sic conlìtelur : quìa non ego in me reus ero, sed vos, qui conservos meos necessaria minislraluros prohi¬ bere voluislis. Et si hoc paraveriiis, vos debere con- temnere : non quasi mortem limenlem, sed ne post excessum meum dicalis me volunlaria morie exire voluisse et ^ quamdam nobis nebuiam accusalìonìs invenìatìs : convenlurum me sciiote Ecclesias, quas ^ clausìs interim litteris possim perlingere ; conven¬ lurum et Dei servos, ut in ìpsìs concurrenlìbus, or- bis terrarum, quid fides integra quae ab universis catholicis episcopis comproba ta est, ab Arìomanìlis ^ patiatur quos ante damnavìt, possit agnoscere. Ilem subscripsi ego Eusebius episcopus. Adjuro te qui has lilteras legerìs, per Pairem, Fi¬ lium et Spiritum sanctum, ut non supprimas, sed alii legendas Iradas. VI, Hi ergo vix quarta die ad hunc libellum e mì- Iig''^tij jejunos ad bospìtium iu quo maiiseramus , revertere nos compulerunt. Viderunt ìnierea, quem¬ admodum nos revertenles populi cum gaudio susce¬ perunt. Lucernis nostrum bospìtium circumdede¬ runt. Coepìmus annuente Domino iterum egeniibus ministrare. Non hoc suslìnuìt ipsorum inhumauìtas, et nostrum amorem ìn suum odium ^ perdìderunt. Vix fere viginti et quinque tolerare potuerunt dies. Erumpunt deuuo, et cum perdila multorum manu ad nostrum bospìtium veniunt armati fustibus, per aliena claustra parietem rumpuni, et ad nos ^ vio¬ lenti perveniunt. Iterum rapiunt, et ìn arctìore cus¬ todia cum solo charissìmo Tegriuo presbytero reclu- dunt. Noslros quoque fraires, id est presbyleros et diaconos omnes rapiunt et ìncludunl. Post trìduum poteslate sua per loca diversa in exsiliurn millunt, Alios fratres qui ad nos venerant vìsitandos, in car¬ cere publìco millunt, per plùrimos dies reclusos te¬ nenl. Advolanles iterum ad bospìtium, omnia quoe aut in sumptu aut pauperibus fuerant comparata, * diruunt. Sed quìa hoc publicum ipsorum facinus ab omnibus civibus noiabalur, argumento hoc usi sunl, ut aliqua redderenl leviora, et se nobis nostra j. reddidisse jactarent, Sumptus vero apud se tenue¬ runt : el post tanium scelus quaerebanl, si fieri pos¬ sit, sic negare, ut nullum de meis ad me venire per- mìlterent, qui escas corpori neces.sarìas afferrel, Vix sexta die, claniaiuibus sibi diversis, unum venire permìsérunt. Quantum ad se fuit, oslenderunl homi- cidae animos; quem primum, nea malignitate cessa- reni, quarta die dìmiserunt. Poslmodum sexla vix, VERCELLENSIS 952 deficientibus nobis, olim cum victu venire permìsé¬ runt. Ha^c itaque sunt Ariomanitarum opera. VII. Videie, sanctissimi fratres, si non esl perse- culìo, dum haec palìmur qui fìdem calholicam custo- dimus : et altius cogitate, num valde eiiam deterìor sii quam illa, quae fiebat per hos qui ìdolis servie- bant, IUÌ mìtiebant in carcerem, non tamen prohi¬ bebant ad se venire suos. Quantum ergo satanas Ecclesias vulneraverit per Ariomanitarum crudeli- laiem ! In custodia publica millunt, qui liberare de¬ bent. Violentìam faciunt, qui ut patìantur jusiìtice causa dìscunt. Aliena diripiunt, qui sua direpta ne repetant, de divina lege doceniur. Praelereo quanta illos invasit crudelìtas, dum facullalibus temporali- bus gaudent. Iu carcere lalronibus clausìs a quaes- tionariis vel a judìcibus non denegatur facultas videndi suos : a nobis el nostri prohibentur : et devoti fratres ne veniant, non solum ab hospìlìo arceniur quo tenemur, sed ne adeant s carcerem, comminatìone terrenlur. Sic cunctos subjugaverunt, ut manifestissime ^^ agnoverim. Ab episcopis inci- piam : dum honorem quidam timent amillere, ipsos fldem perdìdisse; dumque facullates terrenas et im- munitates nolunt perdere, ccelestes thesauros el ve¬ ram securìtalem nullam judìcasse. Sic quoque duclì caeteri, dum epìscopos.haìc timentes perdere vident, amare coeperunt quaì semper habere non possunt. Vili. Sic Ariomanìlte divites lerrent, dum bis proscrìplìonem minantur : sic pauperes, dum potes¬ tatem ìn carcere recludendì habent. Et quanta in¬ sania est I In loco quo tenemur, non solum viros qui nobis serviunt ìn carcerem mìttunt, sed et puellas sanciìmoniales sine ullo divino timore in cusiodia publica recludunt. Sed ut gavisi non sunt seniores mali, qui pudicitiam Susanna^ violare quaìrebanl ; ita nec hi gaudebunt semper, qui Ecclesiam perse¬ cutlone varia el depressione nimia suae infidelitaii conantur subjicere. Dìxit enim sanctus Daniel ad illos : Sic timentes filim Israel concumbebant vobis- cum(Dan. xm, 57), Sed recedat, sanctissimi, huma- nus timor a vestris animis, cum habeatìs Domìni consolalìonem, qui dicit : Nolite tìmere illos qui cor¬ pus occidunt, animam autem occìdere non possunt {Matlh, X, 18). Tempus est probationis : iempus est, ut probaiì ìnnotescant ^ manifesti. Ideo acce¬ perunt humanum adjulorìum, quia divinum non ha¬ bent : quod sì haberent, numquaui potestale terrena ìnnoceniìum sibi animas subjugareut. IX. Multa de iilorum malìs, quibus non solus ego, seu plurimi deprìmimur, debueramus scribere ; sed ne possemus hoc facere, et ipsorum crudelitatem litteris iniiuiare, arctissìma custodia servamnr ab ipsis. Ideo ad nos, et alii nostri et amici prohibentur a Al, Et quamdam vobis nebuiam excusatìonìs. ^ Al. Clausus. Mox, ut ipsis conc. e Al. Mitigata. Et paulo post : Viderunt in terra. Mendose. ^Al, Perviderunt. « XU Volentes^ Corrupiìssimé^ ^ Leg. diripiunt. 8 Ne adeant carcerem, commìn. Al. ne adeant, car- cerum commìn, ^ Locus mutilus. ^ Al. Manifestati. |