Page XIX-XX |
Previous | 14 of 552 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
XIX
MAFFEI EDITÌONIS
XX
tamquam princìpes gregum.Non solum autem arieies A Del sermo consuluit. Hos ergo gradus Camici quair;
cum incenso oirerentur, sed etiam boves offerentur cum hircis; idest contumacis naturai pecora ad cul- turam Deidomanlur, qui sub momento temporis eru¬ diti sint. Non ergo de pecudibus hiec loquiiur, sed in bobus Ecclesiae hominis fìgura monstraiur : illos sci¬ licet, quos persecutionis lenipestas in Martyrum glo¬ riam generavii. Scimus enim plures per ignoranliani exemplo Martyrum ad marlyrium cucurrìsse, fidei marlyrio gloriam consecutos ; qualis fuit ille unus de latronìbus, qui cum Domino crucifixus ìn ipsa sua damnatione Deum confessus est, dicens : Memento mei,Domine, cum veneris inregnum tuum {Lue.x\in, 42). Cui ila responsum a Deo est : Amen dico tibi, hodie mecum eris in Paradiso. Poslea enim quam personam Aposiolorum, Martyrum, Prophelaruni Spìrilus pro¬ pheialis ostenderat, quibus modis animai essent in vita, eloquilur dicens :
Quanta fecil animw mew.
Hanc enim animam posuit in vitam, hanc in refri¬ gerium Jnduxii, haec in holocaustis domum Deiìnlroi^ vit. Meruit ergo bona aniina, quae ad Deum ore cla¬ mavit, uon in lingua, sed sub lingua : in occullis scilicet lingua Deiim confessa est, propter quod ex Martyrum persola dictum est :
Injustitiam si conspexi in corde meo, non exaudiat Deus^ Proplerea exaudivil me Deus, intendit voci ora* lionis mew.
In corde suo nullum scilicet vilium contrahens; hic enim dignus fuit audiri. Invita ejus anima posila est : pedes ejus non commoti sunl, el in refrigerium ìnductus est, et domum Dei inlroivit, et quae dìstin- xerat labiis vola persolvil, dicendo :
Renediclus Deus qui non.amovit deprecalìonem meam et misericordiam suam a me. Laudem Deo coeptam in exordio Psalmi, in fine confessus esl Deum, cui glo¬ ria est in secula seculorum.
INCIPIT PSALMUS CXIX.
Canlìcum graduum. q
Ad te, Domine, cum iribularer clamavi, et exaudisti nie.
Psalmorum tituli, ul ìn Psalmis ostenditur, habent suas proprias significatìones, rationèm et argumenia scriplorum, quaì subjacent, brevissime continentes : de quibus nunc non est necesse tractare. lune eiiim ìd fieri oporlet,cum Psalmus unusquisqué traciabitur : Nunc vero Canlìcum graduum attingimus, quorum continua et aequalis inscriptio est. In plerisque autem Psalmis multa secundum historiam, et ordinem in superscriptionibus eorum esse indila legimus : ul curn fugit David a facie filli sui Absalon, cum mulavìt vultum suum coram Àbimelech, cum post Bersabee a Nalhan Propheta monelur, et in reliquis sicubi ges¬ torum veritas ipsis Psalmorum tìtnlis continetur. Sed meminisse nos oporlet, ejusdem Psalmos non idcirco omnes corporaliler intelligendos; quin potius oportet nos spiriialem ìnielligentìam sub hac gestarum rerum
mus, per quos ascendere ad loca^ quae sunt Sancto¬ rum, possimus. Arduus enim usque in ea, et angusti itinerìs ascensus est. Ideo ait David Propheta :
Ad te, Domine, cum tribularer clamavi, et exaudisti me. Cum enim quis deprecans jusle clamet ad Domi¬ num; audiet continuo dicenten>sibi : ecceadsum. Et quia adest, iterum rogandus est :
Domine, libera animam meam a labiis iniquis et a lìngua dolosa. Dolosa autem lingua opus est fallax, quod per vitae temporalis spem dedueil ìn mortefn. Haerelicorum quoque ista mendacia sunt, aliter om¬ nia tradere et decere, quam scripta sunl. Ab his igi¬ tur per Dei misericordiam oranies liheramur : et in¬ ter eorum tribul.jtiones, clamantes ad Denm exau- diemur. Sub hoc subsequilur.
Quid detur libi, et quid apponaiur libi ad linguam dolosam? id est quid tibi adversus lalsilaiem ejus praesidiì alFeratur? resimnsum est : Sagìilw poteittes acutw ìn carbonibus desolaloriis. Sagittam autem ipsum ^ Dominum nuncupalum Esaias ostendit, hoc mudo dicens : Posuit me ut sagittam eléclam, et in pharetra sua abscondil me, el ait. Grande libi esl hoc, vocari te puerum meum {Is. xlix, 2). Sint ergo bae sagittae utrum- ' que in modum exspectataì, vel in poenam iniquorum, vel in sanctorum corpòrum peccaium vulnerantés : sitque vel devaslans carbo, vel purgans, purgai aulem ad perfectam innocentiam confitentes.
Heu mei quod incolalus meus prolongatus est. Post enim sagittas Domini, et illos carbones desolalorios beati illius regni gloriam desiderai. Ncque solum de¬ siderai, sed omues moras odit dicendo :
Heu me ! quod incolalus meus prolongatus est l Tale hoc dictuni est, ut cum in Evangelio petimus : Àdve- nìat regnum tuum, fiat voluntas tua {Matt. vi, iO). In hoc igitur corpore positus prophelaì spiritus, nimium sibi prolixum incolatum querilur hic, feslinans pere- grinari a terrenis, et incolare coelestia ; ut derélìctis praesenlibus, consequalur invisibilia et aeterna : ideo¬ que ait :
Heu me I quod incolatu>s meus prolongatus est : ha¬ bitam cum inhabitantibus Cedar. Cedar gens est Ismae¬ litarum. deserta incolens , cujus fines usque Medos el Persas proferuntur. Cedar enìni Ismael Iilius fuit. Genesi testante: Primitìvus,ìnqnw, Ismael Nàveoth,et Cedar {Par. i, !29). Hi sunt nunc Saraceni nuncupali. Qui ergo Psalmos islos terreno ingenio ìutelligendos pula- veruni, id volunt ex' persona populi captivi Prophetam conquestum fuisse, quod in habitaculis Cedar longus illi populo fuerit incolalus. Sed viriutem verbi non sic intelligere debemus : Cedar enim secundum IIe- braicam linguam, ut nobiscum pronunliatur, obscu¬ ratio esl. Meminit hujus labernaculi sponsa ìlla in Canticis canticorum dicens : Nigra sum, et formosa sum filia Hìerusalem^ sicut Tabeinaculum Cedar.
Propheta ergo, quia ini(|uorum consortium et habilationem eoruin in obscura tis odirel, ideò ait :
Multum incola fuit anima mea; cum his qui oderant
commemoratìone suscitari. Ergo si secundum tilulos j. pacem, eram pacificus, cum loquebar illis ìmpugnabant super^criptos in hoc Psalmo, aliquid <ìe hisioria con--^^ me gfraris.
lineai, videndum esl. In Esaiae euim libro, orante Ezechia, signum ei posilum èst in gradibus proroga lai salutis. Erant autem in domo ejus gradus decem, quos sol ultra temporis sui cursum lumine suo acce¬ dente consceiidii, rursumque die mortis ejusdem temporis sui lumine decedente descendit. Sed nulla ad psalmos historiaì similitudoest. Hoc tamen quod E2iecliise datum est signum, manifesie oslendit Dei lumen his, quibus prò meritis fulurae vitae beatitudo impertiiur, accedere; illis vero quibus sit negala, dis¬ cedere. Esse autem in tempio gradus quindecim, hi¬ sioria nobis locuta est, dispositosque ordines consi¬ stere, quibus quoìdam quasi dignitas in àiUecedentibus .obrmérelur : ut Levitici primnm consisterent, post Israeliiae, lune Pr<)selytì, et deinceps alii. Psalrai eniin non sui lantum temporis res nuhliaut, quibus Kripii sunt j sed universis, qui in vitam venirent,
Eral quidem propheta pacificus cuin pacis inimicis; sed praedicationém ipsius oderant; et a doctrina Dei commovebantur. Hos ergo modestia sua Prophela in pace cohibebat : ideoque praedicare pacem propheta non desinil; sed pacis praedicatorem inimici pacis im- pugnanl. .
INCIPIT PSALMUS CXX.
jCANTlCUM GRADUUM.
Levavi oculos meos ìn montes, unde venìet auxilium mihi.
Humanaì menlis natura ea est, ut sì cogitaliohè aliqiiìd contempleniur, talis se nobis unaqutieque spe¬ cies exhibeat, ^qiialem eam et cogitando formemus. Quoquo|emm mentis nostrae oculos intenderimus, id ipsum ih|'quod fixi sunt referunt ad sensum. Leva vit ergo in montes Prophela oculos ; quosnam oculos ?
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus IX. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page XIX-XX |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | XIX MAFFEI EDITÌONIS XX tamquam princìpes gregum.Non solum autem arieies A Del sermo consuluit. Hos ergo gradus Camici quair; cum incenso oirerentur, sed etiam boves offerentur cum hircis; idest contumacis naturai pecora ad cul- turam Deidomanlur, qui sub momento temporis eru¬ diti sint. Non ergo de pecudibus hiec loquiiur, sed in bobus Ecclesiae hominis fìgura monstraiur : illos sci¬ licet, quos persecutionis lenipestas in Martyrum glo¬ riam generavii. Scimus enim plures per ignoranliani exemplo Martyrum ad marlyrium cucurrìsse, fidei marlyrio gloriam consecutos ; qualis fuit ille unus de latronìbus, qui cum Domino crucifixus ìn ipsa sua damnatione Deum confessus est, dicens : Memento mei,Domine, cum veneris inregnum tuum {Lue.x\in, 42). Cui ila responsum a Deo est : Amen dico tibi, hodie mecum eris in Paradiso. Poslea enim quam personam Aposiolorum, Martyrum, Prophelaruni Spìrilus pro¬ pheialis ostenderat, quibus modis animai essent in vita, eloquilur dicens : Quanta fecil animw mew. Hanc enim animam posuit in vitam, hanc in refri¬ gerium Jnduxii, haec in holocaustis domum Deiìnlroi^ vit. Meruit ergo bona aniina, quae ad Deum ore cla¬ mavit, uon in lingua, sed sub lingua : in occullis scilicet lingua Deiim confessa est, propter quod ex Martyrum persola dictum est : Injustitiam si conspexi in corde meo, non exaudiat Deus^ Proplerea exaudivil me Deus, intendit voci ora* lionis mew. In corde suo nullum scilicet vilium contrahens; hic enim dignus fuit audiri. Invita ejus anima posila est : pedes ejus non commoti sunl, el in refrigerium ìnductus est, et domum Dei inlroivit, et quae dìstin- xerat labiis vola persolvil, dicendo : Renediclus Deus qui non.amovit deprecalìonem meam et misericordiam suam a me. Laudem Deo coeptam in exordio Psalmi, in fine confessus esl Deum, cui glo¬ ria est in secula seculorum. INCIPIT PSALMUS CXIX. Canlìcum graduum. q Ad te, Domine, cum iribularer clamavi, et exaudisti nie. Psalmorum tituli, ul ìn Psalmis ostenditur, habent suas proprias significatìones, rationèm et argumenia scriplorum, quaì subjacent, brevissime continentes : de quibus nunc non est necesse tractare. lune eiiim ìd fieri oporlet,cum Psalmus unusquisqué traciabitur : Nunc vero Canlìcum graduum attingimus, quorum continua et aequalis inscriptio est. In plerisque autem Psalmis multa secundum historiam, et ordinem in superscriptionibus eorum esse indila legimus : ul curn fugit David a facie filli sui Absalon, cum mulavìt vultum suum coram Àbimelech, cum post Bersabee a Nalhan Propheta monelur, et in reliquis sicubi ges¬ torum veritas ipsis Psalmorum tìtnlis continetur. Sed meminisse nos oporlet, ejusdem Psalmos non idcirco omnes corporaliler intelligendos; quin potius oportet nos spiriialem ìnielligentìam sub hac gestarum rerum mus, per quos ascendere ad loca^ quae sunt Sancto¬ rum, possimus. Arduus enim usque in ea, et angusti itinerìs ascensus est. Ideo ait David Propheta : Ad te, Domine, cum tribularer clamavi, et exaudisti me. Cum enim quis deprecans jusle clamet ad Domi¬ num; audiet continuo dicenten>sibi : ecceadsum. Et quia adest, iterum rogandus est : Domine, libera animam meam a labiis iniquis et a lìngua dolosa. Dolosa autem lingua opus est fallax, quod per vitae temporalis spem dedueil ìn mortefn. Haerelicorum quoque ista mendacia sunt, aliter om¬ nia tradere et decere, quam scripta sunl. Ab his igi¬ tur per Dei misericordiam oranies liheramur : et in¬ ter eorum tribul.jtiones, clamantes ad Denm exau- diemur. Sub hoc subsequilur. Quid detur libi, et quid apponaiur libi ad linguam dolosam? id est quid tibi adversus lalsilaiem ejus praesidiì alFeratur? resimnsum est : Sagìilw poteittes acutw ìn carbonibus desolaloriis. Sagittam autem ipsum ^ Dominum nuncupalum Esaias ostendit, hoc mudo dicens : Posuit me ut sagittam eléclam, et in pharetra sua abscondil me, el ait. Grande libi esl hoc, vocari te puerum meum {Is. xlix, 2). Sint ergo bae sagittae utrum- ' que in modum exspectataì, vel in poenam iniquorum, vel in sanctorum corpòrum peccaium vulnerantés : sitque vel devaslans carbo, vel purgans, purgai aulem ad perfectam innocentiam confitentes. Heu mei quod incolalus meus prolongatus est. Post enim sagittas Domini, et illos carbones desolalorios beati illius regni gloriam desiderai. Ncque solum de¬ siderai, sed omues moras odit dicendo : Heu me ! quod incolalus meus prolongatus est l Tale hoc dictuni est, ut cum in Evangelio petimus : Àdve- nìat regnum tuum, fiat voluntas tua {Matt. vi, iO). In hoc igitur corpore positus prophelaì spiritus, nimium sibi prolixum incolatum querilur hic, feslinans pere- grinari a terrenis, et incolare coelestia ; ut derélìctis praesenlibus, consequalur invisibilia et aeterna : ideo¬ que ait : Heu me I quod incolatu>s meus prolongatus est : ha¬ bitam cum inhabitantibus Cedar. Cedar gens est Ismae¬ litarum. deserta incolens , cujus fines usque Medos el Persas proferuntur. Cedar enìni Ismael Iilius fuit. Genesi testante: Primitìvus,ìnqnw, Ismael Nàveoth,et Cedar {Par. i, !29). Hi sunt nunc Saraceni nuncupali. Qui ergo Psalmos islos terreno ingenio ìutelligendos pula- veruni, id volunt ex' persona populi captivi Prophetam conquestum fuisse, quod in habitaculis Cedar longus illi populo fuerit incolalus. Sed viriutem verbi non sic intelligere debemus : Cedar enim secundum IIe- braicam linguam, ut nobiscum pronunliatur, obscu¬ ratio esl. Meminit hujus labernaculi sponsa ìlla in Canticis canticorum dicens : Nigra sum, et formosa sum filia Hìerusalem^ sicut Tabeinaculum Cedar. Propheta ergo, quia ini(|uorum consortium et habilationem eoruin in obscura tis odirel, ideò ait : Multum incola fuit anima mea; cum his qui oderant commemoratìone suscitari. Ergo si secundum tilulos j. pacem, eram pacificus, cum loquebar illis ìmpugnabant super^criptos in hoc Psalmo, aliquid <ìe hisioria con--^^ me gfraris. lineai, videndum esl. In Esaiae euim libro, orante Ezechia, signum ei posilum èst in gradibus proroga lai salutis. Erant autem in domo ejus gradus decem, quos sol ultra temporis sui cursum lumine suo acce¬ dente consceiidii, rursumque die mortis ejusdem temporis sui lumine decedente descendit. Sed nulla ad psalmos historiaì similitudoest. Hoc tamen quod E2iecliise datum est signum, manifesie oslendit Dei lumen his, quibus prò meritis fulurae vitae beatitudo impertiiur, accedere; illis vero quibus sit negala, dis¬ cedere. Esse autem in tempio gradus quindecim, hi¬ sioria nobis locuta est, dispositosque ordines consi¬ stere, quibus quoìdam quasi dignitas in àiUecedentibus .obrmérelur : ut Levitici primnm consisterent, post Israeliiae, lune Pr<)selytì, et deinceps alii. Psalrai eniin non sui lantum temporis res nuhliaut, quibus Kripii sunt j sed universis, qui in vitam venirent, Eral quidem propheta pacificus cuin pacis inimicis; sed praedicationém ipsius oderant; et a doctrina Dei commovebantur. Hos ergo modestia sua Prophela in pace cohibebat : ideoque praedicare pacem propheta non desinil; sed pacis praedicatorem inimici pacis im- pugnanl. . INCIPIT PSALMUS CXX. jCANTlCUM GRADUUM. Levavi oculos meos ìn montes, unde venìet auxilium mihi. Humanaì menlis natura ea est, ut sì cogitaliohè aliqiiìd contempleniur, talis se nobis unaqutieque spe¬ cies exhibeat, ^qiialem eam et cogitando formemus. Quoquo|emm mentis nostrae oculos intenderimus, id ipsum ih|'quod fixi sunt referunt ad sensum. Leva vit ergo in montes Prophela oculos ; quosnam oculos ? |
