Page 43-44 |
Previous | 34 of 552 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
45 PRJEIFATIO GENERALA. U
rei aliud, quam quod eum opinari voluerunt. Quid A lisma sit unum. Quod unum sunt in tanta gentium,
enim magìs iniquum, ut altius dieta non repeiamus, quam carpere quod postremo loco dicilur : Non ter¬ renw conceptionis genuit elementis; nec curare, aut non attendere quae proxime praìcedunt, quod sexus sui of¬ ficio genuerit, aut quae statira subjunguntur : Genuit eienim ex se corpus? Al eamdem iniquilatem longe antea passus est Cyrillus. Quippe epist. ad Joannem pag. 106, tom. V queritur, se ab adversariis insìrau- latum, quasi sanctum Chrisi(i corpus non ex sancta Virgine sumptum'dkevei : Cum, inquit> intelligere opor¬ tuìsset, umversum fere certamen prò fide a nobis esse susceptum, quod sanetani Virginem Dei genitrìcem esse constanter affirmamus. At si sanctum corpus nostri omnium. Salvaloris Chrìsii non ex Virgine nalum , sed
e cwlo allatum asserimus; quomodo illam Dei genitri- B dìspiciamus.
condilìonum, sexuum diversitale, numquid ex assensu voluntalis est, aut ex sacramenti unitale; quia hìs et baptisma sii unum, et unum Christum induti omnes sunt? Sic num. 9 , et rigantem et piantalilera ex eo unura esse concludit, quia ipsi in uno baptismo renati, una unius regeneranlis baptismi dispensaiio sint; et paulo post, quia el ipsares eadem effecti sunt, ut ejus¬ dem rei el efficientiw sinl ministri; quasi diceret : Ideo unura sunt qui rigat el qui piantai, quia ad unura ef¬ fectura , ad unum scilicet baptisma conferendura, unura ìnsiruraentum sunl. Demum nura. 12 natura eos unura esse innuit, qui honore uno potiuntur, quia honor naturw aut species sit aut dignitas. Sed ìn quo nos cura Christo natura unum voluerit, propius
cem esse intelligemus ?
I IL — Ì)E NA-rURALl HOMINUM. tJNITATJE CUM CRISTO, ÈOQiJE MEDIANTE CUM PATRjE : UBI ET VERA fllLARII DE EUCHARISTl^ SACRAMENTO FIDES A FALSIS SCUL- TÉTI INTERPRETATIONIBUS VINDICATUR.
76. Inter sententias Hilarii sibi suspecias Erasmus in praefalione sua recensei, quod cum àlias, ium in libro de Trinitate octavo, magna contentione defendit, nos quoque cum Patre el Fìlio unum esse natura , non adoptione, ncque consensu. Qua ìn censura dupliciter potissìmura peccai, prìrao quod non attendens quid Hilafìns natura unum defìnìat, de his vocabulis ex nostro usu dijudicel : deinde quod qua raiione cura
78. Yir non minus ob acuinen ingenii quara ob pìeiatera suspiciendus , nexura illura naturalem, quo nos Hilarius cum Christo devincìri vult, inlellìgen- dura putal Spiritura Dei, qui Chrislianarura aniraa- rurn velut aniraa sit, vitara eis irìbiiens ac raotura; ul fìdeles oranes a beato Petro unanimes non iranie- riio sint appellali. Hinc quippe fìt, ut quemadmo¬ dum singula cujusque hominis membra ciim anima ad confìcìendum unum corpus, ila singuli fìdeles cum Spiritu Christi ad componendam unura Christi cor¬ pus, quod est Ecclesia, naturali nexu devinciaiilur. Cui interpretationi favet, quod proxirae ex lìb. vui de Trin. relatum est, omnes in quantalìbel diversi- late natura unum esse, quia unum Christum induti
Patre, qua cum Filio nos natura unum senseril, non G omnes sunt. Ncque alio sensu Gregorius Naz. Or. 26,
distingual. Sed cura Hilarius nos cura Filio natura unura eo maxime probet, quod ipsararaet carnis nos¬ trae naturara assumpserit; qui haìC illius sententia Erasmo perspecta esse potuit, cui visus est carnis nostrae substantiam Christo denegare? Hinc nemo non videi, quam cum superiore connexa sit haec dìs- putatiOi Quam autera sii necessaria , hinc probatur, quod qui ignoraveril Hilarii ea de re sententiam, toto lib. vili de Trinit. aliisque passim locis plurimum laboret necesse est. Hunc autem laborem nonnullis levare non illibenter suscipìmus.
77* Primum igitur observare juverit Hilarium non una ratione nos cum Patre et Filio, sed proxime cum Filio, eoque tantum mediante cum Patre natura
n. 17, cum praìmisissel, alios in Ecclesia esse qui dorainentur et praesint, alios qui pareani ac regan- lur; subjicit, Fiunt tamen ulrique unum in unum Chrisium ab eodem Spiritu constricti el compacti , «ft^ÓTjpa £v zig ha X^tcrtòv tjttò toO avtoii (TDvappLoloyo-ù- //svoc vmI crvvriOiiisvcx, "rrVi-òpLarog. Quo special illud Au¬ gustini serra. 268, n. 2 : Quod esl spìrilus noster, id est anima nosira, ad membra nosira, hoc Spiritus sanclus ad membra Christi, ad corpus Christi, quod esl Eccle¬ sìa, ei Seim. 267, n. 4 : Hoc agit Spiriius sanclus in loia Ecclesìa, quod agii anima in omnibus membris unius corporis.
79. Minus tamen ad Spirìtum , quara ad corpus Chrisli ralionem habet Hilarius, cura naturalem illam
unum dicere , quod ex sequentìbus perspicuum fìet. ^ hominum cum Chrislo unitatem considerai. Ac sicut
Deinde cum ex hominura arbitrio pendeant norainura definÌLÌones , qui unum naiura defìniat attendendum est. Haec autem vocabula lalius a|ud eum quam apud nos patere bine manifestum esl, quod lìb. vin, n. 9, generatira dicat : Qui per rem eamdem unum sunt, natura unum sunl, non lanium volunlate. Ex quo concludit num. 7, fìdeles, qui per fideni quae una est unum sunt, non solo consensu unum esse. Si ergo, inquit, per fldem, id esl, per fidei unius naturam unum omnes crani ; quomodo non naturalem ìn hìs in¬ telligis ¦unitatem, qui per naturam unius fidei unum Mini? Rursum naturalem eorumdem unitatem num. 8 confirmat, quod bis unura Christum induiis bap-
triplex quodam raodo Chrisli corpus esl, naturale
vìdelicet, quod sumpsii ex Virgine; sacramentale,
quod nobis ìn Eucharistia reliquit; et gloriosum,
quod in coelum revexil : ila ex triplici ilio capite nos
cum Christo naiura unum esse ostendit, dum et ille
naturam nostram assumit in Incarnaiione, et nos
veram illius carnem recìpimus in sacramento Eucha-
ristia3, ac demum eamdem, quam a Patre accepit,
gloriam nobis retribuii in corpòrum repàralione. De
triplici illa uniiate sìngillaiim agendum.
I Unitas hominum cum Christo ob naturam illorum
ab eo assumptam.
80. Philosophi veteres, Tullio teste iii). i^ Quaest*
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus IX. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 43-44 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 45 PRJEIFATIO GENERALA. U rei aliud, quam quod eum opinari voluerunt. Quid A lisma sit unum. Quod unum sunt in tanta gentium, enim magìs iniquum, ut altius dieta non repeiamus, quam carpere quod postremo loco dicilur : Non ter¬ renw conceptionis genuit elementis; nec curare, aut non attendere quae proxime praìcedunt, quod sexus sui of¬ ficio genuerit, aut quae statira subjunguntur : Genuit eienim ex se corpus? Al eamdem iniquilatem longe antea passus est Cyrillus. Quippe epist. ad Joannem pag. 106, tom. V queritur, se ab adversariis insìrau- latum, quasi sanctum Chrisi(i corpus non ex sancta Virgine sumptum'dkevei : Cum, inquit> intelligere opor¬ tuìsset, umversum fere certamen prò fide a nobis esse susceptum, quod sanetani Virginem Dei genitrìcem esse constanter affirmamus. At si sanctum corpus nostri omnium. Salvaloris Chrìsii non ex Virgine nalum , sed e cwlo allatum asserimus; quomodo illam Dei genitri- B dìspiciamus. condilìonum, sexuum diversitale, numquid ex assensu voluntalis est, aut ex sacramenti unitale; quia hìs et baptisma sii unum, et unum Christum induti omnes sunt? Sic num. 9 , et rigantem et piantalilera ex eo unura esse concludit, quia ipsi in uno baptismo renati, una unius regeneranlis baptismi dispensaiio sint; et paulo post, quia el ipsares eadem effecti sunt, ut ejus¬ dem rei el efficientiw sinl ministri; quasi diceret : Ideo unura sunt qui rigat el qui piantai, quia ad unura ef¬ fectura , ad unum scilicet baptisma conferendura, unura ìnsiruraentum sunl. Demum nura. 12 natura eos unura esse innuit, qui honore uno potiuntur, quia honor naturw aut species sit aut dignitas. Sed ìn quo nos cura Christo natura unum voluerit, propius cem esse intelligemus ? I IL — Ì)E NA-rURALl HOMINUM. tJNITATJE CUM CRISTO, ÈOQiJE MEDIANTE CUM PATRjE : UBI ET VERA fllLARII DE EUCHARISTl^ SACRAMENTO FIDES A FALSIS SCUL- TÉTI INTERPRETATIONIBUS VINDICATUR. 76. Inter sententias Hilarii sibi suspecias Erasmus in praefalione sua recensei, quod cum àlias, ium in libro de Trinitate octavo, magna contentione defendit, nos quoque cum Patre el Fìlio unum esse natura , non adoptione, ncque consensu. Qua ìn censura dupliciter potissìmura peccai, prìrao quod non attendens quid Hilafìns natura unum defìnìat, de his vocabulis ex nostro usu dijudicel : deinde quod qua raiione cura 78. Yir non minus ob acuinen ingenii quara ob pìeiatera suspiciendus , nexura illura naturalem, quo nos Hilarius cum Christo devincìri vult, inlellìgen- dura putal Spiritura Dei, qui Chrislianarura aniraa- rurn velut aniraa sit, vitara eis irìbiiens ac raotura; ul fìdeles oranes a beato Petro unanimes non iranie- riio sint appellali. Hinc quippe fìt, ut quemadmo¬ dum singula cujusque hominis membra ciim anima ad confìcìendum unum corpus, ila singuli fìdeles cum Spiritu Christi ad componendam unura Christi cor¬ pus, quod est Ecclesia, naturali nexu devinciaiilur. Cui interpretationi favet, quod proxirae ex lìb. vui de Trin. relatum est, omnes in quantalìbel diversi- late natura unum esse, quia unum Christum induti Patre, qua cum Filio nos natura unum senseril, non G omnes sunt. Ncque alio sensu Gregorius Naz. Or. 26, distingual. Sed cura Hilarius nos cura Filio natura unura eo maxime probet, quod ipsararaet carnis nos¬ trae naturara assumpserit; qui haìC illius sententia Erasmo perspecta esse potuit, cui visus est carnis nostrae substantiam Christo denegare? Hinc nemo non videi, quam cum superiore connexa sit haec dìs- putatiOi Quam autera sii necessaria , hinc probatur, quod qui ignoraveril Hilarii ea de re sententiam, toto lib. vili de Trinit. aliisque passim locis plurimum laboret necesse est. Hunc autem laborem nonnullis levare non illibenter suscipìmus. 77* Primum igitur observare juverit Hilarium non una ratione nos cum Patre et Filio, sed proxime cum Filio, eoque tantum mediante cum Patre natura n. 17, cum praìmisissel, alios in Ecclesia esse qui dorainentur et praesint, alios qui pareani ac regan- lur; subjicit, Fiunt tamen ulrique unum in unum Chrisium ab eodem Spiritu constricti el compacti , «ft^ÓTjpa £v zig ha X^tcrtòv tjttò toO avtoii (TDvappLoloyo-ù- //svoc vmI crvvriOiiisvcx, "rrVi-òpLarog. Quo special illud Au¬ gustini serra. 268, n. 2 : Quod esl spìrilus noster, id est anima nosira, ad membra nosira, hoc Spiritus sanclus ad membra Christi, ad corpus Christi, quod esl Eccle¬ sìa, ei Seim. 267, n. 4 : Hoc agit Spiriius sanclus in loia Ecclesìa, quod agii anima in omnibus membris unius corporis. 79. Minus tamen ad Spirìtum , quara ad corpus Chrisli ralionem habet Hilarius, cura naturalem illam unum dicere , quod ex sequentìbus perspicuum fìet. ^ hominum cum Chrislo unitatem considerai. Ac sicut Deinde cum ex hominura arbitrio pendeant norainura definÌLÌones , qui unum naiura defìniat attendendum est. Haec autem vocabula lalius a|ud eum quam apud nos patere bine manifestum esl, quod lìb. vin, n. 9, generatira dicat : Qui per rem eamdem unum sunt, natura unum sunl, non lanium volunlate. Ex quo concludit num. 7, fìdeles, qui per fideni quae una est unum sunt, non solo consensu unum esse. Si ergo, inquit, per fldem, id esl, per fidei unius naturam unum omnes crani ; quomodo non naturalem ìn hìs in¬ telligis ¦unitatem, qui per naturam unius fidei unum Mini? Rursum naturalem eorumdem unitatem num. 8 confirmat, quod bis unura Christum induiis bap- triplex quodam raodo Chrisli corpus esl, naturale vìdelicet, quod sumpsii ex Virgine; sacramentale, quod nobis ìn Eucharistia reliquit; et gloriosum, quod in coelum revexil : ila ex triplici ilio capite nos cum Christo naiura unum esse ostendit, dum et ille naturam nostram assumit in Incarnaiione, et nos veram illius carnem recìpimus in sacramento Eucha- ristia3, ac demum eamdem, quam a Patre accepit, gloriam nobis retribuii in corpòrum repàralione. De triplici illa uniiate sìngillaiim agendum. I Unitas hominum cum Christo ob naturam illorum ab eo assumptam. 80. Philosophi veteres, Tullio teste iii). i^ Quaest* |
