Page 55-56 |
Previous | 40 of 552 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
PRWFATIO GENÈRALIS.
56
humilitatis essel exemplum, omnia quw hominum sunl A postremo, ul universa quw in assumpta esivnepertulìt
et oravit, et passus est. Et ex communi nostra infirmi¬ iale salulem sibi esl deprecaius a Paire; ul nalivìtatem (id esl naturam) nostrum cum ipsis infirmilatis nostrw iniisse intelligerelur officiìs. Hinc illud est, quod esuri¬ vit, sitivit, dormivil, lassatus fuit, impiorum cwtus fugit, mwslus fuit, el flevil, el passus, et moriuus esl. An haec omnia, quaì sine aliijuo doloris sensu aut animae cru- ciaiu nemo experilur, Christum aliter experluni esse intellexit? Fabo igitur asseruerit, omnia quw homi¬ num sunt passum eum esse. Deinde si famem, sitim, lassitudinem, fletum solius carnis dixeris, non animae esse passionem, nura etiara mcestitiani ? At vero hanc num. 8, non in carne, sed in aniina Christi positam se intelligere declarat hìs verbis, Potenles animam
ìn Dei assumentis personam inciderent potius, quam inessenl in propiia illius natura. In quibus suraraatim habetur pi ope tota Hilarii de passione Christi doc¬ lrina, a catholica fìde nihil dissonans.
106. Forte adhuc de dolore Christi, unde major esl controversia , perspicuam exspeclas sententiam. Habes in Psal. lxviu, 11.^23, et perspicuani et diser¬ ta ra : Percussus ergo est Dominus peccata nostra sus¬ cipiens et prò nobis dolens ; et paulo post : Hunc igi¬ tur ita a Deo percussum persecuti sunt, super dolorein vulnerum, dolorem persecutionis hujus addenles, Pro nobis enim secundum prophetam dolet. Rursura altera non rainus evidens occurret nura. 25, ubi Hilarius prì¬ mura asserii. Verbi assumentis naturam formae ser-
ejus exquirunl, quw frequenler in Evangeliis tristis et B vilis assumptione abolìlam non esse ; adeo ut quod
mwsta est.
105. Neque quisquara infìcias ierit, anxietatera animae esse propriam affectionem. Ab Hilario tamen in Pfeal.cxxxix, num. 2, Christus praedicalur ex infir¬ miiale corporis anxius : et hoc qnidem, uti declarat in Psal. cxLi, num. 1 non ob naturalem (Verbo) quasi passionis metum, sed affectum hominis quem gerebat ostendens... ut ipse non simulatus, sed verus homo pos-, set Ìntelligi. Ex qno ìd eli;im confìcitur, verum el non siraulatum fuisse illura Christi metura, quera, ut ve¬ rus et non simulatus homo possei ìntelligi, suscepe¬ rit. Cur autem naturalis negetur, dicetur infra co¬ piose. Eumdera huinan;e raenlìs affoctura de Christo planius affìrraat in Psal. cxxxix, mira. 11, ubi cura
assumplum est, non proprietas interior sit, sed ex¬ terior accessio. Tura hoc diclura suura confìrraal ex verbis psalmi : Pauper et dolens sum ego. et sa¬ lus vultis tui. Deus, suscepit me : quie quidem sic enarrai, Pauper est, qui secundum Apostolum, cum esset omnium dives, seìpsum ut nos ditesceremus pau¬ pertavit : dolens est qui secundum prophetam prò nobis dolet. Sed hunc pauperem ac dolentem salus ea, quw vultus Dei est, suscepit. Paucis subìnde explicat, quomodo qui iniago, vultus ac forraa Dei est, boraini illi pauperi ac dolenti, qnem assumpsil, salutem in se ìnipertìerit. Agnoscit itaque laudatis psalmi verbis duplicem Christi naturara sìgnifìcari, divìnaraque adeo non defecisse, ul humanaì salutera et gloriara
quaesisset, unde unius ejusdemque Chrìsii oraiio sii G praestilerit, et id quidem post quam pauperlatem ac cum irepidalione simul el securitate; reponit. Hoc dolorem experta esl.
autem ab eo dici ex ratione poterit, qui gerens hominis Deique naturam, habeai el ex hominis infirmìlate irepì- daiìonìs affeclum , et ex conscientia diviniiatis fiduciam securìtaiis. His accedil illud Traci. Psal. liv, n. 6 : Et hwc quidem in eum omnia ^ quw nosliw necessilatis sunt, irrueruni; sed ab eo naturw suw viriute suscepta sunt, dum mortem noslram potens non mori, etiam ti¬ morem in se morlis ingruentem non renuit. Multa hic locus continel noiatu digna. Primo enim hiec dixit Hilarius ad cnarranda psalmi veiba: Cor meum con¬ turbatimi est in me, et formido morlis cecidil super me, timor et iremor venil super me, quae de Christo ìnter- preiarì nondubìt.ii. Deìnde quasi non satis sit cordis
107. Neque hic oinittendura, quod enarrans Psal. lvii, n. 5, habel : Peccatorum autem vim et dolorem significari neminimus in spina, cum dicitur : In wrum- nam incìdi, dum configìlur spina : quia usque ad mor¬ tem humilialus (Ciirislus,) de peccato condemnavi pec¬ caium in carne, velut cum spina configitur. Cura enira in si>ina dolorem asserat significari, et unicum de Chiisti passione lestimonium ìn hujus rei probatio¬ nem afferre satis habeat, palam lacit se ne quidem ambigere, quin Chrislus in passione non sine dolorìs sensu fuerit. Certe sì Christum sensit doloris exper¬ lem ; aut ad Christura referre non debuit: In wruni- nam incìdi, dum configitur spina, aul frustra eo loco
lurbaiionem, tiraorem ac tremorem Chiisio aitribnis- ^ commotus est, ut peccatorum vim et dolorem in spi¬ na significari admonerel. Sed quam a Christo dolo- rem non removerit, rursum fìdem faciunt haec Traci. Psal. LXVJii, n. 1 : Universarum itaque humanarum passionum sorte perfunctus, secundum susceptus infir^ mìtates nostras lòquitur : et dolet ipse quidem extra necessiti dem et timoris positus et doloris; sed his se tamen quw suscepit accommodans : ut qni carnis iiostrw homo natus esset, et dolorum nostrorum querelis et in¬ firmitatis precatione loqueretur.
108. Cum tot locis evidens sii, Hilarium Chrislo clarìs ac diserlis verbis attribuisse faraeui, sitìm, mcxrorem al(jue iristiiiara, irepidalionis affecium, timorem monis, dolorem, omnes denique humaniB
se; (tiara ge!«eratìui de eo pronunliat. Pali omnia in se ipso consiitnil; el mox. Omnibus quw infirma sunt, perfunctus; et cojjIìuuo, Universa quw mortis nostrw sunl ac timoris pertulìt. Tum attìngil causam cur omnia passus sii, quoil niniirum non propter se baec perni Ierit, sed ul humanw salutis sacramenta perfice- nt. Post ralionem, qua sit passus, sic explicat, 4** ut cum dìfficillimum hominis infirmilatis sit, intra seìpsum "perturbaliones mentis commotionesque cohibere, ut non erumpant, Christus eas intra se cohibuerit, ac proin¬ de dominus earum fuerit; 2° ut quia divinitalis suw non est abolita natura, omnibus quw infirma sunt salva majestalìs suw diymiale perfunctus sit; ex quo sequitur
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus IX. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 55-56 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | PRWFATIO GENÈRALIS. 56 humilitatis essel exemplum, omnia quw hominum sunl A postremo, ul universa quw in assumpta esivnepertulìt et oravit, et passus est. Et ex communi nostra infirmi¬ iale salulem sibi esl deprecaius a Paire; ul nalivìtatem (id esl naturam) nostrum cum ipsis infirmilatis nostrw iniisse intelligerelur officiìs. Hinc illud est, quod esuri¬ vit, sitivit, dormivil, lassatus fuit, impiorum cwtus fugit, mwslus fuit, el flevil, el passus, et moriuus esl. An haec omnia, quaì sine aliijuo doloris sensu aut animae cru- ciaiu nemo experilur, Christum aliter experluni esse intellexit? Fabo igitur asseruerit, omnia quw homi¬ num sunt passum eum esse. Deinde si famem, sitim, lassitudinem, fletum solius carnis dixeris, non animae esse passionem, nura etiara mcestitiani ? At vero hanc num. 8, non in carne, sed in aniina Christi positam se intelligere declarat hìs verbis, Potenles animam ìn Dei assumentis personam inciderent potius, quam inessenl in propiia illius natura. In quibus suraraatim habetur pi ope tota Hilarii de passione Christi doc¬ lrina, a catholica fìde nihil dissonans. 106. Forte adhuc de dolore Christi, unde major esl controversia , perspicuam exspeclas sententiam. Habes in Psal. lxviu, 11.^23, et perspicuani et diser¬ ta ra : Percussus ergo est Dominus peccata nostra sus¬ cipiens et prò nobis dolens ; et paulo post : Hunc igi¬ tur ita a Deo percussum persecuti sunt, super dolorein vulnerum, dolorem persecutionis hujus addenles, Pro nobis enim secundum prophetam dolet. Rursura altera non rainus evidens occurret nura. 25, ubi Hilarius prì¬ mura asserii. Verbi assumentis naturam formae ser- ejus exquirunl, quw frequenler in Evangeliis tristis et B vilis assumptione abolìlam non esse ; adeo ut quod mwsta est. 105. Neque quisquara infìcias ierit, anxietatera animae esse propriam affectionem. Ab Hilario tamen in Pfeal.cxxxix, num. 2, Christus praedicalur ex infir¬ miiale corporis anxius : et hoc qnidem, uti declarat in Psal. cxLi, num. 1 non ob naturalem (Verbo) quasi passionis metum, sed affectum hominis quem gerebat ostendens... ut ipse non simulatus, sed verus homo pos-, set Ìntelligi. Ex qno ìd eli;im confìcitur, verum el non siraulatum fuisse illura Christi metura, quera, ut ve¬ rus et non simulatus homo possei ìntelligi, suscepe¬ rit. Cur autem naturalis negetur, dicetur infra co¬ piose. Eumdera huinan;e raenlìs affoctura de Christo planius affìrraat in Psal. cxxxix, mira. 11, ubi cura assumplum est, non proprietas interior sit, sed ex¬ terior accessio. Tura hoc diclura suura confìrraal ex verbis psalmi : Pauper et dolens sum ego. et sa¬ lus vultis tui. Deus, suscepit me : quie quidem sic enarrai, Pauper est, qui secundum Apostolum, cum esset omnium dives, seìpsum ut nos ditesceremus pau¬ pertavit : dolens est qui secundum prophetam prò nobis dolet. Sed hunc pauperem ac dolentem salus ea, quw vultus Dei est, suscepit. Paucis subìnde explicat, quomodo qui iniago, vultus ac forraa Dei est, boraini illi pauperi ac dolenti, qnem assumpsil, salutem in se ìnipertìerit. Agnoscit itaque laudatis psalmi verbis duplicem Christi naturara sìgnifìcari, divìnaraque adeo non defecisse, ul humanaì salutera et gloriara quaesisset, unde unius ejusdemque Chrìsii oraiio sii G praestilerit, et id quidem post quam pauperlatem ac cum irepidalione simul el securitate; reponit. Hoc dolorem experta esl. autem ab eo dici ex ratione poterit, qui gerens hominis Deique naturam, habeai el ex hominis infirmìlate irepì- daiìonìs affeclum , et ex conscientia diviniiatis fiduciam securìtaiis. His accedil illud Traci. Psal. liv, n. 6 : Et hwc quidem in eum omnia ^ quw nosliw necessilatis sunt, irrueruni; sed ab eo naturw suw viriute suscepta sunt, dum mortem noslram potens non mori, etiam ti¬ morem in se morlis ingruentem non renuit. Multa hic locus continel noiatu digna. Primo enim hiec dixit Hilarius ad cnarranda psalmi veiba: Cor meum con¬ turbatimi est in me, et formido morlis cecidil super me, timor et iremor venil super me, quae de Christo ìnter- preiarì nondubìt.ii. Deìnde quasi non satis sit cordis 107. Neque hic oinittendura, quod enarrans Psal. lvii, n. 5, habel : Peccatorum autem vim et dolorem significari neminimus in spina, cum dicitur : In wrum- nam incìdi, dum configìlur spina : quia usque ad mor¬ tem humilialus (Ciirislus,) de peccato condemnavi pec¬ caium in carne, velut cum spina configitur. Cura enira in si>ina dolorem asserat significari, et unicum de Chiisti passione lestimonium ìn hujus rei probatio¬ nem afferre satis habeat, palam lacit se ne quidem ambigere, quin Chrislus in passione non sine dolorìs sensu fuerit. Certe sì Christum sensit doloris exper¬ lem ; aut ad Christura referre non debuit: In wruni- nam incìdi, dum configitur spina, aul frustra eo loco lurbaiionem, tiraorem ac tremorem Chiisio aitribnis- ^ commotus est, ut peccatorum vim et dolorem in spi¬ na significari admonerel. Sed quam a Christo dolo- rem non removerit, rursum fìdem faciunt haec Traci. Psal. LXVJii, n. 1 : Universarum itaque humanarum passionum sorte perfunctus, secundum susceptus infir^ mìtates nostras lòquitur : et dolet ipse quidem extra necessiti dem et timoris positus et doloris; sed his se tamen quw suscepit accommodans : ut qni carnis iiostrw homo natus esset, et dolorum nostrorum querelis et in¬ firmitatis precatione loqueretur. 108. Cum tot locis evidens sii, Hilarium Chrislo clarìs ac diserlis verbis attribuisse faraeui, sitìm, mcxrorem al(jue iristiiiara, irepidalionis affecium, timorem monis, dolorem, omnes denique humaniB se; (tiara ge!«eratìui de eo pronunliat. Pali omnia in se ipso consiitnil; el mox. Omnibus quw infirma sunt, perfunctus; et cojjIìuuo, Universa quw mortis nostrw sunl ac timoris pertulìt. Tum attìngil causam cur omnia passus sii, quoil niniirum non propter se baec perni Ierit, sed ul humanw salutis sacramenta perfice- nt. Post ralionem, qua sit passus, sic explicat, 4** ut cum dìfficillimum hominis infirmilatis sit, intra seìpsum "perturbaliones mentis commotionesque cohibere, ut non erumpant, Christus eas intra se cohibuerit, ac proin¬ de dominus earum fuerit; 2° ut quia divinitalis suw non est abolita natura, omnibus quw infirma sunt salva majestalìs suw diymiale perfunctus sit; ex quo sequitur |
