Page 65-66 |
Previous | 45 of 552 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
65
PRJIEATIO GENÈRALIS.
66
eorum sententia {num. 50) de se defeceril Deus Ver- A quod isti volunl egregii doctores, ut faclus sit scilicet
bum, dum corpus officio animw vivificai; alii ila ab ho¬ mine dividunt, ut sìcul in prophetis Spiritus prophe- tiw, ita in Jesu Verbum Dei fuerit,
128. Qui in hajc altenderìt, non laborabìt in pluri¬ mis locis, in (piìbus saepe negare videlur Hilarius, quod demonstrare dumtaxat vult ex adversariorum placiiis explicari nullo pacto posse. Neque latebil, cur, V. g, num. 10, priusquam objecta diliial, adver¬ sarios aggrediatur his verbis : Et interrogo eos, qui hoc ila existimanl, an ratione subsistat, ul mori limue- ril, qui omnem ab Apostolis lerrorem morlis appellens ad gloriam eos sit martyrii adhortatus... tum deìnde quem dolorem mortis tìmeret, poleslalis suw libertate morilurus ? fìoe enim argomenti genere, quod in eo
Dominus et Deus noster ex hac substantiqrum permix^ tione passibilis : (tuorum palronus apud Theodoretum dialogi 3 inìiio primum affirmat, Christus ideo car¬ nem assumpsit, ut id quod erat imputìbile passionem sustìneret ; ac deinde ab Orlhod(»xo interrogaius, Cujus exislimanda est lassitudo? divinitalis, an corpo¬ ris? respondet : Non audeo unita dividere. Orlhodoxus : Divinw igiiur, ut apparet, naturw lassitudinem tribuis. Evanisles : Sic mihi vìdelur. Ha'C quippe non oblilus, facile deprehendel, naturarum in uno Christo disiinc- tionera conjunctìonemque eam tanium ob causam ab Hilario tam operose explicari, ut hinc ralionem redr dat, cur Deo impalibìli ailrìbuantur passìones, quae in unara hominis naturam proprie cadant. Dum \%\-
libro frequens est, veluti gladio ancipiiì fodiuntur B tnr Chrisium Deura ex passionibus corporis nullura
sententìarura eliamsi adversarura patroni : cura neu- tris succurrat, unde Clirìsti virtutera siraul cum in- fìrmìialc componant. Certe dum num. 55 el 56, hae¬ reticos illos hac ratione perse(|uìlur; ipsum flelus Christi veri la! era prorsus respuiss' crederes, nisi et ad calcem num. 55 adjecissei; Et tamen vere Jesum Chrisium flesse non dubium est, et num. 56 sic clau- sisset : Non esl vivificaiurì fiere, nec glorificandi do- lere : et lamen vivificai, qui et flevit, et doluil.
19.9. Illa aulem argumenlandi raiione eo usus est libentius, quo magis idonea erat ad arrogàntiam eo¬ rum retundendara, qui omnia se Chrisli mysteria comprehendere jactìtantes, ea prò libilo defìniebani. Quod enim Athanasius in exitu libri de saluiarì ad- veniu J. C. obscurius dicit: Stolidi, qui divinitati ejus G passionem adscribunt, aut humanìtati ejus fidem non habent aut qA unum in duo separant, aut qui carnis ejus dimensionem conantur facere, et quantum et quo¬ modo prwter sacras Scripturas definiunt; illustraiur ex bue Hilarii libro decimo, cujus postienia pirstota in iis coercendis occupaiur, qui aliam sìbi de Christo scientiam usurpant, quam quaì Scripturis reve¬ lala est.
130. Neque tantum (iS inìqua loquentium obslruere contentus, post qnam illos quaestione n. 10. proposila nonnihil lorsil, ad ipsorum opiniones funditus ever- lendas converiìiur, jactatque fondamenta, quibus ve¬ ritas adslruatur. Quippe continuo singularem Christi ortum conceptumque considerans, ipsum verum
Deum homniemque perfectum ostendit, naiurìs ita ^ tus, tristitia, dolor nostri dominantur: Christu
disrmciis, ul Verbi virius ac naiura a se non defece¬ ril; ila unitis, ut non sit alius fìlius Dei, alius homi¬ nis filius. Quorsura, quajso, ad reraovendara a Chrislo passionura nostrarum ignomìniani, natura- rum ìn eo distìnctio conjunctioque asseraiur?Ne no¬ bis excidat, illura eis resistere haìreticis, quos Phoe¬ badius alloquens aìi : Non distìnguenles Domìnicw potentiw duplicem statum in sua unumquemque pro¬ prietate distanlem, quidquid de homine ipsius dictum est, Deo applicatis, ut ipse Deus homini imbecillitale socìelur. El idcirco duplicem hunc statum non con¬ juncium, sed confusum vultis videri ; ei aliquanlo post ; Non ergo sit Spiritus caro, nec caro Spiritus,
doloris sensura percepisse adversus haTcticos ìlios propugnai, perinde esl àc si dicerei : Vos Chrìslura ea naturae proprietaie destituìtis quae patì nesciat, quia Verbura vel confunditìs cura carne, vel ab ca set>araiis : sed falsa est vostra opinio ; elsi enim cura corpore ita eonjunctum est, ut ei attribuaniur pas¬ sioues hominis, et propter hoc tmlelur dolere ; adeo lamen inconfusum perseverai, ul cura corpus eas ex¬ cipiat passìones, ex quibus per se sequatur dobu', eo in propriara ipsius naturara effectu careant. HaìC ex- pli<atìo, quara nunc argumento probabili praìslamus, sed ex postremis libri paginis certa ratione licebit demonstrare, loto libro intelligendo non parum con- ducet.
131. Negolium taraen facessìi, quod co loci de singulari Clirìsti noncepli(me ita disse? il, ut non di¬ vìnara tanium unigeniti Dei naturam, sed et corpus ipsius a communi passionum nostrarum lege eximere videatur. Et his quidera primum adeo sumus cora¬ raoli, ut ab eo vìndicando nos pceie ab>lerrilos jam fassì simus. Veruni biereticoruui contra quos con- greditrir senlentìas relegentes, deprehendiraus Chris- tura ab iis praedicari raerum hominem , qui quia et corpus el anima Adw in peccalo fuìt, carnem quoque Adw alque animam acceperit, et in cujus animam do¬ minans melus trisliliw imminentis inciderii, eie, Nec deinceps latuit, quam salva et ìntegra fide suum etiara corpori Christi privilegium tueatur.
132. Cura enira lantura ob originis peccaium me¬ ra
eliam secundura horaìnera dominaniibus illis perlur- bationibus obnoxìum non fuisse recte defendit, quera ex conceptionis raodo demonstrat ab originis noslraì vitiis absolutum. Hinc quod ait num. 27: Anin cor¬ pore ejus infirmitas fuit, ad cujus occursum consternata persequentium agmina conciderunt? inlelleximus ex proxime subnexis, Quam igitur infirmitatem domina- TAM hujus corpori credis, cujus tantum habuit natura viriutem ? ut non omnem a Christi corpore infìrrai- taiera removerit (alias pugnarci ipse secum), sed tantum dominantem.
135. Eodem spectat iliud num. ^A: Assumpta caro^ id est totus homo, passionum est permasa naturis; nec
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus IX. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 65-66 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
65
PRJIEATIO GENÈRALIS.
66
eorum sententia {num. 50) de se defeceril Deus Ver- A quod isti volunl egregii doctores, ut faclus sit scilicet
bum, dum corpus officio animw vivificai; alii ila ab ho¬ mine dividunt, ut sìcul in prophetis Spiritus prophe- tiw, ita in Jesu Verbum Dei fuerit,
128. Qui in hajc altenderìt, non laborabìt in pluri¬ mis locis, in (piìbus saepe negare videlur Hilarius, quod demonstrare dumtaxat vult ex adversariorum placiiis explicari nullo pacto posse. Neque latebil, cur, V. g, num. 10, priusquam objecta diliial, adver¬ sarios aggrediatur his verbis : Et interrogo eos, qui hoc ila existimanl, an ratione subsistat, ul mori limue- ril, qui omnem ab Apostolis lerrorem morlis appellens ad gloriam eos sit martyrii adhortatus... tum deìnde quem dolorem mortis tìmeret, poleslalis suw libertate morilurus ? fìoe enim argomenti genere, quod in eo
Dominus et Deus noster ex hac substantiqrum permix^ tione passibilis : (tuorum palronus apud Theodoretum dialogi 3 inìiio primum affirmat, Christus ideo car¬ nem assumpsit, ut id quod erat imputìbile passionem sustìneret ; ac deinde ab Orlhod(»xo interrogaius, Cujus exislimanda est lassitudo? divinitalis, an corpo¬ ris? respondet : Non audeo unita dividere. Orlhodoxus : Divinw igiiur, ut apparet, naturw lassitudinem tribuis. Evanisles : Sic mihi vìdelur. Ha'C quippe non oblilus, facile deprehendel, naturarum in uno Christo disiinc- tionera conjunctìonemque eam tanium ob causam ab Hilario tam operose explicari, ut hinc ralionem redr dat, cur Deo impalibìli ailrìbuantur passìones, quae in unara hominis naturam proprie cadant. Dum \%\-
libro frequens est, veluti gladio ancipiiì fodiuntur B tnr Chrisium Deura ex passionibus corporis nullura
sententìarura eliamsi adversarura patroni : cura neu- tris succurrat, unde Clirìsti virtutera siraul cum in- fìrmìialc componant. Certe dum num. 55 el 56, hae¬ reticos illos hac ratione perse(|uìlur; ipsum flelus Christi veri la! era prorsus respuiss' crederes, nisi et ad calcem num. 55 adjecissei; Et tamen vere Jesum Chrisium flesse non dubium est, et num. 56 sic clau- sisset : Non esl vivificaiurì fiere, nec glorificandi do- lere : et lamen vivificai, qui et flevit, et doluil.
19.9. Illa aulem argumenlandi raiione eo usus est libentius, quo magis idonea erat ad arrogàntiam eo¬ rum retundendara, qui omnia se Chrisli mysteria comprehendere jactìtantes, ea prò libilo defìniebani. Quod enim Athanasius in exitu libri de saluiarì ad- veniu J. C. obscurius dicit: Stolidi, qui divinitati ejus G passionem adscribunt, aut humanìtati ejus fidem non habent aut qA unum in duo separant, aut qui carnis ejus dimensionem conantur facere, et quantum et quo¬ modo prwter sacras Scripturas definiunt; illustraiur ex bue Hilarii libro decimo, cujus postienia pirstota in iis coercendis occupaiur, qui aliam sìbi de Christo scientiam usurpant, quam quaì Scripturis reve¬ lala est.
130. Neque tantum (iS inìqua loquentium obslruere contentus, post qnam illos quaestione n. 10. proposila nonnihil lorsil, ad ipsorum opiniones funditus ever- lendas converiìiur, jactatque fondamenta, quibus ve¬ ritas adslruatur. Quippe continuo singularem Christi ortum conceptumque considerans, ipsum verum
Deum homniemque perfectum ostendit, naiurìs ita ^ tus, tristitia, dolor nostri dominantur: Christu
disrmciis, ul Verbi virius ac naiura a se non defece¬ ril; ila unitis, ut non sit alius fìlius Dei, alius homi¬ nis filius. Quorsura, quajso, ad reraovendara a Chrislo passionura nostrarum ignomìniani, natura- rum ìn eo distìnctio conjunctioque asseraiur?Ne no¬ bis excidat, illura eis resistere haìreticis, quos Phoe¬ badius alloquens aìi : Non distìnguenles Domìnicw potentiw duplicem statum in sua unumquemque pro¬ prietate distanlem, quidquid de homine ipsius dictum est, Deo applicatis, ut ipse Deus homini imbecillitale socìelur. El idcirco duplicem hunc statum non con¬ juncium, sed confusum vultis videri ; ei aliquanlo post ; Non ergo sit Spiritus caro, nec caro Spiritus,
doloris sensura percepisse adversus haTcticos ìlios propugnai, perinde esl àc si dicerei : Vos Chrìslura ea naturae proprietaie destituìtis quae patì nesciat, quia Verbura vel confunditìs cura carne, vel ab ca set>araiis : sed falsa est vostra opinio ; elsi enim cura corpore ita eonjunctum est, ut ei attribuaniur pas¬ sioues hominis, et propter hoc tmlelur dolere ; adeo lamen inconfusum perseverai, ul cura corpus eas ex¬ cipiat passìones, ex quibus per se sequatur dobu', eo in propriara ipsius naturara effectu careant. HaìC ex- pli |
