Page 83-84 |
Previous | 54 of 552 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
83 PRWFATIO GENÈRALIS. 84
fuit paternw quam ipsius voluntalis : ul eum non solum A HL Hilarius Christum nunquam dividendum esse acer- Pater desereret, sed etiam ipse se quadam ratione dese¬
reret, non trepida discessione, sed voluntaria cessione. Continuit enim se ab impiis Crucifixi polestas ; et ut dìspositione uleretur occulta , uti noluit virtute mani¬ festa. Quibus si addas quod de ipso corporalionis Christi mysterìo scribit Augusiinus {Serm. nunc 77, n. ì\):Deus esl, et fil homo; seponit dìvinitnlem, id esl, quodam modo sequestrai, hoc est, occultai quod suum eral, apparet quod acceperat : nihil erit cur, in Hilariana phrasì, recedenlem diviniiaiera non intellì- gas divinitatem quae se occullet, quaeque poteslalera conlineal, ul horao morte peragatur.
174. Praeterea divinitas e loco , ìn quo prius cogì- tabatur, discedere vulgo dicitur, cura novo raodo , novo ordine ìn alio raanifestara se facit. Hinc Ver¬ bura , cura camera suscepit, reliquisse coelum , el in terras descendìsse usilata loquendi ratione diciraus. Eo quoque respeclu Augusiinus in Psal. xliv, n. 12, Pairem a Filio dimissura docet : Dimisit enim, inquit, Patrem quodam modo : non omnino dimisit veluti ad separationem, sed ad susceptionem humanw carnis. Sic el Hilario asserere lìcuit divìnilatera Cbristo mo¬ riente a carne discessìsse, non quod illara oranino dìraìserit veluti ad separalionera, sed ad suscepiio¬ nera raortis* Et vero recessit quodara raodo Verbura a carne, quara hic horaìnura poleslati diraisit, dura ìn ìnferos cura aniraa descendens, ibi nova potentiae ac virlulis suae signa exhibuit. Denique cum dissidium diversitatem tantum sonet, hon separalionera, cura-
rime propugnat. 176* Mitlìraus 1" illud lib. vm deTrin. n. BiQuo- modo non naturaliter manere in nobis existimandus est, qui el naturam nostram jam inseparabilem sibi homo natus assumpsit? quia forte erunt, qui illud jam inse¬ parabilem ad ìd terapus referrì velint quod resurrec¬ lìonera exeepìt. Germanior taraen horum verborura sensus est, unigenitum Deura ex eo terapore quo horao natus est, naiurara nostrani sìbi inseparabilem assumpsisse. Ea porro sic intelligenda esse confìr¬ mant, quae lib. ix, n. 7, tradit, Deum scilicet natura esse hominera, ut horao inwtermim in Deo maneret: maxime cura mox subjieiat : iV«sdtMr itaque Deus as- sumptioni nostrw, dum homo noster in Deo permanet; B hoc est, dum horao ab ipso susceptionìs raoraento ìn Deo in aelernura raanet, nunquam ab eo separandus. Hanc enira ipse notai esse vira verbi permaneo, ut quod in perpetuum mansurum est signifìcel. Praeterea in Psal. cxxxi, nura. 9, ea ratione enuntiat Christi mor¬ tem, ul verba illius Deum tum in corpore manentem sonent; sic enim habel : Quievit aulem ille , cui mors somnus est : et id quod nobis pwnalis demutalio est, Unigenito et in corpore manenti Deo requies fuit. Sed non uni voci pertinacius insistendum,cum res eadem totis paginis adslruatur.
177. Verura hoc lib. in, deTrin. n. 15 : Dei Fìlius cruci figitur, sed in cruce hominis mortem Dcms vin cit ; Christus Dei Filius moritur, sed omnis caro vìvificatur in Christo ; Dei Fìlius in inferis est, sei homo referiur
que Hilarius in Psal.LXvni, n. 4, scribat, Chrisium ex G ad cwlum ; hoc, inquam, non tara leviter transìre }u-
duabus constare substanliis quw naiura dissident : ob¬ jecta verba : Vox est carnis recedenlis a se divinitatis contestata dissidium, sic inielligere licet : Vox est ho¬ minis se sociaium testìficantìs nalur.ie alteri, quara recedere ideo dicit, ut eara signifìcel a se raultnra dissidere, et morte sua non raagis laedendara irì, quara sì recessìsset.
175. Nec queraquam moveat quod in Psal. lv, n. 12, ail : Ipse huicemortuo et intra sepulcrum relieto corpori divinw naiurw suw tribuit consortium ."^ quasi Verbi consortium corpori morte sublaium , el resur¬ reciione resti tu lum diceret. Non enim hic sermo est de consortio, quo corpus divinai naiurae substantiali- ter conjungatur, sed quo ejus glori;e parliceps fìat.
verit. Hinc quippe habetur, Verbura a carne non prius, quam raoreretur Chrislus, recessisse (si quidera filius Dei moritur) ; adeoque ìnfìnitum fuisse redemptionis nostrae pretiura. In hac porro de Dei morte doclrina Hilarius constans adeo fuit, ut ìn upo numero 7, libro IX, priraura dicat, nt Deus mori vellet; et mox, cum ^0 Ìmmortalis Deus intra legem mortis habuisset ; et in exitu, Deo per carnem moriente. Id ipsum in Psal. LXVII, n. 23, non una ratione declarat, atque in primis ait : Per securilatem wternitatis mors ipsa in Deo moriente fiducia est. Ipsum etiam Deum mortuum Christum vocat lib. ix de Trin^ num. 54. Deinde, ut ad locum allatum redearaus, si Dei Filiusin inferis estj sequitur ut saltem animam Christi morte intercedente
qua quamdiu mortale fuìt, carebat. Hinc quippe Cfiris- D a Deo unigenito desertara ac separatara non crediderit.
tura ibi comraendat, quod gloriara neque aliunde ex- pectet, neque corpori alii, quara quod raorfuura fuerat, expectet. Non extra sesunt, inquit, ista quw sperai:nec laudationìs vota, quw reddet, sunt extrinseeus capes- senda. Ipse enim sibi resurrectionis est dominus , ipse huic emortuo el intra sepulcrum relieto corpori divinw naturw suw tribuit consortium. Ncque enim ressiirrec-' tmis omnibus ab exteriore materia corpus acquiti^ tur, eie., quanto rainus Christo? Nihil praeterea o.ccur> rit apud Hilariura, unde Christura ìn raorle divisisse judiceiur. Multa contra suppetuni, quibus ab hac opi¬ nione sese procul abluìsse indicai : quod nobis, re* $t^t considerandum*
Sed et hinc confìci potest, eura ne carnera quidera desertam sentisse, cuniin Matth. dixit : Vox estcar^ nis, eie, Sicut enira cura ìn verba Christi : Clarifica me, lib. Ili de Trin. n. 16, ait : Hwc carnis deprecalio est; nominecar»is tottnn hominem »'^g praesertim ani¬ mam intelligere non (luhìiaiur : ita et cum ejusdem Dopai ni nostri wevhsi : Deus mei^s, quiareme dereliquisti, Qnarraturus subjicit : Vox est carnis recedentis a se di-^ viuiitati^ contestata dissidium ; eodetn carnis VQC^bult^ homineni totum, carnera scilicet et animam, non ne^ gandus est intelligere. Atqui aniraara Christi etiani post mortera Verbo conjunclara docuit. Idem igitm^ censii ^t de carne. Se4 hoc planius approbernus,
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus IX. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 83-84 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 83 PRWFATIO GENÈRALIS. 84 fuit paternw quam ipsius voluntalis : ul eum non solum A HL Hilarius Christum nunquam dividendum esse acer- Pater desereret, sed etiam ipse se quadam ratione dese¬ reret, non trepida discessione, sed voluntaria cessione. Continuit enim se ab impiis Crucifixi polestas ; et ut dìspositione uleretur occulta , uti noluit virtute mani¬ festa. Quibus si addas quod de ipso corporalionis Christi mysterìo scribit Augusiinus {Serm. nunc 77, n. ì\):Deus esl, et fil homo; seponit dìvinitnlem, id esl, quodam modo sequestrai, hoc est, occultai quod suum eral, apparet quod acceperat : nihil erit cur, in Hilariana phrasì, recedenlem diviniiaiera non intellì- gas divinitatem quae se occullet, quaeque poteslalera conlineal, ul horao morte peragatur. 174. Praeterea divinitas e loco , ìn quo prius cogì- tabatur, discedere vulgo dicitur, cura novo raodo , novo ordine ìn alio raanifestara se facit. Hinc Ver¬ bura , cura camera suscepit, reliquisse coelum , el in terras descendìsse usilata loquendi ratione diciraus. Eo quoque respeclu Augusiinus in Psal. xliv, n. 12, Pairem a Filio dimissura docet : Dimisit enim, inquit, Patrem quodam modo : non omnino dimisit veluti ad separationem, sed ad susceptionem humanw carnis. Sic el Hilario asserere lìcuit divìnilatera Cbristo mo¬ riente a carne discessìsse, non quod illara oranino dìraìserit veluti ad separalionera, sed ad suscepiio¬ nera raortis* Et vero recessit quodara raodo Verbura a carne, quara hic horaìnura poleslati diraisit, dura ìn ìnferos cura aniraa descendens, ibi nova potentiae ac virlulis suae signa exhibuit. Denique cum dissidium diversitatem tantum sonet, hon separalionera, cura- rime propugnat. 176* Mitlìraus 1" illud lib. vm deTrin. n. BiQuo- modo non naturaliter manere in nobis existimandus est, qui el naturam nostram jam inseparabilem sibi homo natus assumpsit? quia forte erunt, qui illud jam inse¬ parabilem ad ìd terapus referrì velint quod resurrec¬ lìonera exeepìt. Germanior taraen horum verborura sensus est, unigenitum Deura ex eo terapore quo horao natus est, naiurara nostrani sìbi inseparabilem assumpsisse. Ea porro sic intelligenda esse confìr¬ mant, quae lib. ix, n. 7, tradit, Deum scilicet natura esse hominera, ut horao inwtermim in Deo maneret: maxime cura mox subjieiat : iV«sdtMr itaque Deus as- sumptioni nostrw, dum homo noster in Deo permanet; B hoc est, dum horao ab ipso susceptionìs raoraento ìn Deo in aelernura raanet, nunquam ab eo separandus. Hanc enira ipse notai esse vira verbi permaneo, ut quod in perpetuum mansurum est signifìcel. Praeterea in Psal. cxxxi, nura. 9, ea ratione enuntiat Christi mor¬ tem, ul verba illius Deum tum in corpore manentem sonent; sic enim habel : Quievit aulem ille , cui mors somnus est : et id quod nobis pwnalis demutalio est, Unigenito et in corpore manenti Deo requies fuit. Sed non uni voci pertinacius insistendum,cum res eadem totis paginis adslruatur. 177. Verura hoc lib. in, deTrin. n. 15 : Dei Fìlius cruci figitur, sed in cruce hominis mortem Dcms vin cit ; Christus Dei Filius moritur, sed omnis caro vìvificatur in Christo ; Dei Fìlius in inferis est, sei homo referiur que Hilarius in Psal.LXvni, n. 4, scribat, Chrisium ex G ad cwlum ; hoc, inquam, non tara leviter transìre }u- duabus constare substanliis quw naiura dissident : ob¬ jecta verba : Vox est carnis recedenlis a se divinitatis contestata dissidium, sic inielligere licet : Vox est ho¬ minis se sociaium testìficantìs nalur.ie alteri, quara recedere ideo dicit, ut eara signifìcel a se raultnra dissidere, et morte sua non raagis laedendara irì, quara sì recessìsset. 175. Nec queraquam moveat quod in Psal. lv, n. 12, ail : Ipse huicemortuo et intra sepulcrum relieto corpori divinw naiurw suw tribuit consortium ."^ quasi Verbi consortium corpori morte sublaium , el resur¬ reciione resti tu lum diceret. Non enim hic sermo est de consortio, quo corpus divinai naiurae substantiali- ter conjungatur, sed quo ejus glori;e parliceps fìat. verit. Hinc quippe habetur, Verbura a carne non prius, quam raoreretur Chrislus, recessisse (si quidera filius Dei moritur) ; adeoque ìnfìnitum fuisse redemptionis nostrae pretiura. In hac porro de Dei morte doclrina Hilarius constans adeo fuit, ut ìn upo numero 7, libro IX, priraura dicat, nt Deus mori vellet; et mox, cum ^0 Ìmmortalis Deus intra legem mortis habuisset ; et in exitu, Deo per carnem moriente. Id ipsum in Psal. LXVII, n. 23, non una ratione declarat, atque in primis ait : Per securilatem wternitatis mors ipsa in Deo moriente fiducia est. Ipsum etiam Deum mortuum Christum vocat lib. ix de Trin^ num. 54. Deinde, ut ad locum allatum redearaus, si Dei Filiusin inferis estj sequitur ut saltem animam Christi morte intercedente qua quamdiu mortale fuìt, carebat. Hinc quippe Cfiris- D a Deo unigenito desertara ac separatara non crediderit. tura ibi comraendat, quod gloriara neque aliunde ex- pectet, neque corpori alii, quara quod raorfuura fuerat, expectet. Non extra sesunt, inquit, ista quw sperai:nec laudationìs vota, quw reddet, sunt extrinseeus capes- senda. Ipse enim sibi resurrectionis est dominus , ipse huic emortuo el intra sepulcrum relieto corpori divinw naturw suw tribuit consortium. Ncque enim ressiirrec-' tmis omnibus ab exteriore materia corpus acquiti^ tur, eie., quanto rainus Christo? Nihil praeterea o.ccur> rit apud Hilariura, unde Christura ìn raorle divisisse judiceiur. Multa contra suppetuni, quibus ab hac opi¬ nione sese procul abluìsse indicai : quod nobis, re* $t^t considerandum* Sed et hinc confìci potest, eura ne carnera quidera desertam sentisse, cuniin Matth. dixit : Vox estcar^ nis, eie, Sicut enira cura ìn verba Christi : Clarifica me, lib. Ili de Trin. n. 16, ait : Hwc carnis deprecalio est; nominecar»is tottnn hominem »'^g praesertim ani¬ mam intelligere non (luhìiaiur : ita et cum ejusdem Dopai ni nostri wevhsi : Deus mei^s, quiareme dereliquisti, Qnarraturus subjicit : Vox est carnis recedentis a se di-^ viuiitati^ contestata dissidium ; eodetn carnis VQC^bult^ homineni totum, carnera scilicet et animam, non ne^ gandus est intelligere. Atqui aniraara Christi etiani post mortera Verbo conjunclara docuit. Idem igitm^ censii ^t de carne. Se4 hoc planius approbernus, |
