Page 137-138 |
Previous | 81 of 552 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
137
EX IPSIUS POTISSIMUM SCRIPTIS COLLECTA.
158
Ipsi eiiam succurrebat, onde se apud vulgus ab omni A pissc credat, qni quamvis nulla proprisc sedis prero-
dedecore liberarci, cui facile erat judicii corruplelam excusaiione alieni arbitiìì defendere, et sub difficul¬ tale publicai ìntclligenlìaì raenliri probitatera, imrao cura ipse fide sua piaculo hseresis tenerelur, conscien¬ tise reatum blandimento ignoranti,'*», consolari. Verura inania hsec delusse mentis solatia per fidem el spera Chrisli ìn siraplicitate cordis manens charitas non tu¬ lit ; nec sivit eura injuriaruni oraniura prò Christi confessione loleran tiara non praiferre arabi tiesse iu reatus silentio conscientia) (Fragm. i, n. 3). In coeli quippe spera assuraptus, ac Deo per charitatera inse¬ cabili admixlus afteclu, nulla terrenorum cupiditale {Fragm. i, n.'àet 3), nulla vi sse^cularium raoluuni dissolvi poluil, ab eo, aut dividi; sed nunquam incer¬ lus quid deligeret, forliter dixit: Nomini Dei ac Do¬ mini Jesu Clirìsti adliwreo, quaravis cum illius confes¬ sione raihi ferenda sinl omnia mala ; iniquorum socie¬ tatem et infidelium consortium respuo, quamvis niìliì cura hìs bonorum omniura affluenlia sii speranda.
29. Prudens decretum prò Ecclesiw salute. — Hoc animi proposito cura proprise conscientise fecisset sa¬ lìs, prospìciendum sibi duxit Occidenlis incolumìfalì. Multi enim territi minis, ac fraude dolìsque decepli, Arianorum corarnunionera susceperant in concilio Mediolanensi : raeluendiinique erat, ne brevi lotus orbis Chrislianus eorura conlagione contaminarelur. Cui malo ut occurreret, statira post Eusebii, Lucìferi ac Dionysii exilìa , hoc esl, post prsedìctura concì¬ liura, lolius mali auclores Saturninura, Valentem et
gaiiva conspicuus, tantse laraen inter Gallicanos epi¬ scopos luìt auctoritatis,^ul leges ipse conderet, alii li¬ benter sequerenlur? Rursura si verba superiora: Ego gravissimum fidei periculum longe antea prwvidens, ad id tempus referantur, quo a Saturnini , Valentis et Ursaciì communione se separavit; longe ante- Cfuara hoc pncstarel, episcopus fuerit necesse est. Quamquam hiec eliain ila intelligere esl ut gravissimura fidei periculura prseviderit, non (juidein longe ante¬ quara a prsodiciis se separarci, sed longe antequara li¬ brura ìn quo ea enarrai scriberet. Sic certe ab anno 555 inter episcopos eraicuit, ut eura abbine Gallia¬ rura episcopi catholici velut caput ac patrera, hseretici vero ntprsecipuura hostem semper respexerint. B 30. Irarao eliara antea, si Sulpicio non neganda fì¬ des, tanta fuit Hilarii fama, ul nec Marlìnura ad Rhe- nura raìlìtantem fugerit, quo minus cura spiritalis vitse sibi ducera deligeret. Ea porro Sulpicii verba sunt {Sulp. in vila S. Martini) : « Martinus exinde relicla raìliiia sanclura Hilarium Pictavjie episcopum civilatis, cujus lunc in Dei rebus spedata et cognita fìdes ha- bebaiur, expetivit, et aliquandiu apud eura commoratus esl. Tentavit autera idem Hilarius imposito diaconìi offìcio sibi eura artius implicare, el ministerio vincìre divino ; sed cura su'pissinie restitissel, indignura se esse vociferans , intellexit vir altiorìs ingenii hoc eura modo posse constrìngi , si id ei oflìcii iraponeret, in quo quidam locus injurìie videretur. Itaque exorcis- lam eum esse praecepit. Quam ille ordinationem , ne
Ursacium a fìdelium comraunione separandos decre- G despexisse tanquam humilioreni videretur, non re
vit, indulta caeteris eorum consortibus resìpiscendi fa¬ cultate. De hoc decreto sic ipse loquiiur {lìb. in Con¬ stant., n. 2) : Ego gravissimum fideì periculum longe an¬ tea prwvidens, post sanctorum virorum exilìa Paulini, Eusebii, Luciferi, Dionysii,a Saturnini el Ursacii et Va¬ lentis communione me cum Gailicanis episcopis separa¬ vi, indulta cwleris consortibus eorum resìpiscendi fa¬ cultate; ut nec pacis abesset volunias, et principaliùm morborum fwlida et in corruptìonem tolius corporis membra proficientia desecarentur : sì lamen hoc ipsum beaiissimis confessoribus Chrìsii editum decretum tum a nobìs manere placuisset. Decretum hoc, quo cum co- lumbaj simplicilate ac mansuetudine conjungìlur pru¬ dentia serpenlis, cum sacerdotali sapientia sii omni
pudiavit. Nec multo post admònitus per soporem ex volunlate sancti Hilarii, in Pannoniara profectus est : muliisque ab eo adstrinctus Iacrymis et precibus ut redìret, moestus abiit, contestaius fralres multa se ìn hac peregrinalione passurum. Hinc matrera genlilita- tis absolvit errore, patre in raalìs perseverante. Tum ab Arianis multa passus, et ad extremum de civitale exire compulsus, cura intra Gallias quoque discessu sancti iìilarìi, quem ad exilium bseretìeorum vis coe- geral, turbatara Ecclesiara coraperisset, Mediolani sibi monaslerìura statuii. i> Certe cura Hilarius anno 356 relegatus sit, vix arctius queunl quara intra unum aU terurave annura conslringi lot Martini gesta, quse illius exilium prsccesserint.
no dignum , eo eliain placet araplius, quo modestia ^ 31. Sulpicio quidera rcfragarì videntur Foriunaius majore sanclis confessoribus approbandura permit- tìlur. Quara ameni lequura scraper visura sii, super¬ vacaneum esl singillatim demonstrare. Certe post Ariminense concilium a variis synodis receptum , et a Liberio Papa confìrmalura, nunquara nisi a schis- maticis reprohaluin fuit. Hilarius hujus auctor merito videri poiest ac moderator prsecipuus, quamvis hanc gloriara sibi ipse soli non arroget. Neque alia videtur causa, cur ìn eura nomìnaiira Saturninus lantura odium conceperìl, ut non longo post inlervallo illura Bilcrras venire cogeret, el inde ìn Phrygiam confìc- tis calumniis araandaret. Quod si ila est, quis eura inter episcopos a paucis lantura diebus sedere eoe- Patrol. IX .
vitai Hilarii scriplor, Venantius Foriunaius, quera ab hoc alterura esse nonnullì volunt, et Gregorius Turo- nensis. Quippe Foriunaius in vila sancii Hilarii tradita Marlinuin , post sancti confessoris ab exilìo reditum, exorcistara fuìsse constitutura. Venantius antera, ubi sancti Martini precibus ac raeriiis iniiara cum bai ha-- ris pacem enarravit, illura repraesenlat non ad Hila ^ riura convolanlera, sed superanlera Alpes, el per agrura Mediolanensera in Pannonias properanlem. De¬ mura Gregorius Turonensis {lib. i Hist. Frane, e. 59) Martini velul luminis in Gallia recens exorieniis lunc prìmura meniinit, cura narravil Hilariura ad propria redire permissum. Secum etiam ipse pugnai Sulpi*
5
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus IX. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 137-138 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 137 EX IPSIUS POTISSIMUM SCRIPTIS COLLECTA. 158 Ipsi eiiam succurrebat, onde se apud vulgus ab omni A pissc credat, qni quamvis nulla proprisc sedis prero- dedecore liberarci, cui facile erat judicii corruplelam excusaiione alieni arbitiìì defendere, et sub difficul¬ tale publicai ìntclligenlìaì raenliri probitatera, imrao cura ipse fide sua piaculo hseresis tenerelur, conscien¬ tise reatum blandimento ignoranti,'*», consolari. Verura inania hsec delusse mentis solatia per fidem el spera Chrisli ìn siraplicitate cordis manens charitas non tu¬ lit ; nec sivit eura injuriaruni oraniura prò Christi confessione loleran tiara non praiferre arabi tiesse iu reatus silentio conscientia) (Fragm. i, n. 3). In coeli quippe spera assuraptus, ac Deo per charitatera inse¬ cabili admixlus afteclu, nulla terrenorum cupiditale {Fragm. i, n.'àet 3), nulla vi sse^cularium raoluuni dissolvi poluil, ab eo, aut dividi; sed nunquam incer¬ lus quid deligeret, forliter dixit: Nomini Dei ac Do¬ mini Jesu Clirìsti adliwreo, quaravis cum illius confes¬ sione raihi ferenda sinl omnia mala ; iniquorum socie¬ tatem et infidelium consortium respuo, quamvis niìliì cura hìs bonorum omniura affluenlia sii speranda. 29. Prudens decretum prò Ecclesiw salute. — Hoc animi proposito cura proprise conscientise fecisset sa¬ lìs, prospìciendum sibi duxit Occidenlis incolumìfalì. Multi enim territi minis, ac fraude dolìsque decepli, Arianorum corarnunionera susceperant in concilio Mediolanensi : raeluendiinique erat, ne brevi lotus orbis Chrislianus eorura conlagione contaminarelur. Cui malo ut occurreret, statira post Eusebii, Lucìferi ac Dionysii exilìa , hoc esl, post prsedìctura concì¬ liura, lolius mali auclores Saturninura, Valentem et gaiiva conspicuus, tantse laraen inter Gallicanos epi¬ scopos luìt auctoritatis,^ul leges ipse conderet, alii li¬ benter sequerenlur? Rursura si verba superiora: Ego gravissimum fidei periculum longe antea prwvidens, ad id tempus referantur, quo a Saturnini , Valentis et Ursaciì communione se separavit; longe ante- Cfuara hoc pncstarel, episcopus fuerit necesse est. Quamquam hiec eliain ila intelligere esl ut gravissimura fidei periculura prseviderit, non (juidein longe ante¬ quara a prsodiciis se separarci, sed longe antequara li¬ brura ìn quo ea enarrai scriberet. Sic certe ab anno 555 inter episcopos eraicuit, ut eura abbine Gallia¬ rura episcopi catholici velut caput ac patrera, hseretici vero ntprsecipuura hostem semper respexerint. B 30. Irarao eliara antea, si Sulpicio non neganda fì¬ des, tanta fuit Hilarii fama, ul nec Marlìnura ad Rhe- nura raìlìtantem fugerit, quo minus cura spiritalis vitse sibi ducera deligeret. Ea porro Sulpicii verba sunt {Sulp. in vila S. Martini) : « Martinus exinde relicla raìliiia sanclura Hilarium Pictavjie episcopum civilatis, cujus lunc in Dei rebus spedata et cognita fìdes ha- bebaiur, expetivit, et aliquandiu apud eura commoratus esl. Tentavit autera idem Hilarius imposito diaconìi offìcio sibi eura artius implicare, el ministerio vincìre divino ; sed cura su'pissinie restitissel, indignura se esse vociferans , intellexit vir altiorìs ingenii hoc eura modo posse constrìngi , si id ei oflìcii iraponeret, in quo quidam locus injurìie videretur. Itaque exorcis- lam eum esse praecepit. Quam ille ordinationem , ne Ursacium a fìdelium comraunione separandos decre- G despexisse tanquam humilioreni videretur, non re vit, indulta caeteris eorum consortibus resìpiscendi fa¬ cultate. De hoc decreto sic ipse loquiiur {lìb. in Con¬ stant., n. 2) : Ego gravissimum fideì periculum longe an¬ tea prwvidens, post sanctorum virorum exilìa Paulini, Eusebii, Luciferi, Dionysii,a Saturnini el Ursacii et Va¬ lentis communione me cum Gailicanis episcopis separa¬ vi, indulta cwleris consortibus eorum resìpiscendi fa¬ cultate; ut nec pacis abesset volunias, et principaliùm morborum fwlida et in corruptìonem tolius corporis membra proficientia desecarentur : sì lamen hoc ipsum beaiissimis confessoribus Chrìsii editum decretum tum a nobìs manere placuisset. Decretum hoc, quo cum co- lumbaj simplicilate ac mansuetudine conjungìlur pru¬ dentia serpenlis, cum sacerdotali sapientia sii omni pudiavit. Nec multo post admònitus per soporem ex volunlate sancti Hilarii, in Pannoniara profectus est : muliisque ab eo adstrinctus Iacrymis et precibus ut redìret, moestus abiit, contestaius fralres multa se ìn hac peregrinalione passurum. Hinc matrera genlilita- tis absolvit errore, patre in raalìs perseverante. Tum ab Arianis multa passus, et ad extremum de civitale exire compulsus, cura intra Gallias quoque discessu sancti iìilarìi, quem ad exilium bseretìeorum vis coe- geral, turbatara Ecclesiara coraperisset, Mediolani sibi monaslerìura statuii. i> Certe cura Hilarius anno 356 relegatus sit, vix arctius queunl quara intra unum aU terurave annura conslringi lot Martini gesta, quse illius exilium prsccesserint. no dignum , eo eliain placet araplius, quo modestia ^ 31. Sulpicio quidera rcfragarì videntur Foriunaius majore sanclis confessoribus approbandura permit- tìlur. Quara ameni lequura scraper visura sii, super¬ vacaneum esl singillatim demonstrare. Certe post Ariminense concilium a variis synodis receptum , et a Liberio Papa confìrmalura, nunquara nisi a schis- maticis reprohaluin fuit. Hilarius hujus auctor merito videri poiest ac moderator prsecipuus, quamvis hanc gloriara sibi ipse soli non arroget. Neque alia videtur causa, cur ìn eura nomìnaiira Saturninus lantura odium conceperìl, ut non longo post inlervallo illura Bilcrras venire cogeret, el inde ìn Phrygiam confìc- tis calumniis araandaret. Quod si ila est, quis eura inter episcopos a paucis lantura diebus sedere eoe- Patrol. IX . vitai Hilarii scriplor, Venantius Foriunaius, quera ab hoc alterura esse nonnullì volunt, et Gregorius Turo- nensis. Quippe Foriunaius in vila sancii Hilarii tradita Marlinuin , post sancti confessoris ab exilìo reditum, exorcistara fuìsse constitutura. Venantius antera, ubi sancti Martini precibus ac raeriiis iniiara cum bai ha-- ris pacem enarravit, illura repraesenlat non ad Hila ^ riura convolanlera, sed superanlera Alpes, el per agrura Mediolanensera in Pannonias properanlem. De¬ mura Gregorius Turonensis {lib. i Hist. Frane, e. 59) Martini velul luminis in Gallia recens exorieniis lunc prìmura meniinit, cura narravil Hilariura ad propria redire permissum. Secum etiam ipse pugnai Sulpi* 5 |
