Page 145-146 |
Previous | 85 of 552 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
145
EX IPSIUS POTISSIMUM SCIHPTIS COLLECTA.
146
duclores siraplicium , et quadara impietatis volun-A eibnìcos publicanosqne jussissel, sibi quoque apud
tate ìn baìresi obstinalos advertebal. Interdum enim, ìn(piit, indulgentem officiosunique esse, non perfecte esl charitatis {Hilar. lib. ix deTrin., n. 25). Ipse vero cura fìdei ìnlegritaiera perfecte amarci, de iis loqui, qui hxTesira omnibus malis artibus propugnabant, non sine horrore potuit. At ergacaileros, quos iguo¬ rantia in errore detinebat {lìb. \i, n. 2 et 15), mise¬ ricordia potius quara ulla indignatione affectus , omni qua potuit raiione eis succuiiere conatus esl : et quo magis eos ad emendationem proclives speravit, eo eliara propensiore cura ad explicanda eis planius fidei iiostric mysteria incubuit. Imo erga omnes eo fuit moderatus, quod odiosura sectse Arianse nomen toto opere suo si?uerìf.
eos tacendum consliluit, nullam deinceps nisi ex im- pollutaì conscientise testimonio qnieritans consolatio- nem. )Ad hsec, anno 357, cumiilnsei doloris accessit {Ibid. n. 2), cura rescivit Osii Cordubensis lapsum, ac blasphemiam Sirraii editam: unde hseresis publica nuc- toritate prorumpens, jam veluli vìcirix palam profi^ Ieri coepit, quod antea furlim et in angulis mussitabat. 46. Quantum recreetur ex fauslìorìbus Galliarum nuntìis. — Veruni Deus, qui servos suos aiiquando probat, nunquara tanien diulius omni consolatione desiiluit, haud modice recreàvit Ilibirìum, cum anno 358 ineunte ab episcopis Galliarum alque Bri- lan'iiarum acceptis liileris, didicit eos, negala huc usque Saturnino communione , ipsi fìde ac spirilu
4L Librum Job enarrai. —Inter fructus exilii ip- B cobserere; neque solura non cessisse Saturnini minis.
sius recensere licet laudatas ab antiquis illius in Job Iucubratì(mes. Nani quamvis qusecumque sacris pagi¬ nis scripla sunl, ad nosirara consola lionera scripta sint; aplior laraen est libri hujus racdiiaio ad feren¬ dus exilii labores, et ad conslantiam illam obtinen¬ dara, qua inter levi sui prsesnles maxime enìiuit.
45. Quanta paiiatur ex tristi Ecclesiw facie. — Jara ex quo beata) vitaì spera concepii, propria incom¬ moda nulla reputare didicerat, certo sciens pricsentis vitse {crumnis ad ea pervenit bona, quorum amore flagrabat; idque rerum prsesentìum toleramiam iin- niortaliiatis prseniiura expetenlibus esse, quod pueri- liffi ìnforniandie litteras quod segris inedicinara, quod naulragis naiatuin, quod adolescentibus disciplinara, quod niilitiara iinperaluris. At quanto dolore crncìa- batur, cura quas ubique ederet hseresis Ariana strages, aut inluebatur ipse, aut ex aliis audiebat? Quara ssepe flevit ; cura earura regìonum, ìn quibus exulabai, sta¬ tum conteraplabaturiiaraiserum, ulvel ìnterepiscopos vix occurreret, qui vere Deura coguosceret, et sincerse fidei nonnulla retineret vestigia^ Nam absque Elusìo, inquit, et paucis cum eo, Asìanw decem provinciw, in¬ tra quas consisto, vere Deum nesciunt (lìb. de Synod., n. 63, Ibid., n. 1). Anxietaies haud parum auxit suraniura Gallorura silenlium, quamvis iis quid cura Orientis epìsi^opis fìdei studiique esset, frequenler de pluriraìs Roraanaruni provinciarum urbibus signifì- casset. Tura vereri, «^ in tanto ac tam plurium episco¬ porum calamìlosw impietatis periculo, lacilurnitas eo-
polestaiibus, bellis, sed et raissara e Sirinìensi oppido infìdelìs fìdei ìmpietalera daranasse. Quanta ex bis nnntiis IxHitia perbisus sit, testis est ipsius liber de Synodis, in quo cura passira se prodanl animi sancte kelanlìs veberaenlissimi affectus, s;cpe taraen eì ver¬ ba videntur deesse, quibus gaudium prò sensu suo lesletur. Gaudiura hoc nonnihil tempcrabanl mina;, potestates ne bella, quibus Salurninura adhuc per Gallias grassari audiebat. Iis taraen rainus raovebatur, quibus forliter a fratribus suis resisti certior fìebai. Non enira tara lugendì quara gratulandi causai sunt calamitates, quae viriute suscipiuntur ac superanlur. Ea porro Saturnini bella tura proxirae post Biterren¬ se concìliura intentata. tura anno inse(juenii denuo C excilata esse valde probabile esl : priniura quidem, ul qui Hilario auctotecoraraunìoneraipsi negaveranl, eara ilio subraoto redderent; postea antera, ut missa e Sirmiensi oppido fidei formula ab omnibus suscìj)e- retur. Alia praìterea ei fuit nominalim ìn Ecclesiam Tolosanam sajviendi occasio : ut cura sanctus illìns antìstes Rodanius exul in Phrygia vilara finìsset, oninera moverii lapidem, quo Arianus in ejus sedem intruderetur. Neque deesl conjeciura, ad id tempus referendara esse persecutioneni, qua, Hilario teste , Tolos'se clerici fusiibus cwsì, diacones plumbo elisi, et ìn ipsum Christum manus missw {lìb. in Constant, n. 11). Ex earum occasione lilterarum , quibus el de Satur¬ nini violentia, el de Gallorura in relinenda fìde con¬ slantia certior factus est {lib. de Synod., n. 5), signìlì-
rum de polluiw alque impialw conscienliw essel despe- D carunt nonnullì epìscopi, sese ab eo cupere rescire
ratione suscepla. Quod eì tanto lucluosìus, quanto Galliam ardentius adamabal, non modo ut patriara charìssìmara,sed ul seleclara hsereditatis Cbristi por¬ tionera , quse haclenus prope omnis ab hseresis Aria- nre conlagione incontaminata permanserat. Stat ta¬ men ìn fìde sua iniraolus, et oranibus licet ab ea dis- cedenlibus, ipse ne leviter quìdera nulat. Neque eliara ira prsecipiti ìn gentiles suos effervescit, quos et suspicatur lapsos, et a se frequenler adraonitos certo scil ex ìgnoraulia labi non potuisse. i Sed me- mor domìnicse sententiaì, qua post prìniani alque ileralam conventionera eos, qui etiara sub testìrao¬ nìo Ecclesise inobedientes exsislerent, haberi sicut
quse Orientales in fidei professionibus gererenl ac gessissent, et quid ipse super omnibus eorura diclis sentirei. Nec alio, uti vìdelur, tempore ad eum dela¬ ia esl Abrse charissimse fìlise epistola, qua se miro illius desiderio teneri nuntiabat.
47. Continuo per Orientem, Hilario haud dubie monente et instigante, GaUorum ìmperiurbalse ìncon- cussaìque fidei fama percrebuit, eorumque in dam- nandis hsereiìcis studium quosdam Orientaliura epi¬ scoporura sero jara ad aliquera pudorem nutritse exin¬ de hsereseos auctseque coramovit. Hi exempli eoruin aucloritate incitati paulo anlefestum Pachseanni 358, Ancyram, ubi erant plures jara ad consecrandam ec-
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus IX. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 145-146 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 145 EX IPSIUS POTISSIMUM SCIHPTIS COLLECTA. 146 duclores siraplicium , et quadara impietatis volun-A eibnìcos publicanosqne jussissel, sibi quoque apud tate ìn baìresi obstinalos advertebal. Interdum enim, ìn(piit, indulgentem officiosunique esse, non perfecte esl charitatis {Hilar. lib. ix deTrin., n. 25). Ipse vero cura fìdei ìnlegritaiera perfecte amarci, de iis loqui, qui hxTesira omnibus malis artibus propugnabant, non sine horrore potuit. At ergacaileros, quos iguo¬ rantia in errore detinebat {lìb. \i, n. 2 et 15), mise¬ ricordia potius quara ulla indignatione affectus , omni qua potuit raiione eis succuiiere conatus esl : et quo magis eos ad emendationem proclives speravit, eo eliara propensiore cura ad explicanda eis planius fidei iiostric mysteria incubuit. Imo erga omnes eo fuit moderatus, quod odiosura sectse Arianse nomen toto opere suo si?uerìf. eos tacendum consliluit, nullam deinceps nisi ex im- pollutaì conscientise testimonio qnieritans consolatio- nem. )Ad hsec, anno 357, cumiilnsei doloris accessit {Ibid. n. 2), cura rescivit Osii Cordubensis lapsum, ac blasphemiam Sirraii editam: unde hseresis publica nuc- toritate prorumpens, jam veluli vìcirix palam profi^ Ieri coepit, quod antea furlim et in angulis mussitabat. 46. Quantum recreetur ex fauslìorìbus Galliarum nuntìis. — Veruni Deus, qui servos suos aiiquando probat, nunquara tanien diulius omni consolatione desiiluit, haud modice recreàvit Ilibirìum, cum anno 358 ineunte ab episcopis Galliarum alque Bri- lan'iiarum acceptis liileris, didicit eos, negala huc usque Saturnino communione , ipsi fìde ac spirilu 4L Librum Job enarrai. —Inter fructus exilii ip- B cobserere; neque solura non cessisse Saturnini minis. sius recensere licet laudatas ab antiquis illius in Job Iucubratì(mes. Nani quamvis qusecumque sacris pagi¬ nis scripla sunl, ad nosirara consola lionera scripta sint; aplior laraen est libri hujus racdiiaio ad feren¬ dus exilii labores, et ad conslantiam illam obtinen¬ dara, qua inter levi sui prsesnles maxime enìiuit. 45. Quanta paiiatur ex tristi Ecclesiw facie. — Jara ex quo beata) vitaì spera concepii, propria incom¬ moda nulla reputare didicerat, certo sciens pricsentis vitse {crumnis ad ea pervenit bona, quorum amore flagrabat; idque rerum prsesentìum toleramiam iin- niortaliiatis prseniiura expetenlibus esse, quod pueri- liffi ìnforniandie litteras quod segris inedicinara, quod naulragis naiatuin, quod adolescentibus disciplinara, quod niilitiara iinperaluris. At quanto dolore crncìa- batur, cura quas ubique ederet hseresis Ariana strages, aut inluebatur ipse, aut ex aliis audiebat? Quara ssepe flevit ; cura earura regìonum, ìn quibus exulabai, sta¬ tum conteraplabaturiiaraiserum, ulvel ìnterepiscopos vix occurreret, qui vere Deura coguosceret, et sincerse fidei nonnulla retineret vestigia^ Nam absque Elusìo, inquit, et paucis cum eo, Asìanw decem provinciw, in¬ tra quas consisto, vere Deum nesciunt (lìb. de Synod., n. 63, Ibid., n. 1). Anxietaies haud parum auxit suraniura Gallorura silenlium, quamvis iis quid cura Orientis epìsi^opis fìdei studiique esset, frequenler de pluriraìs Roraanaruni provinciarum urbibus signifì- casset. Tura vereri, «^ in tanto ac tam plurium episco¬ porum calamìlosw impietatis periculo, lacilurnitas eo- polestaiibus, bellis, sed et raissara e Sirinìensi oppido infìdelìs fìdei ìmpietalera daranasse. Quanta ex bis nnntiis IxHitia perbisus sit, testis est ipsius liber de Synodis, in quo cura passira se prodanl animi sancte kelanlìs veberaenlissimi affectus, s;cpe taraen eì ver¬ ba videntur deesse, quibus gaudium prò sensu suo lesletur. Gaudiura hoc nonnihil tempcrabanl mina;, potestates ne bella, quibus Salurninura adhuc per Gallias grassari audiebat. Iis taraen rainus raovebatur, quibus forliter a fratribus suis resisti certior fìebai. Non enira tara lugendì quara gratulandi causai sunt calamitates, quae viriute suscipiuntur ac superanlur. Ea porro Saturnini bella tura proxirae post Biterren¬ se concìliura intentata. tura anno inse(juenii denuo C excilata esse valde probabile esl : priniura quidem, ul qui Hilario auctotecoraraunìoneraipsi negaveranl, eara ilio subraoto redderent; postea antera, ut missa e Sirmiensi oppido fidei formula ab omnibus suscìj)e- retur. Alia praìterea ei fuit nominalim ìn Ecclesiam Tolosanam sajviendi occasio : ut cura sanctus illìns antìstes Rodanius exul in Phrygia vilara finìsset, oninera moverii lapidem, quo Arianus in ejus sedem intruderetur. Neque deesl conjeciura, ad id tempus referendara esse persecutioneni, qua, Hilario teste , Tolos'se clerici fusiibus cwsì, diacones plumbo elisi, et ìn ipsum Christum manus missw {lìb. in Constant, n. 11). Ex earum occasione lilterarum , quibus el de Satur¬ nini violentia, el de Gallorura in relinenda fìde con¬ slantia certior factus est {lib. de Synod., n. 5), signìlì- rum de polluiw alque impialw conscienliw essel despe- D carunt nonnullì epìscopi, sese ab eo cupere rescire ratione suscepla. Quod eì tanto lucluosìus, quanto Galliam ardentius adamabal, non modo ut patriara charìssìmara,sed ul seleclara hsereditatis Cbristi por¬ tionera , quse haclenus prope omnis ab hseresis Aria- nre conlagione incontaminata permanserat. Stat ta¬ men ìn fìde sua iniraolus, et oranibus licet ab ea dis- cedenlibus, ipse ne leviter quìdera nulat. Neque eliara ira prsecipiti ìn gentiles suos effervescit, quos et suspicatur lapsos, et a se frequenler adraonitos certo scil ex ìgnoraulia labi non potuisse. i Sed me- mor domìnicse sententiaì, qua post prìniani alque ileralam conventionera eos, qui etiara sub testìrao¬ nìo Ecclesise inobedientes exsislerent, haberi sicut quse Orientales in fidei professionibus gererenl ac gessissent, et quid ipse super omnibus eorura diclis sentirei. Nec alio, uti vìdelur, tempore ad eum dela¬ ia esl Abrse charissimse fìlise epistola, qua se miro illius desiderio teneri nuntiabat. 47. Continuo per Orientem, Hilario haud dubie monente et instigante, GaUorum ìmperiurbalse ìncon- cussaìque fidei fama percrebuit, eorumque in dam- nandis hsereiìcis studium quosdam Orientaliura epi¬ scoporura sero jara ad aliquera pudorem nutritse exin¬ de hsereseos auctseque coramovit. Hi exempli eoruin aucloritate incitati paulo anlefestum Pachseanni 358, Ancyram, ubi erant plures jara ad consecrandam ec- |
