Page 147-148 |
Previous | 86 of 552 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
147
VITA SANCTI HILARH
^\
clesìara congregati, quotquol quara priraura possunt A causse i^usc bonilate securus, sic etiara bene seniie-
convenìre sibi adjungunt , et ea ìn odìura Sirraiensìs proxinieque secuti Antiocheni convenius edunt decre¬ ta, quse sine fidei Nicaìuse professione Inerì nemo recte valeat. In uno quidera ex poslerioiibus homou¬ sion damnant ; sed legati eorum Sirraiura statira missi, sive caiholicorura graiiara sibi conciliare cu- perent, sive hoc decretura adveitereni cunirsupeiio- ribus minime stare posse, illud cura paucis aliis sup- priinunt, et fidei professionera sic casiigatara irape- ratei i offerunt. Imperator ipse dura hanc legaliònein Iionorifìce excipit, ac monitus a legatis, dura falsità- lem eorum, quorum atictorìlale in invidiara deduce- balur, adeoque errorera non tara suum, quara ad- hortantiura agnoscit; sese invidia apud Deura liberal
bai de Constantii pielale, ut si ei exponendaì fìdei polestas sibi fìeret; quera ille hsereiìcis haclenus praìstiterat favorem, deinceps in gratiam catholico¬ rum converlendum esse non ambigerel. Ul igitur votis polirelur {vide 3, Respomum apologet.), Orienr- lalium, qui apud imperaiorem prsepollebant, bene volentìam sibi necéssariam ratus, propen^ius exinde captare cara studuit. Ac licei hoc se eo facilius con- secuturura sperarci, quo cura Orienlaies Ariani, acre bellum ìndixissent, minus jara abhorrerent a catholi¬ cis, hos inter et illos veluti raedii ; ìd tamen sibi arte procurandura duxit. Qua antera sit usus, sequentia illius gesta explicabunt. Gap. vii. 50. Quid Hilarius a fine anni 358, ad
alque apud horaìnes. Tura {num. 79 el 81 ) Valens, g concilium Seleueiense egerìL — Litteraì a Gailicanis
Ursacius , Gerniinius, aliique qui iu Potamìi et Osii senienliam ita et ipsi («um. 3) senlientes confìr- mantesque concesserant, ac forte fortuna Sirmio non- dura recesseranl, coacti rationera reddere cur honiou¬ sion et hoinaìusion Sirmiensi formula rejecìssent nulla se alia excusare valuerunt, nisi quod his verbis quid sìgnilìcaretur ìgnorarent. Hac eorura excusaiione ac¬ cepta, compulsi sunt damnare quod anlea Sirmii fece- ranl,et fideì abAncyranis legatis proposltse subscribere. 48. Laudai Hilarius {num. 63) liane Orientalium patientiam, quibus suffecìt post blasphemiw volunta¬ tem , coactw saltem fidei professio. Quaravis enim sus¬ pecta omnino sii plerorunique subscripiio, ipsi la¬ men gratulandum videtur ìn lanla blasphemantium
episcopis Hilario datai reseripto ei occasionera pne- buerunt, quod vulgo juxia Hieronyraura Liber de Sy^ nodis appellalur. De quo quaravis speciali praefatione agendum, sìlere tanien hic non licet, ne potiori parie careat tara praìclarse vilaì series. Nara quse in Hilarium cura naturse, tura gratise bona Deus contulerit, ex nullo alio inonumento perspicies evidenlius.In hoc si quidera emicat sincera in Deura pietas : in Dei Ecclesiaìque re-* bus sìngularis prudenlia {num. 78), reverentia ìn regena (num. S), in patriara araor, pacis studium, humiruas Christiana, zelus secundura pise discrelionis scìenliara leniperatus, uno verbo oranes quie piissimum juxiu atv que forlìssimum Ecclesise Principem decent virtules. 51. In quo Orientales et Occidenlales ad pacem mu-
episcoporum hwretìca pertinacia alìquem ex hìs suscipi Q luam prwparat.—-Maxime ut opialis salìsfaceret Gallo^
pwniientem, Neque ìpsura fugil, eos facile falsi con¬ vinci poluisse : tura quoti alias semper fefellissent, lura quod omni fìde esset deslitula quse ab eis oblen- debatur ignorantiaì excusatio. Sed vir naiura lenis et placidus non adraodura queritur {num. 69) de ve-^ nia facilius data : quia religiosum est Deo sua reser¬ vare, et ignoralionis error humanus esl. El cura diffì- cìliimura esse dicat, ne nominalim Ursacius el Va¬ lens non raenliri existimentur; hoc tara modeste ostendit, ul vel bine se predai innata ipsius mansue- tudo. Sed ignoscanl, inquit {ibid.) mihi duo epi¬ scopi Valens el Ursacius, quod eos prò wlale atque exer- cilalìone sua ignorasse non credo. Et difficillimuni est, ne mentiri existimentur, qui se in alio negotio non pos-
rura, qui de Orientalium rebus cerliores ab eo fìeri postularanl, exeunle anno 358, aut anno 559, ineunte hoc opus suscepit; non sine deraìssa sui prsefaiiomì, qua grave onus sibi imperitissimo alque indociissìmo omnium iinposituni testatur. Id in eo ab exordio sibi prsescripsit, utquìa non ignoraret Gallos Orienlalesque muluis suspicionibus detineri, eas non augeret, sed imniinueret, et ulrosque ad concordiara in proxime habendis conciliis lìrmandara pnepararet. Res sane ardua, el caute adraodura prudenterque tractanda, Ipse hujus difficultatis conscius, non ingenio, non propria sagacitate et industria confìsus est {num. 65), sed ad consequenduin quod ex uno Chrisli amore tentabal, opem divinam assiduis precibus exoiavit,
sunt nisi mendacio purgare. Sed Dominus hoc magis J) et ìmpetravil. Quippe non sine Dei mimine sic ser-
tribuat, ul nos male opinemur, quam illi non ignora- verìnl. Quam non temere de hìs judicaverit, rei pro¬ bavit eventus : sicut el quod interdum utile esse sensit, ul hserèlici etiam inviti coganiur ad fìdei rec- taì professionem, confìrmavil summa illa constantia, qua tandera Gerniinius propugnavìi, qiiod Sirraii coac¬ tus subscriptione sua ratuni fecerat (Fr^^^. XIII. etw), 49. Ob hsec Orientaliura Ancyrse ac deinde Sirraii gesta, spes Hilario niaxiraa affulsìi veritatis ìn eara urbis partera revocandse, unde antea prope oranis exulabat. Jamjain adesse sibi videbatur tempus il¬ lud optalum, quo iraperatorem alioqui liceret, ac toio orbe Arianam haeresim fugare. Ipso enim de
monem teraperavit, ulet sibi conciliaret Orientales, necjustam offensse causara Gallis relinqueret. Illos porro sic judicavit tractandos, velut qui ex morbo convalescerent, el in quibus ila essel spes perfeclse sanilatis, ut segriludinìs prisiinse reliquue non dees¬ sent. Fovendì adhuc erant, adjuvandi crani, el ab erroris profundo assurgeniibus auxilìaris raanus prse- benda, ul inde penitus emergerenl. Huic illorum iii^ fìrmìlaii morem gerere cupiens, eos modo excusat, modo laudibus extollit, et ubique a conviciis se absli¬ nel. Tura ubi benigno serraone anirai sui specimen eis prsebuit, veritatem ita blande insinuai, ut hanc non nìmd prorsus respuere. Sic onm ejs indulge^,
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus IX. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 147-148 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 147 VITA SANCTI HILARH ^\ clesìara congregati, quotquol quara priraura possunt A causse i^usc bonilate securus, sic etiara bene seniie- convenìre sibi adjungunt , et ea ìn odìura Sirraiensìs proxinieque secuti Antiocheni convenius edunt decre¬ ta, quse sine fidei Nicaìuse professione Inerì nemo recte valeat. In uno quidera ex poslerioiibus homou¬ sion damnant ; sed legati eorum Sirraiura statira missi, sive caiholicorura graiiara sibi conciliare cu- perent, sive hoc decretura adveitereni cunirsupeiio- ribus minime stare posse, illud cura paucis aliis sup- priinunt, et fidei professionera sic casiigatara irape- ratei i offerunt. Imperator ipse dura hanc legaliònein Iionorifìce excipit, ac monitus a legatis, dura falsità- lem eorum, quorum atictorìlale in invidiara deduce- balur, adeoque errorera non tara suum, quara ad- hortantiura agnoscit; sese invidia apud Deura liberal bai de Constantii pielale, ut si ei exponendaì fìdei polestas sibi fìeret; quera ille hsereiìcis haclenus praìstiterat favorem, deinceps in gratiam catholico¬ rum converlendum esse non ambigerel. Ul igitur votis polirelur {vide 3, Respomum apologet.), Orienr- lalium, qui apud imperaiorem prsepollebant, bene volentìam sibi necéssariam ratus, propen^ius exinde captare cara studuit. Ac licei hoc se eo facilius con- secuturura sperarci, quo cura Orienlaies Ariani, acre bellum ìndixissent, minus jara abhorrerent a catholi¬ cis, hos inter et illos veluti raedii ; ìd tamen sibi arte procurandura duxit. Qua antera sit usus, sequentia illius gesta explicabunt. Gap. vii. 50. Quid Hilarius a fine anni 358, ad alque apud horaìnes. Tura {num. 79 el 81 ) Valens, g concilium Seleueiense egerìL — Litteraì a Gailicanis Ursacius , Gerniinius, aliique qui iu Potamìi et Osii senienliam ita et ipsi («um. 3) senlientes confìr- mantesque concesserant, ac forte fortuna Sirmio non- dura recesseranl, coacti rationera reddere cur honiou¬ sion et hoinaìusion Sirmiensi formula rejecìssent nulla se alia excusare valuerunt, nisi quod his verbis quid sìgnilìcaretur ìgnorarent. Hac eorura excusaiione ac¬ cepta, compulsi sunt damnare quod anlea Sirmii fece- ranl,et fideì abAncyranis legatis proposltse subscribere. 48. Laudai Hilarius {num. 63) liane Orientalium patientiam, quibus suffecìt post blasphemiw volunta¬ tem , coactw saltem fidei professio. Quaravis enim sus¬ pecta omnino sii plerorunique subscripiio, ipsi la¬ men gratulandum videtur ìn lanla blasphemantium episcopis Hilario datai reseripto ei occasionera pne- buerunt, quod vulgo juxia Hieronyraura Liber de Sy^ nodis appellalur. De quo quaravis speciali praefatione agendum, sìlere tanien hic non licet, ne potiori parie careat tara praìclarse vilaì series. Nara quse in Hilarium cura naturse, tura gratise bona Deus contulerit, ex nullo alio inonumento perspicies evidenlius.In hoc si quidera emicat sincera in Deura pietas : in Dei Ecclesiaìque re-* bus sìngularis prudenlia {num. 78), reverentia ìn regena (num. S), in patriara araor, pacis studium, humiruas Christiana, zelus secundura pise discrelionis scìenliara leniperatus, uno verbo oranes quie piissimum juxiu atv que forlìssimum Ecclesise Principem decent virtules. 51. In quo Orientales et Occidenlales ad pacem mu- episcoporum hwretìca pertinacia alìquem ex hìs suscipi Q luam prwparat.—-Maxime ut opialis salìsfaceret Gallo^ pwniientem, Neque ìpsura fugil, eos facile falsi con¬ vinci poluisse : tura quoti alias semper fefellissent, lura quod omni fìde esset deslitula quse ab eis oblen- debatur ignorantiaì excusatio. Sed vir naiura lenis et placidus non adraodura queritur {num. 69) de ve-^ nia facilius data : quia religiosum est Deo sua reser¬ vare, et ignoralionis error humanus esl. El cura diffì- cìliimura esse dicat, ne nominalim Ursacius el Va¬ lens non raenliri existimentur; hoc tara modeste ostendit, ul vel bine se predai innata ipsius mansue- tudo. Sed ignoscanl, inquit {ibid.) mihi duo epi¬ scopi Valens el Ursacius, quod eos prò wlale atque exer- cilalìone sua ignorasse non credo. Et difficillimuni est, ne mentiri existimentur, qui se in alio negotio non pos- rura, qui de Orientalium rebus cerliores ab eo fìeri postularanl, exeunle anno 358, aut anno 559, ineunte hoc opus suscepit; non sine deraìssa sui prsefaiiomì, qua grave onus sibi imperitissimo alque indociissìmo omnium iinposituni testatur. Id in eo ab exordio sibi prsescripsit, utquìa non ignoraret Gallos Orienlalesque muluis suspicionibus detineri, eas non augeret, sed imniinueret, et ulrosque ad concordiara in proxime habendis conciliis lìrmandara pnepararet. Res sane ardua, el caute adraodura prudenterque tractanda, Ipse hujus difficultatis conscius, non ingenio, non propria sagacitate et industria confìsus est {num. 65), sed ad consequenduin quod ex uno Chrisli amore tentabal, opem divinam assiduis precibus exoiavit, sunt nisi mendacio purgare. Sed Dominus hoc magis J) et ìmpetravil. Quippe non sine Dei mimine sic ser- tribuat, ul nos male opinemur, quam illi non ignora- verìnl. Quam non temere de hìs judicaverit, rei pro¬ bavit eventus : sicut el quod interdum utile esse sensit, ul hserèlici etiam inviti coganiur ad fìdei rec- taì professionem, confìrmavil summa illa constantia, qua tandera Gerniinius propugnavìi, qiiod Sirraii coac¬ tus subscriptione sua ratuni fecerat (Fr^^^. XIII. etw), 49. Ob hsec Orientaliura Ancyrse ac deinde Sirraii gesta, spes Hilario niaxiraa affulsìi veritatis ìn eara urbis partera revocandse, unde antea prope oranis exulabat. Jamjain adesse sibi videbatur tempus il¬ lud optalum, quo iraperatorem alioqui liceret, ac toio orbe Arianam haeresim fugare. Ipso enim de monem teraperavit, ulet sibi conciliaret Orientales, necjustam offensse causara Gallis relinqueret. Illos porro sic judicavit tractandos, velut qui ex morbo convalescerent, el in quibus ila essel spes perfeclse sanilatis, ut segriludinìs prisiinse reliquue non dees¬ sent. Fovendì adhuc erant, adjuvandi crani, el ab erroris profundo assurgeniibus auxilìaris raanus prse- benda, ul inde penitus emergerenl. Huic illorum iii^ fìrmìlaii morem gerere cupiens, eos modo excusat, modo laudibus extollit, et ubique a conviciis se absli¬ nel. Tura ubi benigno serraone anirai sui specimen eis prsebuit, veritatem ita blande insinuai, ut hanc non nìmd prorsus respuere. Sic onm ejs indulge^, |
