Page 155-156 |
Previous | 90 of 552 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
155
VITA SANCTI HILARH
50
eunlibus opera suara non dcnegavit Hilarius: sed i\f- Auici nominis prwdicator Hilarius, ut loquamur (um
fliclos episcopos prò sua humanilate suscipiens, exinde tenebrosa iraidorum Consilia Occidemi tanta sapientia paiefecil, ut prope ih nihìlum mox cadere coeperint : (piod deinceps enarrandum.
Gap. IX. 64. Quid Hilarius Constantinopoli agat. — Constanlinopoli lum aderat, nullis certis de se man¬ datis, operiens regis voltinlatem sì forte ad exilium redire juberetur (Sulpic. pag. 261), cum Ursacius eo revertere Ariminensis synodi legai Valens, Magdo¬ nius, Megasius, Gaius, Justìnus, Oplaius, Martialìs, aliique duo quorum nomina non occurrunt (Frag. x, n. 1). li ipsi ad imperatorem jara venerant ab Arianis missi : elcum Nìcsejiein Thracia orihodoxorum legatis auctores lapsus fuìssent,redierani Ariminum ut cieleros
concilio Parisiensi, ex quo totani hanc narra tionem mutuamur, omnem eorum exspectaiionem non explc-^ vit tantum, sed et quodam modo vìcit. Dulce eram ei erat ìn tanta blasphemantium multitudine aliquos re-^ perire Chrisli defensores, el quamvis nondum satis purgatam judicaret eorura fìdem, non desperabal ta^ men ab omni fscce liberandara, qme tura haerelicorum insectatione probarelur. Non solum igitur singula, quse sibi ab ipsi2 tradita fuerant, misit in Gallias; sed el apud Gallos eoruin in relinendo usiw vocabulo conslanliani laudavii; lesiatusque est quosdam ex iìs indignissime exulare, et in eorum loca episcopos alios subslitutos. Denique se Auxenlinm, Ursacium, Valentem, Gaium, Magasium et Juslinum excoramu-
paires peregrinalionis tsediojaraeniollitosìn suara sen- B nicatos habere, neque cum iis, qui horura sectaren^
tentiam pertraherent.Quod ubi per fraudem obtinuere, denuo Constantinopolira properarunt, ul quara priraum Gonstantius de rebus a se prospere gestis certior fìeret, 05. Ab Anomworum societate litteris Orienlalium frustra delerrenlur. — Ignorabant ìnlerea Orientales quid Arimini cum Occidentalibus agerelur. El cura partes suas eorum consortio adjuvandas iri non du- bitarent; mìrantur legatos eorum Conslaniinopolim ìngressos sese statini ipsorura adversariis adjungere, Offìcii laraen sui esse Silvanus (Fragm. xi, n. 1) ac socii putanl, nt manifesta eis faciant Seleuciensis sy¬ nodi gesta, ne forte per ignorantiam peccenl. Illis igitur signifìcant, se tolius concilii, ulpote centum et amplius episcoporum legatos esse ; tantas vero eorum,
tur errores, pacem unquani babiturum nuntiavit.
67. Parisiensis synodì occasio et acta. — Ex hìs Hi¬ larii nuntìis, quos |)ro\ime postquam plurimi Orien¬ talium a Constanlinopolitana synodo e suis sedibus delurbali sunt, ac proinde anno 360, ineunte mì-it, non minorem fructum percepere Galli, quam Orien¬ tales. IUi enim Parisios statini convenienies, sese Ari- mìni ac Nicseai in Thracia fraudem passos esse de- prehenderunt, ulpote qui hoc uno prsetextu adductì fuerant ad supprìniendum usiw vocabulum, qnod ab ilio vehementer abhorrerent Orientales, eoque relenlo nulla cura iìs ineund;e pacis spes foret. Tum re¬ seripto ad Orientales, hoc est, ad eos quìj in Oriente homoeusion propugnabant, errorera ultro fatentur
quibus ex synodi raandalo renitunlur, esse irapielates: C suum, seque ab eo cura ipsorura, inni Hilarìi litleris
ut eas cura audisset Imperator, statini analhemalizarì graviier commotus praìceperit. Quod ila fraudulenler praesiiium esse monent, ut Aetio hseresis auctore damnalo, ìn hominein potius, quam ìn doctrinam, lata sententia videretur : ideoque se ab ingressu ec¬ clesise abslinere. Quare eos rogant, ne socii impiorum effecii, haeresim intra ecclesiara ìnvalescere sinant; sed universa ul geruntur quam prinium Occidentali¬ bus nunlient (ibid. n. 2). Ariminensis synodì legati sumpiìs his OrientalÌMm legatorum litteris, quibus sub- nexse erant Anomoeoruni blasphemise, ab horura so¬ cietate minirae recesserunt : sed tantus deleclse frau- d nienti se suaì hypocritas furor subiit, ut periculura depositionis in cura constituerint, qui eas susceperat.
liberalos graiulanlnr. Lseti igiiur revocant, quod in¬ vili ac sub falso obtentu abjecerant. Laudantesque Orientales quod lionioeusion tueantur, cauto innuunt eornm interesse ut homousion defendant, (piippe quod ab iis ipsis, a Nicsena vìdelicet synodo in Oriente habila et ex Orientalibus niaximani partem constante, contra Ariomanitarum haìresim inveniura sit. Se vero hanc voceni, reraolo omni baìretico sensu profìteri, verbis ex Hilario poene conceptis declarant. Abrogant deinde Ariminensis concilii gesta, ejusque legalos to¬ lius fraudis architectos communionis suse exsories denuntiant, et hoc quidera, inquiunt, juxta fralris nostri Hilarii professionem. Damnant pra;terea Ano¬ moeorum blasphemias, quas Orientales lilteris suis
,66. Orientales Hilarìi opera Gallos sibi devinciunl. ^ B subjecerant : eosque negant se in episcoporum nu-
Sua autera spemi monita moleste ferentes Orientales, dolentesque maxime foedam hseresira Arìrainensium legatorura accessione roborari ; rera tolara cura Hila¬ rio coraraunicandara censent, cujus jara experli erant hunianiiatera, pacis sludìura, et in rebus Ecclesise gerendis ìndustriam, diligenliam alque magnaniraila- tera. Quocirca datis ad enin litteris, qm^ cura Occi¬ dentalibus legatis egerant, edocent : sìmulque mit¬ lunt apograplia eprum, quibus conati erant illos ab Anomoeorura societate deterrere. Alias quoque, uti vìdelur, ad Galliarura episcopos adjungunt litteras, quibus eos rogent ut prsedìctos legatos a coramunione gua removeanl {Fra^m, u^ n, ì), Tupc fidelis dotni^
mero habiluros, qui indigne exulanlium sedibus snf- fecti sunt. Demum inierminantur a sacerdolii gradu dejicìendos esse, quoiquot deinceps in Galliis aut conira Deura, aut contra Chrìsii unigeniti Dei ma¬ jestatem quidpiam doceri permitterenl, aut etiara ho¬ mousion alia quara exposuerant fìde ac signifìcatìone profìierenlur: ac norainatìra Saturninura episcopi no¬ raine indignura renunliant.
68. Synodi ejusdem tempus. Ei non interfuit Hila¬ rius, sed moderator tamen ejus fuit. — Hac simpliei expositione perspicuum fìt lenipus concilii Parisiensis, de quo haclenus diversse el a vero aiiense fuerunt erur diioruni sentenlise, Qnis enim jara noa videat, cuni
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus IX. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 155-156 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 155 VITA SANCTI HILARH 50 eunlibus opera suara non dcnegavit Hilarius: sed i\f- Auici nominis prwdicator Hilarius, ut loquamur (um fliclos episcopos prò sua humanilate suscipiens, exinde tenebrosa iraidorum Consilia Occidemi tanta sapientia paiefecil, ut prope ih nihìlum mox cadere coeperint : (piod deinceps enarrandum. Gap. IX. 64. Quid Hilarius Constantinopoli agat. — Constanlinopoli lum aderat, nullis certis de se man¬ datis, operiens regis voltinlatem sì forte ad exilium redire juberetur (Sulpic. pag. 261), cum Ursacius eo revertere Ariminensis synodi legai Valens, Magdo¬ nius, Megasius, Gaius, Justìnus, Oplaius, Martialìs, aliique duo quorum nomina non occurrunt (Frag. x, n. 1). li ipsi ad imperatorem jara venerant ab Arianis missi : elcum Nìcsejiein Thracia orihodoxorum legatis auctores lapsus fuìssent,redierani Ariminum ut cieleros concilio Parisiensi, ex quo totani hanc narra tionem mutuamur, omnem eorum exspectaiionem non explc-^ vit tantum, sed et quodam modo vìcit. Dulce eram ei erat ìn tanta blasphemantium multitudine aliquos re-^ perire Chrisli defensores, el quamvis nondum satis purgatam judicaret eorura fìdem, non desperabal ta^ men ab omni fscce liberandara, qme tura haerelicorum insectatione probarelur. Non solum igitur singula, quse sibi ab ipsi2 tradita fuerant, misit in Gallias; sed el apud Gallos eoruin in relinendo usiw vocabulo conslanliani laudavii; lesiatusque est quosdam ex iìs indignissime exulare, et in eorum loca episcopos alios subslitutos. Denique se Auxenlinm, Ursacium, Valentem, Gaium, Magasium et Juslinum excoramu- paires peregrinalionis tsediojaraeniollitosìn suara sen- B nicatos habere, neque cum iis, qui horura sectaren^ tentiam pertraherent.Quod ubi per fraudem obtinuere, denuo Constantinopolira properarunt, ul quara priraum Gonstantius de rebus a se prospere gestis certior fìeret, 05. Ab Anomworum societate litteris Orienlalium frustra delerrenlur. — Ignorabant ìnlerea Orientales quid Arimini cum Occidentalibus agerelur. El cura partes suas eorum consortio adjuvandas iri non du- bitarent; mìrantur legatos eorum Conslaniinopolim ìngressos sese statini ipsorura adversariis adjungere, Offìcii laraen sui esse Silvanus (Fragm. xi, n. 1) ac socii putanl, nt manifesta eis faciant Seleuciensis sy¬ nodi gesta, ne forte per ignorantiam peccenl. Illis igitur signifìcant, se tolius concilii, ulpote centum et amplius episcoporum legatos esse ; tantas vero eorum, tur errores, pacem unquani babiturum nuntiavit. 67. Parisiensis synodì occasio et acta. — Ex hìs Hi¬ larii nuntìis, quos |)ro\ime postquam plurimi Orien¬ talium a Constanlinopolitana synodo e suis sedibus delurbali sunt, ac proinde anno 360, ineunte mì-it, non minorem fructum percepere Galli, quam Orien¬ tales. IUi enim Parisios statini convenienies, sese Ari- mìni ac Nicseai in Thracia fraudem passos esse de- prehenderunt, ulpote qui hoc uno prsetextu adductì fuerant ad supprìniendum usiw vocabulum, qnod ab ilio vehementer abhorrerent Orientales, eoque relenlo nulla cura iìs ineund;e pacis spes foret. Tum re¬ seripto ad Orientales, hoc est, ad eos quìj in Oriente homoeusion propugnabant, errorera ultro fatentur quibus ex synodi raandalo renitunlur, esse irapielates: C suum, seque ab eo cura ipsorura, inni Hilarìi litleris ut eas cura audisset Imperator, statini analhemalizarì graviier commotus praìceperit. Quod ila fraudulenler praesiiium esse monent, ut Aetio hseresis auctore damnalo, ìn hominein potius, quam ìn doctrinam, lata sententia videretur : ideoque se ab ingressu ec¬ clesise abslinere. Quare eos rogant, ne socii impiorum effecii, haeresim intra ecclesiara ìnvalescere sinant; sed universa ul geruntur quam prinium Occidentali¬ bus nunlient (ibid. n. 2). Ariminensis synodì legati sumpiìs his OrientalÌMm legatorum litteris, quibus sub- nexse erant Anomoeoruni blasphemise, ab horura so¬ cietate minirae recesserunt : sed tantus deleclse frau- d nienti se suaì hypocritas furor subiit, ut periculura depositionis in cura constituerint, qui eas susceperat. liberalos graiulanlnr. Lseti igiiur revocant, quod in¬ vili ac sub falso obtentu abjecerant. Laudantesque Orientales quod lionioeusion tueantur, cauto innuunt eornm interesse ut homousion defendant, (piippe quod ab iis ipsis, a Nicsena vìdelicet synodo in Oriente habila et ex Orientalibus niaximani partem constante, contra Ariomanitarum haìresim inveniura sit. Se vero hanc voceni, reraolo omni baìretico sensu profìteri, verbis ex Hilario poene conceptis declarant. Abrogant deinde Ariminensis concilii gesta, ejusque legalos to¬ lius fraudis architectos communionis suse exsories denuntiant, et hoc quidera, inquiunt, juxta fralris nostri Hilarii professionem. Damnant pra;terea Ano¬ moeorum blasphemias, quas Orientales lilteris suis ,66. Orientales Hilarìi opera Gallos sibi devinciunl. ^ B subjecerant : eosque negant se in episcoporum nu- Sua autera spemi monita moleste ferentes Orientales, dolentesque maxime foedam hseresira Arìrainensium legatorura accessione roborari ; rera tolara cura Hila¬ rio coraraunicandara censent, cujus jara experli erant hunianiiatera, pacis sludìura, et in rebus Ecclesise gerendis ìndustriam, diligenliam alque magnaniraila- tera. Quocirca datis ad enin litteris, qm^ cura Occi¬ dentalibus legatis egerant, edocent : sìmulque mit¬ lunt apograplia eprum, quibus conati erant illos ab Anomoeorura societate deterrere. Alias quoque, uti vìdelur, ad Galliarura episcopos adjungunt litteras, quibus eos rogent ut prsedìctos legatos a coramunione gua removeanl {Fra^m, u^ n, ì), Tupc fidelis dotni^ mero habiluros, qui indigne exulanlium sedibus snf- fecti sunt. Demum inierminantur a sacerdolii gradu dejicìendos esse, quoiquot deinceps in Galliis aut conira Deura, aut contra Chrìsii unigeniti Dei ma¬ jestatem quidpiam doceri permitterenl, aut etiara ho¬ mousion alia quara exposuerant fìde ac signifìcatìone profìierenlur: ac norainatìra Saturninura episcopi no¬ raine indignura renunliant. 68. Synodi ejusdem tempus. Ei non interfuit Hila¬ rius, sed moderator tamen ejus fuit. — Hac simpliei expositione perspicuum fìt lenipus concilii Parisiensis, de quo haclenus diversse el a vero aiiense fuerunt erur diioruni sentenlise, Qnis enim jara noa videat, cuni |
