Page 329-330 |
Previous | 177 of 552 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
329 TRACTATUS LN
ligeniiam, sub quodara speciali el personali numero A continetur.
44. Bonitas perfecla quw : et quod hwc in nemine.
— Quamquam vero cara esse ìnfirraitatem humanae naturae meinineriraus, ul ex coraparatione divinae bo¬ nìlaiis bonus nemo sit : sed Ìncomparabilis illa divi¬ nitatis exceplio non interclusìt bonitatis officium, ut secundura coraparaiionein huraanara inter horaines bonus nerao sii. Ronìtas namque priraura perfecta est, quae indeniutabilis naturai virtuie consislens, nescit aiiquando aliud esse quara fuerit, nec poiest non ìd esse quod scraper esl. Huraani vero molus ìpsa plerumque mutatione diversi sunt, et terreuie legis imperfecta naiura fit alia , ex alio instinctu se perturbante demulans : ei ad id nos diversarum af- feclionura raotus ìrapellit, dum contumelia irascimur, B dura damno movemur, dura ira accendimur, dum metu perturbamur, dura amore inflectìmur , dura odio inipelliniur, dura gaudio efferìraur, dura dolore stìraulainur, dura judicio dissidernus, dura aetate inu- taraur, His ergo subditi naturai infirrais raotibus, ae- quales esse 99 ^^^ possumus, dum el affectu derau- tabiles suraus el tempore. Et idcirco perfecla bonitas in nullo est, quìa cani naturalium periurbatìonum in¬ centiva derautent. Sed taraen (a) cum in bonitatis su¬ mus vel voluntate vel gestis, non possumus vel tunc non hoc esse quod sumus. El quaravis iniperfecti ad ìd siraus, ne scraper ìd sinius : quod lanien suraus in terapore, licei per naiurae ìnfirraitatem derautatìoni bonitatis obnoxiis, non adiraitur nobis bonos nos vel tura esse cura suraus. G
42. Voluntati bonw indulget Deus lapsus infirmilatis.
— Ronus autera solus per naluram ìndemulabìlera suara scraper Deus, non praedurus hujus derautalìonis
(ì) Vellemus; et paulo post, quw non possemus. (2) In aquw conlradictìone. Ila lxx, ànò toO u^ccto^
(a) Excusi cum boni sumus, cailera eliara nonnihil perturbate exhìbebant. Castigantur ope rass.
{b) Ila ex Regio codice. At in editis, quw vellemus; et mox, quw non possemus.
(e) Mie. ms. in aquw contradiclionem. Turon. ìn aquw conlradictìone. Reg. in aqua conlradictìone,
{d) Id est, testem. Tura in Regio codice, reservabìl, Hic confìrraal Hilarius quod cap. 20. in Matth. tradii, Moysen poslreraura Christi adventum una cura Elia praìventuruni.
(e) E regione hujus loci ad oram Regii ras. anno¬ lavìt raanus antiqua , Ex fidei merito nacium veniam Salomonem scire potes, quisquis veri quwris ralionem. D Hilarii taraen defensor Philippus bonae Spei Abbas Tractaium edidit de damnatione Salomonis. Veruni quidquid ex Patribus affert ad confirmandara senten¬ lìara suara, hoc tantum ul pluriraura piobat, Salo- monera a pristina sua bonitaie excidìsse, sed non satis evincit eura ìn peccalo ìnpoenitentera perseve¬ rasse.
(f) Vid. Tract. Psal. lxvii , n. 40. {g) In Mie. ras. damnatw mutalionis : quod in idem
redit. Vult quippe Hilarius lapsura illura, quo Petrus Dorainura negando a pristina bonitaie deinutatus ex¬ cidit, aeternae damnationi obnoxìum non fuìsse, quia sui eum lapsus cito poeniluit. Itaque qui scopum ip¬ sius attendet, non eum judicabit a culpa velie Petrura purgare, sed a bonitaie durataxat eaienus non exci-
Patrol, IX.
LH PSALMUM. 530
nostrae arbiler fuit, ìndulgentiara ìnfirraitatì noslraì, qua non scraper boni perraaneraus, ex inerito voiun¬ latis irapertiens, qua bonos nos esse delectat : ma¬ gisque his {ì){b) quae velimus propilìalus esl, quam his quaì non possumus iraius esl, Namque cura Moysi, fideli utique amico suo, et quera in Deura Pharaoni constiluerat, dixissei, Quia non glorificasti me (2) {e) in aquis conlradiciionìs, adscende in montem, et morere : hunc sibi postea, sepulturae ejus loco a nemine cognito, nna cura Elia ab Apostolis in raonte conspectura beali et aeterni regni sui consortera et {d) raarlyrem reservavit. Et ne per Aaron et David et (e) Saloraonera pluresque alios istiusmodi bonilalis Dei exempla per- currani, quibus, increpitis derautationura offensis, ob fideì tamen raerilura adfuit \enìa proclivis (f), conscius Dominus infirmitatis humanaì, cum Aposlo¬ lis dixisset, Omnes vos scandalum palìemini in hac nocte (Matth. xxvi, 34), et bealo Petro ter, non lara ad denunlìalionera (g) damnatae negaiìonis, sed quìa 100 P^^ timorera carnis demutabilis homo (3), ìd quod negalurus esset admonito, et neganti quidera claves taraen regni coeloruni non ademit : quìa eum per trepìdationem obrepsisset negaiio (li), voluntalis taraen us(fue ad raarlyriura confitendi fides firma non deerat. Et aliud est nolle, aliud non posse. Tenitus enìm Petrus, etsi per carnis sensum responsionis non potuit tenere conslantiam ; per fidein lamen animi statira flevit. Et cum decussuni se ab eo quod vole¬ bat agnovit, lacrymarum dolore fidei effudit affectum. Et ipsura illud fuìt (i) negaiìonis tempus et flelus, scilicet secundura trepìdalionis deniutationem, vo¬ luntalis (/) firniitate potiore. Nani mox ìnconstantiam trepìdalionis , constans fides flevit, probatìssimam deinceps apostolicaì (k) conslantiam firrailalera mar-
àvTt).07ta?. (3) Codex nosier addit esset.
disse, quatenus culpam cito correxit, et ìn bona \0- biniate perseveravit, sicul et prius Aaron, David et Salomonem a culpa non exemit. Huc special illud e. 32. ìn Mallh. : Amarìssìme flevil recolens irepidalìonis istius culpam se nec admonitum potuisse vitare. Juxta ha!C Petri culpam appellai August. epist. 485, n. 46, niendacera timorera. Ne vero quìs Petri reditum per solam voluntatem sine gratile subsidio hìc praedicari suspicetur, recolat quae habenlur lìb. x. de Trin., n. 41 : Oratur Pater„ ut salvatos per se, nunc in nomi* ne suo solvei ipse. Et adeo salvai, ut Petri fides pwni¬ tenlia subsequente non deficiat, licei lerrila. Non deficit igitur Petri fìdes, quìa Pater salvai : en gratiae virtus. Salvai aulem Pater postquara Christus oravit : en raerilura.
(h) Ita Heg. et Mìe. rass. Editi vero voluntati : utri¬ usque lectionis unus sensus.
(i) Apud Rad. negotiationis, librariorum lapsu. Apud Par. demutationis. Reslituimus negaiìonis ex Er. Lips. ms. Regio et tribus Vaiicanis : hoc est, Petrus pcenìtentiara din non dislulit, sed idem terapus fuit et negaiìonis et fletus.
(j) Par. voluptatis, Hilarii scopum niinirno asse¬ quiiur, conlendeniis Petro ad martyriura usque con¬ fitendi Chrisli non defuìsse voluntatem, qu:e Ire- pidationi ad modicum cedens, superior tandem ex¬ stiterit.
(k) Apud Er. et Rad. desideratur constantiw. Ejus
11
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus IX. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 329-330 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 329 TRACTATUS LN ligeniiam, sub quodara speciali el personali numero A continetur. 44. Bonitas perfecla quw : et quod hwc in nemine. — Quamquam vero cara esse ìnfirraitatem humanae naturae meinineriraus, ul ex coraparatione divinae bo¬ nìlaiis bonus nemo sit : sed Ìncomparabilis illa divi¬ nitatis exceplio non interclusìt bonitatis officium, ut secundura coraparaiionein huraanara inter horaines bonus nerao sii. Ronìtas namque priraura perfecta est, quae indeniutabilis naturai virtuie consislens, nescit aiiquando aliud esse quara fuerit, nec poiest non ìd esse quod scraper esl. Huraani vero molus ìpsa plerumque mutatione diversi sunt, et terreuie legis imperfecta naiura fit alia , ex alio instinctu se perturbante demulans : ei ad id nos diversarum af- feclionura raotus ìrapellit, dum contumelia irascimur, B dura damno movemur, dura ira accendimur, dum metu perturbamur, dura amore inflectìmur , dura odio inipelliniur, dura gaudio efferìraur, dura dolore stìraulainur, dura judicio dissidernus, dura aetate inu- taraur, His ergo subditi naturai infirrais raotibus, ae- quales esse 99 ^^^ possumus, dum el affectu derau- tabiles suraus el tempore. Et idcirco perfecla bonitas in nullo est, quìa cani naturalium periurbatìonum in¬ centiva derautent. Sed taraen (a) cum in bonitatis su¬ mus vel voluntate vel gestis, non possumus vel tunc non hoc esse quod sumus. El quaravis iniperfecti ad ìd siraus, ne scraper ìd sinius : quod lanien suraus in terapore, licei per naiurae ìnfirraitatem derautatìoni bonitatis obnoxiis, non adiraitur nobis bonos nos vel tura esse cura suraus. G 42. Voluntati bonw indulget Deus lapsus infirmilatis. — Ronus autera solus per naluram ìndemulabìlera suara scraper Deus, non praedurus hujus derautalìonis (ì) Vellemus; et paulo post, quw non possemus. (2) In aquw conlradictìone. Ila lxx, ànò toO u^ccto^ (a) Excusi cum boni sumus, cailera eliara nonnihil perturbate exhìbebant. Castigantur ope rass. {b) Ila ex Regio codice. At in editis, quw vellemus; et mox, quw non possemus. (e) Mie. ms. in aquw contradiclionem. Turon. ìn aquw conlradictìone. Reg. in aqua conlradictìone, {d) Id est, testem. Tura in Regio codice, reservabìl, Hic confìrraal Hilarius quod cap. 20. in Matth. tradii, Moysen poslreraura Christi adventum una cura Elia praìventuruni. (e) E regione hujus loci ad oram Regii ras. anno¬ lavìt raanus antiqua , Ex fidei merito nacium veniam Salomonem scire potes, quisquis veri quwris ralionem. D Hilarii taraen defensor Philippus bonae Spei Abbas Tractaium edidit de damnatione Salomonis. Veruni quidquid ex Patribus affert ad confirmandara senten¬ lìara suara, hoc tantum ul pluriraura piobat, Salo- monera a pristina sua bonitaie excidìsse, sed non satis evincit eura ìn peccalo ìnpoenitentera perseve¬ rasse. (f) Vid. Tract. Psal. lxvii , n. 40. {g) In Mie. ras. damnatw mutalionis : quod in idem redit. Vult quippe Hilarius lapsura illura, quo Petrus Dorainura negando a pristina bonitaie deinutatus ex¬ cidit, aeternae damnationi obnoxìum non fuìsse, quia sui eum lapsus cito poeniluit. Itaque qui scopum ip¬ sius attendet, non eum judicabit a culpa velie Petrura purgare, sed a bonitaie durataxat eaienus non exci- Patrol, IX. LH PSALMUM. 530 nostrae arbiler fuit, ìndulgentiara ìnfirraitatì noslraì, qua non scraper boni perraaneraus, ex inerito voiun¬ latis irapertiens, qua bonos nos esse delectat : ma¬ gisque his {ì){b) quae velimus propilìalus esl, quam his quaì non possumus iraius esl, Namque cura Moysi, fideli utique amico suo, et quera in Deura Pharaoni constiluerat, dixissei, Quia non glorificasti me (2) {e) in aquis conlradiciionìs, adscende in montem, et morere : hunc sibi postea, sepulturae ejus loco a nemine cognito, nna cura Elia ab Apostolis in raonte conspectura beali et aeterni regni sui consortera et {d) raarlyrem reservavit. Et ne per Aaron et David et (e) Saloraonera pluresque alios istiusmodi bonilalis Dei exempla per- currani, quibus, increpitis derautationura offensis, ob fideì tamen raerilura adfuit \enìa proclivis (f), conscius Dominus infirmitatis humanaì, cum Aposlo¬ lis dixisset, Omnes vos scandalum palìemini in hac nocte (Matth. xxvi, 34), et bealo Petro ter, non lara ad denunlìalionera (g) damnatae negaiìonis, sed quìa 100 P^^ timorera carnis demutabilis homo (3), ìd quod negalurus esset admonito, et neganti quidera claves taraen regni coeloruni non ademit : quìa eum per trepìdationem obrepsisset negaiio (li), voluntalis taraen us(fue ad raarlyriura confitendi fides firma non deerat. Et aliud est nolle, aliud non posse. Tenitus enìm Petrus, etsi per carnis sensum responsionis non potuit tenere conslantiam ; per fidein lamen animi statira flevit. Et cum decussuni se ab eo quod vole¬ bat agnovit, lacrymarum dolore fidei effudit affectum. Et ipsura illud fuìt (i) negaiìonis tempus et flelus, scilicet secundura trepìdalionis deniutationem, vo¬ luntalis (/) firniitate potiore. Nani mox ìnconstantiam trepìdalionis , constans fides flevit, probatìssimam deinceps apostolicaì (k) conslantiam firrailalera mar- àvTt).07ta?. (3) Codex nosier addit esset. disse, quatenus culpam cito correxit, et ìn bona \0- biniate perseveravit, sicul et prius Aaron, David et Salomonem a culpa non exemit. Huc special illud e. 32. ìn Mallh. : Amarìssìme flevil recolens irepidalìonis istius culpam se nec admonitum potuisse vitare. Juxta ha!C Petri culpam appellai August. epist. 485, n. 46, niendacera timorera. Ne vero quìs Petri reditum per solam voluntatem sine gratile subsidio hìc praedicari suspicetur, recolat quae habenlur lìb. x. de Trin., n. 41 : Oratur Pater„ ut salvatos per se, nunc in nomi* ne suo solvei ipse. Et adeo salvai, ut Petri fides pwni¬ tenlia subsequente non deficiat, licei lerrila. Non deficit igitur Petri fìdes, quìa Pater salvai : en gratiae virtus. Salvai aulem Pater postquara Christus oravit : en raerilura. (h) Ita Heg. et Mìe. rass. Editi vero voluntati : utri¬ usque lectionis unus sensus. (i) Apud Rad. negotiationis, librariorum lapsu. Apud Par. demutationis. Reslituimus negaiìonis ex Er. Lips. ms. Regio et tribus Vaiicanis : hoc est, Petrus pcenìtentiara din non dislulit, sed idem terapus fuit et negaiìonis et fletus. (j) Par. voluptatis, Hilarii scopum niinirno asse¬ quiiur, conlendeniis Petro ad martyriura usque con¬ fitendi Chrisli non defuìsse voluntatem, qu:e Ire- pidationi ad modicum cedens, superior tandem ex¬ stiterit. (k) Apud Er. et Rad. desideratur constantiw. Ejus 11 |
