Page 411-412 |
Previous | 218 of 552 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
411 SANCTI liiLABH EPISCOPI m
È. Eidei prèsto sunt semper msidiw. — Bequììtir Alictis deslruet. Dei tilìum «einper Tuiàse cogiiiosccl,
'Cnlm : Eirmavcruni sibi verbum malum, 'disp'utavùYUnt ut dbscondereiH taqueos ': dìxetuni : Qtàs Videbit eos ? Tempus diseeriiitfir, |.®|, el inferendi vulneris, et conàilii firmali .Nanvcuin dìd tur i^S^tMto sàgìt'iabunt,t(i- turi lemporvs opus doéetur : cum iinieìù : Errmavèfuiit verbum maUum, jam ex praelerito consiliuni iirmatai pridem voinntatìs osienditur. Semper enirò excldia adversus fidera praeslo sunt, et (VCcUltis àc falìenlibu's insidiis pesiiferai adhortaiionis doli adjacenl, quos a raris quìbùsqtie conspìeì Opinanlur. El ideò diclura eSi : Msconderunl laqueos, et dixerunt : Quìs videbit eOs? Si enìm hairelicus pervcrtere fìdem tentet, in¬ credìbile esl quantis èam dolis subverlere contendat ; si speUi aelernitaiis noslr;e phìlosophus irapugnet, mi-
nullo ia Pàìte intervallo Vempiorìs separatura ; ipsinìi 182 esse Vérbiinl, Virtutrera, Sàpìeiriiam Dei ; hunc mundi opificem fuisse, hunc et honiìnis condilòrem; himc prima mundi crimina diluvio abluìsse, hiinc Moysi legem dedisse, hunc ìn prophetis Tuisse, et per èòs ingéniìa Illa cór[)oratioiiìs et tiassionis suai sa- 'craiììcnta ccciiiissè ; hunc ìn corpore resurgenlem càducae carni clarilatem spiritaìis gloriai inlulisse, et In naìViram divinitalis suae lerrenai corrupiionis ab- sorbiiisse piimordia.
Ì4. Scientiw divinw cedit profana. — Deficieiil igitur adversum ìsla scrulantes : et, per virura tìoc- trina Dei èrudiliiin, et ìn altura hnraiìitatein cordìs sui érigentem, haec divinai operalionis praeconia pro-
riira in modura omne bonura praesentis vitae ponet ìn B lerentur : ila ut hxe eminentia Dei, eorum ipsorum
corpore:omni ingenii sui alacrilaie ea, quibus doc- iriniè coelestis inslìtulio subrui possit, ulerque scru¬ ta ni eS.
9. Niìvalenl conira Deum. Mundus non ex foriuilis. Anima ìmmortalis. Carnis resurrectio. ì)èo cura hominis. — Sed quid ad Deum humana perversitas ? quid ad¬ versus opifìcem operis ingeniura? Exquirani licet om¬ nibus argumentationis suaequaistìunculis excidium ve¬ ritatis ; defìciet tanien in veritalis deslructione falsitalis assertìo : atque ideo subsequilur, Vers. 7 : Perscrutati sunt ìmquitaies, defecerunt scrutantes scrutinio, Defecli'o scrulantium, defeciionera supervacuae contra Deura adhortalìonis osiendil. Quaì enìm non labefactabun- lur ingenia, contradictioni veritalis ìiilenta ? Rìnien-
qui haec audiant conTessione laudetur. Atqtie ideo ila sequitur, Vers. 8 : Perscrutali sunl ìnìquiiales, de- feceruni sciìiiantes scrutinio. Accedei homo (b) ci cor ùìluni, et exdliabilur Deus, Cognita enim 'scrulan- tinnì deiPectioné, et accedente homine cordis alti, iiiagnìfìcenria divinae bonitatis agnoscitur. Quànlus autein fiet doctrinaì spiritalis profectus? Nam quis non hiàgnìfìcabìi Deura, quem mundi hujus cogno- veril condilòrem ? Quìs non nictuel quem judicem scièt ? Quis non renasci in ìnnocemiam vóìet, cura peccati (e) remissionem sacramenlum nova^ nalivilalis indulgeat ? Quis non a peccato desinai jam renatus, etili Innocentia velit parvuli permanere, cura lalìiun sciai regnum esse coelorum (Matlh. xix, 1-4) ? !l;icc
tur licei omnia naturarium tausarura secreta, pervi- C professio nòstra scrirtaniiuin ingenia debilitai : hxe
doclrinai nostrai spicula, quce per regeneralonira exordium sagittae suiit parvulorum, stultas disputa- lìònes él ridicula de Deo dogmata vulneranl. iLs ad- verLìàrì profàhae linguiié cònlràdiciio non polesl ad horhhì omnìtìm (d) dispuiaììònum èl adhortalionura nostrarum fìdem, et trepidatio abnuèntiura et metus esl aiidiènliura.
42. Fides nostra terret iniquos, rècreai justos. -— Ànnuniiatìs enim operìbuà Dèi, lune incipient fàcla ejusinleUigi, liinc ìn bis laelabitur juslus, lune eura omnes rècti corde latidàbunt. El hoc ipsum (ms, ipsud) psalmus ita edocet, VerS. 9-44: Accedei homo, el cor altum, et exallabilur Deus. Sagittw par¬ vulorum factw sunt plagw eorum, èl (e) nìliil habue-
cacìque sludiorum suorum vigore ipsa ccelestium motuuni interna scrulenlur : ìn ipsa tanien operis sui ìnientione dencient, doctrinis splriialibus rcfu- tati. Qui enira foriuilis molibus agi omnia docenl, audient a nobìs ^ternae virtutis Deum non (a) ìn foriuilis manere, sed esse mundi crealorem, indefi- nitaì ut essenliae, ita et virtutis ; ipsura a nemine, sed ex eo omnia, raoderantera ea ìpsa omnia conlìnen- tein. Qui vero pr;edicabìt aniraae cura corpore oc¬ casum, audiet aniraara non esse terrenara, sed ex afflatu Dei ortani elementis corpi rìs admisceri ; mortem antera non interitura esse, sed dìscessionem ejus a corpore. Qui autem resurreciionem carnis abnegabit, sciet non diffìcilem ejus ìnstaurationeni
fulurara eì, cui inchoalio priraa sit facilis. Porro qui D runl conira ipsos linguw eorùm. Conturtaìi sunl om¬ nes qui videbant eos, et limuìl omnis homo. Et annimiia- veruni opera Dei, et facla ejus ìntellexerunt. Lcùlabììur justus in Domino, et sperabil in eo, et laudabunlur omnes recti corde. Adversus vUlnèfantes sagiltas par-' vulorum loqui aliquid adversaniìum ìhrgua non ba¬ buit. El qui videbant parvulos sagiltanies, coniur-
abnuentium est. Annunlìaiis enìm, eie. Mallemus, Ad horum omnium dispuiaiìones, adhortationum nosti arum fides et trepidatio abnuenlium haìreticorum el metus est audienlium ^eniìWnm (V. Traci, ps. cxliii, n. 12). (e) Regius codex, prò nihilo habuerunt. Verbura graìcum l?ou0gvvja-av vertendura poiius fuerat, prò nihilo liabitw sunl. Sed recepiam leclionem conlii'- mani &ubjecià.
curara humanae conversationis Deo auferet, cognoscet aeierni regni Deum judicem: neque hominem idcirco tantum conditura ut esset ( quid enira esse horaìnera Deo utile fuit?) sed ul in cognitìoneni Dei editus, profectura sìbi ex opìfìcis sui cognitione sperarci. 40. Filii Dei natura el opera.—Jara sì fìdera baere-
{a) Reg, ras. caret particula in.
(b) Ita mss. necnon Augustinus, Theodoretus et Psalleria velerà juxta graecum, immo juxta aniiqua Vulgataì exemplaria. Excusi vero hìc et inferius, ad cor al lam,
(e) Mie. ms. peccati remissio, tum Reg. sacramento, Subinde forsitan leg. indulgealur.
{d) Reg. ms. dìspulalìonum noslrarum el trepidatio
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus IX. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 411-412 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 411 SANCTI liiLABH EPISCOPI m È. Eidei prèsto sunt semper msidiw. — Bequììtir Alictis deslruet. Dei tilìum «einper Tuiàse cogiiiosccl, 'Cnlm : Eirmavcruni sibi verbum malum, 'disp'utavùYUnt ut dbscondereiH taqueos ': dìxetuni : Qtàs Videbit eos ? Tempus diseeriiitfir, |.®|, el inferendi vulneris, et conàilii firmali .Nanvcuin dìd tur i^S^tMto sàgìt'iabunt,t(i- turi lemporvs opus doéetur : cum iinieìù : Errmavèfuiit verbum maUum, jam ex praelerito consiliuni iirmatai pridem voinntatìs osienditur. Semper enirò excldia adversus fidera praeslo sunt, et (VCcUltis àc falìenlibu's insidiis pesiiferai adhortaiionis doli adjacenl, quos a raris quìbùsqtie conspìeì Opinanlur. El ideò diclura eSi : Msconderunl laqueos, et dixerunt : Quìs videbit eOs? Si enìm hairelicus pervcrtere fìdem tentet, in¬ credìbile esl quantis èam dolis subverlere contendat ; si speUi aelernitaiis noslr;e phìlosophus irapugnet, mi- nullo ia Pàìte intervallo Vempiorìs separatura ; ipsinìi 182 esse Vérbiinl, Virtutrera, Sàpìeiriiam Dei ; hunc mundi opificem fuisse, hunc et honiìnis condilòrem; himc prima mundi crimina diluvio abluìsse, hiinc Moysi legem dedisse, hunc ìn prophetis Tuisse, et per èòs ingéniìa Illa cór[)oratioiiìs et tiassionis suai sa- 'craiììcnta ccciiiissè ; hunc ìn corpore resurgenlem càducae carni clarilatem spiritaìis gloriai inlulisse, et In naìViram divinitalis suae lerrenai corrupiionis ab- sorbiiisse piimordia. Ì4. Scientiw divinw cedit profana. — Deficieiil igitur adversum ìsla scrulantes : et, per virura tìoc- trina Dei èrudiliiin, et ìn altura hnraiìitatein cordìs sui érigentem, haec divinai operalionis praeconia pro- riira in modura omne bonura praesentis vitae ponet ìn B lerentur : ila ut hxe eminentia Dei, eorum ipsorum corpore:omni ingenii sui alacrilaie ea, quibus doc- iriniè coelestis inslìtulio subrui possit, ulerque scru¬ ta ni eS. 9. Niìvalenl conira Deum. Mundus non ex foriuilis. Anima ìmmortalis. Carnis resurrectio. ì)èo cura hominis. — Sed quid ad Deum humana perversitas ? quid ad¬ versus opifìcem operis ingeniura? Exquirani licet om¬ nibus argumentationis suaequaistìunculis excidium ve¬ ritatis ; defìciet tanien in veritalis deslructione falsitalis assertìo : atque ideo subsequilur, Vers. 7 : Perscrutati sunt ìmquitaies, defecerunt scrutantes scrutinio, Defecli'o scrulantium, defeciionera supervacuae contra Deura adhortalìonis osiendil. Quaì enìm non labefactabun- lur ingenia, contradictioni veritalis ìiilenta ? Rìnien- qui haec audiant conTessione laudetur. Atqtie ideo ila sequitur, Vers. 8 : Perscrutali sunl ìnìquiiales, de- feceruni sciìiiantes scrutinio. Accedei homo (b) ci cor ùìluni, et exdliabilur Deus, Cognita enim 'scrulan- tinnì deiPectioné, et accedente homine cordis alti, iiiagnìfìcenria divinae bonitatis agnoscitur. Quànlus autein fiet doctrinaì spiritalis profectus? Nam quis non hiàgnìfìcabìi Deura, quem mundi hujus cogno- veril condilòrem ? Quìs non nictuel quem judicem scièt ? Quis non renasci in ìnnocemiam vóìet, cura peccati (e) remissionem sacramenlum nova^ nalivilalis indulgeat ? Quis non a peccato desinai jam renatus, etili Innocentia velit parvuli permanere, cura lalìiun sciai regnum esse coelorum (Matlh. xix, 1-4) ? !l;icc tur licei omnia naturarium tausarura secreta, pervi- C professio nòstra scrirtaniiuin ingenia debilitai : hxe doclrinai nostrai spicula, quce per regeneralonira exordium sagittae suiit parvulorum, stultas disputa- lìònes él ridicula de Deo dogmata vulneranl. iLs ad- verLìàrì profàhae linguiié cònlràdiciio non polesl ad horhhì omnìtìm (d) dispuiaììònum èl adhortalionura nostrarum fìdem, et trepidatio abnuèntiura et metus esl aiidiènliura. 42. Fides nostra terret iniquos, rècreai justos. -— Ànnuniiatìs enim operìbuà Dèi, lune incipient fàcla ejusinleUigi, liinc ìn bis laelabitur juslus, lune eura omnes rècti corde latidàbunt. El hoc ipsum (ms, ipsud) psalmus ita edocet, VerS. 9-44: Accedei homo, el cor altum, et exallabilur Deus. Sagittw par¬ vulorum factw sunt plagw eorum, èl (e) nìliil habue- cacìque sludiorum suorum vigore ipsa ccelestium motuuni interna scrulenlur : ìn ipsa tanien operis sui ìnientione dencient, doctrinis splriialibus rcfu- tati. Qui enira foriuilis molibus agi omnia docenl, audient a nobìs ^ternae virtutis Deum non (a) ìn foriuilis manere, sed esse mundi crealorem, indefi- nitaì ut essenliae, ita et virtutis ; ipsura a nemine, sed ex eo omnia, raoderantera ea ìpsa omnia conlìnen- tein. Qui vero pr;edicabìt aniraae cura corpore oc¬ casum, audiet aniraara non esse terrenara, sed ex afflatu Dei ortani elementis corpi rìs admisceri ; mortem antera non interitura esse, sed dìscessionem ejus a corpore. Qui autem resurreciionem carnis abnegabit, sciet non diffìcilem ejus ìnstaurationeni fulurara eì, cui inchoalio priraa sit facilis. Porro qui D runl conira ipsos linguw eorùm. Conturtaìi sunl om¬ nes qui videbant eos, et limuìl omnis homo. Et annimiia- veruni opera Dei, et facla ejus ìntellexerunt. Lcùlabììur justus in Domino, et sperabil in eo, et laudabunlur omnes recti corde. Adversus vUlnèfantes sagiltas par-' vulorum loqui aliquid adversaniìum ìhrgua non ba¬ buit. El qui videbant parvulos sagiltanies, coniur- abnuentium est. Annunlìaiis enìm, eie. Mallemus, Ad horum omnium dispuiaiìones, adhortationum nosti arum fides et trepidatio abnuenlium haìreticorum el metus est audienlium ^eniìWnm (V. Traci, ps. cxliii, n. 12). (e) Regius codex, prò nihilo habuerunt. Verbura graìcum l?ou0gvvja-av vertendura poiius fuerat, prò nihilo liabitw sunl. Sed recepiam leclionem conlii'- mani &ubjecià. curara humanae conversationis Deo auferet, cognoscet aeierni regni Deum judicem: neque hominem idcirco tantum conditura ut esset ( quid enira esse horaìnera Deo utile fuit?) sed ul in cognitìoneni Dei editus, profectura sìbi ex opìfìcis sui cognitione sperarci. 40. Filii Dei natura el opera.—Jara sì fìdera baere- {a) Reg, ras. caret particula in. (b) Ita mss. necnon Augustinus, Theodoretus et Psalleria velerà juxta graecum, immo juxta aniiqua Vulgataì exemplaria. Excusi vero hìc et inferius, ad cor al lam, (e) Mie. ms. peccati remissio, tum Reg. sacramento, Subinde forsitan leg. indulgealur. {d) Reg. ms. dìspulalìonum noslrarum el trepidatio |
