Page 543-544 |
Previous | 284 of 552 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
«43
SANCTI HiLARH EPISCOPI
BU
Domine, salutare tuum secundum eloquium tuum. Et A lio subjecit, secundum verbum Iuum : ut hanc orandi
respondebo improperanlibus {lìW. exprobranlìbus) mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis. Et ne auferas de ore meo verbum verìlaiis usquequaque (Hil. add. nimis) ; quia in judiciis tuis spero (lììì. speravi). Et custodiam legem luam semper in swculum swculi (Hil. ad. et ìn swculum). Et ambulabam (Hil. ìngrediebar) ìn dilalione : quia mandala tua exquisivi. 314 Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum, et non confun- debar, El meditabar in mandatis tuis, quw dìlexi vehe¬ menter. Et erexi manus meas ad mandata tua quce dì¬ lexi (Hil. ad. valde), et exercebar in juslificationibus tuis,
1. Scripturas ut sapientia deslilutas sunt qui sper- nant. Nil in iis nisi perfeclum, — Plures secundum
fiduciam proficisci secundura verbum Dei, id est, secundura (1) doclrlnara legis ostenderet.
3. Post hunc itaque perfecla} orationis ordìnem ìd sequitur, Vers. 42 : Et respondebo exprobrantì^ bus 315 *^^^'^ verbum, quìa speravi in verbis tuis, Tenet ordinem ralio perfecla : Sì, inquìi, ìn me ve¬ neril misericordia lua, et salutare tuum secundum verbum tuum, el*a te fuero misericordiam consecu¬ tus, età te conservatus ut spopoudisti; consecpicns erit, ul his qui ìnsipìenlipra mihi, et errorem spei, et verbum hoc quod ìn le spero exprobrant, respoii- deam. Quid ilaque adversus hanc prophelaì respon- sionera exprobrare irreligiosa mens poterit? Miseri¬ cordia primum oratur a Deo, salus eiiam exspeclatur
Apostolura sunt qui sapientiam sseculi seqùentes, sa* g a Deo : et deinde eam spopondisse per verbum suum
pientiam Dei reprobaverunt (I Cor. i, 19 et 20) : ob quod stultam fecit Deus saìculi sapientiam. Quid enim ìnfidelìbus .stuliius esl, qui praeler illura cora- munera irreligiosorura errorera eliam hoc adjicìunt piaculi, ut divina Scripturarum eloquia putent per¬ feclse doctrinae carere raiìorie? Et quia prò impietate ingenii sui divinorum dictorum capaces esse non pos¬ sunt, ad coniumeliam coelesliura verborura prò excu¬ saiione hebetudinis suai prorurapunt, dicentes, nìhìl in his ralionabile, nihil esse iierfeclura ; volentes ea quae a se dicantur, sola esse erudita, (a) el doctrinis verse prudentise expolila ; siulti Deo neganles, qua) assuraere ipsi sibi audent. Nec mirum est, si irreli¬ giose de eis opinanlur, quorura, (b) pecudeai bebé-
Deus ostenditur. Concludilur itaque expi^ibraniiura impieias ab his qui in Dei verbis sperant : cum quando Deus (2) precatur {d), et misericordiam et salulem ab eo credentium fides sperai, el doclrina hiec spei nos¬ trse sii, ul oratus et misereatur et salvet.
4. Oratio David Dei misericordia , non suis nitiiur meritis. — Dehinc sequitur, Vers. 45 : Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque nimis; quìa in judiciis luìs speravi. Accipiat humana inso¬ lentia humilitatis modesliaique doctrìnara. Prius pro¬ phela concedi sìbi orat, quam se id raereri ut obiì- neat ostendit. Oninìa vull a bonilate Dei ìn se inchoari: nec tainen causara fiducia) suic subtrahit. Ait enim. Et ne auferas de ore meo verbum veritalis usquequaque
ludinis raodo, ìntelligentiara non consequunlur. C nimis. In quo priraura raajestaiera ejus confitetur qui
Verum quamvis in eo sermone, quem superius ha¬ buimus, {e) hìs qui sapìenliara Dei sequuntur, cogni- tara dictorum ccelestium perfectionem existimenl, nìhilque eorum esse, quod non consummalum atque omni ex parte perfeclura sii : taraen id quoque etiam in his sexlaì litterse versibus absolulius licebit in¬ ielligì.
2. Salus nostra Dei munus. — Post superiorera enìm sensura ita loquiiur, Vers. 41 : Et veniat super me misericordia lua, Domine, salutare tuum se¬ cundum verbum tuum. Misericordiam ilaque prinium deprecaius est, dehinc salutare. Salus enim nosira ex misericordia Dei est, et bonitatis suse hoc niunus in nobis est : et inde coepit oratio, unde et salus in-
semper orandus est : dehinc se non ex inani sperare subjecit, dicens. Quia in judiciis tuis speravi. Huma¬ nse autera temeritatis est hic raos, prius, ad obiìnen¬ dura aliquid, meritum quam mereatur ingerere ; et eura, a quo quid postuiet, taraquara ex officii debito conveiiìre.
5. Verbi Dei prwdicator liber esse debet a crimine. — Sed non sufficit nobis, ut raodeslia) lantum te¬ nuerit Propheta ralionem : (3) collocaiiones eliam ver¬ borum vìrlulesque noscenda) sunt, cur ita dixerit : Ec ne auferas de ore meo verbum veritalis usquequaque nimis. Orane oris officiura, cordis sensui raolibusque famulalur. Et cur Propheta ne ab ore sìbi verbura veritatis auferatur orat, versus istius consequenlia
choat deprecantis. Dehinc ne ex incerta et ex inopi-1) docent. Non enira radura hunc Prophelse fuìsse exis- nata spe precai-i Prophela existimareiur, primum mi- lìraandum est, ul sìbi verìlaiis verbum (e) ex corde sericoi'diara, dehinc salutare commemorat, lum ter- vereretur auferrì : ait enira Quia in judiciis tuis spe*
(ì ) Ex doclrina. (2) Prwdicatur,
(a) Edili, excepto Par. ac'duo mss., et doctrinw suw prudentia expolila. Alter e Yat. corrupte el doctrinw et verw prudenlia spoliata.
(b) Ita ras. Mie. Alii duo pecudw. Vatic. pecudum; excusi, pediniw.
(e) In \ulgatis hi, ac paulo post, existimenl. Tura apud Par. nihìlque ìn eo esse. Absolutior est leciio mss. qua opponit Hilarius prudeniibus siculi prudentes secundura Deum. Illis incognìtam diciorum ccelestium perfectionem praKlicat^ his cognitara : illos velie nihil
(3) Collocalionis eliam verborum virtules.
in'iìs esse perfeclum, hìs persuasura esse nihil eorura diclorura coeleslium non esse omni ex parte perfec¬ lum. Hujus rei testis Augustinus lib. iv de Doct. Christ. n. 9, quserit utrum libri sancii sapientes lan¬ lummodo, an eliam eloquentes nuncupandì sinl :ac res¬ pondet : Ubi eos inleliigo, non solum nìliil eis sapienlius, verum eliam nihil eloquenlius mihi videri potest, eie.
(d) Tres rass. prwdicatur.
{e) Edili ex corde ac ore, Expunxìraus ac ore auc¬ loritate mssi
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus IX. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 543-544 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | «43 SANCTI HiLARH EPISCOPI BU Domine, salutare tuum secundum eloquium tuum. Et A lio subjecit, secundum verbum Iuum : ut hanc orandi respondebo improperanlibus {lìW. exprobranlìbus) mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis. Et ne auferas de ore meo verbum verìlaiis usquequaque (Hil. add. nimis) ; quia in judiciis tuis spero (lììì. speravi). Et custodiam legem luam semper in swculum swculi (Hil. ad. et ìn swculum). Et ambulabam (Hil. ìngrediebar) ìn dilalione : quia mandala tua exquisivi. 314 Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum, et non confun- debar, El meditabar in mandatis tuis, quw dìlexi vehe¬ menter. Et erexi manus meas ad mandata tua quce dì¬ lexi (Hil. ad. valde), et exercebar in juslificationibus tuis, 1. Scripturas ut sapientia deslilutas sunt qui sper- nant. Nil in iis nisi perfeclum, — Plures secundum fiduciam proficisci secundura verbum Dei, id est, secundura (1) doclrlnara legis ostenderet. 3. Post hunc itaque perfecla} orationis ordìnem ìd sequitur, Vers. 42 : Et respondebo exprobrantì^ bus 315 *^^^'^ verbum, quìa speravi in verbis tuis, Tenet ordinem ralio perfecla : Sì, inquìi, ìn me ve¬ neril misericordia lua, et salutare tuum secundum verbum tuum, el*a te fuero misericordiam consecu¬ tus, età te conservatus ut spopoudisti; consecpicns erit, ul his qui ìnsipìenlipra mihi, et errorem spei, et verbum hoc quod ìn le spero exprobrant, respoii- deam. Quid ilaque adversus hanc prophelaì respon- sionera exprobrare irreligiosa mens poterit? Miseri¬ cordia primum oratur a Deo, salus eiiam exspeclatur Apostolura sunt qui sapientiam sseculi seqùentes, sa* g a Deo : et deinde eam spopondisse per verbum suum pientiam Dei reprobaverunt (I Cor. i, 19 et 20) : ob quod stultam fecit Deus saìculi sapientiam. Quid enim ìnfidelìbus .stuliius esl, qui praeler illura cora- munera irreligiosorura errorera eliam hoc adjicìunt piaculi, ut divina Scripturarum eloquia putent per¬ feclse doctrinae carere raiìorie? Et quia prò impietate ingenii sui divinorum dictorum capaces esse non pos¬ sunt, ad coniumeliam coelesliura verborura prò excu¬ saiione hebetudinis suai prorurapunt, dicentes, nìhìl in his ralionabile, nihil esse iierfeclura ; volentes ea quae a se dicantur, sola esse erudita, (a) el doctrinis verse prudentise expolila ; siulti Deo neganles, qua) assuraere ipsi sibi audent. Nec mirum est, si irreli¬ giose de eis opinanlur, quorura, (b) pecudeai bebé- Deus ostenditur. Concludilur itaque expi^ibraniiura impieias ab his qui in Dei verbis sperant : cum quando Deus (2) precatur {d), et misericordiam et salulem ab eo credentium fides sperai, el doclrina hiec spei nos¬ trse sii, ul oratus et misereatur et salvet. 4. Oratio David Dei misericordia , non suis nitiiur meritis. — Dehinc sequitur, Vers. 45 : Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque nimis; quìa in judiciis luìs speravi. Accipiat humana inso¬ lentia humilitatis modesliaique doctrìnara. Prius pro¬ phela concedi sìbi orat, quam se id raereri ut obiì- neat ostendit. Oninìa vull a bonilate Dei ìn se inchoari: nec tainen causara fiducia) suic subtrahit. Ait enim. Et ne auferas de ore meo verbum veritalis usquequaque ludinis raodo, ìntelligentiara non consequunlur. C nimis. In quo priraura raajestaiera ejus confitetur qui Verum quamvis in eo sermone, quem superius ha¬ buimus, {e) hìs qui sapìenliara Dei sequuntur, cogni- tara dictorum ccelestium perfectionem existimenl, nìhilque eorum esse, quod non consummalum atque omni ex parte perfeclura sii : taraen id quoque etiam in his sexlaì litterse versibus absolulius licebit in¬ ielligì. 2. Salus nostra Dei munus. — Post superiorera enìm sensura ita loquiiur, Vers. 41 : Et veniat super me misericordia lua, Domine, salutare tuum se¬ cundum verbum tuum. Misericordiam ilaque prinium deprecaius est, dehinc salutare. Salus enim nosira ex misericordia Dei est, et bonitatis suse hoc niunus in nobis est : et inde coepit oratio, unde et salus in- semper orandus est : dehinc se non ex inani sperare subjecit, dicens. Quia in judiciis tuis speravi. Huma¬ nse autera temeritatis est hic raos, prius, ad obiìnen¬ dura aliquid, meritum quam mereatur ingerere ; et eura, a quo quid postuiet, taraquara ex officii debito conveiiìre. 5. Verbi Dei prwdicator liber esse debet a crimine. — Sed non sufficit nobis, ut raodeslia) lantum te¬ nuerit Propheta ralionem : (3) collocaiiones eliam ver¬ borum vìrlulesque noscenda) sunt, cur ita dixerit : Ec ne auferas de ore meo verbum veritalis usquequaque nimis. Orane oris officiura, cordis sensui raolibusque famulalur. Et cur Propheta ne ab ore sìbi verbura veritatis auferatur orat, versus istius consequenlia choat deprecantis. Dehinc ne ex incerta et ex inopi-1) docent. Non enira radura hunc Prophelse fuìsse exis- nata spe precai-i Prophela existimareiur, primum mi- lìraandum est, ul sìbi verìlaiis verbum (e) ex corde sericoi'diara, dehinc salutare commemorat, lum ter- vereretur auferrì : ait enira Quia in judiciis tuis spe* (ì ) Ex doclrina. (2) Prwdicatur, (a) Edili, excepto Par. ac'duo mss., et doctrinw suw prudentia expolila. Alter e Yat. corrupte el doctrinw et verw prudenlia spoliata. (b) Ita ras. Mie. Alii duo pecudw. Vatic. pecudum; excusi, pediniw. (e) In \ulgatis hi, ac paulo post, existimenl. Tura apud Par. nihìlque ìn eo esse. Absolutior est leciio mss. qua opponit Hilarius prudeniibus siculi prudentes secundura Deum. Illis incognìtam diciorum ccelestium perfectionem praKlicat^ his cognitara : illos velie nihil (3) Collocalionis eliam verborum virtules. in'iìs esse perfeclum, hìs persuasura esse nihil eorura diclorura coeleslium non esse omni ex parte perfec¬ lum. Hujus rei testis Augustinus lib. iv de Doct. Christ. n. 9, quserit utrum libri sancii sapientes lan¬ lummodo, an eliam eloquentes nuncupandì sinl :ac res¬ pondet : Ubi eos inleliigo, non solum nìliil eis sapienlius, verum eliam nihil eloquenlius mihi videri potest, eie. (d) Tres rass. prwdicatur. {e) Edili ex corde ac ore, Expunxìraus ac ore auc¬ loritate mssi |
