Page 885-886 |
Previous | 455 of 552 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
885 TRACTATUS IN
propriura offìcii sui munus expleverat, omnibus qui¬ dera ad laudera divinam adhortaiis, hyranura tantum esse sanctorura ejus ostendit, fìliis scilicet Israel, populo qui fìeret Deo proxiraus ; ut cura univert^ìlas onmis Deum .ex vitse suae sensu et gratulatione lau- dassel, Israel tanien (fl)eì solus npproprians hymnum de cognilionis ac dignationis dìvinse fainiliaritaie ^anlaret. Post qu:e nunc ad cantandum Deo novum- canlìcum (b) incitamur. Et forle nìbil ultra reliquisse psalmus anierior novitaiis admiralioiiìsque credatur, cum si quid illud in gratulatione nostra sensutjué sit, idìpsura ìn laude oportere esse prsescrìptura sii. Efferre autera se ultra coeleslera sedera {e) mens nosira non sufficit : sed laudare Deum ea quse supra coelos sunl adraonenlur. Rursura antera se tendere ultra abyssi iraraensitalera intelligentise nostne opi¬ nio non potest : verura ea, quai in his sunl, ad lau¬ dis officiura advocanlur. Jara vero ìpsa illa naiura aeris in grandine, nive,cr7Stallo, procellsoque spiritu concinere gloriara tantse laudìs jubenlur. Tura porro universilas generis humani in regibus, ìu princi¬ pibus, in judicibus, ìn orani vel aitalis flore, vel se¬ neclulis maturiiale. Dei laudera cantare prsecepta esl; quìa haic omnia sìbi ìmperiurbato cursu niodera- toque consistant, fluantque universa ita naturai suse lege prsecepta, ul decedere his ex ea qua creala sunt constitulione non liceat.
^.Quorum proprium sii hoc canticum novum.—Cnm ergo nulla, extra hsec rerura divinarura coelestiura- que decreta, videatur horainì concessa esse cognitio, cognìlìonìsque laudalio ; videaraus, ad quod nunc no¬ vura caniicura advoceninr, cura dicitur, Vers. 1: Cantale Domino canticum novum. Est piane novura canticum. Cujus quìdera novi cantici gratulatìonem jara 650 W ^l '" superioribus psalmis, in quibus no¬ vum canticum canlalur, ostendimus ; cum in gentibus Dominus esse regnaturus ostenditur (Ps, xcv, 10), cura ipsura ad regni gloriara dextera sua salvabìt (Ps. XCVII, 1), cura assumens ex inferno animam suam nos secum assumpsit in reges. Proprium ergo hoc canticum novum est sanctis ejus. Id enìm sequitur : Laudalio ejus in Ecclesia sanctorum. Yers. 2 et 5.
CXLIX PSALMUM. 886
A Lwlelur Israel in eo qui fecit eum, et filli Sion exsuilent super regem suum : laudent nomen ejus in choro, irt ttjmpano et psallerio psallant ei. (e) Id est, in eo qui secundura nonagesìrai et quinti psalmi canticum no¬ vum regnabit in genlibus, et (f) quem in sequenti cantico novo, in mirabilibus factis suis Dorainura salvabìt dextera sua. Super hoc igitur rege b'ctatur Israel el Sion fìlli, ejus scilicet Sion quse mater ìn coelis est, quse conscriptorum prìmiiivorum et ange¬ lorura frèquentantium cìvitas esl ; et Israel ille, qui spiritu non littera (subaud. Isetetur) et super quem Aposloli pax est [Gal. vi, 16). Hi ergo filii, qui su¬ scìpienles confìtenlesque regera fìliì Dei facli sunt, et hi ergo qui in corpore Deum mentis oculis agno¬ verunt, Iselabunlur in choro, in tympano psalterio-
B que psallentes. Hsec antera musa (f, causa) laìtitìai in tabernaculis justorura est, et ìn symphoniaì cantu (f. ei symphoniaì cantus) in redilu fìliì pcenitenlìs auditur.
3. Homo creatione Deo placens, peccalo dispUcens, in Christo bene placuit. — Qua) autem nunc proprie post creatui^arum laudationera, et superiora cantica nova, hujus cantici novi causa esset, ostendit dìcens , Yers. 4 et 5 : Quia beneplacilum esl Domino ìn pò- puto suo : exaltubit mansuelos in salulem. Exsulta¬ bunt sancti in gloria. Omnia quidera Deo cura sunt creata placuerunl, Genesi testante cum dicii : Et vidil Deus quia bona sunl (Gen. i, 31) ; sed bene¬ placilum ei ìn populo suo esse cognoscimus. Bona qisìdem crealio hominis est , (g) ut qm» initium
G crealionis secundum originera Dei sìrnìlìtudineraque sortita est ; sed judicio se iiiimutabilis Dei secun¬ dura demutaiionem human.e voluntalis atque ar¬ bitrii (h) temperante, tura quìa pcccassentet agerent poeiiìienda, poenitere se qnia fecisset hominera te- status est. Al vero ipsis illis ex peccato ìn vilara reformalis, depulsa poenilentise (i) querela, jara be¬ neplaciti in eos aflectus ostenditur. Reconciliati enira sumus per corpus el sanguinem Christi ex ini^ mìcis in fìlios Deo, cura nobìs seterni sacerdotis placalìonem (j) impoenì leu liaì sacramenlo spopon- dissei, Propheta dicente ; Juravit Dominus, el non
(a) Par. ejus solus : castigatur ex ms.
(b) Quai se(|uuntur , primurn ex ras. Micìacensi / vulgata sunt editìone Parisiensi anni 1605, cum prius hic desinerei Hilarii Commentarius. j)
(e) Apud Piu'. ut in ms. mensuram non sufficit : corrupte. Legendum esse mens nosira, sequentia confirinant : nec magnum in veleribus libris discri¬ men inter utramque leclionem interesse norunt pe¬ riti. Mox in ms. admoneiitur, ubique vulgatum erat admonemur,
{d) Hoc quidera quodam pacto oslensum est in ps. CXL1II-. n. 19; sed eum lWq^ì ìhhmns, in superiori- bus psalmis, non in superiore psalmo, liisque adji¬ ciat, ìn quibus novum canlìcum canlalur, hnnd ob¬ scure sìgniiìcal se psalmo.4 xcv et xcvii, enarrasse, quorum iraeiaius desiderantur.
(e) Apud Par. idem ineo. Malumus id est, cumìn mss. eadem raiione idem et id esl pingi soleant. Hac particula indicatur quid sibi velit lwlelur Israel in eo.
(/) Resiituinius quem, \no quw, hoc maniieste po- siulanie sententia. Mox ìn prima ediiione Par. desì¬
derabatur Dominum, ejusque loco in postrema sub¬ stitutum esl Dominus, omissis verbis dexlera sua : conira fìdem exemplaris n)s. Non displiceret salvavil, loco saloabìi, nt el anlea regnavil |»ro regnabit.
(g) Pio ul, in ms, exslat qnia. Forle quippe. De¬ inde secundum originem, ìd est, quia nullam aliam ha¬ bel sui causam nìsi Deum, saliera secundura polio- rem sui parlem quai est aniina, a cujus creatione horao inìtinin sumpsisse praidicalur in ps. cxxix, n. 5 ; ps. cxvm, n. 7.
(Il) Hactenus oblìnuìt, temperantes lum quia pac- cassenl, vel peccassent. Nemo non videi prseferendum esse temperante : quod aliter dictura esl ìn ps. cxx, n. 9: Secundum uniuscujusque mores ac sludium imi- citique Deus adjacet : idcirco el perversis aversus et sanclus in sanclis est. Deinde \)Y0 dum duximus i^esli- luendum esse/wm, quasi tunc temporis testalus esl, eie.
(i) Hoc est, mutato judicio non jam se poenitere ail Deus. Ex hac pariicula jam, liquet superius le¬ gendum fuisse lum, non dum.
(j) Apud Par. in pwnìlenlìw sacramenlo : cui ìe^
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus IX. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 885-886 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 885 TRACTATUS IN propriura offìcii sui munus expleverat, omnibus qui¬ dera ad laudera divinam adhortaiis, hyranura tantum esse sanctorura ejus ostendit, fìliis scilicet Israel, populo qui fìeret Deo proxiraus ; ut cura univert^ìlas onmis Deum .ex vitse suae sensu et gratulatione lau- dassel, Israel tanien (fl)eì solus npproprians hymnum de cognilionis ac dignationis dìvinse fainiliaritaie ^anlaret. Post qu:e nunc ad cantandum Deo novum- canlìcum (b) incitamur. Et forle nìbil ultra reliquisse psalmus anierior novitaiis admiralioiiìsque credatur, cum si quid illud in gratulatione nostra sensutjué sit, idìpsura ìn laude oportere esse prsescrìptura sii. Efferre autera se ultra coeleslera sedera {e) mens nosira non sufficit : sed laudare Deum ea quse supra coelos sunl adraonenlur. Rursura antera se tendere ultra abyssi iraraensitalera intelligentise nostne opi¬ nio non potest : verura ea, quai in his sunl, ad lau¬ dis officiura advocanlur. Jara vero ìpsa illa naiura aeris in grandine, nive,cr7Stallo, procellsoque spiritu concinere gloriara tantse laudìs jubenlur. Tura porro universilas generis humani in regibus, ìu princi¬ pibus, in judicibus, ìn orani vel aitalis flore, vel se¬ neclulis maturiiale. Dei laudera cantare prsecepta esl; quìa haic omnia sìbi ìmperiurbato cursu niodera- toque consistant, fluantque universa ita naturai suse lege prsecepta, ul decedere his ex ea qua creala sunt constitulione non liceat. ^.Quorum proprium sii hoc canticum novum.—Cnm ergo nulla, extra hsec rerura divinarura coelestiura- que decreta, videatur horainì concessa esse cognitio, cognìlìonìsque laudalio ; videaraus, ad quod nunc no¬ vura caniicura advoceninr, cura dicitur, Vers. 1: Cantale Domino canticum novum. Est piane novura canticum. Cujus quìdera novi cantici gratulatìonem jara 650 W ^l '" superioribus psalmis, in quibus no¬ vum canticum canlalur, ostendimus ; cum in gentibus Dominus esse regnaturus ostenditur (Ps, xcv, 10), cura ipsura ad regni gloriara dextera sua salvabìt (Ps. XCVII, 1), cura assumens ex inferno animam suam nos secum assumpsit in reges. Proprium ergo hoc canticum novum est sanctis ejus. Id enìm sequitur : Laudalio ejus in Ecclesia sanctorum. Yers. 2 et 5. CXLIX PSALMUM. 886 A Lwlelur Israel in eo qui fecit eum, et filli Sion exsuilent super regem suum : laudent nomen ejus in choro, irt ttjmpano et psallerio psallant ei. (e) Id est, in eo qui secundura nonagesìrai et quinti psalmi canticum no¬ vum regnabit in genlibus, et (f) quem in sequenti cantico novo, in mirabilibus factis suis Dorainura salvabìt dextera sua. Super hoc igitur rege b'ctatur Israel el Sion fìlli, ejus scilicet Sion quse mater ìn coelis est, quse conscriptorum prìmiiivorum et ange¬ lorura frèquentantium cìvitas esl ; et Israel ille, qui spiritu non littera (subaud. Isetetur) et super quem Aposloli pax est [Gal. vi, 16). Hi ergo filii, qui su¬ scìpienles confìtenlesque regera fìliì Dei facli sunt, et hi ergo qui in corpore Deum mentis oculis agno¬ verunt, Iselabunlur in choro, in tympano psalterio- B que psallentes. Hsec antera musa (f, causa) laìtitìai in tabernaculis justorura est, et ìn symphoniaì cantu (f. ei symphoniaì cantus) in redilu fìliì pcenitenlìs auditur. 3. Homo creatione Deo placens, peccalo dispUcens, in Christo bene placuit. — Qua) autem nunc proprie post creatui^arum laudationera, et superiora cantica nova, hujus cantici novi causa esset, ostendit dìcens , Yers. 4 et 5 : Quia beneplacilum esl Domino ìn pò- puto suo : exaltubit mansuelos in salulem. Exsulta¬ bunt sancti in gloria. Omnia quidera Deo cura sunt creata placuerunl, Genesi testante cum dicii : Et vidil Deus quia bona sunl (Gen. i, 31) ; sed bene¬ placilum ei ìn populo suo esse cognoscimus. Bona qisìdem crealio hominis est , (g) ut qm» initium G crealionis secundum originera Dei sìrnìlìtudineraque sortita est ; sed judicio se iiiimutabilis Dei secun¬ dura demutaiionem human.e voluntalis atque ar¬ bitrii (h) temperante, tura quìa pcccassentet agerent poeiiìienda, poenitere se qnia fecisset hominera te- status est. Al vero ipsis illis ex peccato ìn vilara reformalis, depulsa poenilentise (i) querela, jara be¬ neplaciti in eos aflectus ostenditur. Reconciliati enira sumus per corpus el sanguinem Christi ex ini^ mìcis in fìlios Deo, cura nobìs seterni sacerdotis placalìonem (j) impoenì leu liaì sacramenlo spopon- dissei, Propheta dicente ; Juravit Dominus, el non (a) Par. ejus solus : castigatur ex ms. (b) Quai se(|uuntur , primurn ex ras. Micìacensi / vulgata sunt editìone Parisiensi anni 1605, cum prius hic desinerei Hilarii Commentarius. j) (e) Apud Piu'. ut in ms. mensuram non sufficit : corrupte. Legendum esse mens nosira, sequentia confirinant : nec magnum in veleribus libris discri¬ men inter utramque leclionem interesse norunt pe¬ riti. Mox in ms. admoneiitur, ubique vulgatum erat admonemur, {d) Hoc quidera quodam pacto oslensum est in ps. CXL1II-. n. 19; sed eum lWq^ì ìhhmns, in superiori- bus psalmis, non in superiore psalmo, liisque adji¬ ciat, ìn quibus novum canlìcum canlalur, hnnd ob¬ scure sìgniiìcal se psalmo.4 xcv et xcvii, enarrasse, quorum iraeiaius desiderantur. (e) Apud Par. idem ineo. Malumus id est, cumìn mss. eadem raiione idem et id esl pingi soleant. Hac particula indicatur quid sibi velit lwlelur Israel in eo. (/) Resiituinius quem, \no quw, hoc maniieste po- siulanie sententia. Mox ìn prima ediiione Par. desì¬ derabatur Dominum, ejusque loco in postrema sub¬ stitutum esl Dominus, omissis verbis dexlera sua : conira fìdem exemplaris n)s. Non displiceret salvavil, loco saloabìi, nt el anlea regnavil |»ro regnabit. (g) Pio ul, in ms, exslat qnia. Forle quippe. De¬ inde secundum originem, ìd est, quia nullam aliam ha¬ bel sui causam nìsi Deum, saliera secundura polio- rem sui parlem quai est aniina, a cujus creatione horao inìtinin sumpsisse praidicalur in ps. cxxix, n. 5 ; ps. cxvm, n. 7. (Il) Hactenus oblìnuìt, temperantes lum quia pac- cassenl, vel peccassent. Nemo non videi prseferendum esse temperante : quod aliter dictura esl ìn ps. cxx, n. 9: Secundum uniuscujusque mores ac sludium imi- citique Deus adjacet : idcirco el perversis aversus et sanclus in sanclis est. Deinde \)Y0 dum duximus i^esli- luendum esse/wm, quasi tunc temporis testalus esl, eie. (i) Hoc est, mutato judicio non jam se poenitere ail Deus. Ex hac pariicula jam, liquet superius le¬ gendum fuisse lum, non dum. (j) Apud Par. in pwnìlenlìw sacramenlo : cui ìe^ |
