Page 27-28 |
Previous | 14 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
S7 DODWELLI DISSERTATIO CYPRIANÌCA 28
num bonari monuit, errasset; non debuit id in A J'evelaverat Spiritus. Collìgebant potius ex tnm fre¬ quenti exiremorum temporum meniione in Veleris Testamenti prophetiis, quoties de rebus evangelìcis occurrit menlio, qme lamen de judaicai oeconomiaì
fraudem cedere alìarum ejus prophetiarum. Ne¬ que vero ita incerla esl, ut voluit profanus Theolo- gico-Politici auctor, horum ulriusque dislinclio. Quo loco cautionem interposuerant sacri scripto¬ res, ea ipsa cantio signum erat, excipìenda esse sola de quibus fuerat cauium, reliq<ia de alio esse spiritu intelligenda. Ita quia in scriptis episto¬ lis, sì qua suo spiritu prolulisset Apostolus, id ipsum duxerat esse mouendum, piane sequilur reliquorum auciorem divinuin Spiritum esse ha¬ bendum. Conira quia Ignalìus, quaì divino Spirila auctore edidit, eorum diserlis verbis Spirilum auciorem praiferebat, id quoque sequitur, iis excep¬ tis, reliqua privato esse Ignatii spiritui iribuenda.
uliimis temporibus salìs commode polerant inlel¬ ligi. Omnino sequum non est ut illos hominum er¬ rores Spiritui impulemus quos nec ipse Sj)irilus susceperat corrigendos; nec id ipsum asserebant qui ab ilio spirilu afilati eranl, esse ìd a spirilu susce¬ ptum. Suppetebat ìnlerim satis certa illa , quam diximus, judicandi ralio. Si enitn vel illorum quaì perspicua erant, nec ullum habebanl obseurìtalis effugìum , quseque spiritus nomine essent a ttvsu- p.aTiy.otg vendìtala , perpeluo consiabat fides, nec a se ullibi dissentiens , id ipsum argumenlo erat satìs § 5S. — Sed et id exislimant nonuulli, veros affla-B manifesto et spirilu afflaios esse quì ea prsedixe-
tosque Dei Spiritu prophelas, ìn revelatoruni ma- nifestatione suo esse spirimi permissos, ut pro suo captu ea aliis ennuntiarent, quì alius eral iu alio excullior atque exornaiior. Si itaque in rebus ob¬ iter notandis , nec ad prsecipuura prophetìse scopum, quìcquara facienlibus, sìve suse memoriaì lapsu, sive dura se audiloruin erroneis quidem illis, sed receptis tamen prsejudìciis accommodanl, (juaì ta¬ men erant argumentationibus, quam ìpsa revelala, magis idonea, quia haìC probanda crani, illis uti polerant ut concessis : sì ìii his inquam hallucì¬ nali essent, ne ìs quidem error essel spirimi pro¬ phetico imputandus. Quod ilaque prò Zacharia Jeremiam laudat Evangelista ; quod 450 annos Judi-
rant, el quidem veracissimo ilio alque adeo divino, ul proinde essent, in aliis quoque manifeslis, spiritus(|ue nomine manifesto vendilalis, similiter credendi. Si conira perspicuorum fidem eventus fefellisset, id salìs erat ad similiura reliquorum fidein abrogandam.
§ 58. — Recte quidem hucusque, ni fallor, obscu- rarum prophetiarum fìdem ex manifeslis confìrma- viraus, cura ejusdem prophetaì fuissent obscurai illaì cujus manifeslse. Quteret autem fortasse , nec im¬ merito , leclor, cum ad diversos ilh)e propheiiaì per¬ tinerent, ul alterius manifestai essent, allerius ob¬ scurai omnes, nuliaì manileslse, quo paclo essent, in eo casu, obscurae a manifeslis corp<probandai?
cibus, 40 Sauli iribuai Apostolus, quod incertum G Poterai quidem ex indubii prophelse testimonio du-
stadiorura numerum memorat S. Lucas, incerium Baptìzalorum S. Paulus; piane ìnnuunl relictas esse scriplorum humanis captibus hujusmodì mi¬ nutias, nec esse proplerea quod in Spirilum divi- nuni referantur.
§ 56.— Est el aliud exemplum in quo non illorum modo qui prophetias amlìssenl, sed el ijìsorum quoque prophetarum irrepere possint erroi^es, in prophelìarum scilicet obscurarum inlerpretaiione. Erant enim nonnullaì prophetiis certo quodam Spi¬ ritus Consilio, ita obscurae, ut non possent sine alia revelatione ìntelligi; ut primai non alium in fìnem dalai viderenlur, quam ut sanclorum pro¬ phelarum curiosìlatem diligenliamque pro secundis
bius coramendari. Erat tamen et alia probandì ratio a communì spiritus unitale pelila. Ita enim ex illius aìvi principiis licuit arguraentarì, quì ad unam eamdemque communionem pertinerent, eorum unum esse spirilum, ex iisdera sacramenlis, iisdem^ sci- licei gratiaì canalibus, ejusdemque insliluti viriute derivatura. Necea dumtaxat generali ratione con¬ cludebant uuum esse unius communionis spirilum, quod pari ratione fuisset iisdem sacramenlis colla¬ tus , quaì cum symbola essenl certorum quorumdam legalìumque pactorura, de ipso ilio nimirura spiritu conferendo, non poterant sane alios obligare quam quorum ìlla essent symbola, ut non possit malus spiriius ìn homines irrepere nisi ciui vicissim cum
impetrandis exciiarent. Id videmus iu Daniele prse-D eo paoli essent; nec vero cum ilio pacìsei homines
cipue, in quo frequens est secundarum visionum pro primarum interpretalione mentio. Si ìlaque ante secundas visiones ipse primas ausus fuisset in¬ terpreiari, humano omnino, non divino, spiritui tribuenda fuisset istiusraodi interpretaiio, ut pro¬ inde ejus error, sì quìs fuisset, iniquissìme esset in Spiritum sanctum referendus.
§ 57.—Idera statuebant veieres christiani de scri¬ plis quoque prophetiis, sicubi fuissent obscurai, nisi eodem quo diciaise fuissent spirilu de novo re¬ velanle neutiquam esse certo inleUigendas. Non est ilaque quod mireraur veierum de propinquo mundi fìne hallucinotiones» Nec enim illum diserlis verbis
per symbola a bono spiritu constituta; sed quod elìam spiritus ipsum esset unitatis in eadem commu¬ nione vinculum. Ut igitur ex illa exleriori commu¬ nione erat de interna eiiam communione prsesumen- dum, ita etìam sequebatur qui eorumdem fuissent sacramentorum participes, fuisse eliam pariter unius ejusdemque spiritus participes. Data ergo praì- ternaiurali aliqua motione, quse nec a corporeo aliquo afl'ectu, nec a naturali enlhusiasmo profìeisci poierat, sed esset piane in spirilum aliquem confe¬ renda; id inprimis supponendum erat, non alium esse illum spirilum quam quì in reliquis ejusdeni communionis membris operarelur. Ila recle quis ex
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
| Title | Page 27-28 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
S7 DODWELLI DISSERTATIO CYPRIANÌCA 28
num bonari monuit, errasset; non debuit id in A J'evelaverat Spiritus. Collìgebant potius ex tnm fre¬ quenti exiremorum temporum meniione in Veleris Testamenti prophetiis, quoties de rebus evangelìcis occurrit menlio, qme lamen de judaicai oeconomiaì
fraudem cedere alìarum ejus prophetiarum. Ne¬ que vero ita incerla esl, ut voluit profanus Theolo- gico-Politici auctor, horum ulriusque dislinclio. Quo loco cautionem interposuerant sacri scripto¬ res, ea ipsa cantio signum erat, excipìenda esse sola de quibus fuerat cauium, reliq |
|
|
|
|
|
|
| B |
|
| C |
|
| G |
|
| H |
|
| M |
|
| T |
|
