Page 107-108 |
Previous | 54 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
107 DE SANCTO DlONVSÌO ROMANO PONTIFÌCE. ' 103 delalores probabiliter missa cst. Ad initium poniifi- A 1008. Easdem falsilatis convìctas videre est in caius Dionysii una cum superiore Vìdelur referenda, Blondelli Pseudo-Isidoro, pa: utpòle cui occasionem dedit accusaiio, quam linerie Xysto papaì missaì pepererunt. Haclenus perdoclus P. Couiantius monachus benediclinus e congrega¬ tione S. Mauri, tomo i Epistolarum romanorum pon- tì/iciim, pag. 272 et seqq. Editìones hujus epistolw Dìonysìanw fragmentì. — Fragmentum epistolse seu operis Dionysiaui adversus sabellianos a Coutanlio editum, reimprimi curavit P. Mansi > tomo i Collect. ampi, concilior. una cum observationìbus erudilissirai hujus monacl.ù benedic¬ tini, a pag. 1009-lOiO. Idem Iragmeniuni indefessus Gallaiidius, tomo m biblioihecai suse SS. veierum patrum ìnseruil, atque in eo edendo Coutantium 349, seq. el apud Schelslratiim, Antìquil. illuslrat., lom. n. Alia opera S. Dionysiò male adscripta.— Ludovìcus Jacobus a sancto Carolo (1), varia opuscula Dionysiò Romano adscribit : nimirum ex fragmentis Commen- tilii Luilprandi lìcinensis librum de Silu Orbìs; sed est error satis manìfesius, quando ipsi trìbuitur liber de silu orbis, cum loto coelo et majore, quam S(ecuU inlervallo differat ab episcopo hoc Dionysiò Dionysius Pcriegeles ethnicus, cujus carmen grsecura insigne hujus argunienli haberaus. Similiter ferri non poiest, quod ab eodera auciore « Commentarius adversus arianas hsereses Dionysiò papse irihuitur, cujus tem¬ pore Arii hseretici noraen nondura erat audilura, V. C. sìbi sequendum conslituit. Chrislianus Fride- B quod fieri priraura coepil ab anno 316. Ncque « ad¬ versus Paulum Samosatenum scripsit Dionysius papa, uli prsefatus scriplor putat, sed Dionysius alexan¬ drinus Episcopus, sìcul a Cavee (2) jam bene nòtatum video. ARTlCULUS ni. licus Roslerus laudalum Fragmenium dionysianum grsece tantum addiiis quibusdam ìn vernacula lingua observationìbus ex Aihanasii epistola de Decretis synodi nicaìme juxia editionem Monlfauconii Pari¬ siensem de anno 1698, exhibet in sua Bìbliotheca volt, patrum, parie ii, Lipsiai, 1777, in-8% pag, 381- 584. Denique indefessus P. Dominicus Schramm, tomo VI Analysis SS. Patrum, anno 1784, Augustse Vìndelicorum impresso Ialine tantum praìfatum Fra¬ gmentum reìmprinii curavit a pag, 415-417. Epìstola Dionysii Romani ad Ccesarìenses ìn Cappa- dada deperdìla. — Sanclus Basilius paulo superius allegatus lestaiur, Dionysium papam unam ad eccle¬ siam Caìsareaì in Cappadocia perscripsisse epistolam, ni eam consoletur de incursione Barbarorum, qua Q vexata fuerat; cujus avToypàc^ov in illius Ecclesise archivio magna cura adservalum ipse oculis suis vide¬ rai; verum sequiorìbus temporibus amissum dolemus. Epìslolse duse illustri Dionysii papse nomine or- nalaì circumi'erunlur. Prior ad Urbanum pradecliim, hortaiur eum, « sapienler disponere, et judicare quas illi commissa sunt. » Dala est iv nonas Februarii, Aureliano et Basso vìrìs clarìssimis consulibus. Poste¬ rior Severo scribitur episcopo : de Ecclesiis paro- chianis, ut singulos singulis deniur presbyteris, el ut nullus aUerius parochìse terminos, vel jus invadat» Data est v ìd. septerabr. Claudio et Paterno viris clarìssimis coss. Subditas esse Dionysiò epistolas, docenl el stylus, Dionysiò viro dodissìmo indignus, Doctrina S, Dionysii Romani Pontìficis. § I. •— De sanctìssìma Triniiate. Ref utaniur a S. Dionysiò Trithdlm el Marcionitw, Tres divinw Personw propter naiurw Unìlalem ìnse- parahiles sunL— Sicuti marcionitse quodammodo tres Deos constituebant, dum in tres substantias alienì- genas, et Inter se omnino segregaias sanciam Unita- lem disparliebantur ; hinc sanclus Dionysius appellai doclrinam hanc fulilera ac diabolica ni : « Nam futìlis, iìsquit (3), Marcionis doclrina... diabolica est. d Sub¬ jungit deinde, hanc non esse doctrinam verorum Chrisli discipulorum, et acquiescentiura Salvaloris pri^ceplis : i Hi enim, ì vìdelicet Christiaìii, « Trinì- laieìn quidem non ignorant iti divina Scriptura prae¬ dicari; Ires aulem esse Deos, nec in velcri, nec ìn novo Testamento doceri. Itaque, » concludit sanctus Ponlifex, ì admirabilis divinaque Unìtas ìn Ires divi- nilates non esi separanda. d Tradit paulo superius idem sanctus Dionysius, divinum Verbum Déo Patri unilum esse, el Spirilum sanctum in Deo manere et habìtare, et Trinìtatera reduci el colligì in unura Deum omnipoientem, Domhiuin universorum. « Necesse est enìm, divinum Verbum Dèo universorum esse unitum, et Spirilum sanctum ìn Deo niauere ac habi- el inscripliones. Annum cclxxi, aperuere Aureìianus ]) . , . . n- . ir, . ^^t'<^5 acaeniquediviuam Trhiilalem ìn unum... Deum et Bassus, quo lempore Dionysius ad (ala venerai ; ^ t^m m uuuuj... j^cuiu Claudii quidem et Palend consulaiu epistolam scri¬ bere Dionysius poiuit. Ad Severuni tamen nOn scrip¬ sisse, eo constat, quod ignoraveril larvatus aucior epislolaì, Paterni collegara Claudium iiiiperalorem fuisse, qùod vèrum Dionysium lalere, non potuii. Iniiium epislolaì impostori Coeiieravit Leonis epi¬ slola xxiv : « Olim et ab inilio lantani percepiinus a B. Petro apostolorum principe fìduciam. ì> Locos etiam Ìnseruil ck Gregorio Magno. GonsulaiUnr et libri IV, epislola 52, et libri vii, epislola 115, S. Gre¬ gorii Magni epistolarum. Ambse exiant in noviss. Coi¬ leciione conciliorum apud Mansi, tomo i, pag, 1004- universorum omnipoientem... reduci el colligì. » Quse verba apertissime oslendunt unum Deum in tres distìnclum Persónas; adeoque tres divinse Per¬ sonaì ex aliala doctrina sunt ejusdem essentise, ejus¬ demque naturse. Nec Iiisi perperam delorquerì possent recitata (!) Ludov. Jac, BìbUothec. pontìfic, lib. ii, pag.^62, (2) Cave, Hist. lUterar., lom. i, pag. 133. (3) Dionys. Rom., apud S. Alhanas., lib. de Decre!^ Synod., lom. i, pag, 231 el 232, edit. Monlfauc, Paris., 1698, et tom. i, part, i, pag. 182, n. 26, edìt. Palavinaì, 1777 ; itera apud Mansi, toni. ì, ConcU., pag. ioli et seqq.; el apud Galland., lom, ni, BibL PP., pag. 538 et seqq.
Object Description
Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
Date | 1844 |
Call Number | BR60.M4 |
Language | Latin |
Type | Books/Pamphlets |
Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
Title | Page 107-108 |
Type | Books/Pamphlets |
Transcript | 107 DE SANCTO DlONVSÌO ROMANO PONTIFÌCE. ' 103 delalores probabiliter missa cst. Ad initium poniifi- A 1008. Easdem falsilatis convìctas videre est in caius Dionysii una cum superiore Vìdelur referenda, Blondelli Pseudo-Isidoro, pa: utpòle cui occasionem dedit accusaiio, quam linerie Xysto papaì missaì pepererunt. Haclenus perdoclus P. Couiantius monachus benediclinus e congrega¬ tione S. Mauri, tomo i Epistolarum romanorum pon- tì/iciim, pag. 272 et seqq. Editìones hujus epistolw Dìonysìanw fragmentì. — Fragmentum epistolse seu operis Dionysiaui adversus sabellianos a Coutanlio editum, reimprimi curavit P. Mansi > tomo i Collect. ampi, concilior. una cum observationìbus erudilissirai hujus monacl.ù benedic¬ tini, a pag. 1009-lOiO. Idem Iragmeniuni indefessus Gallaiidius, tomo m biblioihecai suse SS. veierum patrum ìnseruil, atque in eo edendo Coutantium 349, seq. el apud Schelslratiim, Antìquil. illuslrat., lom. n. Alia opera S. Dionysiò male adscripta.— Ludovìcus Jacobus a sancto Carolo (1), varia opuscula Dionysiò Romano adscribit : nimirum ex fragmentis Commen- tilii Luilprandi lìcinensis librum de Silu Orbìs; sed est error satis manìfesius, quando ipsi trìbuitur liber de silu orbis, cum loto coelo et majore, quam S(ecuU inlervallo differat ab episcopo hoc Dionysiò Dionysius Pcriegeles ethnicus, cujus carmen grsecura insigne hujus argunienli haberaus. Similiter ferri non poiest, quod ab eodera auciore « Commentarius adversus arianas hsereses Dionysiò papse irihuitur, cujus tem¬ pore Arii hseretici noraen nondura erat audilura, V. C. sìbi sequendum conslituit. Chrislianus Fride- B quod fieri priraura coepil ab anno 316. Ncque « ad¬ versus Paulum Samosatenum scripsit Dionysius papa, uli prsefatus scriplor putat, sed Dionysius alexan¬ drinus Episcopus, sìcul a Cavee (2) jam bene nòtatum video. ARTlCULUS ni. licus Roslerus laudalum Fragmenium dionysianum grsece tantum addiiis quibusdam ìn vernacula lingua observationìbus ex Aihanasii epistola de Decretis synodi nicaìme juxia editionem Monlfauconii Pari¬ siensem de anno 1698, exhibet in sua Bìbliotheca volt, patrum, parie ii, Lipsiai, 1777, in-8% pag, 381- 584. Denique indefessus P. Dominicus Schramm, tomo VI Analysis SS. Patrum, anno 1784, Augustse Vìndelicorum impresso Ialine tantum praìfatum Fra¬ gmentum reìmprinii curavit a pag, 415-417. Epìstola Dionysii Romani ad Ccesarìenses ìn Cappa- dada deperdìla. — Sanclus Basilius paulo superius allegatus lestaiur, Dionysium papam unam ad eccle¬ siam Caìsareaì in Cappadocia perscripsisse epistolam, ni eam consoletur de incursione Barbarorum, qua Q vexata fuerat; cujus avToypàc^ov in illius Ecclesise archivio magna cura adservalum ipse oculis suis vide¬ rai; verum sequiorìbus temporibus amissum dolemus. Epìslolse duse illustri Dionysii papse nomine or- nalaì circumi'erunlur. Prior ad Urbanum pradecliim, hortaiur eum, « sapienler disponere, et judicare quas illi commissa sunt. » Dala est iv nonas Februarii, Aureliano et Basso vìrìs clarìssimis consulibus. Poste¬ rior Severo scribitur episcopo : de Ecclesiis paro- chianis, ut singulos singulis deniur presbyteris, el ut nullus aUerius parochìse terminos, vel jus invadat» Data est v ìd. septerabr. Claudio et Paterno viris clarìssimis coss. Subditas esse Dionysiò epistolas, docenl el stylus, Dionysiò viro dodissìmo indignus, Doctrina S, Dionysii Romani Pontìficis. § I. •— De sanctìssìma Triniiate. Ref utaniur a S. Dionysiò Trithdlm el Marcionitw, Tres divinw Personw propter naiurw Unìlalem ìnse- parahiles sunL— Sicuti marcionitse quodammodo tres Deos constituebant, dum in tres substantias alienì- genas, et Inter se omnino segregaias sanciam Unita- lem disparliebantur ; hinc sanclus Dionysius appellai doclrinam hanc fulilera ac diabolica ni : « Nam futìlis, iìsquit (3), Marcionis doclrina... diabolica est. d Sub¬ jungit deinde, hanc non esse doctrinam verorum Chrisli discipulorum, et acquiescentiura Salvaloris pri^ceplis : i Hi enim, ì vìdelicet Christiaìii, « Trinì- laieìn quidem non ignorant iti divina Scriptura prae¬ dicari; Ires aulem esse Deos, nec in velcri, nec ìn novo Testamento doceri. Itaque, » concludit sanctus Ponlifex, ì admirabilis divinaque Unìtas ìn Ires divi- nilates non esi separanda. d Tradit paulo superius idem sanctus Dionysius, divinum Verbum Déo Patri unilum esse, el Spirilum sanctum in Deo manere et habìtare, et Trinìtatera reduci el colligì in unura Deum omnipoientem, Domhiuin universorum. « Necesse est enìm, divinum Verbum Dèo universorum esse unitum, et Spirilum sanctum ìn Deo niauere ac habi- el inscripliones. Annum cclxxi, aperuere Aureìianus ]) . , . . n- . ir, . ^^t'<^5 acaeniquediviuam Trhiilalem ìn unum... Deum et Bassus, quo lempore Dionysius ad (ala venerai ; ^ t^m m uuuuj... j^cuiu Claudii quidem et Palend consulaiu epistolam scri¬ bere Dionysius poiuit. Ad Severuni tamen nOn scrip¬ sisse, eo constat, quod ignoraveril larvatus aucior epislolaì, Paterni collegara Claudium iiiiperalorem fuisse, qùod vèrum Dionysium lalere, non potuii. Iniiium epislolaì impostori Coeiieravit Leonis epi¬ slola xxiv : « Olim et ab inilio lantani percepiinus a B. Petro apostolorum principe fìduciam. ì> Locos etiam Ìnseruil ck Gregorio Magno. GonsulaiUnr et libri IV, epislola 52, et libri vii, epislola 115, S. Gre¬ gorii Magni epistolarum. Ambse exiant in noviss. Coi¬ leciione conciliorum apud Mansi, tomo i, pag, 1004- universorum omnipoientem... reduci el colligì. » Quse verba apertissime oslendunt unum Deum in tres distìnclum Persónas; adeoque tres divinse Per¬ sonaì ex aliala doctrina sunt ejusdem essentise, ejus¬ demque naturse. Nec Iiisi perperam delorquerì possent recitata (!) Ludov. Jac, BìbUothec. pontìfic, lib. ii, pag.^62, (2) Cave, Hist. lUterar., lom. i, pag. 133. (3) Dionys. Rom., apud S. Alhanas., lib. de Decre!^ Synod., lom. i, pag, 231 el 232, edit. Monlfauc, Paris., 1698, et tom. i, part, i, pag. 182, n. 26, edìt. Palavinaì, 1777 ; itera apud Mansi, toni. ì, ConcU., pag. ioli et seqq.; el apud Galland., lom, ni, BibL PP., pag. 538 et seqq. |