Page 111-112 |
Previous | 56 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
lil DIONYSII PAPM OPmn Ì12
liyposlases tresque deitates dividentes acdìscindentes A Bvvàp.etg Ttvàg yal '[xtiKtpKriiivag vTtùfTTafTstg y.al OsÒTa- deslruunt (Athan., ep. de decret. Nic. Syn. n. 26). -ra? Tpstg- TtsTtvtJiiat yàp slvat Ttvag twv 7T«p' vpXv -/«- Audivì enira quosdam, qnid apud vos dìvinum verbum tyìxovvtoòv yal BtBarjyòvTo^v tòv Bstov lòyov, TavTYìg u^vj- prsedicant et docent, hujus opinionis magislros esse yYìTàg Tng cppovmsMg- ol xarà BtàixsTpov, w? IVo? stTrstv, qui quidera e diaraetro, ut ita loquar, Sabellii opi- àvTtystvTat tyì ^a^slliov ^vw^ay}. ò p.èv yàp (B^ao-^yjp.sr, nioni adversantur. Hic enira blasphemat, ip'-um «Oròv tòv ylòv slvat );sycov tòv UaTspa, yal s^^italtv • ot Filìum dicens esse Pairem , et vicissira : illì vero Bè TpsXg ^sovg ToÒTtov Ttvà yYìpvTTovatv, slg Tpsig vTto- tres Deos quodam modo prsedicant, dura sanciam (TTàa-stg ?2v«?, à>>^>wv TtavTàTtaat ysyMpt^rpÀvag, Btat-
nnitalem ìn tres diversas hypostases ab ìnviceiTi omnìno separa as dividunt» Necesse est enim divi¬ num Verbum Deo universorum esse unitum, et Spiritura sanctum ìn Deo raanere et inhabilare; adeoque divinam Trinìtatem ìn uuum, quasi in quemdam verlicem , hoc est in Deum universorum omnipotentem reduci atque colligi. Insipìenlis enim
povvTsg TYìV àyiav piOvàBa, YìVMrrQat yàp àvàyy.Yì tw 02w TWV ó)vwv TÒV 0£tov lòyov, èpLftloyoòpstv Bè tw ©sw ya.l svBtatTafrBat Bst to àytov Uvsvp.a.' yìByì y.al tyìv Qsiav TptàBa stg sva, MdTtsp slg yopvoYìV Ttva ( tÒv ©sòv twv o)iwv tÒv TtavToypàTopa IsyM ) (7vyyS(^alatov(jBal ts yai tTVvàyzaBa.t"Ttàa:a àvàyyYì. MapyiMvog yàp toO p.aTa.tò- (ppovog BiBayiJ.a, stg Tpsig àpyàg Tng i/Mvapxlag to^.yìv
BJarcìonis doctrina, quse in irla principia monarchiara B "'^^^ Btalps^iv ^, TtaiBsx>iJ.a ov Bta^oltyòv, ovyl Bè twv
LECTIONES VARIANTES.
^ Fortasse to.xPì mi ^laipe^rt*;, et verbum icxX post è'Ma-axa subaudilur. Roulh.
COMMENTARH.
' Monarchiam. Infra habet auctor fìne ipso Frag¬ menli, TÒ àytov ynpvyiJ.a Tng fj.ovapyiag. Voccni Tptàg elìam sJY^culo Ecclesise secondo Theophilum Aniioche¬ num adhibuisse, nolum est. El anteTheophìlum Alhe¬ nagoras in Legatione pro Chrislìanis h:ec scripseral : Tig ovv ovy àv àitòpYìd&A, )^£'yovTas' ©sòv IlaTspoc , yal Tlòv Bsov, yal TlvsOp.a àytov, BstyvvvTa^g «Otcov yal tvjv Èv TYì 'ENQSEI S-avajxtv, yal tcì"^ ìv tyì Tv^it AlAlPESIN àyovaag àMovg yalovuÀvovg ; § 10. Vìd. et horum ge¬ mina in § 11. RouTH.
Hypo%tases. Dionysius nosler hic cum tota swcii- larìum schola, ut Hieronyraì ad Damasum Eoist. 10, G n. 4, verbis utar, nihil alìud hypastasim nìsi udam novit, et cum E<Tlosìa tota sacrilegara trium subslan¬ tiarura , praedicaiionera , proni subslantia voci grjiecse cv(TÌa respondei, aversalur. Jam inni lamen ìn ecclesìa, saliera alexandrina, usu receplura erat, nt vTtofjTàa-sMg vocabulura ad personara significandam assumerelur. Id cerle colligiiur ex his Origenis in Johan., tract. 2, Tres persónas (t/osis" vTtoG-Taa-stg) Patrem el Filìum d Spirìtum esse credimus. Idem et lib. vili conira Celsum , Pairera et Filìum Bvo tyì vTtofTTàfTst Ttpàyy^aTa affìrmat. Ipse Dionysius Alexan'- dr. in epislolaì terlise sequenlis fragmenlis,-n. 15, sì TM T/)£t? slvat Tàg vTto(TTà(Tstg eodera intelleclu dìcìt. Unde suspicio est ìd, quod nunc disserit Dionysius Romanus, in Alexandrniuin cadere, quì cum in Deo Tpsig VTto(TTà(7stg prsedicare, velut trium substaniìa¬ rum seu esseniiarum divinarum triumque deilatnni assertor, ac nionarchiaì deslructor audìre coepil, quood se ab hac opinione purgarci. Iramo Basilius j> epìst. 41 eum antea usìce seu essentìw diversitatem inter divinas persónas posuisse docel. Ubi vero Grsecos vTtofTTàcrsMg nomine personam intelliijere conslitit eliam ìaiUd s'bslcmtìw woesiìmìum ad eumdem intellec- tutn accommodare non dubitaruut uiliijuel nominnlira de Augusiino, lib. 7 de Trin. e. 5. n. 9. Coustant. — At veriora istis , etsi voces ovaia et (pvcrtg pro vTtodTàdst, persona subsistente, nt ex Photio sopra no¬ tavi, a veleribus similiier adliiberi consueveruni. de Dionysii Romani senienlia scripsii postea cl. Mara¬ nus in prad'at. ìn tomura tertiimj Op. S. Radtìì 51 agni : « S. Rasilius ìn libro de Spiritu Sancto, cap. 29, ci¬ tat illud DiOiiy^ii, stTWT/sstS" slvat Tàg vTTO(JTà(TStg,ele. Tres ergo hypnsiases' admittit Dionysius Alexandri¬ nus, sed eos refellil, (pii ex eo quod tres sìni, divisas esse contendebant, quasì non una essel in tribus es- l^ntia, Alque id quidem accurale observandum , ni
perspiciamus qnam immerito Dionysium Romanum cura Alexandrino pugnare existiinent duo exiraìi scriptores , Petavius lib. iv de Trin. cap. 1, et Pet. Constant. Epist. Rora. p. 290. » (Scil. ad Dionysii Al. Fragm. ut jam monui. Addas hìs scrìptoribus Tille¬ mont. Mem. f^ccL Vìi. Dion. Al. § 15. ad fìn.) « Ulerque enim unam hypostasin asserì conlendìt a Dionysiò Romano in hoc testimonio apud Alhanas. é^Yìg B' àv slyÒTMg Isyoti/A yal Ttpòg BtatpovvTag, eie. Nulla sane inter utrumque Dionysium sentenlise va¬ rietas ; ulerque liyposlases divisas vituperai : neque una hypostasis Romano affìngi potest, cum idem prorsus dìcal ac Alexandrinus. Sed polìus ex eoquod tres hypostases divisas refellat, non obscura conclu¬ sio est nihil eum reprehensurum fuisse, si una ìn tribus bypostasìbus essenlia fuisset admissa. » p vi. Hsec recie, ni fal'or, Maranus. Est aliud praìterea Dio¬ nysii Alex, a Baglio Magno, ibidem adductura frag¬ raentura , quod his pauculis verbis conslal, BstoTaT^j yàp Btà. TOVTO , p.STà tyìv MovàBa yal 'a Tptàg, infra p. 128, n. 15. RouTH
Filìum dìcens esse Pairem et vicissim. Uno verbo hanc Sabellii hseresira enuntiant ariani apud Alha¬ nasiura , lib. de Synod. n. 16, dicentes illum vtoTtàTopa praedicare quod Hilarius. lib. iv de Trin. n. 12, latine converlìt, ìpsum dixit Filium quem Patrem. Coustant.
Marcionis dodrina. Notior est Marcionis hseresis, qua duo principia , unura boni, alterura raalì som¬ niavit. Cyrillus laraen Jerosol. licet catech. 6, n. 16, hanc ejus dodrìnara nolans, dicat eum diversos Deos statuisse, alterum bonum, et allerum justum, hoc est unum durura et severe punienlera, alierura benignum el ad raisericordiara projiensum, catech. 16, "n. 4, de discipulis illius prseraittit : Nos tres Deos annuntìamus, sileant marciomslw ; Inni n. 7, de ipso raagìslro subjicit : Impìissimus Marcion tres Deos esse primus asservii. Qua autem raiione hoc ab eo asserereiur, Epiphanius, hser, 42, n. 3, exponit. Vei ura Rhodon quidam Marcioni suppar apud Eusebiura lib. vn, e. 13, pi iraura scribil : Alìì perende ac Marcion duo inducunt prin* cipìa; ac paulo posl adjungii : Alii rursus ab hìs tanquam tempestale in pejus abrepli, non duas solum, sed tres naturas posuerunt : quorum princeps èl ante¬ signanus est Syntros. Augusiinus vero lib. de Hjcr., e. 22. Ep nhanii Eusebiiipie senlentìas sic perstringit : Quamvis Epiphanius eum (Marcionem) tria dicat asse- rmse principia, bonum, jusium, pravum : sed Euse^
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 111-112 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
lil DIONYSII PAPM OPmn Ì12
liyposlases tresque deitates dividentes acdìscindentes A Bvvàp.etg Ttvàg yal '[xtiKtpKriiivag vTtùfTTafTstg y.al OsÒTa- deslruunt (Athan., ep. de decret. Nic. Syn. n. 26). -ra? Tpstg- TtsTtvtJiiat yàp slvat Ttvag twv 7T«p' vpXv -/«- Audivì enira quosdam, qnid apud vos dìvinum verbum tyìxovvtoòv yal BtBarjyòvTo^v tòv Bstov lòyov, TavTYìg u^vj- prsedicant et docent, hujus opinionis magislros esse yYìTàg Tng cppovmsMg- ol xarà BtàixsTpov, w? IVo? stTrstv, qui quidera e diaraetro, ut ita loquar, Sabellii opi- àvTtystvTat tyì ^a^slliov ^vw^ay}. ò p.èv yàp (B^ao-^yjp.sr, nioni adversantur. Hic enira blasphemat, ip'-um «Oròv tòv ylòv slvat );sycov tòv UaTspa, yal s^^italtv • ot Filìum dicens esse Pairem , et vicissira : illì vero Bè TpsXg ^sovg ToÒTtov Ttvà yYìpvTTovatv, slg Tpsig vTto- tres Deos quodam modo prsedicant, dura sanciam (TTàa-stg ?2v«?, à>>^>wv TtavTàTtaat ysyMpt^rpÀvag, Btat-
nnitalem ìn tres diversas hypostases ab ìnviceiTi omnìno separa as dividunt» Necesse est enim divi¬ num Verbum Deo universorum esse unitum, et Spiritura sanctum ìn Deo raanere et inhabilare; adeoque divinam Trinìtatem ìn uuum, quasi in quemdam verlicem , hoc est in Deum universorum omnipotentem reduci atque colligi. Insipìenlis enim
povvTsg TYìV àyiav piOvàBa, YìVMrrQat yàp àvàyy.Yì tw 02w TWV ó)vwv TÒV 0£tov lòyov, èpLftloyoòpstv Bè tw ©sw ya.l svBtatTafrBat Bst to àytov Uvsvp.a.' yìByì y.al tyìv Qsiav TptàBa stg sva, MdTtsp slg yopvoYìV Ttva ( tÒv ©sòv twv o)iwv tÒv TtavToypàTopa IsyM ) (7vyyS(^alatov(jBal ts yai tTVvàyzaBa.t"Ttàa:a àvàyyYì. MapyiMvog yàp toO p.aTa.tò- (ppovog BiBayiJ.a, stg Tpsig àpyàg Tng i/Mvapxlag to^.yìv
BJarcìonis doctrina, quse in irla principia monarchiara B "'^^^ Btalps^iv ^, TtaiBsx>iJ.a ov Bta^oltyòv, ovyl Bè twv
LECTIONES VARIANTES.
^ Fortasse to.xPì mi ^laipe^rt*;, et verbum icxX post è'Ma-axa subaudilur. Roulh.
COMMENTARH.
' Monarchiam. Infra habet auctor fìne ipso Frag¬ menli, TÒ àytov ynpvyiJ.a Tng fj.ovapyiag. Voccni Tptàg elìam sJY^culo Ecclesise secondo Theophilum Aniioche¬ num adhibuisse, nolum est. El anteTheophìlum Alhe¬ nagoras in Legatione pro Chrislìanis h:ec scripseral : Tig ovv ovy àv àitòpYìd&A, )^£'yovTas' ©sòv IlaTspoc , yal Tlòv Bsov, yal TlvsOp.a àytov, BstyvvvTa^g «Otcov yal tvjv Èv TYì 'ENQSEI S-avajxtv, yal tcì"^ ìv tyì Tv^it AlAlPESIN àyovaag àMovg yalovuÀvovg ; § 10. Vìd. et horum ge¬ mina in § 11. RouTH.
Hypo%tases. Dionysius nosler hic cum tota swcii- larìum schola, ut Hieronyraì ad Damasum Eoist. 10, G n. 4, verbis utar, nihil alìud hypastasim nìsi udam novit, et cum E |
