Page 127-128 |
Previous | 64 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
127 DIONYSII ALEXANDRINI EPISCOPI FRAGMENTA. i2S
verbum autem velut (ìlius mentis, ne ante ipsam A Bs àit' aÙToù. oÙTwg ò UaT-np ò psyto-Tog xat yaBòloM
neque extra ipsam facium esse poiest, sed cum ipsa existit, a qua gerraen el originera sumpsit. eodem quoque modo Pater maximus et mens uni¬ versalis ante omnia Filium habet Verbum ac ser¬ monera sui ipsius inlerpretera et angelum.
voùg TtpMTov TÒV Ttòv Aóyov spp.Yìvéa yal àyyslov sauTOÙ syjt. (Adducunlur haìC a S, Athanasio, ubi supra^ n. 25, p, 259.)
Circa medium operis *.
15. Sì eo quod Ires sint hypostases, divisas dicant, tres sunl, eliamsi nolint; aut divinam Trinìtatera prorsus e medio tollant. ( Ex Basilio, lìb. de Spìr, sanclo, e. 29).
15. Et TW Tpstg stvat Tàg UTTOO-Tacstg, pspsptcrpsvag slvat léyovcrt, Tpstg sht , xav pz/j BélMcrtv, yì tìqv Qstav TPIAAA TtavTslMg àvslsTM^av.
Ac rursum :
Kal tMk^ (inquit 5. Basilius M.) :
BuoTà.Tfìyàp, BtàTQVTo, p.sTàtrìvUQvàBa, yaVUTVUZ
Extant haicapud S. Basilium Magnum de Spirilu ^ Sancto, cap. penidt. p. 61.
Propter hoc enìm, post unitatem, est et divi- nissima Trinitas,
Clausula tolius operis.
46. His omnibus congruenter et nos, eliam forma regulaque a senioribus quì ante nos vixerunt accepla, concordi cum ìllìs voce et gratiarum actionera et nunc etiara epistolam quam scribimus vobis ab- solvernus : Deo antera Palri et Filio Domino nosiro Jesu Christo cum sancto Spiritu gloria et impe¬ rium in ssecula soeculorum. Ameuo
16. ToÙTOtg Trào-tv àxo)voù9wg v.at -hp-sig, yal Byì Ttapà TWV Trpò ì7pwv TtpscT^VTépoòv TUTrov yal yavòva Ttapstirr (poTsg, ópofpwvwg ts aÙTOtg TtpoosDyaptaTOvvTsg, y.al Byì yal vvv ùptv STTtG-TA);0VTsg, xa.TaTraùo-opsv* tw Bè ©sw llaTOt , xat Ttw tw Kuptw ìQpwv 'lyjo-où ^ptc-Tw , c-ùv tw àytw nvsùpa.Tt, Bo^a. yal xpaTog stg Toùg atóÓvag twv atwvwv. 'Ap^v. (Adduxit hsec S. Basilìus M, in Ub. de Spirilu Sancto, cap. penull. p» 60, ed» Benedictin.)
De opere ipso hsec retulit S. Aihanasius.
17. Queritur deinde (Dionysius), quod accusaiores senlenlias suas non integras referant, sed truncaias, et quod non bona conscienlia, sed mala pro libidine loquantur ; quos similes ait beati apostoli epistolartira caluninialoribus. Certe singulis accusatorura verbis occurrens , oranìbus eorura argumentis soluiionera adhibet; cumque Sabellium prioribus illis scriplis pianissime confutarii, his posterioribus hdem suam omnino piam declarat.
C 17. AtTtaTat (Dionysius) Toùg xaTStTróvTag" o:Ùtoù, ùg pvi òloyl-npovg )\syovTag, à)^)và TtsptyoTtTOVTag aÙTOÙ Tàg ).s5stg, xat ojg pvì xa)v'^ cuvst^ìQa-st, à)v);à Trovyjpa, lalovv- Tag wg Bélovot, TovTOvg ts TOVTOtg àitstyàl^st Totg Tàg TOV [xayapiov 'kTtooTÒlov Bta^àllovotv 'ETtt(TTolàg.....> àpAst xat Trpòg syao-TOV twv uttÒ twv y.a.TnyòpMV siprr pivwv àitavTMv , TràvTa Tà Trap' auTwv Trpo^spópsva 62- paTtsvst' yal 'S.a^élltov pJv èv sxstvotg ( SCÌl. in prìns scriptis) àvocTpsTTSt, SV TOÙTOtg Ss Ssixvucrtv òlòylnpov sauToù TVÌV sùo-s^-^ TTto-Ttv. (Dc Senteutìa Diony dì , nura. XIV, p. 255.)
COMMENTARI!.
* Basilìus Irìa fragmenta subsequenlia nobìs asservavit, ac postremum quidem primo loco pro¬ ferens. praìmonel ipsa a se exhiberi vorba, qiiibus Dionysius Alexandrinus in secunda ad cognominem epislola sermonem, Ttspl slsyyov yal àTtoloyiag, finUt, seu opus de quo agimus absolvit et ch-.usit. Tura quod nos priraura poniraus, huic subjiciens, illud citat in hunc modura ; Idem et circa medium scriptì loquiiur adversus Sabellianos. Unde palara est opus ìllud, quod Aihanasius in qualuor libros divisum nolal, a Basilio ìn quatuor epistolas minime fuìsse dìslinclum ; alioquin ìs doclor totius operis clau¬ sulam ex quarta, non ex secunda epistola laudasset. Ij)se eliam subjecium Dionysii lesiimonium circa medium scriptì "haberi indicans, lolum illud opus velul unum scriptum , unamve epistolam, non di¬ versas censere se confirmai. Pluris ìnteresl obser¬ vare discrimen, quo Dionysii duo idem àTroo-Tào-sw? vocabulum usurpant.Nam Romanus hac voco subsian-
D tiara seu essentiara cl usìara intelligìt, eacpie ra¬ tione tres hypostases in Deo admitlere refugit. Alexandrino vero nihil aliud hypostads, nisi quod Laiinis personw nonien, sonai. Quocirca el tres hy¬ postases catholice priedicat. Ideo enim Dionysiò aliiscjue (jui Sabellium impugnab:uil, ìion suffìcere videbatur trium personarum praìdicaiio, quìa et Sabellius tres in Oeo persónas, quales unus et idem homo in theatro rcpresenlarc polesl, ullro confitebalur. QuanKjuam Basilìus Caìsariensis ep. 41, ad Maximum phìlosophum, Dionysium aiiquando in Deo non solum éTspÒTma àTtooTàosMg, sed et oùo-tag Btafopàv constìluisse, ilem òpLovatov primo respuisse, ac poslmodum in apologia ad cognonnnem missa ad¬ misìsse scribil. Quo factum esl, inquii, ul varius di deprehensus el inconstans in conscriptìonìbus suìs.Nermn alìler euin, si Athanasii epistolam de senienlia Dio¬ nysii lunc legisset, loculuruin fuisse Baronius pulat,
CpUSTAiNT,
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 127-128 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 127 DIONYSII ALEXANDRINI EPISCOPI FRAGMENTA. i2S verbum autem velut (ìlius mentis, ne ante ipsam A Bs àit' aÙToù. oÙTwg ò UaT-np ò psyto-Tog xat yaBòloM neque extra ipsam facium esse poiest, sed cum ipsa existit, a qua gerraen el originera sumpsit. eodem quoque modo Pater maximus et mens uni¬ versalis ante omnia Filium habet Verbum ac ser¬ monera sui ipsius inlerpretera et angelum. voùg TtpMTov TÒV Ttòv Aóyov spp.Yìvéa yal àyyslov sauTOÙ syjt. (Adducunlur haìC a S, Athanasio, ubi supra^ n. 25, p, 259.) Circa medium operis *. 15. Sì eo quod Ires sint hypostases, divisas dicant, tres sunl, eliamsi nolint; aut divinam Trinìtatera prorsus e medio tollant. ( Ex Basilio, lìb. de Spìr, sanclo, e. 29). 15. Et TW Tpstg stvat Tàg UTTOO-Tacstg, pspsptcrpsvag slvat léyovcrt, Tpstg sht , xav pz/j BélMcrtv, yì tìqv Qstav TPIAAA TtavTslMg àvslsTM^av. Ac rursum : Kal tMk^ (inquit 5. Basilius M.) : BuoTà.Tfìyàp, BtàTQVTo, p.sTàtrìvUQvàBa, yaVUTVUZ Extant haicapud S. Basilium Magnum de Spirilu ^ Sancto, cap. penidt. p. 61. Propter hoc enìm, post unitatem, est et divi- nissima Trinitas, Clausula tolius operis. 46. His omnibus congruenter et nos, eliam forma regulaque a senioribus quì ante nos vixerunt accepla, concordi cum ìllìs voce et gratiarum actionera et nunc etiara epistolam quam scribimus vobis ab- solvernus : Deo antera Palri et Filio Domino nosiro Jesu Christo cum sancto Spiritu gloria et impe¬ rium in ssecula soeculorum. Ameuo 16. ToÙTOtg Trào-tv àxo)voù9wg v.at -hp-sig, yal Byì Ttapà TWV Trpò ì7pwv TtpscT^VTépoòv TUTrov yal yavòva Ttapstirr (poTsg, ópofpwvwg ts aÙTOtg TtpoosDyaptaTOvvTsg, y.al Byì yal vvv ùptv STTtG-TA);0VTsg, xa.TaTraùo-opsv* tw Bè ©sw llaTOt , xat Ttw tw Kuptw ìQpwv 'lyjo-où ^ptc-Tw , c-ùv tw àytw nvsùpa.Tt, Bo^a. yal xpaTog stg Toùg atóÓvag twv atwvwv. 'Ap^v. (Adduxit hsec S. Basilìus M, in Ub. de Spirilu Sancto, cap. penull. p» 60, ed» Benedictin.) De opere ipso hsec retulit S. Aihanasius. 17. Queritur deinde (Dionysius), quod accusaiores senlenlias suas non integras referant, sed truncaias, et quod non bona conscienlia, sed mala pro libidine loquantur ; quos similes ait beati apostoli epistolartira caluninialoribus. Certe singulis accusatorura verbis occurrens , oranìbus eorura argumentis soluiionera adhibet; cumque Sabellium prioribus illis scriplis pianissime confutarii, his posterioribus hdem suam omnino piam declarat. C 17. AtTtaTat (Dionysius) Toùg xaTStTróvTag" o:Ùtoù, ùg pvi òloyl-npovg )\syovTag, à)^)và TtsptyoTtTOVTag aÙTOÙ Tàg ).s5stg, xat ojg pvì xa)v'^ cuvst^ìQa-st, à)v);à Trovyjpa, lalovv- Tag wg Bélovot, TovTOvg ts TOVTOtg àitstyàl^st Totg Tàg TOV [xayapiov 'kTtooTÒlov Bta^àllovotv 'ETtt(TTolàg.....> àpAst xat Trpòg syao-TOV twv uttÒ twv y.a.TnyòpMV siprr pivwv àitavTMv , TràvTa Tà Trap' auTwv Trpo^spópsva 62- paTtsvst' yal 'S.a^élltov pJv èv sxstvotg ( SCÌl. in prìns scriptis) àvocTpsTTSt, SV TOÙTOtg Ss Ssixvucrtv òlòylnpov sauToù TVÌV sùo-s^-^ TTto-Ttv. (Dc Senteutìa Diony dì , nura. XIV, p. 255.) COMMENTARI!. * Basilìus Irìa fragmenta subsequenlia nobìs asservavit, ac postremum quidem primo loco pro¬ ferens. praìmonel ipsa a se exhiberi vorba, qiiibus Dionysius Alexandrinus in secunda ad cognominem epislola sermonem, Ttspl slsyyov yal àTtoloyiag, finUt, seu opus de quo agimus absolvit et ch-.usit. Tura quod nos priraura poniraus, huic subjiciens, illud citat in hunc modura ; Idem et circa medium scriptì loquiiur adversus Sabellianos. Unde palara est opus ìllud, quod Aihanasius in qualuor libros divisum nolal, a Basilio ìn quatuor epistolas minime fuìsse dìslinclum ; alioquin ìs doclor totius operis clau¬ sulam ex quarta, non ex secunda epistola laudasset. Ij)se eliam subjecium Dionysii lesiimonium circa medium scriptì "haberi indicans, lolum illud opus velul unum scriptum , unamve epistolam, non di¬ versas censere se confirmai. Pluris ìnteresl obser¬ vare discrimen, quo Dionysii duo idem àTroo-Tào-sw? vocabulum usurpant.Nam Romanus hac voco subsian- D tiara seu essentiara cl usìara intelligìt, eacpie ra¬ tione tres hypostases in Deo admitlere refugit. Alexandrino vero nihil aliud hypostads, nisi quod Laiinis personw nonien, sonai. Quocirca el tres hy¬ postases catholice priedicat. Ideo enim Dionysiò aliiscjue (jui Sabellium impugnab:uil, ìion suffìcere videbatur trium personarum praìdicaiio, quìa et Sabellius tres in Oeo persónas, quales unus et idem homo in theatro rcpresenlarc polesl, ullro confitebalur. QuanKjuam Basilìus Caìsariensis ep. 41, ad Maximum phìlosophum, Dionysium aiiquando in Deo non solum éTspÒTma àTtooTàosMg, sed et oùo-tag Btafopàv constìluisse, ilem òpLovatov primo respuisse, ac poslmodum in apologia ad cognonnnem missa ad¬ misìsse scribil. Quo factum esl, inquii, ul varius di deprehensus el inconstans in conscriptìonìbus suìs.Nermn alìler euin, si Athanasii epistolam de senienlia Dio¬ nysii lunc legisset, loculuruin fuisse Baronius pulat, CpUSTAiNT, |
