Page 155-156 |
Previous | 78 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
ìm DE SANCTO EUTYCHIANO
ejus verìtatera confundìmur prsedicare? Quid erit de A nobis, CUOI de commissis nobis animubns, et de of¬ fìcio suscepto rationera justus judex Chrislus Deus nosler(iislrìclam exegerit (\Cor., ix; S.Mailh.,xx\)1 Ideo, fratres, horlor dilectionem vestram (S.Leo, ep. adv. Manichwos), obleslor et monco, ul qua potestis et debetis, sollicitudine vigiietis, ad invesligamlos hasret'icos, el inìmicos sanctaì Dei ecclesìie, et a sanis mentìbus, ne pestis hicc lalius divulgelur, severiiale
EPISTOLA
PAPA NOTITIA HISTORICA» ÌM
qua potestis, pro viribus extirpelis. Quoniam ut ha¬ bebit a Deo dìgfìie rcmunerationìs praeniium , qni diligentius, (|uod ad salulem cc;mmissas sìbi plebis proficiat, fuerit executus: ita ante tribunal Domini de rcalu negligenliaì se non poterit excusare, qui¬ cumque plebem suam contra sacrilegai persuasionis auctores noluerit custodire. Dala Nonis Februarii, Claudio el Paterno viris clarissìmìs consulibus ( 269 nondum electo Felice ).
IV (ì).
AD MAXIMUM EPISCOPUM ET CLEmCOS ^ ALEXANDRÌ.^.
De Chrìstì divinitate et humanitale fragmentmi.
De incarnaiione vero Verbi et fide credimus in Us pi (^) ^sTvìg (rapyóìdsoyg tov kòyov yal Tiìg TtiriTs^g, Dominum nostrum Jesum Chrisium ex Maria Virgine TttdTsvousv slg tòv Kvptov yìij^mv 'imcrovv X^tcTÒv. tòv sy nalum, quotiiam ipse est aìternus Dei Filins : Nec |^ Tng TtapBsvov Uapiag jevoBévTa, otl avTÒg lo-rtv ò tov enira hominem assumpsit Dei Filius, ul esset alter Osoij àl^iog Jlòg, yal Aòyog, yal ovy à.vBpomog vTtòBsov praeter ipsum: scd Deus exislens perfecius, facliiS àvalrì(^Bslg. lv hspog ri Ttap' sysivov. OvTik yàp àvOpomov est simul et bomo perfectus, incariialus ex Virgine. àvélaSsv ò tov @sov llòg, tv yì hspog Ttap' aOròv alla,
&sòg MVTélsLog^ yéyovsv àp.a.y.aXTsksiog avBpMTtog, crapyM-
Bslg èy TtapBévov.
(ì) IIujus epistobe fragnienlum extat in con¬ cilio Chalcèdonensi, actione prima, et afuid Cyril- lura ìn sua Apologia. Doctissimis quibusdam viris auctoribus, a Felice lì scriptam fuisse existin)a- tuin est, hac de causa, quod praìdictum fragmentum utrobique post episioìam Julii papié nttexatur, Ve¬ rum argume!ìtum et tilulus epìstoljc eam seutenlian.i fìrmissime refellunt. Nam si scriplmn esl, quod tilu¬ lus indicai, ad Maximum Alexandrinum episcopum, Dionysii successorem, nou secundus, sed primus^ Felix eam scripsisse potuit: eodem enim lempore Felìx Dionysii ropiajii ponlificis successor, universie Ecclesiaì pnx^sedit, qno Maximus post Dionysium Ale¬ xandrìnaì Ecclesiae priìd'uil. Occasio scribendaì hnjus epìstolie hirc est : Cura a Paulo Samosateno catholicaì veritati recens vulnus inlliclum esset, et cicalrix de errore"Sabellii nondum obducta fuissei, Felix pon¬ lifex de Filli Dei divinitate^ ac pariter humanitale, naturisque duabus in una persona dislincìis, ad Maximum Alexandrinum episcopum hanc e|-ìst,(!fam scripsii, ut beìluu) adVersns Sabt?!lìum et Snnsfsaie- num a duobus Dionysiis' horum nntecessoribus coe¬ ptum, utrìustpie successores ardeniibus animis prose¬ querenlur. Proinde hac epislola velut ancipiti gladio utramque haìresim uno ictu confodit; ut dum nalu¬
ram divìnara in Chrislo humanitati e/usdem-indivise conjunctam ostendit, Pauli haìresim condenmel: dura vero humanam in eodem Chrislo a natura divina dis- linclam esse, et divime substantiaì ìn tribus personis sub:^istenti;im demonstial, Sabellium confuiet. Quod autem in Chalcedonensi concilio, et apud Cyrillum priedìc.lis locìs post Julii epistolam recenseatur, ex eo accidit, (jood in his recensendis nullam temporis ra- lioììem habuissent. Vincentius aulem Lirinensis ad¬ versus haereses, cap. 42, probe intelligens tempore Felicìs seeundi nullum Alexandìinse Ecclesiaì prie- fuisse episcopum, nomìiie Maximnnì, habila ratione lemporis, primo loco Felicem, deinde Jnliura nomi¬ nai. Addii idem Vinc(uiiìus s^anc eanìdeni epistolam Felicìs papiC; et mariyris inter alia patrun? lestimonia in concìlio Ephesino leciam fuisse (Vide Baron., anno Clìrisli 275, nnm. 11, 12 et 15 ). Seveu. Binius. (2) Grx'cnm lexKun exhibemus ex actione i concilii Ephesini, in qua lecta sunt a Petro presbytero Ale- xandrìiìe et pi'ìmicerìo notariorum selecta ex sanctis Patribus testimonia de Incarnaiione D. N. J. G. alque ex capile ii panis ni ejusdem concilii, sive Apolo¬ getico S. Cyrìllì Alexandrini patriàrchaì pro duode¬ cira capitìbus adversus orientales episcopos. Labb.
I,EGT!ONES VARIANTES.
^ Clerum Labb.
NOTITIA HISTORICA.
Eutychìanus ordinatur papa die v januarii 275, j) moriuus ann. 285. —Eutychìanus Marini seu Martini fìlius, Etruscus, patria Lunensis, nltìrais anni 274 die¬ bus, vel primis sequenlis anni 275, Felici successit; die quinta januarìi ordinatus fuit feria lerlia, qui» eo anno cum die quinta januarìi concurrit (1). Prsefuìl Ecclesiaì romanie annis odo, mensibus undecim,
(1) Pagius, in Critìc, ad annum 274 : Baronius 275, uuvìì. V, ci ad annum 285, mira, ix; Constant., Fqùst. rom. pontif., lon>. i, pag. 298.
diebus trihus, anno 285, vn idus decerabris salìs funcius, ul in Catalogo Bucherìano legitur :A con¬ sulatu Aureliani III el Marcellìnì, ad consulatum Cari li el Carini, id est, a die quinta januarii anni 275, ad diera sepiiraara decerabris anni 285 vel oc¬ iavam, qua die ìn indìculo depositionis episcoporum Eutychìani nomen legitur : Sexto idus decembris Eutychìani in Callisti, nempe ìu coemelerio Callisti. Quare corrigendus Eusebius, quì decem lantum raen¬ sìbus romanura pontificatum Eutychianura lenuisse
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 155-156 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | ìm DE SANCTO EUTYCHIANO ejus verìtatera confundìmur prsedicare? Quid erit de A nobis, CUOI de commissis nobis animubns, et de of¬ fìcio suscepto rationera justus judex Chrislus Deus nosler(iislrìclam exegerit (\Cor., ix; S.Mailh.,xx\)1 Ideo, fratres, horlor dilectionem vestram (S.Leo, ep. adv. Manichwos), obleslor et monco, ul qua potestis et debetis, sollicitudine vigiietis, ad invesligamlos hasret'icos, el inìmicos sanctaì Dei ecclesìie, et a sanis mentìbus, ne pestis hicc lalius divulgelur, severiiale EPISTOLA PAPA NOTITIA HISTORICA» ÌM qua potestis, pro viribus extirpelis. Quoniam ut ha¬ bebit a Deo dìgfìie rcmunerationìs praeniium , qni diligentius, (|uod ad salulem cc;mmissas sìbi plebis proficiat, fuerit executus: ita ante tribunal Domini de rcalu negligenliaì se non poterit excusare, qui¬ cumque plebem suam contra sacrilegai persuasionis auctores noluerit custodire. Dala Nonis Februarii, Claudio el Paterno viris clarissìmìs consulibus ( 269 nondum electo Felice ). IV (ì). AD MAXIMUM EPISCOPUM ET CLEmCOS ^ ALEXANDRÌ.^. De Chrìstì divinitate et humanitale fragmentmi. De incarnaiione vero Verbi et fide credimus in Us pi (^) ^sTvìg (rapyóìdsoyg tov kòyov yal Tiìg TtiriTs^g, Dominum nostrum Jesum Chrisium ex Maria Virgine TttdTsvousv slg tòv Kvptov yìij^mv 'imcrovv X^tcTÒv. tòv sy nalum, quotiiam ipse est aìternus Dei Filins : Nec |^ Tng TtapBsvov Uapiag jevoBévTa, otl avTÒg lo-rtv ò tov enira hominem assumpsit Dei Filius, ul esset alter Osoij àl^iog Jlòg, yal Aòyog, yal ovy à.vBpomog vTtòBsov praeter ipsum: scd Deus exislens perfecius, facliiS àvalrì(^Bslg. lv hspog ri Ttap' sysivov. OvTik yàp àvOpomov est simul et bomo perfectus, incariialus ex Virgine. àvélaSsv ò tov @sov llòg, tv yì hspog Ttap' aOròv alla, &sòg MVTélsLog^ yéyovsv àp.a.y.aXTsksiog avBpMTtog, crapyM- Bslg èy TtapBévov. (ì) IIujus epistobe fragnienlum extat in con¬ cilio Chalcèdonensi, actione prima, et afuid Cyril- lura ìn sua Apologia. Doctissimis quibusdam viris auctoribus, a Felice lì scriptam fuisse existin)a- tuin est, hac de causa, quod praìdictum fragmentum utrobique post episioìam Julii papié nttexatur, Ve¬ rum argume!ìtum et tilulus epìstoljc eam seutenlian.i fìrmissime refellunt. Nam si scriplmn esl, quod tilu¬ lus indicai, ad Maximum Alexandrinum episcopum, Dionysii successorem, nou secundus, sed primus^ Felix eam scripsisse potuit: eodem enim lempore Felìx Dionysii ropiajii ponlificis successor, universie Ecclesiaì pnx^sedit, qno Maximus post Dionysium Ale¬ xandrìnaì Ecclesiae priìd'uil. Occasio scribendaì hnjus epìstolie hirc est : Cura a Paulo Samosateno catholicaì veritati recens vulnus inlliclum esset, et cicalrix de errore"Sabellii nondum obducta fuissei, Felix pon¬ lifex de Filli Dei divinitate^ ac pariter humanitale, naturisque duabus in una persona dislincìis, ad Maximum Alexandrinum episcopum hanc e|-ìst,(!fam scripsii, ut beìluu) adVersns Sabt?!lìum et Snnsfsaie- num a duobus Dionysiis' horum nntecessoribus coe¬ ptum, utrìustpie successores ardeniibus animis prose¬ querenlur. Proinde hac epislola velut ancipiti gladio utramque haìresim uno ictu confodit; ut dum nalu¬ ram divìnara in Chrislo humanitati e/usdem-indivise conjunctam ostendit, Pauli haìresim condenmel: dura vero humanam in eodem Chrislo a natura divina dis- linclam esse, et divime substantiaì ìn tribus personis sub:^istenti;im demonstial, Sabellium confuiet. Quod autem in Chalcedonensi concilio, et apud Cyrillum priedìc.lis locìs post Julii epistolam recenseatur, ex eo accidit, (jood in his recensendis nullam temporis ra- lioììem habuissent. Vincentius aulem Lirinensis ad¬ versus haereses, cap. 42, probe intelligens tempore Felicìs seeundi nullum Alexandìinse Ecclesiaì prie- fuisse episcopum, nomìiie Maximnnì, habila ratione lemporis, primo loco Felicem, deinde Jnliura nomi¬ nai. Addii idem Vinc(uiiìus s^anc eanìdeni epistolam Felicìs papiC; et mariyris inter alia patrun? lestimonia in concìlio Ephesino leciam fuisse (Vide Baron., anno Clìrisli 275, nnm. 11, 12 et 15 ). Seveu. Binius. (2) Grx'cnm lexKun exhibemus ex actione i concilii Ephesini, in qua lecta sunt a Petro presbytero Ale- xandrìiìe et pi'ìmicerìo notariorum selecta ex sanctis Patribus testimonia de Incarnaiione D. N. J. G. alque ex capile ii panis ni ejusdem concilii, sive Apolo¬ getico S. Cyrìllì Alexandrini patriàrchaì pro duode¬ cira capitìbus adversus orientales episcopos. Labb. I,EGT!ONES VARIANTES. ^ Clerum Labb. NOTITIA HISTORICA. Eutychìanus ordinatur papa die v januarii 275, j) moriuus ann. 285. —Eutychìanus Marini seu Martini fìlius, Etruscus, patria Lunensis, nltìrais anni 274 die¬ bus, vel primis sequenlis anni 275, Felici successit; die quinta januarìi ordinatus fuit feria lerlia, qui» eo anno cum die quinta januarìi concurrit (1). Prsefuìl Ecclesiaì romanie annis odo, mensibus undecim, (1) Pagius, in Critìc, ad annum 274 : Baronius 275, uuvìì. V, ci ad annum 285, mira, ix; Constant., Fqùst. rom. pontif., lon>. i, pag. 298. diebus trihus, anno 285, vn idus decerabris salìs funcius, ul in Catalogo Bucherìano legitur :A con¬ sulatu Aureliani III el Marcellìnì, ad consulatum Cari li el Carini, id est, a die quinta januarii anni 275, ad diera sepiiraara decerabris anni 285 vel oc¬ iavam, qua die ìn indìculo depositionis episcoporum Eutychìani nomen legitur : Sexto idus decembris Eutychìani in Callisti, nempe ìu coemelerio Callisti. Quare corrigendus Eusebius, quì decem lantum raen¬ sìbus romanura pontificatum Eutychianura lenuisse |
