Page 181-182 |
Previous | 91 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
m
DE DECRETO CAIO ADSCRIPTO CIRCA ORDINANDOS.
18^
clesìaslìcìs. Data est kalendis marlìi, diocletìano VI et A lestìraonìis, quibus ad Leonera Augustura constai
Constanlio II vìrìs clarìssirais coss. Quse vel una sub¬ scriptio fraudera prodit. Sed imprudenlìa ìmposioris cum pravitale certat, nipote quì integrum Leonis Ma¬ gni caput, quod in Epislola 97, secundura est, suum fecerìi, et lotidem verbis in Decretalera ìntnlerìt. Qua) sì Leoni Magni Caius foenerasset, in veterura
Epislola , ea dubio procul Leo papa annuraerasset. Mullo magis enira Caium et decessorera, et anliquio¬ rem nienmrare debuit, quara Alhanasiura, Ambro¬ siura, Augustinum, (juorura auclorilalem usurpai de- bellatidis hseretieis. Lumper.
DE IIE€IIETI> IfMICO
QÙOD CAIO ADSCRIBITUR, CIRCA ORDINANDOS. 1. Papaì hujus non raodo nulla ad nos iransraissa B Ecclesia» ac norainaiira Roraana, ab oranibus exac-
est sincera epislola, sed nec ulla usquara raeraoralur. Tantum in ponlifìcali lìbro dicilnr conslituisse ; « ut omnes ordines in Ecclesia sìc ascenderenl : Sì quìs episcopus fìeri niereretur, ut essel osiiarius, lector, exorcista, acolylhus, sequens subdiaconus, diaconus, presbyter, el exinde episcopus ordinarelur. ì
2. Quo decreto si conslituisse intelligatur decere, ut quisque per ecclesiastica illa offìcia, non priecipiti salili, ad episcopatum adscendat; jam hoc aule Caii tempora usu receplura fuìsse fidera facit Cypriantis, cura Cornelii ordinationera .legitiraara fuìsse inde probat (Cornei., ep. IO, n. 7), quod « non iste ad epìscopalura subilo pervenissei, sed per orania eccle¬ siaslica offìcia promoius, et in divinis adminisiraiio- nibus Deura saipe promerilus, ad sacerdolii sublime fasligium cunclis religionis gradibus adscendit. d Qui
tura non esse probemus, ut sepiem prsedìctos gra¬ dus prìus obeant, quam ad episcopalum valeant efferri.
4. Siricius epist. i, ad Himeriuni, n. 9 el 10, nec¬ non Zosìraus episL 9, ad Hesychium, n. 2 et 5, quì¬ bus quisque gradibus ad episcopi aut presbyleri dignitatera provehendus esset defìnienles, non in ostiarii, sed « iu leclorura prirailus gradu, » ut verbis utamur Zosimi, « divini rudìmenta servitìi ^ poni prsecipiunt, Imrao dum Siricius de eo, qui grandievus baplizatur, conslituit, ut si ad sacrara mìliliam per¬ venire feslinat, slatini (a suscepto baptismo) leclo¬ rura aut exorcistarum nuraero socìelur, j non ab eo utrumque gradum, sed alterulrum lantura videlur exigere. Cuì concinens Zosìraus de eodera decernit, « ut post baplismum statini, sì divime militile desi-
aulenisinlilli gradus, ìpse nos docet Cornelìus, curn in (] dorai raancìparì, sive inter lectores sìve ìnler exor-
ecclesia sua tunc exiitisse raemoral(E/j. 9, n. 4) « pre¬ sbyteros 46, diaconos 7, suhdiaconos lotidem, acoly¬ ihos 42, exorcisias et lectores cura oslìariis 52. » Cornelium lamen omnium illorum graduura offìciis, nullo excepto, funciuni esse, non ausira affìrmare. ; 3. Si vero superius conslìlulum voluti lex censea¬ lur ecclesiaslica, a qua nemo, nisì per eum qui le¬ gem lulìr, immunis fìat, illud Caio longe recenlius esse pluribus exemplis facile demonstratur. Fosle- rius est hoc papa concilium Sardicense, nipote anno 547, habilura, cujus canone dO (Isidoro Mer¬ catori 15), sancìlur, s ut sì (juis ex foro sìve dives, sìve scholasticus, episcopus fìeri dignus habealur, non prius conslìlnaiur, (piam lectoris et diaconi el pres-
cislas leneatur. » Quamquam iste Zosirai locus expli¬ cari, sìc poiest, ut perinde ipsi sit « sìve Inter lectores, sìve inlcr exorcisias, » atque '< tura ìnler lectores ium , etc, » raaxime cura bis prairailtat : € Assuescal in Domìni castris, ìn leclorura primìtus divini rudìmenta servitìi; nec ilii vile sìt exorcistara, acolythura, subdiàconum, diaconum per ordinera fìeri. ì Illud mìrura, quod cura Siricius el Zosìraus ìn laudatis epistolis singulos lam accurale describanl gradus, quibus ad sacerdolii apicera perveniri velini, osliariuni tanien constanier taceanl. Hunc sane non praeterììsseiil silentio, si a Caio decretum superius prodiissel. Cum ipsis ea in re consentit supposìtiliura quidein, sed tanien antiquura Silvestri Constitutura ,
byterì raìnisterium percgeiìt; » vult(pie « hal)eat-I^ seu Roraanura II, sub Sìlveslro conciliura, cujus
uniuscujusque ordinis gradus non rainìnii lemporis longitudìnem, per quod el fìdes el morum probitas... possii cognosci. k Tribus illis gradibus subdiaconatum adjiciutil Graìci, qui lanium hos qualuor ordinum gradus cum episcopatu agnoscutil, ut ex variis mo- nirnentis liquet, ac nominalim cx his synodi Oc¬ iavse, act. 10, cap, 5 : € Si quis .. per omnes gradus ecclesiasticos defìnitis temporibus vilara ìucnlpalam transisse reperiaiur, ila ut ìn lecioris munere unum, in subdiaconì duos, in diaconi tres, in sacerdolii qualuor annos expleverit, ad episcopatus honorem evehalur. t> Nunc igitur restai, ut etiara in latina
capile 11, statutura est : « Ul nullus ex laica per¬ sona ad honorem acolylhus ^ usque ad episcopatum subievaretur, nisi prìus fuisset lector annis xxx, deiude una die exorcista, et poslea caperei onus aco* lylhì, et facerei ìn eodem ordine acolylhi antios de - cera, nt acciperet onus subdiaconì, etin subdiaconalu esset annos quinque, etc. > Ut hic nullum prseierea de ostiario fìt veibura, ita nec in iis ejusdera Consti¬ tuti , cap. 7 : « Ut a subdiacono usque ad lecto¬ rera omnes subditi essenl diacono cardinali urbis Rorase, in Ecclesia honorem reprsesentans lanium, pontifìci vero presbyteri, subdiaconì, diaconi, aco-
LECTIONES VARIANTES.
(^) Forte Acolylhalus Galland.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 181-182 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | m DE DECRETO CAIO ADSCRIPTO CIRCA ORDINANDOS. 18^ clesìaslìcìs. Data est kalendis marlìi, diocletìano VI et A lestìraonìis, quibus ad Leonera Augustura constai Constanlio II vìrìs clarìssirais coss. Quse vel una sub¬ scriptio fraudera prodit. Sed imprudenlìa ìmposioris cum pravitale certat, nipote quì integrum Leonis Ma¬ gni caput, quod in Epislola 97, secundura est, suum fecerìi, et lotidem verbis in Decretalera ìntnlerìt. Qua) sì Leoni Magni Caius foenerasset, in veterura Epislola , ea dubio procul Leo papa annuraerasset. Mullo magis enira Caium et decessorera, et anliquio¬ rem nienmrare debuit, quara Alhanasiura, Ambro¬ siura, Augustinum, (juorura auclorilalem usurpai de- bellatidis hseretieis. Lumper. DE IIE€IIETI> IfMICO QÙOD CAIO ADSCRIBITUR, CIRCA ORDINANDOS. 1. Papaì hujus non raodo nulla ad nos iransraissa B Ecclesia» ac norainaiira Roraana, ab oranibus exac- est sincera epislola, sed nec ulla usquara raeraoralur. Tantum in ponlifìcali lìbro dicilnr conslituisse ; « ut omnes ordines in Ecclesia sìc ascenderenl : Sì quìs episcopus fìeri niereretur, ut essel osiiarius, lector, exorcista, acolylhus, sequens subdiaconus, diaconus, presbyter, el exinde episcopus ordinarelur. ì 2. Quo decreto si conslituisse intelligatur decere, ut quisque per ecclesiastica illa offìcia, non priecipiti salili, ad episcopatum adscendat; jam hoc aule Caii tempora usu receplura fuìsse fidera facit Cypriantis, cura Cornelii ordinationera .legitiraara fuìsse inde probat (Cornei., ep. IO, n. 7), quod « non iste ad epìscopalura subilo pervenissei, sed per orania eccle¬ siaslica offìcia promoius, et in divinis adminisiraiio- nibus Deura saipe promerilus, ad sacerdolii sublime fasligium cunclis religionis gradibus adscendit. d Qui tura non esse probemus, ut sepiem prsedìctos gra¬ dus prìus obeant, quam ad episcopalum valeant efferri. 4. Siricius epist. i, ad Himeriuni, n. 9 el 10, nec¬ non Zosìraus episL 9, ad Hesychium, n. 2 et 5, quì¬ bus quisque gradibus ad episcopi aut presbyleri dignitatera provehendus esset defìnienles, non in ostiarii, sed « iu leclorura prirailus gradu, » ut verbis utamur Zosimi, « divini rudìmenta servitìi ^ poni prsecipiunt, Imrao dum Siricius de eo, qui grandievus baplizatur, conslituit, ut si ad sacrara mìliliam per¬ venire feslinat, slatini (a suscepto baptismo) leclo¬ rura aut exorcistarum nuraero socìelur, j non ab eo utrumque gradum, sed alterulrum lantura videlur exigere. Cuì concinens Zosìraus de eodera decernit, « ut post baplismum statini, sì divime militile desi- aulenisinlilli gradus, ìpse nos docet Cornelìus, curn in (] dorai raancìparì, sive inter lectores sìve ìnler exor- ecclesia sua tunc exiitisse raemoral(E/j. 9, n. 4) « pre¬ sbyteros 46, diaconos 7, suhdiaconos lotidem, acoly¬ ihos 42, exorcisias et lectores cura oslìariis 52. » Cornelium lamen omnium illorum graduura offìciis, nullo excepto, funciuni esse, non ausira affìrmare. ; 3. Si vero superius conslìlulum voluti lex censea¬ lur ecclesiaslica, a qua nemo, nisì per eum qui le¬ gem lulìr, immunis fìat, illud Caio longe recenlius esse pluribus exemplis facile demonstratur. Fosle- rius est hoc papa concilium Sardicense, nipote anno 547, habilura, cujus canone dO (Isidoro Mer¬ catori 15), sancìlur, s ut sì (juis ex foro sìve dives, sìve scholasticus, episcopus fìeri dignus habealur, non prius conslìlnaiur, (piam lectoris et diaconi el pres- cislas leneatur. » Quamquam iste Zosirai locus expli¬ cari, sìc poiest, ut perinde ipsi sit « sìve Inter lectores, sìve inlcr exorcisias, » atque '< tura ìnler lectores ium , etc, » raaxime cura bis prairailtat : € Assuescal in Domìni castris, ìn leclorura primìtus divini rudìmenta servitìi; nec ilii vile sìt exorcistara, acolythura, subdiàconum, diaconum per ordinera fìeri. ì Illud mìrura, quod cura Siricius el Zosìraus ìn laudatis epistolis singulos lam accurale describanl gradus, quibus ad sacerdolii apicera perveniri velini, osliariuni tanien constanier taceanl. Hunc sane non praeterììsseiil silentio, si a Caio decretum superius prodiissel. Cum ipsis ea in re consentit supposìtiliura quidein, sed tanien antiquura Silvestri Constitutura , byterì raìnisterium percgeiìt; » vult(pie « hal)eat-I^ seu Roraanura II, sub Sìlveslro conciliura, cujus uniuscujusque ordinis gradus non rainìnii lemporis longitudìnem, per quod el fìdes el morum probitas... possii cognosci. k Tribus illis gradibus subdiaconatum adjiciutil Graìci, qui lanium hos qualuor ordinum gradus cum episcopatu agnoscutil, ut ex variis mo- nirnentis liquet, ac nominalim cx his synodi Oc¬ iavse, act. 10, cap, 5 : € Si quis .. per omnes gradus ecclesiasticos defìnitis temporibus vilara ìucnlpalam transisse reperiaiur, ila ut ìn lecioris munere unum, in subdiaconì duos, in diaconi tres, in sacerdolii qualuor annos expleverit, ad episcopatus honorem evehalur. t> Nunc igitur restai, ut etiara in latina capile 11, statutura est : « Ul nullus ex laica per¬ sona ad honorem acolylhus ^ usque ad episcopatum subievaretur, nisi prìus fuisset lector annis xxx, deiude una die exorcista, et poslea caperei onus aco* lylhì, et facerei ìn eodem ordine acolylhi antios de - cera, nt acciperet onus subdiaconì, etin subdiaconalu esset annos quinque, etc. > Ut hic nullum prseierea de ostiario fìt veibura, ita nec in iis ejusdera Consti¬ tuti , cap. 7 : « Ut a subdiacono usque ad lecto¬ rera omnes subditi essenl diacono cardinali urbis Rorase, in Ecclesia honorem reprsesentans lanium, pontifìci vero presbyteri, subdiaconì, diaconi, aco- LECTIONES VARIANTES. (^) Forte Acolylhalus Galland. |
