Page 361-362 |
Previous | 181 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
561 ARNOBII NOTITIA EDITIONUM.I 562
gna Bibl. Eccles, proferunt primam Elmenhorstii. A tem, — M, Minucìì Felicìs Odavius, Edilio nova , ad Nurrius eara manibus versavìl.
Paris, ìn-8° : Arnobius cum observationìbus
Def. Heraldi, Citat Fabiicius 1. I. an recte, dubito.
1604. Anlverpiae, apud Joach. Trognaesium , in-S^ : xìrnobius.,.. cum Godescalci Stewechii Electìs. Con¬ ler quae supra ad annum 1586 dieta sunt. Iteratara Stewechius operara Arnobio suo irapendit, Electis prìmura conscribendis, in quo negoiio solo ingenio se confisuin esse faietur; deinde cura codicis ras. varianles lectiones a Francisco Modio ipsi essent suppeditalae, quìbus denuo laborera jam absolutum aggressus, non solura electa meliora fecil, sed ìpsum quoque Arnobii lextura ìnfiniiis locis se interpolasse,
editionera romanam expressa, quibusdam lamen ìn locìs e ras. reg. anela el eraeiidala. Desiderii Heraldi ad Arnobii libros vn anìraadversìones el castiga liones. Roraanara intellige novissiraara, quae, quanto plu¬ res veieres lectiones reslìluit, tanto praìstantior ipsi visa est ac saìpius laudata. Quo faclura est, ul non¬ nullis etiara ìn locìs, ubì illa Gelenìura secula esset, eara desereret et vel Canteri sentenliara aniplectere- lur vel de suo quaedam inferret. De singulis in ani¬ madversionibus , sed paucissimis verbis, judicium tulit, reliquaì vel sensu declarando vel rebus omni- genis illustrandis sérviunt. In quibns ut varia sunl ex omni antiijuitalis doclrina deprompla nequaquam vero quod deceret, quodve alìenura esset vel Iritum,
correxisse, el soepe nuraero lacunìs nni^jni niomenli ^ oblìtus est. Egregio quoque ìnstituto factum est, ut
suppleies auxisse affirraat. De codice hoc sentenliara noslrara sub loco proferemus. Quod Electa atlìnet, (nara de hìs audiaraus oportet, antequara de ìpsa lextus recensione dicendi locus erìt), ideo hoc no¬ mine appellare visura esse inquii, quod e plurimis , quw depravata, quw obscura hic reperirei, elegerit dbi ex in genio el membraneìs codicibus vel emendanda vel illuslranda ; id (piod pleruuKjue et laniura non ubique ex antiqui roraanorura serraonis usu ac proprietate, nec non ritibus apud priscos solemnìbus haud sini¬ stre profecto ìpsì cessit, etc. quemadraodura pluri¬ mum in Varrone ad Arnohium illuslranduni est praesidiì, ila haìc Stewechii Electa egregiura, raeo
lextus Arnobii seorsim cum indice rerum peculiari, deinde animadversiones Heraldi et ipsae cum indici-» bus el auctorum, quì varie ìllustrantur vel emendan¬ lur, et rerum exhiberentur. Denique nolari raereiur el hoc, quod animi causa opera haec instiluta sii et inlra duorum raensiura spaiium ad finera perducta ; itera quod epislola dedicatoria, quae oranino praìfa- lionis locura suslìnel, dala sii Luteliai Paris, kal. mart. mdcv, ut adeo vix probabile videatur, ante hunc annura Heraldi operara esse evulgatam. 1610.
Hamburgi, in-folio : Arnobn 1. vn. GebharL
Elmenhorslius collatìs diversis codicibus recensuii et
judicio, Varroni atque orani serraonis priori doctrinae q observationìbus (sic) illustravii
adjuraenlura afferunl Quara ìu rem non parura elìam syllabus contenlorura praenilssus conducit. Sed neque ex bis, neque ex ìpsa, quara raanibus leneo, editìone satis raihi lìquere faeteor, quo pacto textura ad suas aliorumve conjecturas refinxerii. Is cerle, quem ed. Trognaesiana (1604) sistìl, ab Ursìniano haud raagno¬ pere differt; eo saìpius autera Stewechii leciiones in margine laudat, ita non numquam, ut nescias, an diversa aliqua a Stewechii recensione per hos typo- graphos dala sit, Quod si pnccipilanlius paulo a nobìs divìnaluni fuerit vereque editio Anlwerpìana anno 1604 ad ipsius Stewechii descriptionera expressa sit; laudabis forlasse horainis vèrecundiam, quì margìnes libri eraendatìonibus el conjecturis opplere inaluerit.
Elmenhorslius leclorì : < Ut instituti nostri ratio libi consiare possit, scilo me ìn hac nova Arnobii editìone recensenda praecipue usum codice vetusto Francìscì Sabaei Brixiani, Romaì anno 1542 impresso. Ubi is corruptus aul mendosus, ad excerpta manu- scripta et doctorum virorura eraendaiiones confugi, optiraasque ex illis desumpsi, et lexlui Arnobiano, quamquam raro, ìnserui; ratìone nempe ìpsa jubente, adjeci quoque varìarum lectiouum collectanea, ìn quìbus eos, quorum eraendaiiones proho et sequor, noinìuo. In observationìbus raeis id poiissiraura egi, ul sensura auctoris, quera edendura suscepi, edisse- rerem^ brevilerque et aperte, ubi is obscurus, diluci- darein. Certe eruditìssiranra scriptorera ìnnunieri^
quam vel certissìraam in seriem recipere. Nunc vero B faìdissiraorura raendorura naìvìs liberavi, et ìufinilis
is ipsura lextura ìnierpolavisse, correxisse et inte¬ griorem dedisse dici possii, videanl alii. Quaraquam enira in eadera, unde praecedentia adduxinius, prae¬ fatione de sua in lextu adornando opera prae se ferat, se sumnio candore, suis ubique locis, alque adeo, ipsi quoque margini nomina eorum adscrìpsìsse, qui ante ipsum manus auxiliairices Arnobio porrexissent, ideraque se facturura fuisse in iis, qua' Ursiana pro¬ ferì, nisi hìc omnia, sua aliena miscuìsset:haìc lanien circa lectionis varieiatem sedulìtale non ipsius textus sospitator sibi vìderì poierat. 1605. Parisiis, apud Marcura Orry, via Jacobea, ad in¬ signe Leonis salìentìs, in-8*^ : Arnobii»..., Libri Isep- Patrol. V.
ejus locis raale alfectis, salubriter, ut confido, niedi- cìnain adhibui. Nec tamen dissimulo, plurima etìam nunc residei e I^lsa et corrupta, qu.-e nullo modo ìntel¬ ligi, aut absque ope raelìoris codicis sanari queant. Ea ego de industria intacla praiterii et felìciorìbus ingeniis corrigenda reliqui. Rei, » Nostì jara codices, quorura speciosa ostentalione tilulus superbii. Si de Elnienhorstio ìnterroges, sì non ingeniura, certe nia- lurìlas et studiura illi defuit. Textus ad verbura pene ad roraanara alterara descriplus est. Hinc etiara con¬ jecturas CI emendationes, quas siue auctorum nomi¬ nibus ìn margine posuerat Ursinus, oranes Fulvi! noraine laudatas desurapsil, et interraìxtìs alìis ad calcem observatìonura subjecit, suo judicio raro in-
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 361-362 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 561 ARNOBII NOTITIA EDITIONUM.I 562 gna Bibl. Eccles, proferunt primam Elmenhorstii. A tem, — M, Minucìì Felicìs Odavius, Edilio nova , ad Nurrius eara manibus versavìl. Paris, ìn-8° : Arnobius cum observationìbus Def. Heraldi, Citat Fabiicius 1. I. an recte, dubito. 1604. Anlverpiae, apud Joach. Trognaesium , in-S^ : xìrnobius.,.. cum Godescalci Stewechii Electìs. Con¬ ler quae supra ad annum 1586 dieta sunt. Iteratara Stewechius operara Arnobio suo irapendit, Electis prìmura conscribendis, in quo negoiio solo ingenio se confisuin esse faietur; deinde cura codicis ras. varianles lectiones a Francisco Modio ipsi essent suppeditalae, quìbus denuo laborera jam absolutum aggressus, non solura electa meliora fecil, sed ìpsum quoque Arnobii lextura ìnfiniiis locis se interpolasse, editionera romanam expressa, quibusdam lamen ìn locìs e ras. reg. anela el eraeiidala. Desiderii Heraldi ad Arnobii libros vn anìraadversìones el castiga liones. Roraanara intellige novissiraara, quae, quanto plu¬ res veieres lectiones reslìluit, tanto praìstantior ipsi visa est ac saìpius laudata. Quo faclura est, ul non¬ nullis etiara ìn locìs, ubì illa Gelenìura secula esset, eara desereret et vel Canteri sentenliara aniplectere- lur vel de suo quaedam inferret. De singulis in ani¬ madversionibus , sed paucissimis verbis, judicium tulit, reliquaì vel sensu declarando vel rebus omni- genis illustrandis sérviunt. In quibns ut varia sunl ex omni antiijuitalis doclrina deprompla nequaquam vero quod deceret, quodve alìenura esset vel Iritum, correxisse, el soepe nuraero lacunìs nni^jni niomenli ^ oblìtus est. Egregio quoque ìnstituto factum est, ut suppleies auxisse affirraat. De codice hoc sentenliara noslrara sub loco proferemus. Quod Electa atlìnet, (nara de hìs audiaraus oportet, antequara de ìpsa lextus recensione dicendi locus erìt), ideo hoc no¬ mine appellare visura esse inquii, quod e plurimis , quw depravata, quw obscura hic reperirei, elegerit dbi ex in genio el membraneìs codicibus vel emendanda vel illuslranda ; id (piod pleruuKjue et laniura non ubique ex antiqui roraanorura serraonis usu ac proprietate, nec non ritibus apud priscos solemnìbus haud sini¬ stre profecto ìpsì cessit, etc. quemadraodura pluri¬ mum in Varrone ad Arnohium illuslranduni est praesidiì, ila haìc Stewechii Electa egregiura, raeo lextus Arnobii seorsim cum indice rerum peculiari, deinde animadversiones Heraldi et ipsae cum indici-» bus el auctorum, quì varie ìllustrantur vel emendan¬ lur, et rerum exhiberentur. Denique nolari raereiur el hoc, quod animi causa opera haec instiluta sii et inlra duorum raensiura spaiium ad finera perducta ; itera quod epislola dedicatoria, quae oranino praìfa- lionis locura suslìnel, dala sii Luteliai Paris, kal. mart. mdcv, ut adeo vix probabile videatur, ante hunc annura Heraldi operara esse evulgatam. 1610. Hamburgi, in-folio : Arnobn 1. vn. GebharL Elmenhorslius collatìs diversis codicibus recensuii et judicio, Varroni atque orani serraonis priori doctrinae q observationìbus (sic) illustravii adjuraenlura afferunl Quara ìu rem non parura elìam syllabus contenlorura praenilssus conducit. Sed neque ex bis, neque ex ìpsa, quara raanibus leneo, editìone satis raihi lìquere faeteor, quo pacto textura ad suas aliorumve conjecturas refinxerii. Is cerle, quem ed. Trognaesiana (1604) sistìl, ab Ursìniano haud raagno¬ pere differt; eo saìpius autera Stewechii leciiones in margine laudat, ita non numquam, ut nescias, an diversa aliqua a Stewechii recensione per hos typo- graphos dala sit, Quod si pnccipilanlius paulo a nobìs divìnaluni fuerit vereque editio Anlwerpìana anno 1604 ad ipsius Stewechii descriptionera expressa sit; laudabis forlasse horainis vèrecundiam, quì margìnes libri eraendatìonibus el conjecturis opplere inaluerit. Elmenhorslius leclorì : < Ut instituti nostri ratio libi consiare possit, scilo me ìn hac nova Arnobii editìone recensenda praecipue usum codice vetusto Francìscì Sabaei Brixiani, Romaì anno 1542 impresso. Ubi is corruptus aul mendosus, ad excerpta manu- scripta et doctorum virorura eraendaiiones confugi, optiraasque ex illis desumpsi, et lexlui Arnobiano, quamquam raro, ìnserui; ratìone nempe ìpsa jubente, adjeci quoque varìarum lectiouum collectanea, ìn quìbus eos, quorum eraendaiiones proho et sequor, noinìuo. In observationìbus raeis id poiissiraura egi, ul sensura auctoris, quera edendura suscepi, edisse- rerem^ brevilerque et aperte, ubi is obscurus, diluci- darein. Certe eruditìssiranra scriptorera ìnnunieri^ quam vel certissìraam in seriem recipere. Nunc vero B faìdissiraorura raendorura naìvìs liberavi, et ìufinilis is ipsura lextura ìnierpolavisse, correxisse et inte¬ griorem dedisse dici possii, videanl alii. Quaraquam enira in eadera, unde praecedentia adduxinius, prae¬ fatione de sua in lextu adornando opera prae se ferat, se sumnio candore, suis ubique locis, alque adeo, ipsi quoque margini nomina eorum adscrìpsìsse, qui ante ipsum manus auxiliairices Arnobio porrexissent, ideraque se facturura fuisse in iis, qua' Ursiana pro¬ ferì, nisi hìc omnia, sua aliena miscuìsset:haìc lanien circa lectionis varieiatem sedulìtale non ipsius textus sospitator sibi vìderì poierat. 1605. Parisiis, apud Marcura Orry, via Jacobea, ad in¬ signe Leonis salìentìs, in-8*^ : Arnobii»..., Libri Isep- Patrol. V. ejus locis raale alfectis, salubriter, ut confido, niedi- cìnain adhibui. Nec tamen dissimulo, plurima etìam nunc residei e I^lsa et corrupta, qu.-e nullo modo ìntel¬ ligi, aut absque ope raelìoris codicis sanari queant. Ea ego de industria intacla praiterii et felìciorìbus ingeniis corrigenda reliqui. Rei, » Nostì jara codices, quorura speciosa ostentalione tilulus superbii. Si de Elnienhorstio ìnterroges, sì non ingeniura, certe nia- lurìlas et studiura illi defuit. Textus ad verbura pene ad roraanara alterara descriplus est. Hinc etiara con¬ jecturas CI emendationes, quas siue auctorum nomi¬ nibus ìn margine posuerat Ursinus, oranes Fulvi! noraine laudatas desurapsil, et interraìxtìs alìis ad calcem observatìonura subjecit, suo judicio raro in- |
