Page 373-374 |
Previous | 187 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
^75 IN APQBIWP, C4P. L 374
se habeant, nec omnes omnia co|nQ;$èant, ratura A obnoxius, nullas inierqrum poenas pèrlìmescei, et ìn
profeclo el fìxura esse debet huraanas apiraas ncque divinas, neque omni scientia eruditas ex coelq hunc advolasse in mundum. Atque inde ruit idem aliis tantum verbis expressus Platopis et aliorum quo¬ rumdam philosophorura error , quo soranìaverunt scientiam esse rerum ab homine, priusquam nasce¬ relur, cognitaruni recordalionera. Etenira Arnobius falsara hancce opìnationera alìis adhuQ ratìonura mo¬ mentis evertit. Et primo, quidera quìa eadera foret cunclorura horainura scientia, recordalio, sententia. Secundo, detur puer aliquis in deserrissiiiia et inac¬ cessa solitudine natus, alque ibi surarao in silentio a mula nutrice educatus, postea cibo alìijuo simplicis- sirao viclìtans, nullum unquam loquenlem audiat, Inde post triginta aut quadraginta annos educatur, et prodeat in publicura, tura saxo obtusior, nìhìl piane quavis de re interrogaius respondere poterit, nihil rerura naluralìura, aul earura, quaì horainum usui,, vel delìciìs el voluptali necessaria creduntur, et ab auctore nostro enumerantur, notum habebit. Deni¬ que nullara ìlle articulatìm et distincte vocera emit¬ tet. Nonne autera hinc evidenler confìcitur aniraara ÌHÌUS in mundura non venisse oranibus scicntiìs ins- trudara ?
Poslea Arnobius contrariura Platonis arguraentura, ex puero de nuraeris interrogato petitum, luculenter diluii. Ab hoc naraque non solum puero, verura eliam
orane voluptatis flagiiijque genus, cqnteraplis virlulis bus, praecipitem sese impune dabil^
Eadem antera raiione Arnobius inipugnat fundi¬ tusque èverlit contrariara opinionera Epicuri, quì aniraara noslrara raortalera esse garriebait. Ea quippe opinio si vera sii, nulla araplius erit causa, cur phi¬ losophia raentès posiras excolaraus, virtuiibus deraus opera ni, ac vitia fugìamus.
De nostra porro aniina sic Arnobius nosler staiuit; eara mediae cujqsdoni raortalera inter et divìnara na¬ luram esse subsianliaì, Deique beneficio fieri longae- vam atque ìmniorlailera. Quapropter chrislianì piura in hoc raundo vilaì genus agentes, sperant fore ut ]g suara post mortera et in coelum, sicut de sup illuc re¬ gressi! elhnici glorìabantur, reraigrent, et insuper a Deo aìlernae felicilalis praeraiura, cerlìssirao rairacu- loruni suorum pignore à Chrislo proraissura conse¬ quanlur.
Quoniam autera modo anima, inquiebant, si mediae ÌUius qualìialis sit, potest unquara iraraorlalìs fìeri ! Respondet Arnobius satis nobis illud esse, quod oni- nipotf.ns Deus, cui nìliil obsistere potesl, nps de hac animae noslraì immortalitaie certo fecerit cerliores. Quid vero quod ipsiraet ethnici fateri cogebantur deos suos sive angelos et daìraones hujusmodi niediiB esse qualìtatìs ; quandoquidera eos aiiquando natos, poslea suprema Dei patris voluntale, siculi Plato docet, im-
ab ilio, de quo dictura est, quadragenario horaine si ^ morlales factos exislimabant. quid de multiplìcandìs, aut dìvidendis numeris, aut Irianguliset quadratìs inquiras, mulus omnìno erìt, aut respondebit non (piìdera ex ficta a Plaione copìtarum olim rerum memoria, sed ex iis quaì quotidiano usu
didicit. Homines enimvero magistrorum suorura in¬ slilutione, quernadraodum animalia usu el assiduilate erudhinlur. Anima igilur bumanai^scientiis omnibus inslructa, huc non adveniavìt. Decere sìquidera polìus deberet, quara doceri.
Neque dixeris aniraara , ubì corpori conjungitur, priorura oblivìsci, alqu^e, ut aiunt, ex dada dementa- riam fieri, id esl, primis elementis imbuendam. Pii¬ mura enim illa, dòcentibus iisdem phiiosophis, sim¬ plicis et ìncorporeae est substantiaì. Conjunda ergo corpori nibìl spiritualis ?.>aluraì, el prislinie cognilio¬ nis amittere potest. Mortalis quippe et corruptibilis fieret. Deinde quando illa corpus animai, plurium ante octoginta atquc amplius aiiniis a se factorum et auditorum, recordatur; multo ergo magìs illorura, qme ante suara corpore copulalionem noverai, remi¬ nisci deberei. Postremo si haec conjunclio effìciat ut pristina scientìa excidat ex anima, quomodo dicunt eam scire se esse incorpoream, immorlalem, omni¬ que olim imbulam scientia, sed omnium qu;^ noverai, tura oblitain?
Deraura Arnobius ex hìs ita dìsputa lis concludit horaìnera protelarium, classìcum, capite censum, ac prorsus inopem, primo ordini, hocest, divino non ndscrìhendura, nec ei eamdem atque Deo irìbueudam immoitalìtatem. Secus enim uullis foriuilis casibus
D
Anima itaque nosira a suprema quadam polestate fuit creata, sed nec divinae prolis, nec summi Dei filia esl. Tantae quippe sì fuisset perfeciionis nibil araplius possel inea desiderari, nec diversae essent horainum senlenliae nec ulla eorura aniraa ex bealis sedibus ìn corpus raillì voluisset.
Non patitur autera Arnobius sibì objici raundura si¬ ne horaine esse imperfectum, alque idcirco Deura, uniuscujusque aniraara ex seipso genilam in huraa¬ nura misisse corpus. Duplici enimvero longaque ìn¬ duclione palara ille facere conalur hominera non ad perfectionera raundi, qui quidem sine ilio esse pote¬ rai, sed ad privalam ipsiusmel horainis ulilitatem coni- modìlalenique esse creatura. Alque ex ìjs concludit divìnara, non esse aniraara, quae postraodura ìn cor¬ pus alnpiod a Deo surarao raissa fuerit.
Al sua, inquiunt, voluntale, non Dei jussu venìt ìn niundiim. Cur ergo, respondei Arnobius? Numquid quìa Deus jubendo ut venìat, ipsemet Deus omnium calaraitatura, quibus homo ìn hoc raundo preraitur, alque etiara cunctorum, quaì perpetrai seelerura cau¬ sa dicerelur? At nullius, ail ìlle, ponderis est baìc ra¬ lìo. Quìa enim non prohibet quemadmodum polesl, ne horao venìat in hunc mundura, eorumdem illius scelerum el calamilalum non rainus causa dicendus erit, Sed ìd de ilio sìne raaxìma irapietate pronunlia¬ ri non poiest.
Urgebant ethnici : Die igitur nobis unde progenila aut prolala sìt anima. Sed hoc, inquii, Arnobius, si¬ cut et alia plura ignorare possumus, taraetsì illara
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 373-374 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | ^75 IN APQBIWP, C4P. L 374 se habeant, nec omnes omnia co|nQ;$èant, ratura A obnoxius, nullas inierqrum poenas pèrlìmescei, et ìn profeclo el fìxura esse debet huraanas apiraas ncque divinas, neque omni scientia eruditas ex coelq hunc advolasse in mundum. Atque inde ruit idem aliis tantum verbis expressus Platopis et aliorum quo¬ rumdam philosophorura error , quo soranìaverunt scientiam esse rerum ab homine, priusquam nasce¬ relur, cognitaruni recordalionera. Etenira Arnobius falsara hancce opìnationera alìis adhuQ ratìonura mo¬ mentis evertit. Et primo, quidera quìa eadera foret cunclorura horainura scientia, recordalio, sententia. Secundo, detur puer aliquis in deserrissiiiia et inac¬ cessa solitudine natus, alque ibi surarao in silentio a mula nutrice educatus, postea cibo alìijuo simplicis- sirao viclìtans, nullum unquam loquenlem audiat, Inde post triginta aut quadraginta annos educatur, et prodeat in publicura, tura saxo obtusior, nìhìl piane quavis de re interrogaius respondere poterit, nihil rerura naluralìura, aul earura, quaì horainum usui,, vel delìciìs el voluptali necessaria creduntur, et ab auctore nostro enumerantur, notum habebit. Deni¬ que nullara ìlle articulatìm et distincte vocera emit¬ tet. Nonne autera hinc evidenler confìcitur aniraara ÌHÌUS in mundura non venisse oranibus scicntiìs ins- trudara ? Poslea Arnobius contrariura Platonis arguraentura, ex puero de nuraeris interrogato petitum, luculenter diluii. Ab hoc naraque non solum puero, verura eliam orane voluptatis flagiiijque genus, cqnteraplis virlulis bus, praecipitem sese impune dabil^ Eadem antera raiione Arnobius inipugnat fundi¬ tusque èverlit contrariara opinionera Epicuri, quì aniraara noslrara raortalera esse garriebait. Ea quippe opinio si vera sii, nulla araplius erit causa, cur phi¬ losophia raentès posiras excolaraus, virtuiibus deraus opera ni, ac vitia fugìamus. De nostra porro aniina sic Arnobius nosler staiuit; eara mediae cujqsdoni raortalera inter et divìnara na¬ luram esse subsianliaì, Deique beneficio fieri longae- vam atque ìmniorlailera. Quapropter chrislianì piura in hoc raundo vilaì genus agentes, sperant fore ut ]g suara post mortera et in coelum, sicut de sup illuc re¬ gressi! elhnici glorìabantur, reraigrent, et insuper a Deo aìlernae felicilalis praeraiura, cerlìssirao rairacu- loruni suorum pignore à Chrislo proraissura conse¬ quanlur. Quoniam autera modo anima, inquiebant, si mediae ÌUius qualìialis sit, potest unquara iraraorlalìs fìeri ! Respondet Arnobius satis nobis illud esse, quod oni- nipotf.ns Deus, cui nìliil obsistere potesl, nps de hac animae noslraì immortalitaie certo fecerit cerliores. Quid vero quod ipsiraet ethnici fateri cogebantur deos suos sive angelos et daìraones hujusmodi niediiB esse qualìtatìs ; quandoquidera eos aiiquando natos, poslea suprema Dei patris voluntale, siculi Plato docet, im- ab ilio, de quo dictura est, quadragenario horaine si ^ morlales factos exislimabant. quid de multiplìcandìs, aut dìvidendis numeris, aut Irianguliset quadratìs inquiras, mulus omnìno erìt, aut respondebit non (piìdera ex ficta a Plaione copìtarum olim rerum memoria, sed ex iis quaì quotidiano usu didicit. Homines enimvero magistrorum suorura in¬ slilutione, quernadraodum animalia usu el assiduilate erudhinlur. Anima igilur bumanai^scientiis omnibus inslructa, huc non adveniavìt. Decere sìquidera polìus deberet, quara doceri. Neque dixeris aniraara , ubì corpori conjungitur, priorura oblivìsci, alqu^e, ut aiunt, ex dada dementa- riam fieri, id esl, primis elementis imbuendam. Pii¬ mura enim illa, dòcentibus iisdem phiiosophis, sim¬ plicis et ìncorporeae est substantiaì. Conjunda ergo corpori nibìl spiritualis ?.>aluraì, el prislinie cognilio¬ nis amittere potest. Mortalis quippe et corruptibilis fieret. Deinde quando illa corpus animai, plurium ante octoginta atquc amplius aiiniis a se factorum et auditorum, recordatur; multo ergo magìs illorura, qme ante suara corpore copulalionem noverai, remi¬ nisci deberei. Postremo si haec conjunclio effìciat ut pristina scientìa excidat ex anima, quomodo dicunt eam scire se esse incorpoream, immorlalem, omni¬ que olim imbulam scientia, sed omnium qu;^ noverai, tura oblitain? Deraura Arnobius ex hìs ita dìsputa lis concludit horaìnera protelarium, classìcum, capite censum, ac prorsus inopem, primo ordini, hocest, divino non ndscrìhendura, nec ei eamdem atque Deo irìbueudam immoitalìtatem. Secus enim uullis foriuilis casibus D Anima itaque nosira a suprema quadam polestate fuit creata, sed nec divinae prolis, nec summi Dei filia esl. Tantae quippe sì fuisset perfeciionis nibil araplius possel inea desiderari, nec diversae essent horainum senlenliae nec ulla eorura aniraa ex bealis sedibus ìn corpus raillì voluisset. Non patitur autera Arnobius sibì objici raundura si¬ ne horaine esse imperfectum, alque idcirco Deura, uniuscujusque aniraara ex seipso genilam in huraa¬ nura misisse corpus. Duplici enimvero longaque ìn¬ duclione palara ille facere conalur hominera non ad perfectionera raundi, qui quidem sine ilio esse pote¬ rai, sed ad privalam ipsiusmel horainis ulilitatem coni- modìlalenique esse creatura. Alque ex ìjs concludit divìnara, non esse aniraara, quae postraodura ìn cor¬ pus alnpiod a Deo surarao raissa fuerit. Al sua, inquiunt, voluntale, non Dei jussu venìt ìn niundiim. Cur ergo, respondei Arnobius? Numquid quìa Deus jubendo ut venìat, ipsemet Deus omnium calaraitatura, quibus homo ìn hoc raundo preraitur, alque etiara cunctorum, quaì perpetrai seelerura cau¬ sa dicerelur? At nullius, ail ìlle, ponderis est baìc ra¬ lìo. Quìa enim non prohibet quemadmodum polesl, ne horao venìat in hunc mundura, eorumdem illius scelerum el calamilalum non rainus causa dicendus erit, Sed ìd de ilio sìne raaxìma irapietate pronunlia¬ ri non poiest. Urgebant ethnici : Die igitur nobis unde progenila aut prolala sìt anima. Sed hoc, inquii, Arnobius, si¬ cut et alia plura ignorare possumus, taraetsì illara |
