Page 461-462 |
Previous | 231 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
461
m ARNOBIUM GAP. Niì.
m
dicébaniiis,^"secuiTi apporfpt. Qqae enira irapiis et A fìhinuQSoipiiem citra reprehensionem ignorare posse.
spelérali^ infliguntur, h$c divinse jusiìtìae eps pu¬ nientìs bonos esse effectus iiifìcias nenio iverit. Quid auiein in tota ìlla auclQrìs noslri arguipentationé oc¬ currit, quod non sit piane sanum,, orthodoxum et a Marcionis erroribus prorsus alìenuni? Sì quis tamen pertinacius copiendal, ac probaverit, illuni disputa¬ lionis aeslu raptum, ani non satis accurate veruni Deura a falsis gentiliura diis distiiixisse, aul in ali¬ quera errorem revera ìmpegisse, euni ìllico condem - nabimus. Sed vix ac ne vix quidern nobis ullus per- suadebì^ illuni, qui tapi recle, ut osteiidìraus, de suprema unius Dei naiura disserit, in errorera, huic orthodoxse sententiae oranino opposìlura, incidisse.
ARTICULUS V*
Utrum Arnobius crediderit qusedam ammalia creata non fuisse a Deo, nec hominem naturali infirmitate malis i esse obiioxium, nec peccare suae electìone voluatatis.
Urgel Heraldus, Arnobiumque nostrum ibi in niar- cionistariira et aliorura, quì Peuqi crpatorem nega¬ bant, errorera incurrisse putat, iibi animarum no¬ slrarura origipepi, et a quo alio, quam ipsoipel Deo, creatae sint, nec sciri, njsc defìniri posse hoc probat argumenlo : 4 Non enim si negenius muscì^s, scara- baeos, et cimices, niledulas, cureuliones, et tineas, omnìpotenlis esse opus regis, sequacitér poslulandura a nobìs esl ut quis é^ feperit insiìlueritque dìcamus. p (Arnob,, lib. n, pqg^. 75.) INIoniie aulépi hìc ipse error est, quì ab Hieronymo bis ex^igitatur yerbis : « Quod si non pulant eorum esse parva, quorum et magna
quis bis inutilibus beslìolis originem dederit : a Et obtìnere non esse Deo a superiore prolalas- » (Arnob., lib II, pag. 75.) Quìs autem, inquìt Heraldus, ille Deus superior^ nìsi bonus Marcionis deus? ^t nerao certe, ne ipse quideni jHeraldus dicere umquara po¬ tuit, Marcìoneni ani quemlibet alium ideo errasse, quia bonuip, sed quìa malum asseruerit esse Deum, huncque rerum corporearum creatorem. At hunc errorem ab Arnobio asserlum nullus umquara pro¬ bare poterit.
Urgebit aliquis Deura superiorera ab eo dici non posse, quìn alìus interior dicalur. Alqui Deus alio inferior non gravi sine errore dici polesl. Quid ergo ? Nonne Arnobius evidentissirae docet, uli vidimuSj et B infra adhuc ostenderaus, unura laniuraraodo esse om¬ nipoientem Deum, mundi rerumque omnium crealo¬ rem? Eo itaque sensu Deus ab Arnobio superior vocatur, quo postea scriptum legimus ; « Divinitatis ipsius, » quernadraodum ìlle loquiiur ( Idem, lib. ni; pag. 101), « est caput, a quo ipsa divinitas divorum oraniura ducitiir, ì quos scilicet slulla gentilitas per¬ perara fìnxerat. Superiorera ergo Deum cum appel-^ lavit, communi Elhnìcorum loquendi modo se accom- modabat, nihìlque inde contra asserlum ab eo de uno dumtaxat I)eo documentum potest jure merito concludi.
At si Elnienhorslio fidera habeas, lametsi Arno¬ bius Marcionis, unura Deura bonura, et alterum ma¬ lum absurde praidicanlis, errore non teneri ostenda- sunl; alterum mihi CQnditorem, juxta Valentìnum, G tur, in aliam nìhilorainus irapietatera, sacrilegia, ut
Marcionem, et Apellem, formicai, culìcum, locusta- rum, alleruip coeli et lerr:^, raaris et angelorura de¬ benl iqlroducere.p {Hìeronym., prooem. ad epìst. Paul, ad Philem.) Ulrum vero reapse talìs fuerìt Valenlini, Marcionisque error, scire nunc p^rum interest, et de illis satis in superiori Apparatus nostri tomo dìspu- lavìnius (topi. 1 Apparai., lib. ii, disserL i, cap. 5, §5). Poierat autem Heraldus Hieronymo adjungere Origenem, Ambrosiura, aliosque, ^c impriniis Au- pustìpup?, qui reclé dìserleque asseverat nullam ìn infìraìs etìam beslìolis esse naturara, quaì a Deo creala non fuerit : « Non esl, » ait, « ulla natura etìam in extrepiis, intìraisque beslìolis, quain non ille consli- liiìt, a qtio est oninìs raodus, oranis species, omnis
ille ait, orania superanlera lapsus est. Itane vero? Etiara, iuquit Elmenhorslius. Palam enim perspicue ìpse Arnobius asseverat hominem non a Deo, sed ab inferiorìbus nescìo quìbus poiestalibus fuisse crea¬ tum. De aniraarura eniravero salute ubi disserit, hsec ille toiidera verbis tradidit : « Tantum est longe, ut Deus ìslarum aucior rerura esse credatur; ut in sa¬ crilegai criraen inipietatis incurrat, quisquis ab eo conceperìl honainem esse prognatura, rera ìnfelicem et mìserara, qui esse se doleat, qui conditionem suam detestetur, et lugeat ; qui nulla alia de causa sese inteliigit procreatura, quara ne materiam non haberent, per quara diffunderent se mala, et essent mìseri seraper, quorum cruciatìbus pascerelur nescio
prdo, sino quibus nihil rerum inveniri, vel excogìtari P qua vis latens et humanitati adversa crudehlas. potesl.» Elabbi: «Ncque fas estullius naiurae quam- (Idem, lìb. u, pag. 75.)
libel mininise inortalìsque crealorera, nìsi Deura cre¬ dere et dicere. ì> (Orig. tìb. iv, conlr. Cels., pag. 202; Ambros. , lib. vi Hexam., cap. 6, § 58, pag. 125, et lib. V, cap.^^,61 seqq.; Augusl., lìb.n,de CìvìL, cap, 15, pag. 284; et lìb. xn, de Cìv., cap. 24, pag. 522.)
Al Arnobium ncque id negasse, nequé notali ab Hieronyrao erroris reura esse inde colligì poiest, quìa exprésse non dixil scarabseos, et alias hujuscemodi bestiolas facias a Dep non fuisse : sed sì id negetur, non idcirco poslulandura, ut a qiip factae sint, con¬ festim ac necessario probetur.
Instai Heraldus ab Arnobio. ibidem non obscure de-
Dqq antera ibi, uti ait Elraenhorsiius, paris ìrapie¬ laiis errores ab ìlio proferunlur. Primo elenira horai¬ iiera a Deo procreatum piane penitusque pernegat. Secundo hominem tara raiserae irifelìcìsque esse con¬ ditionis, ul non aha de causa crealura se fuisse sen¬ liat, nìsi ut iraportuna crudeliiate morbis malìsque innumeris fiai obnoxius. Superiori quippe in libro de Chrìstì rairaculis disputando, sirailiter dixerat : « Oni^ nia valetudinura genera, quse huraana corpora susli¬ nere nescio quse voluit iraportuna crudelitas, verbo solilus iraperioque sanare. » (Idem, lih, i, pag. 28.) At Arnobius hoe deliramentum, inquit Elmenhor-
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 461-462 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 461 m ARNOBIUM GAP. Niì. m dicébaniiis,^"secuiTi apporfpt. Qqae enira irapiis et A fìhinuQSoipiiem citra reprehensionem ignorare posse. spelérali^ infliguntur, h$c divinse jusiìtìae eps pu¬ nientìs bonos esse effectus iiifìcias nenio iverit. Quid auiein in tota ìlla auclQrìs noslri arguipentationé oc¬ currit, quod non sit piane sanum,, orthodoxum et a Marcionis erroribus prorsus alìenuni? Sì quis tamen pertinacius copiendal, ac probaverit, illuni disputa¬ lionis aeslu raptum, ani non satis accurate veruni Deura a falsis gentiliura diis distiiixisse, aul in ali¬ quera errorem revera ìmpegisse, euni ìllico condem - nabimus. Sed vix ac ne vix quidern nobis ullus per- suadebì^ illuni, qui tapi recle, ut osteiidìraus, de suprema unius Dei naiura disserit, in errorera, huic orthodoxse sententiae oranino opposìlura, incidisse. ARTICULUS V* Utrum Arnobius crediderit qusedam ammalia creata non fuisse a Deo, nec hominem naturali infirmitate malis i esse obiioxium, nec peccare suae electìone voluatatis. Urgel Heraldus, Arnobiumque nostrum ibi in niar- cionistariira et aliorura, quì Peuqi crpatorem nega¬ bant, errorera incurrisse putat, iibi animarum no¬ slrarura origipepi, et a quo alio, quam ipsoipel Deo, creatae sint, nec sciri, njsc defìniri posse hoc probat argumenlo : 4 Non enim si negenius muscì^s, scara- baeos, et cimices, niledulas, cureuliones, et tineas, omnìpotenlis esse opus regis, sequacitér poslulandura a nobìs esl ut quis é^ feperit insiìlueritque dìcamus. p (Arnob,, lib. n, pqg^. 75.) INIoniie aulépi hìc ipse error est, quì ab Hieronymo bis ex^igitatur yerbis : « Quod si non pulant eorum esse parva, quorum et magna quis bis inutilibus beslìolis originem dederit : a Et obtìnere non esse Deo a superiore prolalas- » (Arnob., lib II, pag. 75.) Quìs autem, inquìt Heraldus, ille Deus superior^ nìsi bonus Marcionis deus? ^t nerao certe, ne ipse quideni jHeraldus dicere umquara po¬ tuit, Marcìoneni ani quemlibet alium ideo errasse, quia bonuip, sed quìa malum asseruerit esse Deum, huncque rerum corporearum creatorem. At hunc errorem ab Arnobio asserlum nullus umquara pro¬ bare poterit. Urgebit aliquis Deura superiorera ab eo dici non posse, quìn alìus interior dicalur. Alqui Deus alio inferior non gravi sine errore dici polesl. Quid ergo ? Nonne Arnobius evidentissirae docet, uli vidimuSj et B infra adhuc ostenderaus, unura laniuraraodo esse om¬ nipoientem Deum, mundi rerumque omnium crealo¬ rem? Eo itaque sensu Deus ab Arnobio superior vocatur, quo postea scriptum legimus ; « Divinitatis ipsius, » quernadraodum ìlle loquiiur ( Idem, lib. ni; pag. 101), « est caput, a quo ipsa divinitas divorum oraniura ducitiir, ì quos scilicet slulla gentilitas per¬ perara fìnxerat. Superiorera ergo Deum cum appel-^ lavit, communi Elhnìcorum loquendi modo se accom- modabat, nihìlque inde contra asserlum ab eo de uno dumtaxat I)eo documentum potest jure merito concludi. At si Elnienhorslio fidera habeas, lametsi Arno¬ bius Marcionis, unura Deura bonura, et alterum ma¬ lum absurde praidicanlis, errore non teneri ostenda- sunl; alterum mihi CQnditorem, juxta Valentìnum, G tur, in aliam nìhilorainus irapietatera, sacrilegia, ut Marcionem, et Apellem, formicai, culìcum, locusta- rum, alleruip coeli et lerr:^, raaris et angelorura de¬ benl iqlroducere.p {Hìeronym., prooem. ad epìst. Paul, ad Philem.) Ulrum vero reapse talìs fuerìt Valenlini, Marcionisque error, scire nunc p^rum interest, et de illis satis in superiori Apparatus nostri tomo dìspu- lavìnius (topi. 1 Apparai., lib. ii, disserL i, cap. 5, §5). Poierat autem Heraldus Hieronymo adjungere Origenem, Ambrosiura, aliosque, ^c impriniis Au- pustìpup?, qui reclé dìserleque asseverat nullam ìn infìraìs etìam beslìolis esse naturara, quaì a Deo creala non fuerit : « Non esl, » ait, « ulla natura etìam in extrepiis, intìraisque beslìolis, quain non ille consli- liiìt, a qtio est oninìs raodus, oranis species, omnis ille ait, orania superanlera lapsus est. Itane vero? Etiara, iuquit Elmenhorslius. Palam enim perspicue ìpse Arnobius asseverat hominem non a Deo, sed ab inferiorìbus nescìo quìbus poiestalibus fuisse crea¬ tum. De aniraarura eniravero salute ubi disserit, hsec ille toiidera verbis tradidit : « Tantum est longe, ut Deus ìslarum aucior rerura esse credatur; ut in sa¬ crilegai criraen inipietatis incurrat, quisquis ab eo conceperìl honainem esse prognatura, rera ìnfelicem et mìserara, qui esse se doleat, qui conditionem suam detestetur, et lugeat ; qui nulla alia de causa sese inteliigit procreatura, quara ne materiam non haberent, per quara diffunderent se mala, et essent mìseri seraper, quorum cruciatìbus pascerelur nescio prdo, sino quibus nihil rerum inveniri, vel excogìtari P qua vis latens et humanitati adversa crudehlas. potesl.» Elabbi: «Ncque fas estullius naiurae quam- (Idem, lìb. u, pag. 75.) libel mininise inortalìsque crealorera, nìsi Deura cre¬ dere et dicere. ì> (Orig. tìb. iv, conlr. Cels., pag. 202; Ambros. , lib. vi Hexam., cap. 6, § 58, pag. 125, et lib. V, cap.^^,61 seqq.; Augusl., lìb.n,de CìvìL, cap, 15, pag. 284; et lìb. xn, de Cìv., cap. 24, pag. 522.) Al Arnobium ncque id negasse, nequé notali ab Hieronyrao erroris reura esse inde colligì poiest, quìa exprésse non dixil scarabseos, et alias hujuscemodi bestiolas facias a Dep non fuisse : sed sì id negetur, non idcirco poslulandura, ut a qiip factae sint, con¬ festim ac necessario probetur. Instai Heraldus ab Arnobio. ibidem non obscure de- Dqq antera ibi, uti ait Elraenhorsiius, paris ìrapie¬ laiis errores ab ìlio proferunlur. Primo elenira horai¬ iiera a Deo procreatum piane penitusque pernegat. Secundo hominem tara raiserae irifelìcìsque esse con¬ ditionis, ul non aha de causa crealura se fuisse sen¬ liat, nìsi ut iraportuna crudeliiate morbis malìsque innumeris fiai obnoxius. Superiori quippe in libro de Chrìstì rairaculis disputando, sirailiter dixerat : « Oni^ nia valetudinura genera, quse huraana corpora susli¬ nere nescio quse voluit iraportuna crudelitas, verbo solilus iraperioque sanare. » (Idem, lih, i, pag. 28.) At Arnobius hoe deliramentum, inquit Elmenhor- |
