Page 493-494 |
Previous | 247 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
495 IN ARNOBIUM, CAP. X, 494
IV, pag. 152), Sed ha;c ille ab ethnicis diruta, quem- A logesis prosternendi el humiliandi hominis disciplina
admodum cihrislianorum scripta ignibus data fuìsse tara amaro, quam a;quo dolorìs sensu his conquerilur verbis : « Nostra quidem» ? ait ìlle, « scripta cur ignibus dari meruerunt? Cur immaniter conveniìcula dirui, ìq quìbus summus oratur Deus? » Sìcul ergo nullus potuit unquara negare christianos sua habuisse scripta, sacrosque divinae scriptùrae libros, ita inficias nenio ire potest eos ante Arnobii terapus et ejus lerapore suas habuisse ecclesias, vel ut ille loqui raa¬ luil, conventìcula, ubì ab ethnicis desimela non fue¬ rant. De notata autera ah eo harum eversione, et sacrorum librorum ìncensione supra dispulaviraus (Supr., cap, 2, art, 1, toni, i, ApparaL, pag. 751 et seq.; DisserL in Minuc, cap. 12, art. 2). Ralionem
esi (Idem, ib,\le PwniL, cap. 9). ì Sed jam conce¬ dilur hoc de pluribus christianis ìntelligendura. Nec minus certum manifeslumque est, quod Arnobius de omnibus generatira dixìt chrislianis (Arnob., lìb. i, pag. 15), qui in synaxìbus suìs Deuni prostrali pre¬ cabanlur, ac collatìs, ul ille ait, precibus adorabant. Nonne enira ha; collata; praeces sunti de quibus alibi Tertullianus : « Corpus, » inquit ( Tertul¬ lìan,, Apolog., cap, 59, pag. 34), « sumus de con¬ scienlia religionis, et dìsciphnae unitale, el fìdei foe¬ dere. Coiraus ad Deura, quasi raanu facta precatio¬ nibus ambiaraus. Haec vis Deo grata esl ? d At cerle hoc precantìura agraìne gralara Deo vira faciebant, ut ab ìlio, inquit adhuc Arnobius (Ibid.), impelrarent
quoque alibi reddidiraus cur Arnobius fateri videatur B innocenliw voluntatem et ab omni labe delidorum om- nullas fuìsse christianis ecclesias, sive nulla, quera- nium purgatìonem.
admodum ethnici, terapia, laraetsi conventìcula ab illis exlrucia fuisse apertissime declaret. Cura nerao aulem sanse meniìs homo id denegare queat, nullus etìam Ìnficìarì potest in hìs conveniìculis, quo¬ curaque noraine appelleniur, acias christianorum synaxes.
In iis vero quid agerent, si scire desideres, hìs accipe ipsis ejusdem Arnobii verbis : « Suraraus ora- tur Deus, pax cunctis et venia poslulatur magistrati- bus, exercitìbus, regibus, familiaribus, iniraicis (Ar¬ nob., lìb, IV, pag. 152). Accedil adsiipulator Cyrìllus Hierosolyrailanus, quì paulo fusius dixit (Cyrill. Hìe¬ ronym., caiech. 5, Myslag., pag. 559) : Ilapa7.a}^ovp.sv
Non mìrura ergo si ille palam asseveret nihil piane in synaxìbus audìtum, « nìsi quod humanos faciat, nìsi quod mìles, verecundos, pudìcos, castos, fami¬ liaris coniraunicalores rei, et cura oranìbus consolìdae gerraanitatis necessitudìne copulalos. d (Idem, lìb. iv, pag. 152.) Quapropler Augusiinus brevius^ quidem, sed non mìnus luculenter dixit : « Populi confluunt ad Ecclesias casta celebritate, honesla utriusque sexus discretione, ubi audiant quam bene hìc ad tempus vivere debeant, ut post hanc vitam beale seraperque vìvere raereantur. > (August,, lìb, ii, de CÌVÌL, cap, 28, pag. 57.) Sed de hìs, quae in chrìstìa¬ norum synaxìbus agebantur, alibi disseruimus, et
TÒV Bsov vmp 7,otv^g twv 'ExyJyjctwv stprìvag , vivèp Trig C hsec omnia ab Arnobio memorata, clarius adhuc in
TOU y.òap.oit[svaTaQsiag, vnèp ^aaìksMV, vizsp aTpaTtM- TÓov, 7,at avp.p.àyM'j, vizèp twv Iv àaQsvsiatg, vitèp twv 'Aa'^aizovo'op.ivMV , v.aX a.Tva^a'KkMg, vTrèp ttÓcvtwv ^OYìQsiag §so/ji2vwv. fi Obsecramus Deum pro communi Ecclesia- rum pace, pro iranquìUilate mundi, pro regibus, pro militibus, pro sociis, prò aegrolis, pro afflictis, et in sumraa pro iis omnibus, quì egent auxilio. » Addit ìlle pmnes christianos lum orasse patriarchas, pro¬ phetas, apostolos et martyres, ut iis inlercedenlibus. Deus illoruin exaudìret preces, et concederei postu¬ lata. Sed de his plura ante utruraque Tertullianus ut suo loco videbimus (Terlullian., Apolog., cap. 40). Quid antera , quove ritu et more ìbì christiani
nosira de Tertulliani Apologetico dìsserlatione expli-. cabuntur (lom, i. Apparai, pag, 25 et 411; Dissert, in Terlullian, cap, 15, art. 2 et seqq.), ARTICULUS m.
De christianorum precibus pro mortuis.
Christiani sacris suìs in synaxìbus Deum publice non solum prò vivis hominibus orabant, sed elìam pro niortuis. In iìs siquidem « summus, » aìt Arno¬ bius (Arnob,, lib. iv, pag, 152), « oratur Deus, pax et venia poslulatur adhuc vìlam degentibus, et re¬ solutis corporura vinctione. » Tam perspicua aulem expressaque sunl haec verba, ut helerodoxi quidam eorum splendorem dissimulare non potuerint. Ve-
Deum precarentur, sic Arnobius explicat : « Huìc B rum quo raagis clara sunt, eo raagis alram bilem
omnes ex more prosternimus, hunc collatìs precibus adoraraus : ab hoc jusla, et auditu ejus condìgna deposcimus. Non quo desiderei supplices nos esse, aul amel substerni lol millìura veneralionera videre. Utililas hxe nostra est, et<;ommodì nostri rationera speclans (Arnob., lib. i, pag. ìà et seqq,), » Tertul¬ lianus vero, ubi adversus Marcionis de duobus diis errorem diraicat : « In alienura, b inquit (Tertullìan., Ub. I, adv. Marc, cap. 24), « coelum alii Deo exten¬ ditur, ìn aliena lerra alii Deo siernilur. » Nobìs cerle dicet aliquis hoc ulliraura verbura sternitur, a quibus¬ dam de publicam poenìlenliam agenlìbus explicari, juxta ìllud ejusdem Tertulliani effatum : « Exoino-
alììs moverunt, quì optirae vident inde haud incerto colligi aliquod esse purgalorium, sive aliquera, quo¬ libel nomine vocelur, locum, ubi morienlìuni justo¬ rura animai, quibusdam levìorum peccatorura raacu¬ lìs coinquinatae purgantur. Quanturavis taraen hi dentibus frendeant, oranesque adhibeant machinas, nunquam sane Arnobii aucloritalera elevabunl. Cur enira, araabo le, harura precura, quas ille, minime dirainuiis argumenti suì viribus, praìterniitlere pote¬ rai, menlionera facit? Cur eas ethnicis tara audacler objeclat, nisi quia certo certius noverai, antiquura, coraraunera, ac pium fuisse christianorum morem ; quo Deum pro mortuis hominibus orare solebant?
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 493-494 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 495 IN ARNOBIUM, CAP. X, 494 IV, pag. 152), Sed ha;c ille ab ethnicis diruta, quem- A logesis prosternendi el humiliandi hominis disciplina admodum cihrislianorum scripta ignibus data fuìsse tara amaro, quam a;quo dolorìs sensu his conquerilur verbis : « Nostra quidem» ? ait ìlle, « scripta cur ignibus dari meruerunt? Cur immaniter conveniìcula dirui, ìq quìbus summus oratur Deus? » Sìcul ergo nullus potuit unquara negare christianos sua habuisse scripta, sacrosque divinae scriptùrae libros, ita inficias nenio ire potest eos ante Arnobii terapus et ejus lerapore suas habuisse ecclesias, vel ut ille loqui raa¬ luil, conventìcula, ubì ab ethnicis desimela non fue¬ rant. De notata autera ah eo harum eversione, et sacrorum librorum ìncensione supra dispulaviraus (Supr., cap, 2, art, 1, toni, i, ApparaL, pag. 751 et seq.; DisserL in Minuc, cap. 12, art. 2). Ralionem esi (Idem, ib,\le PwniL, cap. 9). ì Sed jam conce¬ dilur hoc de pluribus christianis ìntelligendura. Nec minus certum manifeslumque est, quod Arnobius de omnibus generatira dixìt chrislianis (Arnob., lìb. i, pag. 15), qui in synaxìbus suìs Deuni prostrali pre¬ cabanlur, ac collatìs, ul ille ait, precibus adorabant. Nonne enira ha; collata; praeces sunti de quibus alibi Tertullianus : « Corpus, » inquit ( Tertul¬ lìan,, Apolog., cap, 59, pag. 34), « sumus de con¬ scienlia religionis, et dìsciphnae unitale, el fìdei foe¬ dere. Coiraus ad Deura, quasi raanu facta precatio¬ nibus ambiaraus. Haec vis Deo grata esl ? d At cerle hoc precantìura agraìne gralara Deo vira faciebant, ut ab ìlio, inquit adhuc Arnobius (Ibid.), impelrarent quoque alibi reddidiraus cur Arnobius fateri videatur B innocenliw voluntatem et ab omni labe delidorum om- nullas fuìsse christianis ecclesias, sive nulla, quera- nium purgatìonem. admodum ethnici, terapia, laraetsi conventìcula ab illis exlrucia fuisse apertissime declaret. Cura nerao aulem sanse meniìs homo id denegare queat, nullus etìam Ìnficìarì potest in hìs conveniìculis, quo¬ curaque noraine appelleniur, acias christianorum synaxes. In iis vero quid agerent, si scire desideres, hìs accipe ipsis ejusdem Arnobii verbis : « Suraraus ora- tur Deus, pax cunctis et venia poslulatur magistrati- bus, exercitìbus, regibus, familiaribus, iniraicis (Ar¬ nob., lìb, IV, pag. 152). Accedil adsiipulator Cyrìllus Hierosolyrailanus, quì paulo fusius dixit (Cyrill. Hìe¬ ronym., caiech. 5, Myslag., pag. 559) : Ilapa7.a}^ovp.sv Non mìrura ergo si ille palam asseveret nihil piane in synaxìbus audìtum, « nìsi quod humanos faciat, nìsi quod mìles, verecundos, pudìcos, castos, fami¬ liaris coniraunicalores rei, et cura oranìbus consolìdae gerraanitatis necessitudìne copulalos. d (Idem, lìb. iv, pag. 152.) Quapropler Augusiinus brevius^ quidem, sed non mìnus luculenter dixit : « Populi confluunt ad Ecclesias casta celebritate, honesla utriusque sexus discretione, ubi audiant quam bene hìc ad tempus vivere debeant, ut post hanc vitam beale seraperque vìvere raereantur. > (August,, lìb, ii, de CÌVÌL, cap, 28, pag. 57.) Sed de hìs, quae in chrìstìa¬ norum synaxìbus agebantur, alibi disseruimus, et TÒV Bsov vmp 7,otv^g twv 'ExyJyjctwv stprìvag , vivèp Trig C hsec omnia ab Arnobio memorata, clarius adhuc in TOU y.òap.oit[svaTaQsiag, vnèp ^aaìksMV, vizsp aTpaTtM- TÓov, 7,at avp.p.àyM'j, vizèp twv Iv àaQsvsiatg, vitèp twv 'Aa'^aizovo'op.ivMV , v.aX a.Tva^a'KkMg, vTrèp ttÓcvtwv ^OYìQsiag §so/ji2vwv. fi Obsecramus Deum pro communi Ecclesia- rum pace, pro iranquìUilate mundi, pro regibus, pro militibus, pro sociis, prò aegrolis, pro afflictis, et in sumraa pro iis omnibus, quì egent auxilio. » Addit ìlle pmnes christianos lum orasse patriarchas, pro¬ phetas, apostolos et martyres, ut iis inlercedenlibus. Deus illoruin exaudìret preces, et concederei postu¬ lata. Sed de his plura ante utruraque Tertullianus ut suo loco videbimus (Terlullian., Apolog., cap. 40). Quid antera , quove ritu et more ìbì christiani nosira de Tertulliani Apologetico dìsserlatione expli-. cabuntur (lom, i. Apparai, pag, 25 et 411; Dissert, in Terlullian, cap, 15, art. 2 et seqq.), ARTICULUS m. De christianorum precibus pro mortuis. Christiani sacris suìs in synaxìbus Deum publice non solum prò vivis hominibus orabant, sed elìam pro niortuis. In iìs siquidem « summus, » aìt Arno¬ bius (Arnob,, lib. iv, pag, 152), « oratur Deus, pax et venia poslulatur adhuc vìlam degentibus, et re¬ solutis corporura vinctione. » Tam perspicua aulem expressaque sunl haec verba, ut helerodoxi quidam eorum splendorem dissimulare non potuerint. Ve- Deum precarentur, sic Arnobius explicat : « Huìc B rum quo raagis clara sunt, eo raagis alram bilem omnes ex more prosternimus, hunc collatìs precibus adoraraus : ab hoc jusla, et auditu ejus condìgna deposcimus. Non quo desiderei supplices nos esse, aul amel substerni lol millìura veneralionera videre. Utililas hxe nostra est, et<;ommodì nostri rationera speclans (Arnob., lib. i, pag. ìà et seqq,), » Tertul¬ lianus vero, ubi adversus Marcionis de duobus diis errorem diraicat : « In alienura, b inquit (Tertullìan., Ub. I, adv. Marc, cap. 24), « coelum alii Deo exten¬ ditur, ìn aliena lerra alii Deo siernilur. » Nobìs cerle dicet aliquis hoc ulliraura verbura sternitur, a quibus¬ dam de publicam poenìlenliam agenlìbus explicari, juxta ìllud ejusdem Tertulliani effatum : « Exoino- alììs moverunt, quì optirae vident inde haud incerto colligi aliquod esse purgalorium, sive aliquera, quo¬ libel nomine vocelur, locum, ubi morienlìuni justo¬ rura animai, quibusdam levìorum peccatorura raacu¬ lìs coinquinatae purgantur. Quanturavis taraen hi dentibus frendeant, oranesque adhibeant machinas, nunquam sane Arnobii aucloritalera elevabunl. Cur enira, araabo le, harura precura, quas ille, minime dirainuiis argumenti suì viribus, praìterniitlere pote¬ rai, menlionera facit? Cur eas ethnicis tara audacler objeclat, nisi quia certo certius noverai, antiquura, coraraunera, ac pium fuisse christianorum morem ; quo Deum pro mortuis hominibus orare solebant? |
