Page 515-516 |
Previous | 258 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
515 DISSERTATIO PRìEVIA 510 Taùpo;, zujtvo?, xpuffò;, ò'ipti;, irócri?, apxTO<;, aitavca Òffarà [Aiv tójtùi; avoysv epwi;, xoupó? t* àXaita^vòi;, iii; aÙToi y' iviitoua-i 0eGv icAaff-c'^pei; aHt^vwv. Cerne rnihi quoinam formas, qui primus eoruin est, Induat, ardenlis Veneris dum carpitur igne ? Nunc taurus, nunc albus olor, nunc caìrulus anguis, Nunc aurum, ursusque efficitur, nunc denique quid- [quid Vult amor, infirmusque puer, sic dicilis ipsi, Imbecilia juvat quos fingere numina dexira. De ejusdera antera Jovis ridicula, ut Euryraedusai stuprura afferrel, mutatione ^lìbi aliquid perstrinxì- mus (lom. 1, Apparai., Ub. ììì, dissert. i, e. 9, art. 1, pag. 752). Videsis adhuc de quibusdara illis nefandis Jovis conversionìbus Juslinum Martyrera, Glementera Alexandrìnura, Epiphanium, Julium Firraìcura, Vos¬ sium, eialios (Juslìn., Cohort. 2, ad Grwc, pag. 58, B Ciem. Alexadr., Admonit. ad geni., pag, ^Z et seq.; Epiph , Ancorai., pag. 108, Firmic,, de err. piofan, relig., pag. 15; Voss., tìb, i, de Orig. et progr. ìdoL cap, 14; Arnob., lib. ìì, pag. 93 el 118). Minus forsitan inverecundura aliquibus videbitur, quod posl Apollonìura Uhodiuin, Nonnum, Lucia¬ num, Pausaniam, Ovidium, aliosque complures, nar¬ rai Arnobius Minervam ex Jovìs cerebro natam (ApoUon., lib. IV, Argonaut., vers. 1309 et seq,; Non¬ nus, lib. ì, Dianysiac, vers. 9 et seq.; Lucian,, dialog, deor., pag. 73 et seq.; ac de Sacrìf., pag. 183; Pau¬ san., lìb. I, pag, 22; Ovid., lìb. ììì. Fastor. sub fin., Arnob., lib, iv, pag. 141 el seqq,). Sed hoc tamen supremo deorura patre penitus indignum fuisse nemo sane diffitebìtur. Nonne enim inde necessario sequì- C lur Jovem fuìsse horainera, cerebro aliisque huraanis raembrìs corapositum; ac Minervam antea non exli¬ lisse, el perperam in dearum numerura aggregarì? Quis ergo non intelligil quam recle Arnobius ex his oranibus, qua^ a nobìs haclenus enarrala sunl, concludat Jovera non potuisse raajori umquara contu¬ melia vexari, quara ab iis, qui palam, el ubique ira¬ pudenter nelanda ejus adulteria praedicabanl. Quid enira dììs magìs injuriosum, quam illos reos agere adulterii, quod leges huraanae, queraadraodura ex Juslinianaeo codìce ac Theodoreto palet, et ahbi annotaviraus, capitan poena puniri voluerunt? (Lib. ix, cod. Juslìn., lìt. IX, ad leg. Juliam de adulter,; Tlieo^ daret,, serm. 5, de angel. el dwm., pag. 154, lom, i. Apparai., pag, ^^^ elseq., el 1241 el seq.) D Denique ibidem addidii Auctor noster euradein Jovera ea arsisse coeca indoniìtaque libìdine, ut babe- catì adolescentes solent. Et ita quidera in raanuscriplo codice regio, qui solita librarli inscitia piane cor¬ ruptus videtur. Quaraobrera pro babecatì, quidara suspicati sunl legendura vagari, alii vero bacchari, et ìd lanlo melius, quanto propius ad Arnobii propo¬ sitùra accedil. Jovìs enira Ìnlemperantìam ìbì Arno¬ bius exagitat, eumque tamctsi senera et canum non minori, quara adolescentes, ad feminas lìbìdinis ardore exarsisse ostendit (Idem, ibid,, pag, 713; Arnob*, lib, iv, pag. 141). CAPUT XH. Quomodo Arnobius elhnìcorum retìgionem ex aliorum deorum, atque dearum adulteriis, el flagitiis falsam esse oslendal. ARTICULUS PRIMUS. Quam invicte Arnobius probaverit absurdas esse gentilium de diis suis opiniones, ex Saturni cum Philyraadulterio; Martis cum Venere ; Herculìs cum quinquaginta The¬ stii fiiiabus; Neptuni cum Amphitriie, Amymone, Alope; Apollinis cum Arsinoe, Arelhusa, Hypsip;fle, Marpissa, Zeuxippe, Prothoe, Daphne, Sterope, atque etiam Coronide, unde JEsculapius avaritise causa fulmine per¬ cussus. Non major fuil aliorura deorura, quam Jovis ca¬ stilas et pudicitia. Nam Saturnus, uli ait Arnobius (Arnob., lib, iv, pag, 145), quaravis seneclule con¬ feclus, poetarum taraen « carminìbus indicalur ab uxore in adulterio coraprehensus, induisse forraara feri, el sub pecoris specie hinnìlibus evolasse jac¬ tatis. » At his ille verbis fabulara notat ab Apollonio Rhodìo (ApolL, lìb. ìv. Argon., vers, 1335 et seqq.) decaniatara, qua Salurnus Phìlyram Oceani filiam adaraasse perhibetur. Cura illa etenim commìxtus, ne ab advenienle Ope sive Rhea uxore sua agnosce¬ retur, in equum se convertii. Ex eo autera concu¬ bilu Chiron centaurus natus est, qui parie corporis anteriore horaìnera, el posteriore equura referebat. linde ìllud Ovidii carraen : Ut Saturnus equo geminum Cliiroaa creavìi. (Ovid., lìb, IV Melamorph.,% 3, pag, 204.) Plura apud Natalera Comilera videbìs (Nat. Com., lib. Ili, Mylholog., cap. 12). Jara vero in superiori nostra dìsserlatione illud notaviraus, quod Arnobius de Marte raemorat : Dum genìlalìbus insultai alienis , hwsìsse in laqueis involu¬ tum, ìd est, deprehensum cum Venere in adulterio, atque a Vulcano, uti Gregorius Nazìanzenus quoque scrìbìt, et nos alibi notaviraus, ac vìncuhs conslri- ctura ( Dìssertat. in Minuc, cap. 18, art, ^; Arnob,, lib. IV, pag. 144, el lib. v, pag. 186; Greg. orat. 5, seu 1, in Julian., pag. 258; DisserL in Minuc, cap. il, art. 4 ). Quìs antera Hercule ìnleraperantior, ac petulan¬ tior? « Sanclus Deus, » ut lepide Auctor nosler jo¬ catur , « naias quinquaginta de Theslio nocte una perdocuit et noraen virgìnilalis exponere , et genì¬ tricum pondera suslinere.» (Arnob,, lìb.ìy, pag. 145.) Tara vero iranioderatain, alque hactenus inaudilam Herculìs pelulanlìam ethnicìs sìinìliler objectarunt Taiianus, Cleraens Alexandrinus, GregorìusNazìan¬ zenus, et Theodoreius (Taiìan., Orai, contr., Grwc^ pag. 159 ; Ciem. Alexandr,, Admonil. ad gent., pag. 20 ; Greg. Naz,, orai, 3 seu 1 , ìn Julian., pag. 263; Theodoret., serm. 8, de marlyr., pag. 594 d seqq.). Ex genlìliura antera Scrìptoribus Pausa¬ nias refert, qme fuerìni raajorura ea de re senten¬ liai ; atque Ovidius ad eas respicit, ipsuraque Her¬ culera sìc alloquìtur : Non libi crimen erunl Teulhrantia turba sorores Quarum de populo nulla relieta tibi. (Ovìd.j episL, Heroid, 9, pag. 89.)
Object Description
Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
Date | 1844 |
Call Number | BR60.M4 |
Language | Latin |
Type | Books/Pamphlets |
Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
Title | Page 515-516 |
Type | Books/Pamphlets |
Transcript | 515 DISSERTATIO PRìEVIA 510 Taùpo;, zujtvo?, xpuffò;, ò'ipti;, irócri?, apxTO<;, aitavca Òffarà [Aiv tójtùi; avoysv epwi;, xoupó? t* àXaita^vòi;, iii; aÙToi y' iviitoua-i 0eGv icAaff-c'^pei; aHt^vwv. Cerne rnihi quoinam formas, qui primus eoruin est, Induat, ardenlis Veneris dum carpitur igne ? Nunc taurus, nunc albus olor, nunc caìrulus anguis, Nunc aurum, ursusque efficitur, nunc denique quid- [quid Vult amor, infirmusque puer, sic dicilis ipsi, Imbecilia juvat quos fingere numina dexira. De ejusdera antera Jovis ridicula, ut Euryraedusai stuprura afferrel, mutatione ^lìbi aliquid perstrinxì- mus (lom. 1, Apparai., Ub. ììì, dissert. i, e. 9, art. 1, pag. 752). Videsis adhuc de quibusdara illis nefandis Jovis conversionìbus Juslinum Martyrera, Glementera Alexandrìnura, Epiphanium, Julium Firraìcura, Vos¬ sium, eialios (Juslìn., Cohort. 2, ad Grwc, pag. 58, B Ciem. Alexadr., Admonit. ad geni., pag, ^Z et seq.; Epiph , Ancorai., pag. 108, Firmic,, de err. piofan, relig., pag. 15; Voss., tìb, i, de Orig. et progr. ìdoL cap, 14; Arnob., lib. ìì, pag. 93 el 118). Minus forsitan inverecundura aliquibus videbitur, quod posl Apollonìura Uhodiuin, Nonnum, Lucia¬ num, Pausaniam, Ovidium, aliosque complures, nar¬ rai Arnobius Minervam ex Jovìs cerebro natam (ApoUon., lib. IV, Argonaut., vers. 1309 et seq,; Non¬ nus, lib. ì, Dianysiac, vers. 9 et seq.; Lucian,, dialog, deor., pag. 73 et seq.; ac de Sacrìf., pag. 183; Pau¬ san., lìb. I, pag, 22; Ovid., lìb. ììì. Fastor. sub fin., Arnob., lib, iv, pag. 141 el seqq,). Sed hoc tamen supremo deorura patre penitus indignum fuisse nemo sane diffitebìtur. Nonne enim inde necessario sequì- C lur Jovem fuìsse horainera, cerebro aliisque huraanis raembrìs corapositum; ac Minervam antea non exli¬ lisse, el perperam in dearum numerura aggregarì? Quis ergo non intelligil quam recle Arnobius ex his oranibus, qua^ a nobìs haclenus enarrala sunl, concludat Jovera non potuisse raajori umquara contu¬ melia vexari, quara ab iis, qui palam, el ubique ira¬ pudenter nelanda ejus adulteria praedicabanl. Quid enira dììs magìs injuriosum, quam illos reos agere adulterii, quod leges huraanae, queraadraodura ex Juslinianaeo codìce ac Theodoreto palet, et ahbi annotaviraus, capitan poena puniri voluerunt? (Lib. ix, cod. Juslìn., lìt. IX, ad leg. Juliam de adulter,; Tlieo^ daret,, serm. 5, de angel. el dwm., pag. 154, lom, i. Apparai., pag, ^^^ elseq., el 1241 el seq.) D Denique ibidem addidii Auctor noster euradein Jovera ea arsisse coeca indoniìtaque libìdine, ut babe- catì adolescentes solent. Et ita quidera in raanuscriplo codice regio, qui solita librarli inscitia piane cor¬ ruptus videtur. Quaraobrera pro babecatì, quidara suspicati sunl legendura vagari, alii vero bacchari, et ìd lanlo melius, quanto propius ad Arnobii propo¬ sitùra accedil. Jovìs enira Ìnlemperantìam ìbì Arno¬ bius exagitat, eumque tamctsi senera et canum non minori, quara adolescentes, ad feminas lìbìdinis ardore exarsisse ostendit (Idem, ibid,, pag, 713; Arnob*, lib, iv, pag. 141). CAPUT XH. Quomodo Arnobius elhnìcorum retìgionem ex aliorum deorum, atque dearum adulteriis, el flagitiis falsam esse oslendal. ARTICULUS PRIMUS. Quam invicte Arnobius probaverit absurdas esse gentilium de diis suis opiniones, ex Saturni cum Philyraadulterio; Martis cum Venere ; Herculìs cum quinquaginta The¬ stii fiiiabus; Neptuni cum Amphitriie, Amymone, Alope; Apollinis cum Arsinoe, Arelhusa, Hypsip;fle, Marpissa, Zeuxippe, Prothoe, Daphne, Sterope, atque etiam Coronide, unde JEsculapius avaritise causa fulmine per¬ cussus. Non major fuil aliorura deorura, quam Jovis ca¬ stilas et pudicitia. Nam Saturnus, uli ait Arnobius (Arnob., lib, iv, pag, 145), quaravis seneclule con¬ feclus, poetarum taraen « carminìbus indicalur ab uxore in adulterio coraprehensus, induisse forraara feri, el sub pecoris specie hinnìlibus evolasse jac¬ tatis. » At his ille verbis fabulara notat ab Apollonio Rhodìo (ApolL, lìb. ìv. Argon., vers, 1335 et seqq.) decaniatara, qua Salurnus Phìlyram Oceani filiam adaraasse perhibetur. Cura illa etenim commìxtus, ne ab advenienle Ope sive Rhea uxore sua agnosce¬ retur, in equum se convertii. Ex eo autera concu¬ bilu Chiron centaurus natus est, qui parie corporis anteriore horaìnera, el posteriore equura referebat. linde ìllud Ovidii carraen : Ut Saturnus equo geminum Cliiroaa creavìi. (Ovid., lìb, IV Melamorph.,% 3, pag, 204.) Plura apud Natalera Comilera videbìs (Nat. Com., lib. Ili, Mylholog., cap. 12). Jara vero in superiori nostra dìsserlatione illud notaviraus, quod Arnobius de Marte raemorat : Dum genìlalìbus insultai alienis , hwsìsse in laqueis involu¬ tum, ìd est, deprehensum cum Venere in adulterio, atque a Vulcano, uti Gregorius Nazìanzenus quoque scrìbìt, et nos alibi notaviraus, ac vìncuhs conslri- ctura ( Dìssertat. in Minuc, cap. 18, art, ^; Arnob,, lib. IV, pag. 144, el lib. v, pag. 186; Greg. orat. 5, seu 1, in Julian., pag. 258; DisserL in Minuc, cap. il, art. 4 ). Quìs antera Hercule ìnleraperantior, ac petulan¬ tior? « Sanclus Deus, » ut lepide Auctor nosler jo¬ catur , « naias quinquaginta de Theslio nocte una perdocuit et noraen virgìnilalis exponere , et genì¬ tricum pondera suslinere.» (Arnob,, lìb.ìy, pag. 145.) Tara vero iranioderatain, alque hactenus inaudilam Herculìs pelulanlìam ethnicìs sìinìliler objectarunt Taiianus, Cleraens Alexandrinus, GregorìusNazìan¬ zenus, et Theodoreius (Taiìan., Orai, contr., Grwc^ pag. 159 ; Ciem. Alexandr,, Admonil. ad gent., pag. 20 ; Greg. Naz,, orai, 3 seu 1 , ìn Julian., pag. 263; Theodoret., serm. 8, de marlyr., pag. 594 d seqq.). Ex genlìliura antera Scrìptoribus Pausa¬ nias refert, qme fuerìni raajorura ea de re senten¬ liai ; atque Ovidius ad eas respicit, ipsuraque Her¬ culera sìc alloquìtur : Non libi crimen erunl Teulhrantia turba sorores Quarum de populo nulla relieta tibi. (Ovìd.j episL, Heroid, 9, pag. 89.) |