Page 609-610 |
Previous | 305 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
609 IN ARNOBIUM, CAP. XXI. 610 ploribus noslris everU. Multis sìquidera validisque A Lucianus ergo longe potiori raiione suos irridet ralionura fìrraaraenUs deraonslrant, sì quid his in oranìbus inusilalum, et exlra consueium naiurae or¬ dinem factum fuerit, illud omne daeraonura fraudibus ac praesligìis esse tribuendum. Ast nulli certe mìrum videri debet, si unus idemque genUUum error plu¬ ribus arguraenlìs convellatur penitusque deslruatur {Dissert, ìn Minuc Oclav., cap. 19, art, i et n). CAPUT XXI. De templis gentilium, ARTICULUS PRlMUS. Quibus argumentis Arnobius oslendal nulla diis aedificanda esse tempia, neque lugurìola, neque conclavia, aut cel- lulas; ubi de primis deorum temphs et aliis, quse naor- tuorum dumtaxat hominum sepulcra fuerunt : ilem de genUles, qui lerapia diìs se fabricasse asserebant, ne tecUs aut penaUbus carerent (Lucian., de Sacrìfie, pag, 185). Timseus aulem, teste adhuc Gicerone, vel ut narrat Plutarchus, Hegesias Magnesius, lìbere jo- culabatur, cura dixìt Dìanae Ephesiai leraplum defla- gravisse, quia cumìn partu Olympiadìs, matris Alexan¬ drì Magni, adesse voluisset, abfuìssel domò, id est, tempio suo (Cìcer., lib. ii de Natur, deor,, pag. 224, Un, 26; Plularch., in VU. Alex, Magn., pag. 665). Quamvis aulem quidam peritiores elhnici haec simi¬ liter irrìserint; caeleros tamen omnes haec opinio penitus pervaserat deos suos non esse iinmensos, atque idcirco quodara loco includi et comprehendi. Quaraobrera hi iisdera diis suìs non sunipiuosissìraa abscondiio Aiiidis tumulo; et capilolìo, quod ab invento j^ lanturaraodo lempla condederant, sed, ul alt Arno- Toh capite dictum est, alque de polyandriis. Deos genUlium nullos ac piane commenUlios esse cura Arnobius tol lanUsque raUonura, uli vidiraus, moraenlìs invìdissìme demonstraverit, nulla pro¬ feclo opus erat alia argumenlatione, qua illis nulla terapia sedifìcanda probaret. Verum ullra ille pro¬ gredilur, idque peculiarìbus quibusdam argumentis evidenler ostendit. Tempia enira, inquìt, si dììs alicui usui esse possint, cur per pluriraa, antequara aedifì- carenlur, saecula iis caruerunt? Priraus qnìppe illo¬ rura fabrìcalor, ait Arnobius, « aul Phoroneus iEgy- pUus, aut Merops libi fuisse raonstrabitur : aul, ut tradii in Adrairandis Varrò, Jovis progenies iEacus. » (Arnob., Ub, vi, pag. 189 et seqq,; Ibìd,, pag, 191.) bius, lugurìola, conclavia et cellulas, id est, sacella, seu privaias quasdam intra magnìfìca illa tempia aediculas, ubi alìquod dei cujuspiam simulacrum col- locabatur (Arnob., lìb. vi, pag. 191). Ex A. Gelilo siquidem discimus Scipionem, scilicet Afrìcanum, solilura fuisse sub crepusculum ìn Capilolium in¬ trare, « ac jubere aperiri cellam Jovis, ac ibi soluin diu murari, quasi consultantem de Republica cum Jove. ì> (A. Geli,, lib. vn NocL attìc, cap. i, pag. 596.) Quod quidera ab Livio, Valerio Maxirao, et Aurelio Viciore confìrmatur. Sed haud ìnfrequens apud alios scriptores harum cellularum menUo (Liv,, lìb. xxvi, cap, 19; VaL Max., lib. n, cap, 2, § 2; Aur. Vici., de Vìr. illusi., cap. 49). Si quis laraen probaverit Ar- Anlea vero Cleraens Alexandrìnus dixerat (Clemens C nobium tugurìoU, conclavis, et cellulw, nomine, de Alexandr,, Admonit. ad genL, cap. 28) : Eits ^opM- vevg èyuvog yìv, strs Uspo-^l», sks orXkòg Tt?, ol vsw?, y.at ^oìp.ovg àvscTvjo-av oLVTotg, Seu Phoroneus ille fuerìi, seu Merops, seu aliquis alius, qui eis posuerunt tempia et altaria. Sed de prima teraplorura origine, et de ^aco ahbi dispulaviraus (Tom, i Apparai,, pag. 722 et seqq., et pag. IH8). Quoquo autem tempore lempla diis construi coe¬ perint, quanlumvis sint magnìfica, quanlumvis auro, et gerarais fulgentia; conslat sane verum Deum nuUo unquam posse includi. Persuasum tamen ethnici babebant deos suos Hlis lotos concludi,quem¬ admodum in domibus suis homines. Falsae enìm hujus opinionis lesles quam plurìraos ut oraillanius, parvìs aedibus, quae minoribus dììs construi solebant, esse quoque intelligendum, huic non prorsus refra- gabiraur. Sed necesse est ut oranes faleanlur illos veros deos non esse, quos gentiles sive parvìs, sìve maximis aedibus et lempUs includi posse exisli¬ mabant. Neque censet Arnobius audiendos esse genUles, qui respondebanl se diis terapia aedificare; ut cum eis, ibi quodammodo praesenlibus, coram el cominus colloquerenlur, ac dn illos de proximo loquentes audirent. Verus eniravero Deus, immensus, el ubi¬ que praesens audii homines quoscuinlìbet, quaeque in mundi parte loquentes et precantes, atque orania etiam eorura cogitata penitus cognoscit. Neque enìm quid clarius his Ciceronis verbis? « Patrum (aliter B ille, sìcul Jupìler fingitur, coenatum venìt ad iEihio- deorura) delubra esse in urbibus censeo : nec sequor Magos Persarum, quibus auctoribus Xerxes infiam¬ masse tempia Graiciae dicilur, quod parietibus inclu¬ derent deos, quìbus omnia deberent esse paienUa ac libera, quoruraque hic mundus omnis teraplura esset et domus. Melius Graeci atque noslri, qui ut augerent pìelatem ìn deos, easdem ìllos, ac nos, urbes inco¬ lere voluerunt. Adfert enim haec opinio religionem nUlera civitaUbus. » (Cicer., lib. n de Legìb., pag, 555, lin. 44.) Sed hic acuraen desideraraus Ciceronis, qui nescìebat, aut poUus nescire se dìssiraulabal, verura Deum esse immensum, nulUusque loci spalio posse circumscribi» pas, irarao vero locura rautare numquam potest (Ho¬ mer., Iliad, 1, p«gf. 20; Lucian,, de Sacrìfie, p.ìSQ; Diodor. SicuL, Ub. i Biblìoth., pag. 62; Athen,, lìb, vm Deipnos., pag, 565; Greg. Naz,, orai. ì in JuL, pag, 265). Instai Arnobius ex hac ethnìcorum, qui deos suos loco moveri credebanl, opinione sequi spem nullam horaìnibus reliquam fore, ut ab illis audianlur» Plu¬ rima etenira uni eidemque Deo in diversis, et a se invicem remoUssirais terrae regionìbus posita erant terapia, in quorura durataxat uno illum habìtare opi¬ nabanlur. Non alios itaque, quam qui ìn bocce tera¬ plo orabanl, deus ifie audire poleraL Frustra ergo
Object Description
Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
Date | 1844 |
Call Number | BR60.M4 |
Language | Latin |
Type | Books/Pamphlets |
Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
Title | Page 609-610 |
Type | Books/Pamphlets |
Transcript | 609 IN ARNOBIUM, CAP. XXI. 610 ploribus noslris everU. Multis sìquidera validisque A Lucianus ergo longe potiori raiione suos irridet ralionura fìrraaraenUs deraonslrant, sì quid his in oranìbus inusilalum, et exlra consueium naiurae or¬ dinem factum fuerit, illud omne daeraonura fraudibus ac praesligìis esse tribuendum. Ast nulli certe mìrum videri debet, si unus idemque genUUum error plu¬ ribus arguraenlìs convellatur penitusque deslruatur {Dissert, ìn Minuc Oclav., cap. 19, art, i et n). CAPUT XXI. De templis gentilium, ARTICULUS PRlMUS. Quibus argumentis Arnobius oslendal nulla diis aedificanda esse tempia, neque lugurìola, neque conclavia, aut cel- lulas; ubi de primis deorum temphs et aliis, quse naor- tuorum dumtaxat hominum sepulcra fuerunt : ilem de genUles, qui lerapia diìs se fabricasse asserebant, ne tecUs aut penaUbus carerent (Lucian., de Sacrìfie, pag, 185). Timseus aulem, teste adhuc Gicerone, vel ut narrat Plutarchus, Hegesias Magnesius, lìbere jo- culabatur, cura dixìt Dìanae Ephesiai leraplum defla- gravisse, quia cumìn partu Olympiadìs, matris Alexan¬ drì Magni, adesse voluisset, abfuìssel domò, id est, tempio suo (Cìcer., lib. ii de Natur, deor,, pag. 224, Un, 26; Plularch., in VU. Alex, Magn., pag. 665). Quamvis aulem quidam peritiores elhnici haec simi¬ liter irrìserint; caeleros tamen omnes haec opinio penitus pervaserat deos suos non esse iinmensos, atque idcirco quodara loco includi et comprehendi. Quaraobrera hi iisdera diis suìs non sunipiuosissìraa abscondiio Aiiidis tumulo; et capilolìo, quod ab invento j^ lanturaraodo lempla condederant, sed, ul alt Arno- Toh capite dictum est, alque de polyandriis. Deos genUlium nullos ac piane commenUlios esse cura Arnobius tol lanUsque raUonura, uli vidiraus, moraenlìs invìdissìme demonstraverit, nulla pro¬ feclo opus erat alia argumenlatione, qua illis nulla terapia sedifìcanda probaret. Verum ullra ille pro¬ gredilur, idque peculiarìbus quibusdam argumentis evidenler ostendit. Tempia enira, inquìt, si dììs alicui usui esse possint, cur per pluriraa, antequara aedifì- carenlur, saecula iis caruerunt? Priraus qnìppe illo¬ rura fabrìcalor, ait Arnobius, « aul Phoroneus iEgy- pUus, aut Merops libi fuisse raonstrabitur : aul, ut tradii in Adrairandis Varrò, Jovis progenies iEacus. » (Arnob., Ub, vi, pag. 189 et seqq,; Ibìd,, pag, 191.) bius, lugurìola, conclavia et cellulas, id est, sacella, seu privaias quasdam intra magnìfìca illa tempia aediculas, ubi alìquod dei cujuspiam simulacrum col- locabatur (Arnob., lìb. vi, pag. 191). Ex A. Gelilo siquidem discimus Scipionem, scilicet Afrìcanum, solilura fuisse sub crepusculum ìn Capilolium in¬ trare, « ac jubere aperiri cellam Jovis, ac ibi soluin diu murari, quasi consultantem de Republica cum Jove. ì> (A. Geli,, lib. vn NocL attìc, cap. i, pag. 596.) Quod quidera ab Livio, Valerio Maxirao, et Aurelio Viciore confìrmatur. Sed haud ìnfrequens apud alios scriptores harum cellularum menUo (Liv,, lìb. xxvi, cap, 19; VaL Max., lib. n, cap, 2, § 2; Aur. Vici., de Vìr. illusi., cap. 49). Si quis laraen probaverit Ar- Anlea vero Cleraens Alexandrìnus dixerat (Clemens C nobium tugurìoU, conclavis, et cellulw, nomine, de Alexandr,, Admonit. ad genL, cap. 28) : Eits ^opM- vevg èyuvog yìv, strs Uspo-^l», sks orXkòg Tt?, ol vsw?, y.at ^oìp.ovg àvscTvjo-av oLVTotg, Seu Phoroneus ille fuerìi, seu Merops, seu aliquis alius, qui eis posuerunt tempia et altaria. Sed de prima teraplorura origine, et de ^aco ahbi dispulaviraus (Tom, i Apparai,, pag. 722 et seqq., et pag. IH8). Quoquo autem tempore lempla diis construi coe¬ perint, quanlumvis sint magnìfica, quanlumvis auro, et gerarais fulgentia; conslat sane verum Deum nuUo unquam posse includi. Persuasum tamen ethnici babebant deos suos Hlis lotos concludi,quem¬ admodum in domibus suis homines. Falsae enìm hujus opinionis lesles quam plurìraos ut oraillanius, parvìs aedibus, quae minoribus dììs construi solebant, esse quoque intelligendum, huic non prorsus refra- gabiraur. Sed necesse est ut oranes faleanlur illos veros deos non esse, quos gentiles sive parvìs, sìve maximis aedibus et lempUs includi posse exisli¬ mabant. Neque censet Arnobius audiendos esse genUles, qui respondebanl se diis terapia aedificare; ut cum eis, ibi quodammodo praesenlibus, coram el cominus colloquerenlur, ac dn illos de proximo loquentes audirent. Verus eniravero Deus, immensus, el ubi¬ que praesens audii homines quoscuinlìbet, quaeque in mundi parte loquentes et precantes, atque orania etiam eorura cogitata penitus cognoscit. Neque enìm quid clarius his Ciceronis verbis? « Patrum (aliter B ille, sìcul Jupìler fingitur, coenatum venìt ad iEihio- deorura) delubra esse in urbibus censeo : nec sequor Magos Persarum, quibus auctoribus Xerxes infiam¬ masse tempia Graiciae dicilur, quod parietibus inclu¬ derent deos, quìbus omnia deberent esse paienUa ac libera, quoruraque hic mundus omnis teraplura esset et domus. Melius Graeci atque noslri, qui ut augerent pìelatem ìn deos, easdem ìllos, ac nos, urbes inco¬ lere voluerunt. Adfert enim haec opinio religionem nUlera civitaUbus. » (Cicer., lib. n de Legìb., pag, 555, lin. 44.) Sed hic acuraen desideraraus Ciceronis, qui nescìebat, aut poUus nescire se dìssiraulabal, verura Deum esse immensum, nulUusque loci spalio posse circumscribi» pas, irarao vero locura rautare numquam potest (Ho¬ mer., Iliad, 1, p«gf. 20; Lucian,, de Sacrìfie, p.ìSQ; Diodor. SicuL, Ub. i Biblìoth., pag. 62; Athen,, lìb, vm Deipnos., pag, 565; Greg. Naz,, orai. ì in JuL, pag, 265). Instai Arnobius ex hac ethnìcorum, qui deos suos loco moveri credebanl, opinione sequi spem nullam horaìnibus reliquam fore, ut ab illis audianlur» Plu¬ rima etenira uni eidemque Deo in diversis, et a se invicem remoUssirais terrae regionìbus posita erant terapia, in quorura durataxat uno illum habìtare opi¬ nabanlur. Non alios itaque, quam qui ìn bocce tera¬ plo orabanl, deus ifie audire poleraL Frustra ergo |