Page 663-664 |
Previous | 332 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
(jGù
DISSERTATIO PR^iVIA
664
radi^oruiu ex oculis ìn ea, qua^ videri queunl, erais-A (^om. i ApparaL, tìb, ni, dissert, 2, cap. 12, art, 1,
p. 788). Cur autera oleura aliìs lìquoribus nunquam mìsceatur, rationera Plutarchus reddit, quia maxime humiduin est, nec ullas siccas partes, nec ullos proiude habet raeatus, aut ulla spalla, quibus alia liquida corpora admittal. Alibi taraen raonìtos nos esse voluit id ab alìis illius densitati ascribi, taraetsì his Aristoteles refragetur (Plularch,, lìb. vi Sympos., quwst, 10, p, 696; tìb, vn, quwsL 3, p. 19i).
Post haec vero Arnobins addìdit eos, qui animum humanum imraortalem et Deum esse docuerunt, enarrare nobis non posse, cur ìlle in aigrìs a^ger sii, in infanlibus slolidus, ac in dehra corporis senectute et ìpse delirel (Arnob., lib. vn, pag. 47). Nemo aulem dubitare potest hanc ignoralionem ortara esse ex va- B riis opinionibus de animai natura, el iraraortalitate, quas recensent Cicero, Plutarchus, Theodoretus, et ahi (Cìcer,, lib. i TuscuL quwsL, p, ì^o el seqq,; Plutarch., tìb. iv de Piacit. philosoph.., cap. 2 et seqq., p, 898 d seqq.; Theodor., serm.o, de NaL hum., p. 5^6 el seqq.). Tanta antera, ut ait JusUnus marlyr, esl eorum dissensio, ut in hoc uno consentire vi* deantur, quod se ipsos decìpiant, errorisque vicissim arguant ac convincant. Sed de hìs nos supra, el ìn subsequenli disseriaiioue (Juslìn,, cohort, ad Grwc, p,l et S; supr. , cap. 1, art. i). Porro autera Cicero, sìculi auctor nosler ail, tara exiguara esse hominis scienlìara, omniaque adeo crassis occultala et cìr? cunifusa tenebri^ faietur ; ut quai sint corpora nostra, qui situs parliura, ac quara vira unaquaeque pars ha-
sìonein, aerisque simul inleniionera. Epicurus antera affiuerc scraper ex omnibus corporibus sìmulacra quaìdam corporura ipsorura, eaque se in oculos in¬ ferre, atque ita fieri sensura pulat. Plato existìraai genus quoddara ìgnis lucìsque de oculis exire; idque conjunctura contiiiuatunique cum luce Solìs, vel cum alierius iguis luniìne sua vi et exlerna nixum effì¬ cere, ul qn.iecnmqneojffcinderit illustraveritque , cer¬ naraus D (Geli., tìb, V Nod. Ali., cap. 16) flas quo¬ que et alias philosophorum de videndi causa opinio¬ nes PliJlarciius recensei (Plnid)'ch., lib, iv de Piacit, philosoph,^ cap. 15, p. 901). Laerlìus vero Sioi¬ corum ac Pythagori^(/.aer^., de VU. el dogm. philos., tìb. VII, § 157, el tìb. vm, § 29), et LucreUus Epi¬ cureorura his versibus relulit :
Dico igilur rerum effigies tenuesque fìguras Mittier ah rebus summo de corlice earum : Quse quasì membrana vel cortex nominitanda est, Quod speciera ac formam similem gerit ejus imago, Gujuscunique deluet corpore fusa vai^arì? . fd Ucet hinc quemvis hebeti cognoscere corde.
(LucreL, lib. iv, f^rs.,46 et seqq.)
Quam quìdera Epicuri sentenliara fusius probare conniUtur. Sed eara Macrobius refellit, el Plalonera sequilur (Macrob., lìb. vn SalurnaL, cap, 14).. Ve¬ runi de bisce diversis philosophorura opinionibus cum Lactanlius fusius dispuiet, illas in subsequentì dìsserlatione accuratius examinandi locus opportu¬ nior dabitur (Dissert, ìn LactanL, cap. 40, art, 2). Incertum adhuc aucior nosler esse contestalur :
« Ulrum sapor in rebus sii, an palati conlagionibiis, * C beat, ignoremus {Cicer., tìb. iv Acad. quwst. , p. .32).
Alijuorsum, inquies, special tota baie Arnobii no¬ stri de horainura ignoranUa, dispuiaUo ? Ul niraìrum omnihus demonstret chrisUanorura fìdera, et his, quae Chrìstus docuerat, credendi facilitatem ab ethnicis immeriio prorsus ìrrìderi. I^^x hactenus enim dispu¬ taUs recte concludit nos nìhìl ceni oranino et com¬ perti habere, nìsi quod ab eodem Chrìsio Dei fìlio, et Deo ipso nobis tradìlura esl.
Neque lamen in aninium ìnducas Arnobium ne¬ gasse scienlìara ab hominibus labore, et exercìiaUone comparari ; sed eara adeo cxilera esse, ac tenuera ; ut nulla ethnicis inde gloriandi possit esse causa. Nihil namque tara certuni perspieuumque est, quod ilhconienUonis studio, acdissidìis suìs dubium incer- D turaque non fecerint. Quod quidem adhuc exanii" nandum est,
ARTICULUS li.
seu palati conlactu « fìat i> (Arnob , tìb. ii, pag. 46). Al liaic secunda opinio Epicureorum fuil, ex alomìs scilicei laivigatìs el rotundis palatura, dum transenni, jucunde aflicienUbus, saporem gralura ac suavem, alque ex hamaiìs el asperis, qu;e linguara ac palatura bcdunt, ìnsuavem et injucundum saporera orìri. Qua; quìdera discipulus Epicuri Lucretius his versibus expressit :
Hsec ubì laevia sunt manàntis corpora succi, Suaviler altingunt, et suaviler omnia traetant. Humida Inguai circuiusiidantia tempia. At contra pungunt sensum, laceranlque coorta, Quanto quaìque magis sunt asperitale repleta. Deinde v<)lni)tas est e succo in fìne palati. Cum vero deorsum per fauces praecipilavit, Kulla voluplas est.
(LucreL, lìb. iv, vers. 626 et seqq.)
SimiUa alibi dixerai (libr. ìì, vers. 398, et seqq.). Alcmaio autem, mi narrai Plutarchus, putabat huraì- ditate linguai et tepore discerni sapores. Diogenes vero raritate, el molUtie linguai, ac nervorura con¬ lactu dìlFundi sapores, tamiuara a spongia ailractos. Sed de liac quaestione a nobis in suhsequenU dìsser¬ latione cum Lactanlio agendum (Plularch,, lib. iv de Piacit. philosoph., cap, 18; DisserL ìn Ladani.^ cap, 40, art. 3).
Non raagis aulem ulU exploralum esse ait Arno¬ bius, qua de causa pili paulalim canescant, et oleum nullis aliis lìquoribus mìsceatur. De canitiei causa quid philosophi quidam senserint, alibi osiendimus
Quam recte Arnobius probaverit exiguam esse homìnum scientiam ex philosophorum dissenUonihus, el variis opinionibus ThaleUs, HeraclìU, Pylhagorae, Arcliytai Tarentini, Epicuri, et DemocriU de primis rerum prin¬ cipiis, Platonis de anima, Panae.tii, Chrysippi, el Zenonis de mundi incendio; Carneadis, Arcesilae et Academìco¬ rum, qui mhil sciri posse afiirmabanl ; ac quia nihil ad¬ huc comperlum habelur, unde veritas oriatur, aut cur salsum sit mare, ac utriim im alìaeque similes quiestio- nes relinquendse sint.
Quam parum certa, constans, stabilìsque sìt ho¬ minura scienlia, alio Arnobius arguraenlo, ex variis philosophorum una eademque de re opinionibus
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 663-664 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | (jGù DISSERTATIO PR^iVIA 664 radi^oruiu ex oculis ìn ea, qua^ videri queunl, erais-A (^om. i ApparaL, tìb, ni, dissert, 2, cap. 12, art, 1, p. 788). Cur autera oleura aliìs lìquoribus nunquam mìsceatur, rationera Plutarchus reddit, quia maxime humiduin est, nec ullas siccas partes, nec ullos proiude habet raeatus, aut ulla spalla, quibus alia liquida corpora admittal. Alibi taraen raonìtos nos esse voluit id ab alìis illius densitati ascribi, taraetsì his Aristoteles refragetur (Plularch,, lìb. vi Sympos., quwst, 10, p, 696; tìb, vn, quwsL 3, p. 19i). Post haec vero Arnobins addìdit eos, qui animum humanum imraortalem et Deum esse docuerunt, enarrare nobis non posse, cur ìlle in aigrìs a^ger sii, in infanlibus slolidus, ac in dehra corporis senectute et ìpse delirel (Arnob., lib. vn, pag. 47). Nemo aulem dubitare potest hanc ignoralionem ortara esse ex va- B riis opinionibus de animai natura, el iraraortalitate, quas recensent Cicero, Plutarchus, Theodoretus, et ahi (Cìcer,, lib. i TuscuL quwsL, p, ì^o el seqq,; Plutarch., tìb. iv de Piacit. philosoph.., cap. 2 et seqq., p, 898 d seqq.; Theodor., serm.o, de NaL hum., p. 5^6 el seqq.). Tanta antera, ut ait JusUnus marlyr, esl eorum dissensio, ut in hoc uno consentire vi* deantur, quod se ipsos decìpiant, errorisque vicissim arguant ac convincant. Sed de hìs nos supra, el ìn subsequenli disseriaiioue (Juslìn,, cohort, ad Grwc, p,l et S; supr. , cap. 1, art. i). Porro autera Cicero, sìculi auctor nosler ail, tara exiguara esse hominis scienlìara, omniaque adeo crassis occultala et cìr? cunifusa tenebri^ faietur ; ut quai sint corpora nostra, qui situs parliura, ac quara vira unaquaeque pars ha- sìonein, aerisque simul inleniionera. Epicurus antera affiuerc scraper ex omnibus corporibus sìmulacra quaìdam corporura ipsorura, eaque se in oculos in¬ ferre, atque ita fieri sensura pulat. Plato existìraai genus quoddara ìgnis lucìsque de oculis exire; idque conjunctura contiiiuatunique cum luce Solìs, vel cum alierius iguis luniìne sua vi et exlerna nixum effì¬ cere, ul qn.iecnmqneojffcinderit illustraveritque , cer¬ naraus D (Geli., tìb, V Nod. Ali., cap. 16) flas quo¬ que et alias philosophorum de videndi causa opinio¬ nes PliJlarciius recensei (Plnid)'ch., lib, iv de Piacit, philosoph,^ cap. 15, p. 901). Laerlìus vero Sioi¬ corum ac Pythagori^(/.aer^., de VU. el dogm. philos., tìb. VII, § 157, el tìb. vm, § 29), et LucreUus Epi¬ cureorura his versibus relulit : Dico igilur rerum effigies tenuesque fìguras Mittier ah rebus summo de corlice earum : Quse quasì membrana vel cortex nominitanda est, Quod speciera ac formam similem gerit ejus imago, Gujuscunique deluet corpore fusa vai^arì? . fd Ucet hinc quemvis hebeti cognoscere corde. (LucreL, lib. iv, f^rs.,46 et seqq.) Quam quìdera Epicuri sentenliara fusius probare conniUtur. Sed eara Macrobius refellit, el Plalonera sequilur (Macrob., lìb. vn SalurnaL, cap, 14).. Ve¬ runi de bisce diversis philosophorura opinionibus cum Lactanlius fusius dispuiet, illas in subsequentì dìsserlatione accuratius examinandi locus opportu¬ nior dabitur (Dissert, ìn LactanL, cap. 40, art, 2). Incertum adhuc aucior nosler esse contestalur : « Ulrum sapor in rebus sii, an palati conlagionibiis, * C beat, ignoremus {Cicer., tìb. iv Acad. quwst. , p. .32). Alijuorsum, inquies, special tota baie Arnobii no¬ stri de horainura ignoranUa, dispuiaUo ? Ul niraìrum omnihus demonstret chrisUanorura fìdera, et his, quae Chrìstus docuerat, credendi facilitatem ab ethnicis immeriio prorsus ìrrìderi. I^^x hactenus enim dispu¬ taUs recte concludit nos nìhìl ceni oranino et com¬ perti habere, nìsi quod ab eodem Chrìsio Dei fìlio, et Deo ipso nobis tradìlura esl. Neque lamen in aninium ìnducas Arnobium ne¬ gasse scienlìara ab hominibus labore, et exercìiaUone comparari ; sed eara adeo cxilera esse, ac tenuera ; ut nulla ethnicis inde gloriandi possit esse causa. Nihil namque tara certuni perspieuumque est, quod ilhconienUonis studio, acdissidìis suìs dubium incer- D turaque non fecerint. Quod quidem adhuc exanii" nandum est, ARTICULUS li. seu palati conlactu « fìat i> (Arnob , tìb. ii, pag. 46). Al liaic secunda opinio Epicureorum fuil, ex alomìs scilicei laivigatìs el rotundis palatura, dum transenni, jucunde aflicienUbus, saporem gralura ac suavem, alque ex hamaiìs el asperis, qu;e linguara ac palatura bcdunt, ìnsuavem et injucundum saporera orìri. Qua; quìdera discipulus Epicuri Lucretius his versibus expressit : Hsec ubì laevia sunt manàntis corpora succi, Suaviler altingunt, et suaviler omnia traetant. Humida Inguai circuiusiidantia tempia. At contra pungunt sensum, laceranlque coorta, Quanto quaìque magis sunt asperitale repleta. Deinde v<)lni)tas est e succo in fìne palati. Cum vero deorsum per fauces praecipilavit, Kulla voluplas est. (LucreL, lìb. iv, vers. 626 et seqq.) SimiUa alibi dixerai (libr. ìì, vers. 398, et seqq.). Alcmaio autem, mi narrai Plutarchus, putabat huraì- ditate linguai et tepore discerni sapores. Diogenes vero raritate, el molUtie linguai, ac nervorura con¬ lactu dìlFundi sapores, tamiuara a spongia ailractos. Sed de liac quaestione a nobis in suhsequenU dìsser¬ latione cum Lactanlio agendum (Plularch,, lib. iv de Piacit. philosoph., cap, 18; DisserL ìn Ladani.^ cap, 40, art. 3). Non raagis aulem ulU exploralum esse ait Arno¬ bius, qua de causa pili paulalim canescant, et oleum nullis aliis lìquoribus mìsceatur. De canitiei causa quid philosophi quidam senserint, alibi osiendimus Quam recte Arnobius probaverit exiguam esse homìnum scientiam ex philosophorum dissenUonihus, el variis opinionibus ThaleUs, HeraclìU, Pylhagorae, Arcliytai Tarentini, Epicuri, et DemocriU de primis rerum prin¬ cipiis, Platonis de anima, Panae.tii, Chrysippi, el Zenonis de mundi incendio; Carneadis, Arcesilae et Academìco¬ rum, qui mhil sciri posse afiirmabanl ; ac quia nihil ad¬ huc comperlum habelur, unde veritas oriatur, aut cur salsum sit mare, ac utriim im alìaeque similes quiestio- nes relinquendse sint. Quam parum certa, constans, stabilìsque sìt ho¬ minura scienlia, alio Arnobius arguraenlo, ex variis philosophorum una eademque de re opinionibus |
