Page 665-666 |
Previous | 333 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
^m IN ARNOBIUM, CAP. XXV. 666 et discordiis pelilo demonstrat (Amo6.,/. II, p. 48). A pUbilera asseruerunt. Hunc, si lubet, plura dìsse- Dum enira hoslUì pervicacia ìnler se digladianiur, dura alter allerius decrela ac piacila labefaclat, et destruit, bis dissensìonibus cuncta fecerunl incerta, el nihil se certo scire poluisse piane coninionslrant. Eniravero unicuique arguraentij non desuut, quìbus senlenUara suara asserat ac tueatur (Ibìd., p. 82 d seqq.), Ea autera quìa probabìliiate sua non carent, inde effìcitur, ul verura a falso discerni nequeai, al¬ que idcirco illis ambigua et obscura sint omnia. Priraum ilaque audor noster ob oraniura oculos ponìl diversas philosophorura de primis rerum prin¬ cipiis opiniones (/6/c(., p. 48). A Thalete et Ilera- dito orditur, quì prìmara rerura originem ignera et aquara, queraadraodura Pylhagoras nuraeros, cònstì- reniera consule, et ipsiusmel Platonis libros. ubi hanc senlentiara propugnare conalus est (PlaL.Tìm,, l. I, p. 59 ; et Phwdr., p. 244, ac tom, in, Phwdon., p, 99 d 106). Quid plura ? Carneades, et Arcesìlas, seu Arcesi laus, et Acadeiniai secundai ac tertiai cullores, au¬ dacler affìrmabanl omnia inveivi obseurìtalis maxi¬ mal latebris , el nihil posse comprehendi. Utrumque porro Carneadem el Arcesilara scholae academicae sectatores, et hujus opinionis defensores fuisse a nobìs in superiori Apparatus nostri lorao deraon¬ stratura esl (Ibid., p, ÌÌM et seqq.). Plura de utroque in suis acaderaicarura quaislionum libris Cicero, ubi scribit Carneadem quatuor coraposuisse de suslinen- luebant. Siid de his jam disputavìraus (L i Ay>par«^, B dìs assensionìbus liberos, nibilque fuìsse quod ei p. 434 el seqq., ac DisserL super., ine, fi, ari, \). Ullirao antera huic philosopho Arnobius Archytara, haud du¬ bie Tarentìnuni, recle conjunxit. Nani ut ex LaerUo discimus : Pythagoricus et ìpse fuil : UvBayòpty.og yal «UTÓ?. Aliura lesiera sì poslules, adest Cicero, qui haec de ilio raeraorat : « Plalonera ferunt, ut Pytha¬ goreos cognoscerel, in Italiani venisse, et ìn ea cum alios raultos, tura Archytam , Timaiuraque cogno¬ visse, et didicisse Pylhagorea orania » (Arnob., l. n, ^. 48 ; Laerl., l. in de ViL et dogm, philos., § 79 ; Cicer., Tuscul. i, p. 121). Tura deinde Arnobius aìt Epicurura, Deraocritum, et Metrodoruin, quorum senteiitiaiii, tacito eorura noraine, prius retulerat, sensisse priraara rerura ori- probaretur (Cicer., l. iv Academ. quaist., p. 29 et 37). Arcesìlas vero, uU ìlle adhuc narrat : t Nega¬ bat esse quidquam quod sciri posset, ne ìUud qui¬ dera ìpsum, quod Socrates sibi reliquisset. Sic om¬ nia latere censebant (ìd est academìci, alias lainen censebal, pula Arcesìlas) in occulto, neque esse quid¬ quara, quod cernì aut inlelligi possit : quibus de cau¬ sis nihil oporlere neque profìteri, neque affìrmare queraquara , neque asserUone probaie, ccdiibereque semper, et ab orani lapsu eontinere leraeriiàlera, quai tura esset insignis, cura aul falsa aul incognita res approbardur; neque hoc quidquara esse turpius, quara cognìtioni et perceplionì asserUoneni appro- balionera praicurrere. j Porro antera Carnendis el ginera esse atoraos, seu individua corpora, quibus G Arcesilae vitara descripsit Laerlìus (Laer/., /. iv de fabricalura fuisse mundura soniniaverant (Arnob., L il, p. 48, el l. I, p. 18). At de his quoque disse¬ ruìraus; sicul el de Aristotele, quera aucior nosler dixit princìpaiibus causis quintura addidisse eleraen- luni (L I ApparaL, p. 435, 456 et 770). Alii vero philosophi, inquìt, opinati sunt raundum neque natura, neque periturum, atque adeo esse seternura : ali] e contrario genitura, et perilurura ; alii ex quatuor, alii ex paucioribus l'aduni elementis (Arnob., L lì, p. 82). Nos antera de hìs diversis phi¬ losophorura placitìs, alque eorura palronis et auclo¬ ribus, cura locìs cita Us, lum alibi egiraus (t.i Ap¬ parai., loc. CÌL, p. 1117). Ad haec autera Panaeiius, Chrysìppus, et Zeno mundura aiiquando arsurura, aìt Arnobius, asseve-D ramni. Stoicorum autem sectara, cujus auctor fuit Zeno, ìlli sequebantur. Quod quidera et ostendìraus, et asserlam ab eìs fuisse de raundi conflagralìone opinionem jara animadverUraus ( lom, i ApparaL, p. 1123, 1145 et 1117). Praeterea Plato , sicul aucior noster loquiiur, « aniraara dividit, et ìncorporales consUluit forraasj {Arnob., l. ii, p, 48). Nara, ut scile aniraadvertìt TlieodoretUS : n).aTwv yal UvBayòpag, tÒ pÀv loytyòv avTYìg (/.(^BapTov stvat, (^BapTÒv Sé tò aloyov (Theodor., serm, 5, de Nat, hom,, lom. iv, pag. 546). Plato et Pylhagoras ratìonalem quìdera animai partera in« corrnplìbilem esse, quae autem raiione caret, corni- Fi^, et dogm, phìlosop., § 28 el seqq., el § 62 et seqq.). Pienìque non major erat elhnìcorura de ipsisraet diis suis consensus. Aliqui enira, inquìt Arnobius, eos exsislere negabant, alii dubitabant, ahi assere¬ banl, alìì huraana ab iis adraìnistrari dicebant, alìì infìcìabanlur. At de variis hisce opinionibus, et su¬ pra , alque eliara in prìrao noslri Apparatus torao disseruìraus (Arnob,, l. ii, p. 82; supr., e, 9, art. 1; lom, I ApparaL, l. in, dissert, 1, e. 2 el seqq,, p, 781 et seqq.), Mullas alias quaesUones enumerai Arnobius, verbi gralia, unde venlus orialur, et cur salsura sit mare, quaì ab hominibus solvi explicarique nequeunt. At¬ que ex his et caeleris omnibus, quai elhnici ignora¬ bant, concludit ab ììs iniquissìrae verecundìara vexari chrisUanorura, quì ea quoque se nescire, nec inve¬ sUgare velie ultro falebanlur (Arnob., l. n, p. 85 et seqq.). Chrìstus enira verus Dei fìlius jussit hasce li- tìgiosas, alque infructuosas quaisUones e^t dispula¬ Uones a discipulis suìs relinqui ; ut ad rerum ora¬ niuin Dominum, tota raenle, quoad fìeri poiest, altol- lanlur, eique adhaereant. Rie eniravero ipse est, de quo nuUus nisì amens, ani piane siupidus homo du¬ bitare queat. At illum solum scire suffìcit, el ejus cognitio scienUa esl maxiraa.
Object Description
Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
Date | 1844 |
Call Number | BR60.M4 |
Language | Latin |
Type | Books/Pamphlets |
Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
Title | Page 665-666 |
Type | Books/Pamphlets |
Transcript | ^m IN ARNOBIUM, CAP. XXV. 666 et discordiis pelilo demonstrat (Amo6.,/. II, p. 48). A pUbilera asseruerunt. Hunc, si lubet, plura dìsse- Dum enira hoslUì pervicacia ìnler se digladianiur, dura alter allerius decrela ac piacila labefaclat, et destruit, bis dissensìonibus cuncta fecerunl incerta, el nihil se certo scire poluisse piane coninionslrant. Eniravero unicuique arguraentij non desuut, quìbus senlenUara suara asserat ac tueatur (Ibìd., p. 82 d seqq.), Ea autera quìa probabìliiate sua non carent, inde effìcitur, ul verura a falso discerni nequeai, al¬ que idcirco illis ambigua et obscura sint omnia. Priraum ilaque audor noster ob oraniura oculos ponìl diversas philosophorura de primis rerum prin¬ cipiis opiniones (/6/c(., p. 48). A Thalete et Ilera- dito orditur, quì prìmara rerura originem ignera et aquara, queraadraodura Pylhagoras nuraeros, cònstì- reniera consule, et ipsiusmel Platonis libros. ubi hanc senlentiara propugnare conalus est (PlaL.Tìm,, l. I, p. 59 ; et Phwdr., p. 244, ac tom, in, Phwdon., p, 99 d 106). Quid plura ? Carneades, et Arcesìlas, seu Arcesi laus, et Acadeiniai secundai ac tertiai cullores, au¬ dacler affìrmabanl omnia inveivi obseurìtalis maxi¬ mal latebris , el nihil posse comprehendi. Utrumque porro Carneadem el Arcesilara scholae academicae sectatores, et hujus opinionis defensores fuisse a nobìs in superiori Apparatus nostri lorao deraon¬ stratura esl (Ibid., p, ÌÌM et seqq.). Plura de utroque in suis acaderaicarura quaislionum libris Cicero, ubi scribit Carneadem quatuor coraposuisse de suslinen- luebant. Siid de his jam disputavìraus (L i Ay>par«^, B dìs assensionìbus liberos, nibilque fuìsse quod ei p. 434 el seqq., ac DisserL super., ine, fi, ari, \). Ullirao antera huic philosopho Arnobius Archytara, haud du¬ bie Tarentìnuni, recle conjunxit. Nani ut ex LaerUo discimus : Pythagoricus et ìpse fuil : UvBayòpty.og yal «UTÓ?. Aliura lesiera sì poslules, adest Cicero, qui haec de ilio raeraorat : « Plalonera ferunt, ut Pytha¬ goreos cognoscerel, in Italiani venisse, et ìn ea cum alios raultos, tura Archytam , Timaiuraque cogno¬ visse, et didicisse Pylhagorea orania » (Arnob., l. n, ^. 48 ; Laerl., l. in de ViL et dogm, philos., § 79 ; Cicer., Tuscul. i, p. 121). Tura deinde Arnobius aìt Epicurura, Deraocritum, et Metrodoruin, quorum senteiitiaiii, tacito eorura noraine, prius retulerat, sensisse priraara rerura ori- probaretur (Cicer., l. iv Academ. quaist., p. 29 et 37). Arcesìlas vero, uU ìlle adhuc narrat : t Nega¬ bat esse quidquam quod sciri posset, ne ìUud qui¬ dera ìpsum, quod Socrates sibi reliquisset. Sic om¬ nia latere censebant (ìd est academìci, alias lainen censebal, pula Arcesìlas) in occulto, neque esse quid¬ quara, quod cernì aut inlelligi possit : quibus de cau¬ sis nihil oporlere neque profìteri, neque affìrmare queraquara , neque asserUone probaie, ccdiibereque semper, et ab orani lapsu eontinere leraeriiàlera, quai tura esset insignis, cura aul falsa aul incognita res approbardur; neque hoc quidquara esse turpius, quara cognìtioni et perceplionì asserUoneni appro- balionera praicurrere. j Porro antera Carnendis el ginera esse atoraos, seu individua corpora, quibus G Arcesilae vitara descripsit Laerlìus (Laer/., /. iv de fabricalura fuisse mundura soniniaverant (Arnob., L il, p. 48, el l. I, p. 18). At de his quoque disse¬ ruìraus; sicul el de Aristotele, quera aucior nosler dixit princìpaiibus causis quintura addidisse eleraen- luni (L I ApparaL, p. 435, 456 et 770). Alii vero philosophi, inquìt, opinati sunt raundum neque natura, neque periturum, atque adeo esse seternura : ali] e contrario genitura, et perilurura ; alii ex quatuor, alii ex paucioribus l'aduni elementis (Arnob., L lì, p. 82). Nos antera de hìs diversis phi¬ losophorura placitìs, alque eorura palronis et auclo¬ ribus, cura locìs cita Us, lum alibi egiraus (t.i Ap¬ parai., loc. CÌL, p. 1117). Ad haec autera Panaeiius, Chrysìppus, et Zeno mundura aiiquando arsurura, aìt Arnobius, asseve-D ramni. Stoicorum autem sectara, cujus auctor fuit Zeno, ìlli sequebantur. Quod quidera et ostendìraus, et asserlam ab eìs fuisse de raundi conflagralìone opinionem jara animadverUraus ( lom, i ApparaL, p. 1123, 1145 et 1117). Praeterea Plato , sicul aucior noster loquiiur, « aniraara dividit, et ìncorporales consUluit forraasj {Arnob., l. ii, p, 48). Nara, ut scile aniraadvertìt TlieodoretUS : n).aTwv yal UvBayòpag, tÒ pÀv loytyòv avTYìg (/.(^BapTov stvat, (^BapTÒv Sé tò aloyov (Theodor., serm, 5, de Nat, hom,, lom. iv, pag. 546). Plato et Pylhagoras ratìonalem quìdera animai partera in« corrnplìbilem esse, quae autem raiione caret, corni- Fi^, et dogm, phìlosop., § 28 el seqq., el § 62 et seqq.). Pienìque non major erat elhnìcorura de ipsisraet diis suis consensus. Aliqui enira, inquìt Arnobius, eos exsislere negabant, alii dubitabant, ahi assere¬ banl, alìì huraana ab iis adraìnistrari dicebant, alìì infìcìabanlur. At de variis hisce opinionibus, et su¬ pra , alque eliara in prìrao noslri Apparatus torao disseruìraus (Arnob,, l. ii, p. 82; supr., e, 9, art. 1; lom, I ApparaL, l. in, dissert, 1, e. 2 el seqq,, p, 781 et seqq.), Mullas alias quaesUones enumerai Arnobius, verbi gralia, unde venlus orialur, et cur salsura sit mare, quaì ab hominibus solvi explicarique nequeunt. At¬ que ex his et caeleris omnibus, quai elhnici ignora¬ bant, concludit ab ììs iniquissìrae verecundìara vexari chrisUanorura, quì ea quoque se nescire, nec inve¬ sUgare velie ultro falebanlur (Arnob., l. n, p. 85 et seqq.). Chrìstus enira verus Dei fìlius jussit hasce li- tìgiosas, alque infructuosas quaisUones e^t dispula¬ Uones a discipulis suìs relinqui ; ut ad rerum ora¬ niuin Dominum, tota raenle, quoad fìeri poiest, altol- lanlur, eique adhaereant. Rie eniravero ipse est, de quo nuUus nisì amens, ani piane siupidus homo du¬ bitare queat. At illum solum scire suffìcit, el ejus cognitio scienUa esl maxiraa. |