Page 681-682 |
Previous | 341 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
681 IN AUNOBÌLM, CAP. XXVI.
poUbus ejus praeceplor electus, transìil ìn palaUura A Leandri seu Leandiii tesUraoniura cura tota schola; verura nt ne quem amplius post¬ hac discipulura reciperet : docuitque in atrio CaU- hnae doraus, quai pars palaUi lunc eral, et sesieriia cenlena in annum accepil. Decessit aitalis exactai sub Tiberio. Slaluam habet Praenesle, in inferiori fori parte contra Hemicyluni, in quo fastos a se or¬ dinatos et raarraoreo aeri incisos publìcarat. ì { De illustr. Gramm, , § 17. ) Quaraobrera Eusebius ìn Chronìco ad annum ChrisU nonum , cum Augustus adhuc Romanis imperaret : « Athenodorus Tarsen¬ sis , j> inquit, i Sloìcus phìlosophus , el M. Verrius Flaccus grammaUcus insìgnes habentur. d Ab A. au¬ tera GeUio priraus illius rerum memoria dìgnarum li¬ her , el quartus de verborura signìficaiione, ac de obscuris Catonis secundus, et alia ex hisce operibus B desumpla citantur. Saipe diara a Plinio laudami-, et quaedara ejus verba Macrobius relulil ( GeU,, Ub. iv Nod. AtL , cap 5, p. 283, Ub. v, cap. il, p. 349; cap. 18, p. 351 ; lìb. xvi, cap, 14 ; lib, xvn, cap. 18; lib. xvm , cap. 17 ; Ub. xx , cap. 1 ; Macrob. , tìb, i Saturn,, cap. 6, p. 198 ).
Graniiisbis lerqueab Arnobio lesUs appellatus, ìs ìpse videlur Granius Flaccus, quì narrante Macrobio, scripseral reni divinam Apollini et Libero in eodein monte celebrari (Arnob., lìb. ni, p. il8 et 122, et Ub, VI , p. 194 ; Macrob. , tìb. i Salumai., cap. 18, p. 263 ). Prius vero idera Macrobius dixerat, apud Granium Licìnianum Ubro secundo, causam proferri cur nundinis feriae sint (Ibìd., cap, ìiy , p. 248). Sed ibi pro Granium, in margine Caium, reposiiura C legiraus. A Plinio eliam Granius quidam laudatur , sed ibi cura de raedìcamenlìs insUlualur dispuiaUo, illum medicura fuisse autumanl ( PUn., Ub. xxvm HìsL nalur., p, 572 ). Vero itaque simìlius esl Ar¬ nobium de priore esse ìntelUgendum ; pi pole qui de diis opus aliquod publicasse videaiur, Nam Arno¬ bius illius opinionem de Musis et Toio perstringit {Arnob., lib.y, p. ìli).
IleracUios quinque LaerUus recenset, quibus tres alios'addìdit Menagius( Lam., Ub. ix ìn VìL Ilera- clìL, § 17; Men., in hunc Laert, locum). Quae aulem ex Heraclilo aucior noster retulit de Liberi el Pro- synini fabula , magis convenire vìdeniur aul Hera¬ clilo Allegoriarum homerìcaruin auclorì, aut Hera¬ clilo poelae lyrico, qni duodecira deorum i^^"<^es D abunde saUs decaniaverat ( Arnob, lib. ìli, p. 31 ).
Hermippus qui magnm Zoroaslrem, ut notat Ar¬ nobius, Badrianura fuisse asseruit, nonne Ule est, de quo PUnìus : « Hermippus, qui de loia, ìnquil, arte magica dilìgenUssìme scripsit, et vicìes cenlum ' millia versuum, a Zoroastre condita, indicibus quo¬ que voluraìnura ejus posiUs , explanavit. » De ilio plura Vossius, quera consule ( Plin., lìb. xxx Hisl, ìialur. , cap, 1, pag. 725; Voss. , lib. in de Hist. grwc, cap,ì6, p. i02etl03).
Hippo Melius inter alheos censebatur, de quo nos haud serael dispulaviraus ^Arnob., lìb. iv, p, 147; Sup,, cap. 9, art. ì, et tom. i ApparaL, p, 785 ). Patrol. V.
682 ex Cleraenle Alexandrino Arnobius, ulì diximus, pioiuiil. Sed jara illius in prirao Apparatus nostri Ionio raentio a nobis facta est (Arnob., lib. vi, p 193; supr,, cap. XIX, art. 1 ; lom. i Apparai,, p. 870, et 1218 et seqq. ).
LeoPellaius, inquìi audor noster, in eorura grege a genUlibus annuraerabalur, qui illorura deos nega¬ bant. Verum de ilio, et in hac dìsserlatione, etalibi egiraus ( Arnob. , lìb, iv, p. 147; supr. , cap, 9 , art, ì ; tom. i Apparai, p. 785 ).
Lucilìanuin Fornìcera citai Arnobius a Lucilio saUrico poeta haud dubie coraposìiam (Arnob., lib. n, p. 45 ). Patria is Aruncanus erat, utì ex his colligìtur JuvenaUs versibus :
Cur tamen hoc lìbeat poUus decurrere campo (l) Per quem magnus equos Arunc^ flexit alumiius. (Juvenal,, salir. 1, vers. 19 et 20.) Et postea ha^c de illius salyris cecinìt :
Ense velut strido quoUes Lucilìus ardens Iniremuit, rubet auditor, cui n-igida meus est Criminibus, tacila sudant pr:ecordìa culpa.
{Ibidem, sub. fin. salir.) Persius quoque :
Secuit Lucilius urbem, Te Lupe, le MuU, et genuinum fregit in illis,
(Pers., sub fin salir. 1.) Primam ìlle Lucilìus, leste Plinio ( Ptìn,, lib.. i Natur hisl., p: 4), saUrani condidil. Unde Hora¬ Uus :
Et Lucilius ausus Primus in hunc operis componere carmina morem ; Detrahere et pellem, niUdus qua quisque per ora Cederei, inlrorsus turpis.
(HoraL, lib. n, salir. 1, vers. 93.)
QuinUlianus autem Plinio et Horalio sufì'ragatur, hocque de Lucilio ìllìus{{ue scribendi genere reddit testimonium ; « Satira quìdera tota nostrci esl, in qua priraus ìnsignera laudem adeptus est Lucilius, qui quosdara ita dedìlos sìbi adhuc habet amatores ; uleura non ejusdera modo operis auctoribus, sed omnibus poetis praìferre non dubilent. Ego quanium an ibis lanlum ab Horalio ( Ub. i, salir. 4 , vers. 6 et seqq. ) dissentio, qui Lucìlìura fluere lutulénlum, et esse aliquid quod loUere possis, pulal. Nara eru- dìUo in coraira, et libertas, atque inde acerbitas, et { QuinUL , lìb. x Institut., cap. ì, p. 157 et seqq. ). Veruraiaraen idem ipse HoraUus, quaravis dixerit durura et Ininlenium esse LuciUi serraonera, eura laraen facetura et eraunciae narìs fuìsse profìtetur. Quaraobrera alibi canit :
At idem quod sale multo Urbem defrìcuit ; charta laudatur eadem.
{HoraL, lib. i, salir. 10, vers. 50 el seqq.)
Lucìliì quoque sales agnovit Cicero ( Cicer., lìb, i de Finìb., p. 40, el lìb. n de OraL, p. 12), quì quos¬ dam illius versus descripsit, et Ionge plures A. Gel¬ lìus in suis Nocliura AtUcaruin libris. Denique Eu- (i) liì est Satirico.
22
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 681-682 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 681 IN AUNOBÌLM, CAP. XXVI. poUbus ejus praeceplor electus, transìil ìn palaUura A Leandri seu Leandiii tesUraoniura cura tota schola; verura nt ne quem amplius post¬ hac discipulura reciperet : docuitque in atrio CaU- hnae doraus, quai pars palaUi lunc eral, et sesieriia cenlena in annum accepil. Decessit aitalis exactai sub Tiberio. Slaluam habet Praenesle, in inferiori fori parte contra Hemicyluni, in quo fastos a se or¬ dinatos et raarraoreo aeri incisos publìcarat. ì { De illustr. Gramm, , § 17. ) Quaraobrera Eusebius ìn Chronìco ad annum ChrisU nonum , cum Augustus adhuc Romanis imperaret : « Athenodorus Tarsen¬ sis , j> inquit, i Sloìcus phìlosophus , el M. Verrius Flaccus grammaUcus insìgnes habentur. d Ab A. au¬ tera GeUio priraus illius rerum memoria dìgnarum li¬ her , el quartus de verborura signìficaiione, ac de obscuris Catonis secundus, et alia ex hisce operibus B desumpla citantur. Saipe diara a Plinio laudami-, et quaedara ejus verba Macrobius relulil ( GeU,, Ub. iv Nod. AtL , cap 5, p. 283, Ub. v, cap. il, p. 349; cap. 18, p. 351 ; lìb. xvi, cap, 14 ; lib, xvn, cap. 18; lib. xvm , cap. 17 ; Ub. xx , cap. 1 ; Macrob. , tìb, i Saturn,, cap. 6, p. 198 ). Graniiisbis lerqueab Arnobio lesUs appellatus, ìs ìpse videlur Granius Flaccus, quì narrante Macrobio, scripseral reni divinam Apollini et Libero in eodein monte celebrari (Arnob., lìb. ni, p. il8 et 122, et Ub, VI , p. 194 ; Macrob. , tìb. i Salumai., cap. 18, p. 263 ). Prius vero idera Macrobius dixerat, apud Granium Licìnianum Ubro secundo, causam proferri cur nundinis feriae sint (Ibìd., cap, ìiy , p. 248). Sed ibi pro Granium, in margine Caium, reposiiura C legiraus. A Plinio eliam Granius quidam laudatur , sed ibi cura de raedìcamenlìs insUlualur dispuiaUo, illum medicura fuisse autumanl ( PUn., Ub. xxvm HìsL nalur., p, 572 ). Vero itaque simìlius esl Ar¬ nobium de priore esse ìntelUgendum ; pi pole qui de diis opus aliquod publicasse videaiur, Nam Arno¬ bius illius opinionem de Musis et Toio perstringit {Arnob., lib.y, p. ìli). IleracUios quinque LaerUus recenset, quibus tres alios'addìdit Menagius( Lam., Ub. ix ìn VìL Ilera- clìL, § 17; Men., in hunc Laert, locum). Quae aulem ex Heraclilo aucior noster retulit de Liberi el Pro- synini fabula , magis convenire vìdeniur aul Hera¬ clilo Allegoriarum homerìcaruin auclorì, aut Hera¬ clilo poelae lyrico, qni duodecira deorum i^^"<^es D abunde saUs decaniaverat ( Arnob, lib. ìli, p. 31 ). Hermippus qui magnm Zoroaslrem, ut notat Ar¬ nobius, Badrianura fuisse asseruit, nonne Ule est, de quo PUnìus : « Hermippus, qui de loia, ìnquil, arte magica dilìgenUssìme scripsit, et vicìes cenlum ' millia versuum, a Zoroastre condita, indicibus quo¬ que voluraìnura ejus posiUs , explanavit. » De ilio plura Vossius, quera consule ( Plin., lìb. xxx Hisl, ìialur. , cap, 1, pag. 725; Voss. , lib. in de Hist. grwc, cap,ì6, p. i02etl03). Hippo Melius inter alheos censebatur, de quo nos haud serael dispulaviraus ^Arnob., lìb. iv, p, 147; Sup,, cap. 9, art. ì, et tom. i ApparaL, p, 785 ). Patrol. V. 682 ex Cleraenle Alexandrino Arnobius, ulì diximus, pioiuiil. Sed jara illius in prirao Apparatus nostri Ionio raentio a nobis facta est (Arnob., lib. vi, p 193; supr,, cap. XIX, art. 1 ; lom. i Apparai,, p. 870, et 1218 et seqq. ). LeoPellaius, inquìi audor noster, in eorura grege a genUlibus annuraerabalur, qui illorura deos nega¬ bant. Verum de ilio, et in hac dìsserlatione, etalibi egiraus ( Arnob. , lìb, iv, p. 147; supr. , cap, 9 , art, ì ; tom. i Apparai, p. 785 ). Lucilìanuin Fornìcera citai Arnobius a Lucilio saUrico poeta haud dubie coraposìiam (Arnob., lib. n, p. 45 ). Patria is Aruncanus erat, utì ex his colligìtur JuvenaUs versibus : Cur tamen hoc lìbeat poUus decurrere campo (l) Per quem magnus equos Arunc^ flexit alumiius. (Juvenal,, salir. 1, vers. 19 et 20.) Et postea ha^c de illius salyris cecinìt : Ense velut strido quoUes Lucilìus ardens Iniremuit, rubet auditor, cui n-igida meus est Criminibus, tacila sudant pr:ecordìa culpa. {Ibidem, sub. fin. salir.) Persius quoque : Secuit Lucilius urbem, Te Lupe, le MuU, et genuinum fregit in illis, (Pers., sub fin salir. 1.) Primam ìlle Lucilìus, leste Plinio ( Ptìn,, lib.. i Natur hisl., p: 4), saUrani condidil. Unde Hora¬ Uus : Et Lucilius ausus Primus in hunc operis componere carmina morem ; Detrahere et pellem, niUdus qua quisque per ora Cederei, inlrorsus turpis. (HoraL, lib. n, salir. 1, vers. 93.) QuinUlianus autem Plinio et Horalio sufì'ragatur, hocque de Lucilio ìllìus{{ue scribendi genere reddit testimonium ; « Satira quìdera tota nostrci esl, in qua priraus ìnsignera laudem adeptus est Lucilius, qui quosdara ita dedìlos sìbi adhuc habet amatores ; uleura non ejusdera modo operis auctoribus, sed omnibus poetis praìferre non dubilent. Ego quanium an ibis lanlum ab Horalio ( Ub. i, salir. 4 , vers. 6 et seqq. ) dissentio, qui Lucìlìura fluere lutulénlum, et esse aliquid quod loUere possis, pulal. Nara eru- dìUo in coraira, et libertas, atque inde acerbitas, et { QuinUL , lìb. x Institut., cap. ì, p. 157 et seqq. ). Veruraiaraen idem ipse HoraUus, quaravis dixerit durura et Ininlenium esse LuciUi serraonera, eura laraen facetura et eraunciae narìs fuìsse profìtetur. Quaraobrera alibi canit : At idem quod sale multo Urbem defrìcuit ; charta laudatur eadem. {HoraL, lib. i, salir. 10, vers. 50 el seqq.) Lucìliì quoque sales agnovit Cicero ( Cicer., lìb, i de Finìb., p. 40, el lìb. n de OraL, p. 12), quì quos¬ dam illius versus descripsit, et Ionge plures A. Gel¬ lìus in suis Nocliura AtUcaruin libris. Denique Eu- (i) liì est Satirico. 22 |
