Page 697-698 |
Previous | 349 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
697 IN ARNOBIUM, CAP. XXVL 698
Jam ego le fadam ut hic formicai frustniatim differant. A Inequilare haud semel scripsit Arnobius , pro in-
(FlauL, ìn Curcul., acL 4, scen. 4.) Hoc est, ul formìcae te ìn parvula frusta concisum diversura ferant , alque distrahant.
Fulgurìium , idem est, auciore Festo, alque ful¬ mine iduni (Arnob., lib. v, p. 155; FesL, adverb, Fulguritum). Locus auiera fulraine percussus, statini relìgiosus , el a deo sibi dedìcatus elhnìcìs vide¬ baiur.
FuUgine oculos obumbrare, est eos nigro colore pingere (Arnob., Ub. n, p. 72). Quod quidera his pro¬ batur Juvenalis carrainibus :
Ille supercilìum madida fuligine Unclum Obfìqua producit acu, pìugitque, iremenles Alloliens ocuios.
{Juvenal., salir. 2, vers. 95 et seqq.)
De ÌUo autem pravo more disseruìraus tora. i Appa¬ rai., Uh. ni, dissert. i, cap. 12, art. i, p. 788.
Fuscìnum salìs auctoris nostri el Auguslini verbis explicatur (Arnob., lib.y, p. 176 el 184, el lìb. vu, p. 239; AugusL, lìb.yn de Civit., cap. 9,p. 157).
Gnarìores ìn quibusdara horura Arnobii librorura editionibus legiraus. In aliis ex Scalìgeri, ul vìdelur, eraendaiione gnarures. At in manuscriplo habetur ìgnarores, nicile profecto, uti vides. Sensus antera Arnobii postulare videtur gnarores aul ìgnariores (Arnob., Ub, ni, p. 115). Continuo sìquidera adjecit, el hubere scientias in quibus sìngutì emineant.
Grallator a gradu magno diclus, queraadraodura Varrò lestifìcatur (Ibìd., lib. n, p, 70; Varr., lìb. vi
sectari et persequi.
Inflexìbus flexuosis, inquit Arnobius (Li^.n,p. 57), id e!?t, anfraciihus vìai, aul sinuosis et curvis refle- xibus.
Infula elìcìendw miseralionis offereniem Jovera (Ibìd., tìb.y, p. 172; Varr,,lib,yi deLìng.lat,,p. Ito), id est, velaraenta lanca, ul Varrò aliique docent , quihus aut illius raaler ornarelur, aul polìus scelus ejus tegeretnr. Examina locura, et tuura ea de re ju¬ diciura feres.
ìnslìlor erat raercatnrai el negoUaUonì praeposilus (Arnob., tìb. n, p, 66 et 70). Ovidius enìm cecinit :
InsUtor ad dominam veniet discìnctus emacem : Expedìel merces teque sedente suas.
g (Ovid., Ub. 1 de ArL amand.y vers. 425.)
InsUlores quoque tonsores, caupones, el coqui voca¬ bantur ut quidam ad hoc MarUalis carmen observa- runt :
Abslulerat totam temerarìus insUtor urbem, Inque suo nullum limine limeu erat.
(MartiaL, lìb, yn, epigr. 60 )
Juvenalis vero :
InsUtor hibernse tegeUs niveìque cadurci.
(Juvenal,, salir, 7, sub fin.)
Quem in versura videsis Variorura observationes.
Inieribìlìs pro interituì obnoxius et raorlalis (Ar-» nob. tìb. n, pag. 65 ).
Isìcìa, sive ìnsicia , ab eo, inquìt Varrò, quod in¬ seda caro, ut in Carmine Saliorum esl : quod ìn exlìs : Lìng. laL, p. 83). Festus vero : i Grallalores ap- q nunc dicilur prosedum (Ibìd., pag, 73 ; Varr,, lìb. iv
pellabanlur panloininii, qui ul ìn saltatìone imitaren¬ lur iEgipanas, adjecUs perUcìs furculas babeniibus, alque in his superslantes , ad similitudinem crurum ejus generis gradiehantur, ulique propier diffìculia¬ lem consistendi. Plaulus : Vincerelis cursu cervas, et grallatorera gradu. i> (FesL, ad verb. Grallatores.) Hoc aulem Plauti carmen ex ejus Pwnula, Acl. 3, scen. I, desuraplura est. Videsis adhuc Noniura Mar- cehura , de verbor. Propriel. cap. 2, ad verbura Grallalores.
Hìerophanla, gra?ce Ispo^àvTYìg, is est, qui sacra el cerìmonias docebat, et sacrorura anlisles (Arnob. , tìb, V, p. 174).
Honoraiionìs offìcium, hoc esl , honoris el rcve- Vemidi (Ibìd., lib, vn, p. 221).
Jecusculum est dlminutivura nominis jecur. Quo eliara nomine ulitur Plinìus : « Murium, j inquit , ff jecusculì fìbrae ad nuraerura lunai in raense con¬ gruere dicuntur. » El prius Cicero : « Musculorura jecuscula bruraa dicuntur augeri b (Ibid,, Ub, iv , p. 134 ; PUn., Ub.n, cap. 57, p. 571, Cicer,, lib, ii de Divìn,, p. 285).
Immoderalum, idest, sine modo, vel fìne, seu immensum et infìnilum (Arnob., lìb, n, p. 97). Qua¬ propler Cicero quoddara Euripidis carraen (Cicer. , lib. li de Nalur. deor., p. 225), sic Ialine interpre¬ lalur ;
Vides sublime, fusum, immoderalum aethera.
de Lìng. laL, pag. 28). Macrobius etiara nos monet insiciura ab insecUone derivarì, « araìssione » inquit, ilitterae, poslea quod nunc habet, noraen obtinuit (Macrob. , Ub. vn Salurn. , cap. 8). Aliara taraen hujus norainis etyraologiam bis Isidorus dedil verbis: (f Isocein pìscem quemdara vocant, ex quo priraum i>icìa facia sunl: et quamvis ex alio genere piscium fìanl, initiura tamen pìscìs vocabulura dedil (Jsidor., libr, XX Orig, , cap, 1 ). j Lampridius porro narrat Heliogabaluni priraura de piscibus, oslreìs, et aliis sirailìbus conchis fecisse ìnsicia. Plura vero Apicius insiciorura genera, eoruraque confìcìendorum ratio- nera describil. Videsis Casanbonura in libros Alhe- naiì, el Variorura in citalura Apicii locura aniniad- D versiones (Lamprid., in Vii. Helìogab. ; Apìc, lìb. n de Art. coquinaL, cap, ì; Gasaub., ìn Aihenw,, lìb, ìx, cap. 5, pag. 651 ).
Labeones nuncupantur, quìbus magna sunl labia. Plinius: « Labra » ait, « a quibus Brocchi, labeones dicU ì> (Arnob., lìb. m, pag. 108; Plin., lib. x\ HisL natur., cap. 57, pag. 355).
Lacemula, a noraine lacerna haud dubie deriva- tura. Lacerna aulem vesUs erat vilior et coraraunior, et, uU ait Isidorus, « paUiura fìnibrìaium, quo olim soli raililes utebantur. Unde el in distinguenda cas¬ trensi urbanaque turba, hos logalos, ìllos lacernatos vocabant. Inde autein lacernae, quasi arapulalis ca¬ piUbus fimbriarum, neque ita laxis, ut sunt penula-
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 697-698 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 697 IN ARNOBIUM, CAP. XXVL 698 Jam ego le fadam ut hic formicai frustniatim differant. A Inequilare haud semel scripsit Arnobius , pro in- (FlauL, ìn Curcul., acL 4, scen. 4.) Hoc est, ul formìcae te ìn parvula frusta concisum diversura ferant , alque distrahant. Fulgurìium , idem est, auciore Festo, alque ful¬ mine iduni (Arnob., lib. v, p. 155; FesL, adverb, Fulguritum). Locus auiera fulraine percussus, statini relìgiosus , el a deo sibi dedìcatus elhnìcìs vide¬ baiur. FuUgine oculos obumbrare, est eos nigro colore pingere (Arnob., Ub. n, p. 72). Quod quidera his pro¬ batur Juvenalis carrainibus : Ille supercilìum madida fuligine Unclum Obfìqua producit acu, pìugitque, iremenles Alloliens ocuios. {Juvenal., salir. 2, vers. 95 et seqq.) De ÌUo autem pravo more disseruìraus tora. i Appa¬ rai., Uh. ni, dissert. i, cap. 12, art. i, p. 788. Fuscìnum salìs auctoris nostri el Auguslini verbis explicatur (Arnob., lib.y, p. 176 el 184, el lìb. vu, p. 239; AugusL, lìb.yn de Civit., cap. 9,p. 157). Gnarìores ìn quibusdara horura Arnobii librorura editionibus legiraus. In aliis ex Scalìgeri, ul vìdelur, eraendaiione gnarures. At in manuscriplo habetur ìgnarores, nicile profecto, uti vides. Sensus antera Arnobii postulare videtur gnarores aul ìgnariores (Arnob., Ub, ni, p. 115). Continuo sìquidera adjecit, el hubere scientias in quibus sìngutì emineant. Grallator a gradu magno diclus, queraadraodura Varrò lestifìcatur (Ibìd., lib. n, p, 70; Varr., lìb. vi sectari et persequi. Inflexìbus flexuosis, inquit Arnobius (Li^.n,p. 57), id e!?t, anfraciihus vìai, aul sinuosis et curvis refle- xibus. Infula elìcìendw miseralionis offereniem Jovera (Ibìd., tìb.y, p. 172; Varr,,lib,yi deLìng.lat,,p. Ito), id est, velaraenta lanca, ul Varrò aliique docent , quihus aut illius raaler ornarelur, aul polìus scelus ejus tegeretnr. Examina locura, et tuura ea de re ju¬ diciura feres. ìnslìlor erat raercatnrai el negoUaUonì praeposilus (Arnob., tìb. n, p, 66 et 70). Ovidius enìm cecinit : InsUtor ad dominam veniet discìnctus emacem : Expedìel merces teque sedente suas. g (Ovid., Ub. 1 de ArL amand.y vers. 425.) InsUlores quoque tonsores, caupones, el coqui voca¬ bantur ut quidam ad hoc MarUalis carmen observa- runt : Abslulerat totam temerarìus insUtor urbem, Inque suo nullum limine limeu erat. (MartiaL, lìb, yn, epigr. 60 ) Juvenalis vero : InsUtor hibernse tegeUs niveìque cadurci. (Juvenal,, salir, 7, sub fin.) Quem in versura videsis Variorura observationes. Inieribìlìs pro interituì obnoxius et raorlalis (Ar-» nob. tìb. n, pag. 65 ). Isìcìa, sive ìnsicia , ab eo, inquìt Varrò, quod in¬ seda caro, ut in Carmine Saliorum esl : quod ìn exlìs : Lìng. laL, p. 83). Festus vero : i Grallalores ap- q nunc dicilur prosedum (Ibìd., pag, 73 ; Varr,, lìb. iv pellabanlur panloininii, qui ul ìn saltatìone imitaren¬ lur iEgipanas, adjecUs perUcìs furculas babeniibus, alque in his superslantes , ad similitudinem crurum ejus generis gradiehantur, ulique propier diffìculia¬ lem consistendi. Plaulus : Vincerelis cursu cervas, et grallatorera gradu. i> (FesL, ad verb. Grallatores.) Hoc aulem Plauti carmen ex ejus Pwnula, Acl. 3, scen. I, desuraplura est. Videsis adhuc Noniura Mar- cehura , de verbor. Propriel. cap. 2, ad verbura Grallalores. Hìerophanla, gra?ce Ispo^àvTYìg, is est, qui sacra el cerìmonias docebat, et sacrorura anlisles (Arnob. , tìb, V, p. 174). Honoraiionìs offìcium, hoc esl , honoris el rcve- Vemidi (Ibìd., lib, vn, p. 221). Jecusculum est dlminutivura nominis jecur. Quo eliara nomine ulitur Plinìus : « Murium, j inquit , ff jecusculì fìbrae ad nuraerura lunai in raense con¬ gruere dicuntur. » El prius Cicero : « Musculorura jecuscula bruraa dicuntur augeri b (Ibid,, Ub, iv , p. 134 ; PUn., Ub.n, cap. 57, p. 571, Cicer,, lib, ii de Divìn,, p. 285). Immoderalum, idest, sine modo, vel fìne, seu immensum et infìnilum (Arnob., lìb, n, p. 97). Qua¬ propler Cicero quoddara Euripidis carraen (Cicer. , lib. li de Nalur. deor., p. 225), sic Ialine interpre¬ lalur ; Vides sublime, fusum, immoderalum aethera. de Lìng. laL, pag. 28). Macrobius etiara nos monet insiciura ab insecUone derivarì, « araìssione » inquit, ilitterae, poslea quod nunc habet, noraen obtinuit (Macrob. , Ub. vn Salurn. , cap. 8). Aliara taraen hujus norainis etyraologiam bis Isidorus dedil verbis: (f Isocein pìscem quemdara vocant, ex quo priraum i>icìa facia sunl: et quamvis ex alio genere piscium fìanl, initiura tamen pìscìs vocabulura dedil (Jsidor., libr, XX Orig, , cap, 1 ). j Lampridius porro narrat Heliogabaluni priraura de piscibus, oslreìs, et aliis sirailìbus conchis fecisse ìnsicia. Plura vero Apicius insiciorura genera, eoruraque confìcìendorum ratio- nera describil. Videsis Casanbonura in libros Alhe- naiì, el Variorura in citalura Apicii locura aniniad- D versiones (Lamprid., in Vii. Helìogab. ; Apìc, lìb. n de Art. coquinaL, cap, ì; Gasaub., ìn Aihenw,, lìb, ìx, cap. 5, pag. 651 ). Labeones nuncupantur, quìbus magna sunl labia. Plinius: « Labra » ait, « a quibus Brocchi, labeones dicU ì> (Arnob., lìb. m, pag. 108; Plin., lib. x\ HisL natur., cap. 57, pag. 355). Lacemula, a noraine lacerna haud dubie deriva- tura. Lacerna aulem vesUs erat vilior et coraraunior, et, uU ait Isidorus, « paUiura fìnibrìaium, quo olim soli raililes utebantur. Unde el in distinguenda cas¬ trensi urbanaque turba, hos logalos, ìllos lacernatos vocabant. Inde autein lacernae, quasi arapulalis ca¬ piUbus fimbriarum, neque ita laxis, ut sunt penula- |
