Page 725-726 |
Previous | 363 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
725
LIBER PRlMUS.
726
ìn noslri crimìnis merilum excogilatse sunt hse pe- A atque adierunt cunda. In litleris enim priscis com-
sles, unde novit anUquilas mìseriarum hxe nomina? nude bellis signifìcalura dedit? peslìlenliara, grandì¬ nes, qua potuit noUone sìgnare, aul ìnler suas vo¬ ces, quibus oraUo explìcabatur, assumere? Nara sì novella sunl hxe raala, et ab recentibus ducunt offensionìbus causas, qui potuit fieri ut eìs rehus verba forniaret, quas n.ec ìpsa sciebat experlam Se esse, neque ullis c,oraperìsset raajorura in lera¬ poribus facUlatas? Penuria, inijuit, frugura, et an- gusUaj frumenlaria^ arcUus nos habent. AnUqua enìm et vetuslissìma ssecula necessiiaUs isUus ali- quando fuerunl experlia ? nonne ìpsa nomina, quibus censentur bsec mala, tesUficantur el clamant, nullura ab his uraquam iraraunera abìsse morlalium ? Quod
preliensum et composilum ^ non videraus, eliam ira¬ bres saxeos lotas Sècpe coinniinuisse regiones? Dìf¬ fìcìles pluvia^ sala faciunt emorì, et slerhitatem in¬ dicunt lerris. Iraraunis enira anUquiias raalìs ab hìs fuìt ? cura eUani flumina cognoveriraus ìngenUa limis inaruisse siccaiis. PesUlenUse contagia urunt genus humanum. Annaliura Scripta percurrìte linguarura , fol. 5, diversitatìbus scripta, universas dìscetis genles s;iepenuniero desolatas, el vìduatas suis esse cultori- bus. A locusUs, a muribus, genus orane accidiiur at¬ que arrodiuir frugum. Hìsiorias ite per vestras, et ab islis peslìbus inslruemini, quoiies prior a;tas alieda sìt ^, et pauperlatis ad miserias venerit. Terrarum validissimìs motibus treraei'adai nulant usque ad peri-
si ad credendura diriicUis res esset, teslimonììs agere g culum civitates. Quid, hiaiibus maximis ìnterceptas possemus auctorum, quanta^, quoties, et qua^ genles urbes cura genUbus superiora tempora non viderunt, famera senserint horrìdani, el aggerata ìnlerìerint aut ab hujusraodi casibus fortunas habuere securas ? vasUiate. Casus frequentissimi grandinis accidunt, IV, Quando esl humanura genus aquarura diluvìis
LECTIONES VARIANTES.
» Posìtum Fulv. iJ Afflicta sit Fidv.
COMMENTARIUS.
Penuria, inqml, frugum, Hiiec est lecUo priraarise edilionis, quara el ipse Fulv. Ursinus mulaveral. Al¬ qui ssepius Arnobins verbo inquìt ita usus est, nec Arnobius solum; verum el alii complures, v. e. Ter¬ tulìanus , Apologet. , cap. 1 : Sed non ideo, inquìt, bonum, eie. Proba lectio, pro qua raale subslituere volunl, inquiunt. Herald. — Conf. Bunemann. ad Lac-
Indìcunt. Ita ras. opUrae, et hsec puta Arnobii dic¬ tìo. Sub fìnera hujusdera libri : Huic arduum foret Idhum cuì velld indìcere; el lib. vii (cap. 42.) : Et pestìlenliam, morbos, stragem mortalìtatì ìnctìxiL Quin el Maniliura alicubi ita loipii conimeniìni. Meurs., in Append,—Fulv. Ursinus leg. ìnducunL Atqui indìcere est inferre, inducere aliquid d praeparare, quod non
in, cap. 6, noiain amicìssirai Ochsneri. Orell
Angustìw frumentarìw, eleganter, ui angustìw wra- rii, pecuniw publicw, rei faatìtìaris apud Ciceronera non semel. Orell.
Vastìtate, Caunegìeler. reponere yniiegestate. Sed ipse addit : Non nescio, vaslitatem induci regionìbus calamitatibus ììs, qnas enumerai noster. Ita(pie nil mu¬ landum. De verb. aggerare vid. Oudend. in Apulei, pag. 640. Orell.
Accidunt alque adieruut cuncta. Ita Codex ras. et Sabauis. Quara lectionem Gelenius et Fulv. Ursinus mulavernntìn atterunt, quod mullo est signifìcanlìus el a librariis facìUìine corrumpi poierat in adierunt. Sed vulgaia ledio poiest delendi Virgìlii loco /£n, V, 578 :
lant., de Ira Dei, cap. i9, t)ag. 1002; el inlra ad lìb. q stalim ei. ìllico, sed posl aliquam lemporis intercape-
,. : .• .:.-.w^.i : .1 dìneiu consequctur. Ila Suetouius, Calìgul., cap. 26 i
Ac nonnumquam^ horreìs prwclusìs, populo fanem indixit. Ouell.
Limis inaruisse siccatìs. Fulv. Ursinus el Sabaeus inhorruìsse. Stewechius ìnduruisse, pessime. Nani hoc solummodo dicilur de fluminibus frigore congelatìs. inantìsse unice veruni. Sic Ovid. Mei. xv : /Eque palu¬ dosa siccis humus ard arenis. Conf. Elmenh. Pro liaiis, Ms. lìmnis, quod Meurs. ìn Append, ortum pulat ex linsis lymphis, atque ila legendum. Orell.
Urunt, Similiter de peste Lucrei. iv, 1160 seq. Sìc etìam urere flagris verberibus, urere, in gen. maio alficere. Vide Nìc. Heins., Adversar., lib. iv, cap. 4, p. 59L Orell.
A locuslis. Conf. Tacit., Annal., xv; Liv. xlii; Oros., V, 11; Augusiin., de Civ. Dei, m, 51. Elmenh.
Ab locuslis. Cord'. AugusUn.. de Civ. Dei, in, 51; Oros., Hist., V, 11; Cornd. Tacit., lìb. xv, inìl.; Bochail. Ilìerozoic, cap. 1 elseqq. Nourr.
A muribus. CL Plin., Hist. Nat., vm, 29. Elmenh.
Accidìlur atque adrodìlur. Behoiius et Cannegieter. probant occiditur, (juod habenl qua¬dam ediiiones antì(pi;c. Sed nil mulandum, cura Arnobius amel la¬ lia verba idem significantia conjungere. Orell.
Hiatorias ile per vestras. Uxe quoque Ieclìo est e n)s. cod. Legebalur enim anlea : Hìsiorias ite per ex¬ leros. Herald.
Terrarum vatìdissìmis motibus hiaiibus
maximis ìnterceptas urbes. Illustrai h;x^cTerlullian. ìn Apologet. e. 40 : Legimus, Hieran, Anaphen et Ddon et Bìiodon et co-ìnsulas multìs cum hominibus pessum abiisse. Memorai el Plato majorem Asicv et Africw ter¬ ram Ailantìco mari ereplam, Sed et mare Corinihium lerrw moius ebìbit, et vis luidarum Lucaniam Italiw abscissam in Siciliw nomen relegavìl. Orell.
Nulant nsque ad periculum civilales. Nove peiìculnm, sed proprie, usurpai prò uileritu. Se inlra : Qui si sunt naiivi et genitì, ab intei ìlionibus utique perìculìs¬ que viciìtì ; el iib, vi : Quidquid enim causis el rebus
Id^aìlztv equidem {)
Nec quisquam ex agmìne tanto Audet adire virum.
Adierunt itaque hoc loco i. q^ aggrediuntur, perfectum ])\'o proBseniì. Quam ob causam non ausim ledìonem islam mutare. Cannegìderus accidant legendum putal, raedia syllaba producta, ab ad et cwdo, Sed sì adierunt legamus, verbum hoc locum heìc habere non potest, sed accidunt esi i. q. ingruunt. Orell.
Imbres saxeos totas swpe comminuìsse regiones. Non video cur ledio lixc sanìssìii a mnt;uula sii ìn com¬ munisse, qnod habet editio Lugd. Bat, Munire, com¬ munìre, esl òxvpovv, teclum, hnnum, planum, reddere lapìdìluis exu uéiìsel coaplalìs. Sic infra lil). ii, cap 17 : Nonne a/ia (animalia) cernimus opportunìssiìnis sedibus nidulorum sibi cousiruere mansiones, atìa saxis et rupi- bìis tegere d communìre suspensis, At communire prò obslruere insolilum apud Laiinos. Bene ilaque legilur commimnsse, i. e. confregisse, de satìs scìlìcd gran¬ dine coliisis. Cunf. Aruizeu., ad Pliuìì Panegyr., cap. 50, pg. 154, ed. Schwarz. De ìmbrìbus saxeìs vide, Liv. 1, 51; xxm, 5; xxvi, 25; xxx, 58; el Pini. Hisl. Nat XX, 24, Orell.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 725-726 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 725 LIBER PRlMUS. 726 ìn noslri crimìnis merilum excogilatse sunt hse pe- A atque adierunt cunda. In litleris enim priscis com- sles, unde novit anUquilas mìseriarum hxe nomina? nude bellis signifìcalura dedit? peslìlenliara, grandì¬ nes, qua potuit noUone sìgnare, aul ìnler suas vo¬ ces, quibus oraUo explìcabatur, assumere? Nara sì novella sunl hxe raala, et ab recentibus ducunt offensionìbus causas, qui potuit fieri ut eìs rehus verba forniaret, quas n.ec ìpsa sciebat experlam Se esse, neque ullis c,oraperìsset raajorura in lera¬ poribus facUlatas? Penuria, inijuit, frugura, et an- gusUaj frumenlaria^ arcUus nos habent. AnUqua enìm et vetuslissìma ssecula necessiiaUs isUus ali- quando fuerunl experlia ? nonne ìpsa nomina, quibus censentur bsec mala, tesUficantur el clamant, nullura ab his uraquam iraraunera abìsse morlalium ? Quod preliensum et composilum ^ non videraus, eliam ira¬ bres saxeos lotas Sècpe coinniinuisse regiones? Dìf¬ fìcìles pluvia^ sala faciunt emorì, et slerhitatem in¬ dicunt lerris. Iraraunis enira anUquiias raalìs ab hìs fuìt ? cura eUani flumina cognoveriraus ìngenUa limis inaruisse siccaiis. PesUlenUse contagia urunt genus humanum. Annaliura Scripta percurrìte linguarura , fol. 5, diversitatìbus scripta, universas dìscetis genles s;iepenuniero desolatas, el vìduatas suis esse cultori- bus. A locusUs, a muribus, genus orane accidiiur at¬ que arrodiuir frugum. Hìsiorias ite per vestras, et ab islis peslìbus inslruemini, quoiies prior a;tas alieda sìt ^, et pauperlatis ad miserias venerit. Terrarum validissimìs motibus treraei'adai nulant usque ad peri- si ad credendura diriicUis res esset, teslimonììs agere g culum civitates. Quid, hiaiibus maximis ìnterceptas possemus auctorum, quanta^, quoties, et qua^ genles urbes cura genUbus superiora tempora non viderunt, famera senserint horrìdani, el aggerata ìnlerìerint aut ab hujusraodi casibus fortunas habuere securas ? vasUiate. Casus frequentissimi grandinis accidunt, IV, Quando esl humanura genus aquarura diluvìis LECTIONES VARIANTES. » Posìtum Fulv. iJ Afflicta sit Fidv. COMMENTARIUS. Penuria, inqml, frugum, Hiiec est lecUo priraarise edilionis, quara el ipse Fulv. Ursinus mulaveral. Al¬ qui ssepius Arnobins verbo inquìt ita usus est, nec Arnobius solum; verum el alii complures, v. e. Ter¬ tulìanus , Apologet. , cap. 1 : Sed non ideo, inquìt, bonum, eie. Proba lectio, pro qua raale subslituere volunl, inquiunt. Herald. — Conf. Bunemann. ad Lac- Indìcunt. Ita ras. opUrae, et hsec puta Arnobii dic¬ tìo. Sub fìnera hujusdera libri : Huic arduum foret Idhum cuì velld indìcere; el lib. vii (cap. 42.) : Et pestìlenliam, morbos, stragem mortalìtatì ìnctìxiL Quin el Maniliura alicubi ita loipii conimeniìni. Meurs., in Append,—Fulv. Ursinus leg. ìnducunL Atqui indìcere est inferre, inducere aliquid d praeparare, quod non in, cap. 6, noiain amicìssirai Ochsneri. Orell Angustìw frumentarìw, eleganter, ui angustìw wra- rii, pecuniw publicw, rei faatìtìaris apud Ciceronera non semel. Orell. Vastìtate, Caunegìeler. reponere yniiegestate. Sed ipse addit : Non nescio, vaslitatem induci regionìbus calamitatibus ììs, qnas enumerai noster. Ita(pie nil mu¬ landum. De verb. aggerare vid. Oudend. in Apulei, pag. 640. Orell. Accidunt alque adieruut cuncta. Ita Codex ras. et Sabauis. Quara lectionem Gelenius et Fulv. Ursinus mulavernntìn atterunt, quod mullo est signifìcanlìus el a librariis facìUìine corrumpi poierat in adierunt. Sed vulgaia ledio poiest delendi Virgìlii loco /£n, V, 578 : lant., de Ira Dei, cap. i9, t)ag. 1002; el inlra ad lìb. q stalim ei. ìllico, sed posl aliquam lemporis intercape- ,. : .• .:.-.w^.i : .1 dìneiu consequctur. Ila Suetouius, Calìgul., cap. 26 i Ac nonnumquam^ horreìs prwclusìs, populo fanem indixit. Ouell. Limis inaruisse siccatìs. Fulv. Ursinus el Sabaeus inhorruìsse. Stewechius ìnduruisse, pessime. Nani hoc solummodo dicilur de fluminibus frigore congelatìs. inantìsse unice veruni. Sic Ovid. Mei. xv : /Eque palu¬ dosa siccis humus ard arenis. Conf. Elmenh. Pro liaiis, Ms. lìmnis, quod Meurs. ìn Append, ortum pulat ex linsis lymphis, atque ila legendum. Orell. Urunt, Similiter de peste Lucrei. iv, 1160 seq. Sìc etìam urere flagris verberibus, urere, in gen. maio alficere. Vide Nìc. Heins., Adversar., lib. iv, cap. 4, p. 59L Orell. A locuslis. Conf. Tacit., Annal., xv; Liv. xlii; Oros., V, 11; Augusiin., de Civ. Dei, m, 51. Elmenh. Ab locuslis. Cord'. AugusUn.. de Civ. Dei, in, 51; Oros., Hist., V, 11; Cornd. Tacit., lìb. xv, inìl.; Bochail. Ilìerozoic, cap. 1 elseqq. Nourr. A muribus. CL Plin., Hist. Nat., vm, 29. Elmenh. Accidìlur atque adrodìlur. Behoiius et Cannegieter. probant occiditur, (juod habenl qua¬dam ediiiones antì(pi;c. Sed nil mulandum, cura Arnobius amel la¬ lia verba idem significantia conjungere. Orell. Hiatorias ile per vestras. Uxe quoque Ieclìo est e n)s. cod. Legebalur enim anlea : Hìsiorias ite per ex¬ leros. Herald. Terrarum vatìdissìmis motibus hiaiibus maximis ìnterceptas urbes. Illustrai h;x^cTerlullian. ìn Apologet. e. 40 : Legimus, Hieran, Anaphen et Ddon et Bìiodon et co-ìnsulas multìs cum hominibus pessum abiisse. Memorai el Plato majorem Asicv et Africw ter¬ ram Ailantìco mari ereplam, Sed et mare Corinihium lerrw moius ebìbit, et vis luidarum Lucaniam Italiw abscissam in Siciliw nomen relegavìl. Orell. Nulant nsque ad periculum civilales. Nove peiìculnm, sed proprie, usurpai prò uileritu. Se inlra : Qui si sunt naiivi et genitì, ab intei ìlionibus utique perìculìs¬ que viciìtì ; el iib, vi : Quidquid enim causis el rebus Id^aìlztv equidem {) Nec quisquam ex agmìne tanto Audet adire virum. Adierunt itaque hoc loco i. q^ aggrediuntur, perfectum ])\'o proBseniì. Quam ob causam non ausim ledìonem islam mutare. Cannegìderus accidant legendum putal, raedia syllaba producta, ab ad et cwdo, Sed sì adierunt legamus, verbum hoc locum heìc habere non potest, sed accidunt esi i. q. ingruunt. Orell. Imbres saxeos totas swpe comminuìsse regiones. Non video cur ledio lixc sanìssìii a mnt;uula sii ìn com¬ munisse, qnod habet editio Lugd. Bat, Munire, com¬ munìre, esl òxvpovv, teclum, hnnum, planum, reddere lapìdìluis exu uéiìsel coaplalìs. Sic infra lil). ii, cap 17 : Nonne a/ia (animalia) cernimus opportunìssiìnis sedibus nidulorum sibi cousiruere mansiones, atìa saxis et rupi- bìis tegere d communìre suspensis, At communire prò obslruere insolilum apud Laiinos. Bene ilaque legilur commimnsse, i. e. confregisse, de satìs scìlìcd gran¬ dine coliisis. Cunf. Aruizeu., ad Pliuìì Panegyr., cap. 50, pg. 154, ed. Schwarz. De ìmbrìbus saxeìs vide, Liv. 1, 51; xxm, 5; xxvi, 25; xxx, 58; el Pini. Hisl. Nat XX, 24, Orell. |
