Page 757-758 |
Previous | 379 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
%1
LlBER PRlMUS.
75S
XXXIL Sermo cum his nobìs es^ qui dìvinum A consiìtuerimus immania. Dìssirailia copulare, alque
esse consentienles genus, de majoribus dubitant, cura iidera esse plebeia alque hiirailìora faleanlur. Quid ergo, res tantas arguraenlìs nileinur atque eia- boraraus obtìnere? Discedat h;cc longe, aKjue a no¬ bis procul, inquam, ut dìcìtur, averrunceiur araen¬ tia. Ita est enira periculosura arguraenlìs aggredì, Deura prìncìpera coraprobare, quara raiione hujus¬ modi esse illuni, velie cognoscere. Nec quicquam refert, aut discrepai, utrumne neges illum, an as- seras, alque existere faiearis : cum in eadem culpa sii, et assertìo talis rei, et abnegalio refulaloris in¬ creduli.
XXXIIL Quìsquamne est hominura, qui non cura istius principis notione diera prìraie nalivitaiis in-
ìn unara speciem cogere ìnduda confusione cona- mini. Nàm Deus oranipotens raente una oranium et ommuni morlalìlaiis assensu, neque genitus sci- tur, neque novam in lucem aiiquando esse prolalus, nec ex aliquo tempore coepisse esse, vel sa?culo. Ipse est enim fons rerum, sator saeculorura ac leraporura. Non enira ìpsa per se sunt, sed ex ejus perpetuilate perpetua et infinita semper continuaiione proce- cednnl. Al vero Jupìler, ut vos feriis, el pairera ha¬ bet el raalrera, avos, avias, fralres : nunc nuper ìn utero mairìs suse formatus, absolutus mensibus et consuramalus decera , ìgnotara sìbi in lucera sensu irruit se vitali. Ergo, sì ha^.c ita sunt, Jupiier esse deus quì potesl ! cum ilium esse perpeluum coii-
traverit? cuì non sìt ingenitum, non affixura, irarao B slot, et perhìbeatur alter a vobìs, et dies habuisse
ipsi pene ìn genitalibus raalris non irapressura , non ìnsilum esse regera ac dorainura, cunclorura quam¬ cumque sunt raoderatorem ? Ipsa denique hiscere si aniraanlia muta polis essent : sì ìn linguarura noslra¬ rura faciliiaiem solvi : immo si arbores, glebaì, saxa, sensu aniraata vitali vocis sonilura quirenlel verbo- rum articulos integrare, ila non duce natura, el ma¬ gistra, non incorrupise siinplicitalis fìde, et ìniellige¬ rent esse Deura , et cunclorum dominum solum esse eia raa rent ?
XXXIV. Sed frustra, inquit, nos falso, el calura- nioso incessìtis et appetitis crimine : tamquam ea¬ nius inficias esse Deura raajorera ; cura a nobìs et Jupiter noraìneiur, et optimus habealur et maxi-
natales, et pavefadus re nova laraentabileni exlu¬ lisse vagìtum ?
XXXV. Sed sint, ut vullis , unura , nec in aliqua vì numinis, el raajestate dislantes : ecquid ergo in¬ juslis persequiraini nos odiis? Qnid, ut ominis pes- sirai , nostri norainis inhorresciUs raenUone? si, quem Deura colitìs , enra et nos? aut quid in endem causa vobìs esse contenditis familiares Deos inirai¬ cos atque infestissiraos nobis ? Etenim, sì nna reli¬ gio esl nobìs vobisque coraraunis, cessai ira coele¬ sUum : sin nobis infesti sunt solis, manifeslum esl nescire, et vos, el illos Deum : quem Jovem non esse ìpsìs clarura est indìgnalìonibus numinura.
XXXVL Sed non, inquìt, idcirco dii vobìs infesti
mus; curaque ilU auguslissìmas sedes, et Capitolia G sunt, quod omnipoientem colaUs Deum : sed quod
COMMENTARIUS.
probo ejusdem Walkeri conjecluram opinalione pro obslinalìone, Orell.
XXXIL — Averrunceiur amentìa. Ila LìjcìIìus ap. Non V. averruncare : Diì rnonuerint metìora alque amentìam averruncassìnl tuam. Elmenh.—Quera locura fortassis ante oculos hahuit noster. Orell.
Ila est enim perìculosum, eie. Sic editio rora. cod. reg. Tam est enim. Copulai quandoque has parUculas Lucrelìus ila quam pro tam quam. Herald.
XXXIIL — Dìem nativilaiìs inlraverìt. De lo¬ quendi forraulis intrare, transcendere, supergredi an¬ num, dìem, dc. Vid. Oudend. ad Apulei. Mei., lib.x, page 679. Orell.
Ipsi, Cod. ms. ìpsìs, quod pr:T»fero. Orell.
XXXIV.— InquU, Al. inquitìsm^iìe. Vid. supra ad e. in. Orell.
Et capitolia constìtuerimus immania. Terlullian., Apologet., e 25. Nondum lamen lemplis aul si¬ mulacris res divina apud Romanos consiabat : [rugi retìgio el pauperes ritus, el nulla capilolia certantìa cwlo. Dìcìt antera immanìa exeraplo Virgil,, .^neid., VI, 19.
Posuitque immanìa tempia. Herald.
Inducta confusione. Fulv. Ursin. indocta, non raale. Orell.
Nunc nnper in utero matris suw formaius, Nunc nuper x^k y-o^l ttjowvjv, qu;c Graecis est proverbialìs formula de re band iia pridem gesta, ut heri et nu-
Potìs essenL Edìtìo \)YÌm^ poiuissenl, i\uo(\ defen-t\ ctìus terlìus, ap. Laiinos. Vid. Erasra., Proverb
dit Herald, et Salraasius ad Terlullianum de Pallio , pag. 67, enalbìge apnd scriptores ecclesiasticos, im¬ primis TertuUianum et Cyprianum, frequentissima. Sed potìs essenl e cod. ms. fluxit. Meursius, p. 22, conj. potìssent a potissum, verbo antiquo et lucre- tiano, Orell.
Si in linguarum noslrarum facilitatem solvi: immo si arbores, glebw, saxa, sensu ammala vitali vocis soni¬ tum quirent et veì borum artìculos integrare, ila non duce natura, dc.Wiikdield., ìn Silv. Crii., lom. iv, pag. 244,locum sic rcfìnxìl : Si ìn linguai um nostra¬ rum facultatem — immo si arbores, glebw^ saxa, sensu animata vilatì y vocis sonum quirent et vei borum arti¬ culos integrare, ìsla non duce natura, eie, At nolim quidquam niuiare facitìtaiem multo aplius est verbo solvi, solvuntur enìm <!ifncilia iu facilitatem, isi fa¬ cuitaiem non ilem. Nec eliam ila mulandum in ista, Sed ita est ouT&jg so , ea condiiione scil. hiscere si po¬ lis essenl, eie. Orell.
Gataker, ad M. Anlonin. , lib. x, § 7 ; J. Ch. Wolf., in Libanii EpisL 270; Juret. ad Syraraacb., lib. i, Episl. 5, pag. 6. ed Leclìi. Nuper formatum recen tem Jovera dìcìt Arnobins respeclu Dei veri, summi, ailernì et numquara geniU. Herald, et Orell.
irruit se. Ila legendum ex emendalione Fulv. Ur¬ sini. Phrasis opiimis scriploribus inilaia. Terent. AihHph., act. IV scen. 2, vs. Il : Vide ne ìlle huc prorsus irrual se. Ila erumpere se ad bellum, Ap. Cìc., Epìst. vm, 14, Miiirruìsse lurpi soloecisrao. Stewech. Cf. Corte ad Cic. l. i.
XXXV. —Si una retìgio esl nobìs vobisque commu¬ nis, cessai ira cwlestium. Mcur.-ius, pag. 25, legen¬ dum censel : si una retìgio est nobis vobisque, com¬ munis essel ira cwledium. Orell.
XXXVL — Sed quod hominem nalum, el, quod personis infame est viiibus , cnicìs supptìcio in¬ teremptum. Lactanl., Ub. :v, 16. Dicat enim fortasse aliquis : Cnr sì Deus fuìt, el mori voluit, non saltem
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 757-758 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | %1 LlBER PRlMUS. 75S XXXIL Sermo cum his nobìs es^ qui dìvinum A consiìtuerimus immania. Dìssirailia copulare, alque esse consentienles genus, de majoribus dubitant, cura iidera esse plebeia alque hiirailìora faleanlur. Quid ergo, res tantas arguraenlìs nileinur atque eia- boraraus obtìnere? Discedat h;cc longe, aKjue a no¬ bis procul, inquam, ut dìcìtur, averrunceiur araen¬ tia. Ita est enira periculosura arguraenlìs aggredì, Deura prìncìpera coraprobare, quara raiione hujus¬ modi esse illuni, velie cognoscere. Nec quicquam refert, aut discrepai, utrumne neges illum, an as- seras, alque existere faiearis : cum in eadem culpa sii, et assertìo talis rei, et abnegalio refulaloris in¬ creduli. XXXIIL Quìsquamne est hominura, qui non cura istius principis notione diera prìraie nalivitaiis in- ìn unara speciem cogere ìnduda confusione cona- mini. Nàm Deus oranipotens raente una oranium et ommuni morlalìlaiis assensu, neque genitus sci- tur, neque novam in lucem aiiquando esse prolalus, nec ex aliquo tempore coepisse esse, vel sa?culo. Ipse est enim fons rerum, sator saeculorura ac leraporura. Non enira ìpsa per se sunt, sed ex ejus perpetuilate perpetua et infinita semper continuaiione proce- cednnl. Al vero Jupìler, ut vos feriis, el pairera ha¬ bet el raalrera, avos, avias, fralres : nunc nuper ìn utero mairìs suse formatus, absolutus mensibus et consuramalus decera , ìgnotara sìbi in lucera sensu irruit se vitali. Ergo, sì ha^.c ita sunt, Jupiier esse deus quì potesl ! cum ilium esse perpeluum coii- traverit? cuì non sìt ingenitum, non affixura, irarao B slot, et perhìbeatur alter a vobìs, et dies habuisse ipsi pene ìn genitalibus raalris non irapressura , non ìnsilum esse regera ac dorainura, cunclorura quam¬ cumque sunt raoderatorem ? Ipsa denique hiscere si aniraanlia muta polis essent : sì ìn linguarura noslra¬ rura faciliiaiem solvi : immo si arbores, glebaì, saxa, sensu aniraata vitali vocis sonilura quirenlel verbo- rum articulos integrare, ila non duce natura, el ma¬ gistra, non incorrupise siinplicitalis fìde, et ìniellige¬ rent esse Deura , et cunclorum dominum solum esse eia raa rent ? XXXIV. Sed frustra, inquit, nos falso, el calura- nioso incessìtis et appetitis crimine : tamquam ea¬ nius inficias esse Deura raajorera ; cura a nobìs et Jupiter noraìneiur, et optimus habealur et maxi- natales, et pavefadus re nova laraentabileni exlu¬ lisse vagìtum ? XXXV. Sed sint, ut vullis , unura , nec in aliqua vì numinis, el raajestate dislantes : ecquid ergo in¬ juslis persequiraini nos odiis? Qnid, ut ominis pes- sirai , nostri norainis inhorresciUs raenUone? si, quem Deura colitìs , enra et nos? aut quid in endem causa vobìs esse contenditis familiares Deos inirai¬ cos atque infestissiraos nobis ? Etenim, sì nna reli¬ gio esl nobìs vobisque coraraunis, cessai ira coele¬ sUum : sin nobis infesti sunt solis, manifeslum esl nescire, et vos, el illos Deum : quem Jovem non esse ìpsìs clarura est indìgnalìonibus numinura. XXXVL Sed non, inquìt, idcirco dii vobìs infesti mus; curaque ilU auguslissìmas sedes, et Capitolia G sunt, quod omnipoientem colaUs Deum : sed quod COMMENTARIUS. probo ejusdem Walkeri conjecluram opinalione pro obslinalìone, Orell. XXXIL — Averrunceiur amentìa. Ila LìjcìIìus ap. Non V. averruncare : Diì rnonuerint metìora alque amentìam averruncassìnl tuam. Elmenh.—Quera locura fortassis ante oculos hahuit noster. Orell. Ila est enim perìculosum, eie. Sic editio rora. cod. reg. Tam est enim. Copulai quandoque has parUculas Lucrelìus ila quam pro tam quam. Herald. XXXIIL — Dìem nativilaiìs inlraverìt. De lo¬ quendi forraulis intrare, transcendere, supergredi an¬ num, dìem, dc. Vid. Oudend. ad Apulei. Mei., lib.x, page 679. Orell. Ipsi, Cod. ms. ìpsìs, quod pr:T»fero. Orell. XXXIV.— InquU, Al. inquitìsm^iìe. Vid. supra ad e. in. Orell. Et capitolia constìtuerimus immania. Terlullian., Apologet., e 25. Nondum lamen lemplis aul si¬ mulacris res divina apud Romanos consiabat : [rugi retìgio el pauperes ritus, el nulla capilolia certantìa cwlo. Dìcìt antera immanìa exeraplo Virgil,, .^neid., VI, 19. Posuitque immanìa tempia. Herald. Inducta confusione. Fulv. Ursin. indocta, non raale. Orell. Nunc nnper in utero matris suw formaius, Nunc nuper x^k y-o^l ttjowvjv, qu;c Graecis est proverbialìs formula de re band iia pridem gesta, ut heri et nu- Potìs essenL Edìtìo \)YÌm^ poiuissenl, i\uo(\ defen-t\ ctìus terlìus, ap. Laiinos. Vid. Erasra., Proverb dit Herald, et Salraasius ad Terlullianum de Pallio , pag. 67, enalbìge apnd scriptores ecclesiasticos, im¬ primis TertuUianum et Cyprianum, frequentissima. Sed potìs essenl e cod. ms. fluxit. Meursius, p. 22, conj. potìssent a potissum, verbo antiquo et lucre- tiano, Orell. Si in linguarum noslrarum facilitatem solvi: immo si arbores, glebw, saxa, sensu ammala vitali vocis soni¬ tum quirent et veì borum artìculos integrare, ila non duce natura, dc.Wiikdield., ìn Silv. Crii., lom. iv, pag. 244,locum sic rcfìnxìl : Si ìn linguai um nostra¬ rum facultatem — immo si arbores, glebw^ saxa, sensu animata vilatì y vocis sonum quirent et vei borum arti¬ culos integrare, ìsla non duce natura, eie, At nolim quidquam niuiare facitìtaiem multo aplius est verbo solvi, solvuntur enìm |
