Page 845-846 |
Previous | 423 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
Uìy LÌRER SECUNDUS. 816
noxias nesciens, et timere ipsum quid sit ignorans ? A cujus muneris accommodata sint usui? Indicet in quos Jam vero si vesiem, sì supellecUlem ponas in medio habilus vesUs stragula facla sit, mitra, strophium, lam urbanam, quam rusUcam, crime idem ut possit fascia, puivinus, muccinium, leena, calanUca, maii- discriminare cuì ^^ negoUo res quseque conveniat? tele, mastruca, soccus, solca, calceus? Quid sì adji-
LECTIONES VARIANTES. ^ Jugelms. Discriminare dìscernere cui bene.Meurs.
COMMENTARIUS.
molgas iElhiopiae lolam gentem suslulerunt^ accipio vel cum Schneidero V. Cl, ad JElìani locum laud. de phalangio ilio araneoìde, quod accuratìssiuie deaeri- pluui a Gel. Pallas in Spìcleg. Zoolog., pascìc. ix, pag. 37 , chelìs oris cancriformibus gaudet, quìbus venenum praìsentissimura vulneriims instillal, vel polìus de aninialculo ilio e formicarum genere, qnod dìcilur Linnaeo Termes fatale , ulriusque indim cala¬ mitas, die weisse Ameise, cujus luculentam descriplìo¬ nem vide ìn E. A. W. Zimmernianni Alnianach der Reisen., part. i, pag. 163-182. Orell.
Eritneidem ul possit, eie. Annon legendum : Erìlne ìdoneus, ut possit, eie, Orell,
Cujus muneris accommodata sinl usui ? Indicet ìn quos habitus. Sic ìnterpunxìl Salmasius reciìssime. Nani indicet referendum ad sequentia, Alii: cujus muneris accoìnmodala sinl usui , indicet ? Meursius : judicet? Orell,
Vestis stragula. Lìv., lib. xxxix, 7. Luxurìm enìm peregrìnm origo ab exercilu asìatìco invecta in urbem esi: ìì primum tedos mratòs, vesiem stragulnm pretìo- sam, plagulas, el atìa lextìtìa, et qum tum magnificm siJipellectìlis habebantur, monopodìa el abacos iiomam advexerunl. Ubi Marcellus Donatus ìn ed. Gronovii, pag 513, voi. HI : Slragutì nomine absolule positìvenire creda non modo sluigula ledorum, sed etìam lapetia atìa- que hujusmodi lelaruin seu pannorum genera animalium herbarumque variis figuris et coloribus contexla.^ ob ìd beUuata dieta a Plauto et pietà a Tibullo i, 2, vers. 77. Si vero cum addilione vestis stragulaìu prolulerimus, procul dubio ìnleUìgendum Ìndumenlum, ^eu vesiimen- ìum, ejusdem lamen generis, Orell.
Mitra. Fascia, qua coma religabatur, cujus antera nsus barbai is frequentior quam Gra'cis. Apud Roma¬ nos veiularum et raerdricura ornaraenluin, raariuin eUam nonnuinquam, sed effeuìinalorum, bine Rac¬ chi insigne. Yide J. G. Grcevii, Lectt. Hesiod., e 25; Turneb., Advers., lib. iv, e, 14; Salmas., Plin. Exer- cilt., in S(din., pag. 392; Dempster. , Paralip. ad Rosìn. AnUq. Rom., lib. v, cap. 35; Ernest. Clav, Cic, hoc verbo Doeriiig., ad CatulL , carm. lxiv, vers. (13. Orell.
Strophium, Fascìola, qua papìllas feraìnai coer¬ cebant, vel poUus zona sive ceslns acu pidus, quo muUeres pedora succingebant, quibusque epistolas sa?pe aliasipie res levbisculas conservabant. Vide No¬ niura , hoc \erbo, Ernest. Clav, Cìc; Doerìng,, ad CatulL, carni, lxiv, vers- 65, et inprimis Roettig(U'. V, CL, quì de hoc verbo pluribus agii, in Sabina, pag. 73, 16^2, 172, 576, Orell.
Eascia, Fascim s'we fasdolm ornaraenla brachio¬ rura, pedoni, ariìculorum, ijuarum apud Romanos usus primus fuit ìn aìgrotis el ìmbecillibus, a quibus sumpserunl postea homines delicati el molles. Ilo- rat., li, Serm. ni, vers. 2o'4 :
Ponas insignia morbi Fasciolas, cubìial, focalia.
Vide, qui de iìs mulius est, Casaubon., ad Sueton. August:, cap. 82, et Dempster. Paralip., ad Rosin. de Aul. Rom,, lìb. v, cap. 55, uag. 9^27 ssìq., ed. Scholii. Vìdelur hoc loco yaz' s^oy-hv inteliigenda fascia pedalis seu cìuralis, qme apud Romanos vicera gerebat noslrorunUibiarmni (Strumpfe), Orell. Mucc'mìum, Emunctoriura. Id est Unleuin , quo
B
nasi niuccum excipiebanl. Vide Turneb,, Advers., lib. XIII, cap, 14; Rarth,, Adversar., lìb, xiv, cap, 9, pag, 2001 (movchair,) Orell.
Lmna, Vide supra ad cap, 19. Orell,
Calantica, Ita ras. Tegmen capitis, quo mulieres uiebaniur. Nodo tantum in lecto gestatani et e boum vesìca confedani docet Roeiiiger, in Sabina, pag, 125, afferens MariiaHs locum lib, vm, Epigr. 23:
ForUor et tortos servai vesica capillos.
Cf. Salmas., ad Solin,, pag. 392, Hadr, Junius inter¬ prelalur tegmen capiiis muliebris in humeros usque deniìssum, Gallis chaperon dìcium. Gelenius: lunica. Alii: addica. Meursius: calaiuìca. ConL Voss., Ety¬ mol. rom., verho Calantìca. De calantica, Graecorum ysypv(^àlM , mullus est Roeitiger, ìn I. Ul. : Die Aldro- bandmische HoclneU pag. 79 et 150.—At scribendum esse calaulica, non calantica, liquet ex fragmenlis ciceronianis oraUonis in P. Clodium el Curìonem nu- perrime repertis et editis ab Angelo Maio, Mediolani, 1815, ubi pag. 21 ad verba: cum calauiìca capìtì ac- commodardìir, Scholiastes antiquus (ipse Ascanins, ut opinatur Maius) luce observat : Calaulica ,,.operimentì genus, quo femìnm capila veiabanl, hoc nomine fere¬ balur. Et Afranìus meminil in Consobrìnìs ita dìcens : cummilhrìscalaulìcìs. ConL ìbì doclissirai Maii nolam, G Orell,
Mcmlele. Virg, Georg, iv. 376:
Manibus lìquidos dant ordine fontes Germanse, tonsisque ferunt mantella viiiis.
nbì vìd, Heyne, et qui de iìs multus est, Voss,, pag. 854, fceqij, Manlelia itaque [yjtpòpayzpa) \ueì'\\\\i mappaì non laneaì (ut Heyne), sed imteije, at villosaì (roh, zoitìg, gewalkt), ita lamen, ut lanugo in lexti superficie londereiur, adeoque laeves el molles ad deier£>endas manus. CL Roìlliger., in Sabina ms 364. Òrell.
Mastruca, Isìdor. Origin., lib xix, cap. 23: 3Ias- truga, inquìt, vestìs esl germanica ex pellutìs ferarum, de qua Cicero pro Scauro: Quem purpura regalis non commovit, puìu Sardonum masiruga mulavìt, eie. Idem Cicero de Provinciis consularibus cap. 7: Res in Sar¬ dinia cum mastrucatìs lalruncutìs a proprmlore una co¬ horte auxiliarìa gesta. Ubi vid, Ahramnm orania loca 1) (lilìgentìssìme conferentera. Conf, J. Lips. ad Tacit. Germ., cap. 17, pag. 546, ed. Oherlin. Turnebus, Ad^eis., lib. XX, cap. 9, el Ernesiì Clav. Cìc mas- trucam exponunt vesieni e musnionum vel niusìnio- monum (M?<fl1o?is)pellibus consulam , de quo animali peculiari Sardinia) vid. Mimi,, Hist. Anìm,, xvi, 34, ibìque Schneider, V. Cl, Orell.
Soccus, solca, calceus, Discrimen opiime e.vponil Salmasius ad Terlullian., de Pallio, pag. 553 357 et 582, seqq. ; calceì scil. legebant lotum pedem et ìn- llme et superne; solem plantam pedis lanturaraodo vesUebani, superiore pane nuda; soccus genus cal- ceouuu humilius el laxìus, quod gestahatur a femi¬ nis, viris elìam, sed moUioribus, inpiimis autem co¬ moedis, unde proverbium: a socco ad cothurnum. Cf. Raldnin., deCalceo, e.ip. 10; Boeiiiger, in Sabina, pag. 372, seq(|., et inprimis Rost et Wichmann Die Alierthumer Griechenlands und Ronis ìn Rìldern. Fascicul. I, pag, 13 seqq. Orell,
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 845-846 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
Uìy LÌRER SECUNDUS. 816
noxias nesciens, et timere ipsum quid sit ignorans ? A cujus muneris accommodata sint usui? Indicet in quos Jam vero si vesiem, sì supellecUlem ponas in medio habilus vesUs stragula facla sit, mitra, strophium, lam urbanam, quam rusUcam, crime idem ut possit fascia, puivinus, muccinium, leena, calanUca, maii- discriminare cuì ^^ negoUo res quseque conveniat? tele, mastruca, soccus, solca, calceus? Quid sì adji-
LECTIONES VARIANTES. ^ Jugelms. Discriminare dìscernere cui bene.Meurs.
COMMENTARIUS.
molgas iElhiopiae lolam gentem suslulerunt^ accipio vel cum Schneidero V. Cl, ad JElìani locum laud. de phalangio ilio araneoìde, quod accuratìssiuie deaeri- pluui a Gel. Pallas in Spìcleg. Zoolog., pascìc. ix, pag. 37 , chelìs oris cancriformibus gaudet, quìbus venenum praìsentissimura vulneriims instillal, vel polìus de aninialculo ilio e formicarum genere, qnod dìcilur Linnaeo Termes fatale , ulriusque indim cala¬ mitas, die weisse Ameise, cujus luculentam descriplìo¬ nem vide ìn E. A. W. Zimmernianni Alnianach der Reisen., part. i, pag. 163-182. Orell.
Eritneidem ul possit, eie. Annon legendum : Erìlne ìdoneus, ut possit, eie, Orell,
Cujus muneris accommodata sinl usui ? Indicet ìn quos habitus. Sic ìnterpunxìl Salmasius reciìssime. Nani indicet referendum ad sequentia, Alii: cujus muneris accoìnmodala sinl usui , indicet ? Meursius : judicet? Orell,
Vestis stragula. Lìv., lib. xxxix, 7. Luxurìm enìm peregrìnm origo ab exercilu asìatìco invecta in urbem esi: ìì primum tedos mratòs, vesiem stragulnm pretìo- sam, plagulas, el atìa lextìtìa, et qum tum magnificm siJipellectìlis habebantur, monopodìa el abacos iiomam advexerunl. Ubi Marcellus Donatus ìn ed. Gronovii, pag 513, voi. HI : Slragutì nomine absolule positìvenire creda non modo sluigula ledorum, sed etìam lapetia atìa- que hujusmodi lelaruin seu pannorum genera animalium herbarumque variis figuris et coloribus contexla.^ ob ìd beUuata dieta a Plauto et pietà a Tibullo i, 2, vers. 77. Si vero cum addilione vestis stragulaìu prolulerimus, procul dubio ìnleUìgendum Ìndumenlum, ^eu vesiimen- ìum, ejusdem lamen generis, Orell.
Mitra. Fascia, qua coma religabatur, cujus antera nsus barbai is frequentior quam Gra'cis. Apud Roma¬ nos veiularum et raerdricura ornaraenluin, raariuin eUam nonnuinquam, sed effeuìinalorum, bine Rac¬ chi insigne. Yide J. G. Grcevii, Lectt. Hesiod., e 25; Turneb., Advers., lib. iv, e, 14; Salmas., Plin. Exer- cilt., in S(din., pag. 392; Dempster. , Paralip. ad Rosìn. AnUq. Rom., lib. v, cap. 35; Ernest. Clav, Cic, hoc verbo Doeriiig., ad CatulL , carm. lxiv, vers. (13. Orell.
Strophium, Fascìola, qua papìllas feraìnai coer¬ cebant, vel poUus zona sive ceslns acu pidus, quo muUeres pedora succingebant, quibusque epistolas sa?pe aliasipie res levbisculas conservabant. Vide No¬ niura , hoc \erbo, Ernest. Clav, Cìc; Doerìng,, ad CatulL, carni, lxiv, vers- 65, et inprimis Roettig(U'. V, CL, quì de hoc verbo pluribus agii, in Sabina, pag. 73, 16^2, 172, 576, Orell.
Eascia, Fascim s'we fasdolm ornaraenla brachio¬ rura, pedoni, ariìculorum, ijuarum apud Romanos usus primus fuit ìn aìgrotis el ìmbecillibus, a quibus sumpserunl postea homines delicati el molles. Ilo- rat., li, Serm. ni, vers. 2o'4 :
Ponas insignia morbi Fasciolas, cubìial, focalia.
Vide, qui de iìs mulius est, Casaubon., ad Sueton. August:, cap. 82, et Dempster. Paralip., ad Rosin. de Aul. Rom,, lìb. v, cap. 55, uag. 9^27 ssìq., ed. Scholii. Vìdelur hoc loco yaz' s^oy-hv inteliigenda fascia pedalis seu cìuralis, qme apud Romanos vicera gerebat noslrorunUibiarmni (Strumpfe), Orell. Mucc'mìum, Emunctoriura. Id est Unleuin , quo
B
nasi niuccum excipiebanl. Vide Turneb,, Advers., lib. XIII, cap, 14; Rarth,, Adversar., lìb, xiv, cap, 9, pag, 2001 (movchair,) Orell.
Lmna, Vide supra ad cap, 19. Orell,
Calantica, Ita ras. Tegmen capitis, quo mulieres uiebaniur. Nodo tantum in lecto gestatani et e boum vesìca confedani docet Roeiiiger, in Sabina, pag, 125, afferens MariiaHs locum lib, vm, Epigr. 23:
ForUor et tortos servai vesica capillos.
Cf. Salmas., ad Solin,, pag. 392, Hadr, Junius inter¬ prelalur tegmen capiiis muliebris in humeros usque deniìssum, Gallis chaperon dìcium. Gelenius: lunica. Alii: addica. Meursius: calaiuìca. ConL Voss., Ety¬ mol. rom., verho Calantìca. De calantica, Graecorum ysypv(^àlM , mullus est Roeitiger, ìn I. Ul. : Die Aldro- bandmische HoclneU pag. 79 et 150.—At scribendum esse calaulica, non calantica, liquet ex fragmenlis ciceronianis oraUonis in P. Clodium el Curìonem nu- perrime repertis et editis ab Angelo Maio, Mediolani, 1815, ubi pag. 21 ad verba: cum calauiìca capìtì ac- commodardìir, Scholiastes antiquus (ipse Ascanins, ut opinatur Maius) luce observat : Calaulica ,,.operimentì genus, quo femìnm capila veiabanl, hoc nomine fere¬ balur. Et Afranìus meminil in Consobrìnìs ita dìcens : cummilhrìscalaulìcìs. ConL ìbì doclissirai Maii nolam, G Orell,
Mcmlele. Virg, Georg, iv. 376:
Manibus lìquidos dant ordine fontes Germanse, tonsisque ferunt mantella viiiis.
nbì vìd, Heyne, et qui de iìs multus est, Voss,, pag. 854, fceqij, Manlelia itaque [yjtpòpayzpa) \ueì'\\\\i mappaì non laneaì (ut Heyne), sed imteije, at villosaì (roh, zoitìg, gewalkt), ita lamen, ut lanugo in lexti superficie londereiur, adeoque laeves el molles ad deier£>endas manus. CL Roìlliger., in Sabina ms 364. Òrell.
Mastruca, Isìdor. Origin., lib xix, cap. 23: 3Ias- truga, inquìt, vestìs esl germanica ex pellutìs ferarum, de qua Cicero pro Scauro: Quem purpura regalis non commovit, puìu Sardonum masiruga mulavìt, eie. Idem Cicero de Provinciis consularibus cap. 7: Res in Sar¬ dinia cum mastrucatìs lalruncutìs a proprmlore una co¬ horte auxiliarìa gesta. Ubi vid, Ahramnm orania loca 1) (lilìgentìssìme conferentera. Conf, J. Lips. ad Tacit. Germ., cap. 17, pag. 546, ed. Oherlin. Turnebus, Ad^eis., lib. XX, cap. 9, el Ernesiì Clav. Cìc mas- trucam exponunt vesieni e musnionum vel niusìnio- monum (M? |
