Page 935-936 |
Previous | 468 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
^m ARNORII ADVERSUS GENTES 950
quando ingruerit vis quaepìam gravior, quam finera A ssevire, tantum ^ arctis el gravìbus relevatìs nosvìn-
necesse sit conseijui, eam non Umore, nec fugere quo facilìus exuì corporalibus possimus e vinculis, et tenebrosani evadere csecitatera.
LXXVIL Itaque ista, quara dìcilìs, persecutionis asperitas liberatìo nosira est, non persecuiio ; nec poenara vexaUo inferel, sed ad Incera lìbertaUs edu¬ cet : ut si aliquis brutus ac slolidus in carcerem hominem daiura, quaislionum nuraquara afficere se gravìbus alque iramanibus exisUmet poenis, nisi in ipsum sseviat carcerem, maleriara ejus commìnuat, atque urat teclum, parietem, januas, panesque alias operis renudel, dejìciat, affligat, nesciens hoc facto ei, cuì videatur offìcere, dari ab se lucem et scele¬ ratam eripi csecitatem; ìUdem el vos flammìs, exi¬ liis, cruciaUbus, belluis, quìbus corpora lancìnatis a etdivexatis nosira, non vitam eripitis nobis, sed pel- liculis relevaUs et cuUbus nos; nescìì quod quantum ^^ inslaUs et pergiUs in effigies has nostras sfieciesque
culis-, elad luraen efficìlis circnnicisis nexibus evolare. LXXVIII. Quare horaìnes absUnete qusesUonibus vacuis impedire spes vestras; nec, si aUter quam vos putatis, aliquid se habet, vestris potius opinionibus credere, quara rei debetis augusta?. Urgent tempora periculi^ piena, et exiliabiles iinminent poense, confu¬ gìamus ad salutarem Deum, nec ralionem muneris exigamus oblati. Cura de aniraarura agalur ^ salute, ac de respectu nostri, aliquid et sine raUone facien¬ dura est, ut Epìdelum dixisse approbat Arrianus. Dubìlamus, ambigiraus, nec esse quod dicitur plenum fidei suspicamur; corainillaraus nos Deo, nec plus apud nos valeat incredulitas nostra, quam illius no- •g minis et poienUse magnitudo; nedum ipsis nobis ar¬ gumenla conquirinius, quìbus esse videatur falsura id, quod esse noliraus alque adniUinur verura,obrepai dies extremus et inimicai morlis reperìamur ìn fauci- bus.
^ LauiaUs Fw^t;. I' Tanto ms.
LECTIONES VARIANTES.
^ Tanto ms. à Agitur alìì.
COMMENTARIUS.
hoc ail Arnobius : Quinirarao edoclì .suraus rainas oranes Forlunae , qusecumque landem illse minse sint, parvi ducere et aìstimare. Hnjus igilur lociob- scurìlatera peperìi dictìonis Irajedio , Foriunw scil., nnde sequenUura verborura depravaUo secuta est. Herald.—Meursius sic disUnguit : parvi ducere atque wsiimare. Fortunm ac sì (juando. Male. Orell.
Ac si quando ingruerit vis qumpìam gravior , (juam finem necesse sii conse(iuì eam nec timere nec fuaere^
Vid. supr. , ad cap. 8, et ad lib. i, cap. xli. Pro divexaiìs, ed. Lugd. Rat., dedìi diu vexatis ex msto.
Orell. Quanium inslatìs tantum artis et gravìbus rele¬ vatìs nos vinculis. Stewech. leg. censet. : quanto ins¬ latìs lanto artìs, M est lanlo magis arctis. Magis,
plus, melius, eie. saipìus oiniltìlurap, Latinos ad con¬ suetudìnera Grsecorum, Ita lib, i, cap, lvii : fidem vicinis el fmìtimis, quam spatiorum ìnesse longinquitale
quo facilius eie.li^ locuin optirae disposuit llenddus, Q distantìbus. Idein Stewechius oro dnculis lenisse vi^ qui m edilnmibus prmribus vitiosissiuie Ila legìli^^^^^ delur telis. Quod sì e cod, ms. fluxiirn
Consequi adscribere infortunio; voluplalem nec timere nec fugere; Ubi verba adscribere ìnforiuìno du¬ bio procul orla sunt a librario verba praicedentia wsiimare fortunm in margine male Ìnterprelanle, et ìn tertio casu accipiente, cum sit secundus, ad se¬ quentia deiii verba , nec pmnam vexalio inlerel, ad- scribeute in eodem margine : sed voluptatem. Editor Lugd. Rat. refìngit : Qua finem necesse sii consequi viiw, eam nec lìmere, eie. Sed finis absolule idem quod mors, ul saepìssirae, Sensus itaque est : Si quando ingruerit vis quwvìam gravior, (juam finem (id est moriem) sequì vel excipere necesse sìt. Orell.
LXXVII. — In carcerem hominein dalum qum" slìonunu etc Ila correxit Fulv. Ursinus, opUme. Cod, ras. : in carcerem hominem natum , ingressum é/w^s/towum, elc corruple; nara ingi-essuìn nianifesluni glossema esl. Herald. AUì, verbi causa, Elmenhorst. in ed. Hmov., in carcere hominem damnalum, Ul Ar¬ nobius carcereìu, ita corporis hanc, qua aniniara de¬ lìnei , raansìonem antrum dicit Empedocles , ap. Aeneam Gaz. iu Tìieophraslo: vincula, SscrpÀ, Arria¬ nus iu Epici., lib. I, cap. 9 : lunicam aul indumeniuin, Nemesius, de Nat. hora., cap. ni, elc. Vid. C. Rarth., Adversar., lìb. xlu, cap. 12, p. 1875, sq. Orell.
Sceleratam cwcitatem. Ita Virgil., Georg, ii, 256. Sceleratum exquìrm'e frigus, ìd esl noxìura, raoleslis- simuin. elRuUl. Iiin., i, 55 :
Obruerint ciUus scelerata oblivia solera. ubì vìd. inlpp. C<mL C. Rarlh., Advers., lib. xxv, cap. XV, p. 1246. Orell.
Lancìnatis et divexaiìs, Glossse : Lancino, ^wvaC^M. Papìas : Lancìnare, trucidare, lacerare. Prudent. i^spl ?T£^«vwv :
Hoc omne quod lancinamur non dolet.
Elmenh.
on piane rejì- ciendnm arbilror, nirairura a tela, m. Canterum cura nosiro Lieo bene coraparai Elmenhorsl., Cic Tuse i : Nos vero, sì quid lale acciderit, ul a Deo denuntialum videatur, ul exeamus avita Imtì, el agentes gratias pareamus , eìniltìque nos e custodia, el levari vinculis arbitremur. Orell,
LXXVIII, — Aliquid et sine ratione faciendum est. Nerape, ubi ralìo deficìl, ibi sola fìducia in Deum reposìta, el obsequio volunlati ejus ab ipso declaratse unice subjecto agendura est, ConL Enchir, xxxn, 5, ubì Epictelus praicìpit, de iis rebus Deuin esse consulendum, ubi agendum nobìs est, nec tanien, quid consilii capiaraus, ulla ratione aul arie humana assequi valemus; ubi ovzs èy lóyov, ovzs sy zs^yng zi- vògaXlng, àfoppmSiSovzaiTrpbg zòrrvviSsiv zÒ7tpoysip.svov. *Schvveighauser, ad EpìcieL Fragin.,n» 181.
U( Epidetum dixisse approbat Arrianus, Viddur D respexisse Arnobius ad Gonimenlarìornra Arriani lìb. I, e 12, ubì Epictetus docci : Oporlere horaìnem in omnibus Deum sequi, illìusque voluntaU se sub¬ mittere, eliamsi Consilia ejus et utìlilatem eorum, quse Deus prseceperit, non penitus perspecta habeat.
Orell.
Nóminìs. Fulv. Ursinus numinis, male. Orell.
Esse nolimus alqueadnilìmur verum. Ed. Lugd. Rat. ; Esse nolimus atque abnulemus verurn^ Sed nil mutan¬ dum. Adnilìmur, scil. non esse, quod ex praicedenle esse nolimus snbinleUìgendum. Talis anacoliilhi;» exempla apud nostrura supra jam observaia. Sed prseslat legere obnìlìmur cum Gesuero in Thesauro, qui hoc Arnobii exemplum tanquain àrca^ lsybp.svov citai. Orell.
Inimìcm mortìs reperiamnr in faucibus. Vìd. supra ad hujus libri, e 55, ìn fìne et C. Rarlh. ad Stat. Achilieid. ii, vers. 176, voL ni, pag. 1729. Orell,
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 935-936 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
^m ARNORII ADVERSUS GENTES 950
quando ingruerit vis quaepìam gravior, quam finera A ssevire, tantum ^ arctis el gravìbus relevatìs nosvìn-
necesse sit conseijui, eam non Umore, nec fugere quo facilìus exuì corporalibus possimus e vinculis, et tenebrosani evadere csecitatera.
LXXVIL Itaque ista, quara dìcilìs, persecutionis asperitas liberatìo nosira est, non persecuiio ; nec poenara vexaUo inferel, sed ad Incera lìbertaUs edu¬ cet : ut si aliquis brutus ac slolidus in carcerem hominem daiura, quaislionum nuraquara afficere se gravìbus alque iramanibus exisUmet poenis, nisi in ipsum sseviat carcerem, maleriara ejus commìnuat, atque urat teclum, parietem, januas, panesque alias operis renudel, dejìciat, affligat, nesciens hoc facto ei, cuì videatur offìcere, dari ab se lucem et scele¬ ratam eripi csecitatem; ìUdem el vos flammìs, exi¬ liis, cruciaUbus, belluis, quìbus corpora lancìnatis a etdivexatis nosira, non vitam eripitis nobis, sed pel- liculis relevaUs et cuUbus nos; nescìì quod quantum ^^ inslaUs et pergiUs in effigies has nostras sfieciesque
culis-, elad luraen efficìlis circnnicisis nexibus evolare. LXXVIII. Quare horaìnes absUnete qusesUonibus vacuis impedire spes vestras; nec, si aUter quam vos putatis, aliquid se habet, vestris potius opinionibus credere, quara rei debetis augusta?. Urgent tempora periculi^ piena, et exiliabiles iinminent poense, confu¬ gìamus ad salutarem Deum, nec ralionem muneris exigamus oblati. Cura de aniraarura agalur ^ salute, ac de respectu nostri, aliquid et sine raUone facien¬ dura est, ut Epìdelum dixisse approbat Arrianus. Dubìlamus, ambigiraus, nec esse quod dicitur plenum fidei suspicamur; corainillaraus nos Deo, nec plus apud nos valeat incredulitas nostra, quam illius no- •g minis et poienUse magnitudo; nedum ipsis nobis ar¬ gumenla conquirinius, quìbus esse videatur falsura id, quod esse noliraus alque adniUinur verura,obrepai dies extremus et inimicai morlis reperìamur ìn fauci- bus.
^ LauiaUs Fw^t;. I' Tanto ms.
LECTIONES VARIANTES.
^ Tanto ms. à Agitur alìì.
COMMENTARIUS.
hoc ail Arnobius : Quinirarao edoclì .suraus rainas oranes Forlunae , qusecumque landem illse minse sint, parvi ducere et aìstimare. Hnjus igilur lociob- scurìlatera peperìi dictìonis Irajedio , Foriunw scil., nnde sequenUura verborura depravaUo secuta est. Herald.—Meursius sic disUnguit : parvi ducere atque wsiimare. Fortunm ac sì (juando. Male. Orell.
Ac si quando ingruerit vis qumpìam gravior , (juam finem necesse sii conse(iuì eam nec timere nec fuaere^
Vid. supr. , ad cap. 8, et ad lib. i, cap. xli. Pro divexaiìs, ed. Lugd. Rat., dedìi diu vexatis ex msto.
Orell. Quanium inslatìs tantum artis et gravìbus rele¬ vatìs nos vinculis. Stewech. leg. censet. : quanto ins¬ latìs lanto artìs, M est lanlo magis arctis. Magis,
plus, melius, eie. saipìus oiniltìlurap, Latinos ad con¬ suetudìnera Grsecorum, Ita lib, i, cap, lvii : fidem vicinis el fmìtimis, quam spatiorum ìnesse longinquitale
quo facilius eie.li^ locuin optirae disposuit llenddus, Q distantìbus. Idein Stewechius oro dnculis lenisse vi^ qui m edilnmibus prmribus vitiosissiuie Ila legìli^^^^^ delur telis. Quod sì e cod, ms. fluxiirn
Consequi adscribere infortunio; voluplalem nec timere nec fugere; Ubi verba adscribere ìnforiuìno du¬ bio procul orla sunt a librario verba praicedentia wsiimare fortunm in margine male Ìnterprelanle, et ìn tertio casu accipiente, cum sit secundus, ad se¬ quentia deiii verba , nec pmnam vexalio inlerel, ad- scribeute in eodem margine : sed voluptatem. Editor Lugd. Rat. refìngit : Qua finem necesse sii consequi viiw, eam nec lìmere, eie. Sed finis absolule idem quod mors, ul saepìssirae, Sensus itaque est : Si quando ingruerit vis quwvìam gravior, (juam finem (id est moriem) sequì vel excipere necesse sìt. Orell.
LXXVII. — In carcerem hominein dalum qum" slìonunu etc Ila correxit Fulv. Ursinus, opUme. Cod, ras. : in carcerem hominem natum , ingressum é/w^s/towum, elc corruple; nara ingi-essuìn nianifesluni glossema esl. Herald. AUì, verbi causa, Elmenhorst. in ed. Hmov., in carcere hominem damnalum, Ul Ar¬ nobius carcereìu, ita corporis hanc, qua aniniara de¬ lìnei , raansìonem antrum dicit Empedocles , ap. Aeneam Gaz. iu Tìieophraslo: vincula, SscrpÀ, Arria¬ nus iu Epici., lib. I, cap. 9 : lunicam aul indumeniuin, Nemesius, de Nat. hora., cap. ni, elc. Vid. C. Rarth., Adversar., lìb. xlu, cap. 12, p. 1875, sq. Orell.
Sceleratam cwcitatem. Ita Virgil., Georg, ii, 256. Sceleratum exquìrm'e frigus, ìd esl noxìura, raoleslis- simuin. elRuUl. Iiin., i, 55 :
Obruerint ciUus scelerata oblivia solera. ubì vìd. inlpp. C |
