Page 937-938 |
Previous | 469 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
957 LIRER TERTIUS. 958 LlBER TERTIUS. INDEX CAPITUM. Chrìsttana.relìgìo ab eximìis vìrìs jamdudum satis su- A Suam sentenliarn confirmat audor, horum officiorum, quìbus dn prwsunt, enumeratione peracta. Cap. 22, 25, 24, 25. Idem persequiiur argumentum, concluditque piacila ejusmodì neminem umquam persuasurwn Christianis, quantumlibet impii et athei dìc(mlur. Gap. 26, 27,28. Fiditios prmlerea omnìno esse gentìlìum Deos liicu^ lenter demonstrat Arnobius ex variis illorum opinio¬ nibus, quw de iisdem numinibus cìr cwn ferunlur, et primum de Jano, Salurno, Jove et Junone. Cap, 29, 50. Deìnde de Minerva, Nepiuno, Mercurio, Magna Maire, Lìbero alque Apoliine. AA hwc de Diana , Cerere aliisque, nec non de Mundo, quem frustra nonnulli Deum wlernum esse puiarunl. Ex qua quidem opi¬ nìonum piane rìdicularum varietale cwterorum deO" rum falsitas evidentissime ostenditur. Cap, 51, 56. Idem non minus efficacìler confidi Arnobius ex eorum¬ dem ethnicorum absurdìs dìssidiis de orìgine el nu¬ mero deorum suonun. Ubì primum de Musis. Cap. 57. De Novensilibus. Cap. 58,-59. De Penatibus. Cap. 40. De Laribus. Cap. 41, 42. Atque inter tantas dissensiones nulli homini elhnìco dìs^ cernere licuit, qnis ex illis verus erat Deus, quìs ho¬ nor andus, invocandus et exor andus. Cap, 45, 44. I. Jamdudum quidem criraìnibus hìs oninibus, ma- lediclionibus poUus, ut vera dicaraus ab excellentibus parte in hac viris, et veritatem islam commeritis nosse, saiis piene accurateque responsum est; neque apex ullus uUius praelermlssus est quaisUonis, qui non sit modìs mille et ralionibus validissimìs refu- lalus. Non est igitur necessariura parte in hac causie diuUus iraraorari. Neque enìra stare sine as¬ serloribus non potest religio Christiana? aut eo esse comprobabitur vera, si adsUpulatores habuerit plu¬ rimos, et auctoritatem ab hominibus sumpserit? Suis illa contenta est viribus, et veritaUs propriai fundaminibus nìUlur : nec spoliatur vi sua , eUamsi perque adserta ; quw tamen nullo prorsus vindice in¬ diget per seìpsam piane inconcussa. Cap. 1. Interceptam defensionem resumens Arnobius, dfmìcis respondet, cur chrìsliani deos nec colerent nec ado» rarent. In Deo rerum omnium creatore quidquid co- lendum et adorandum esl, a chrislìanis cotì el ado¬ rarì. Si qui ergo dn sint, ab ilio originem suam du¬ cunt alque in eo coluniur, Cap. 2, 5. At ìllos revera esse deos probari numquam potuii ab elhnicis quibus incompertum semper fuil, ani unde nomina sua acceperint, aut quanla sii eorum mulli¬ tudo. . Cap. 4, 5. Ullerìus progredilur aucior alque ex hìs quw elhnici de dììs suìs prwdicabant, nullos esse aperlissime de- -n monstrat. Primo enim deos mares et feminas vene¬ rabantur, at divinam naluram nullius esse sexus ca- pacem comprobatur. Prwlerea si dii genlium gene- rare ac generarì possent, quum fingantur immortales, jam infinitus esset eorum numerus, Cap. 6, 7, 8, 9. Ad lime fwdis cupìditatìbus ac voluplatibus conlamina¬ renlur dii. Non est ergo, cur elhnici wgre ferant, deos ejusmodi generantes ac genitos reprobari a chrislianis, Cap. 10, 11, 12, Deinde perstringit gentiles Arnobius, quod persuasum hàbebant, quemadmodum saducwi, deos corporea hu- manaque forma figurari alqne componi. Cap. 12,15. Hoc aulem semel admisso, dii sibì invicem aut similes aut dissimìles dici deberent. Utrumque vero abso* num, Cap. 14, 15. ^ Neque eos esse audiendos, qui dììs humanam formam accommodarì, honoris tantum causa, respondebanl, ' evincit Arnobius. Cap. 10. Nulla ìgìtur Dei, tametsi audìat, videat, inleUìgat, species aut figura esse polesL Unum scimus, nihil corporei aut humanorum affectuum esse in'Deo, cujus naiura nullo poiest explicari mortali sermone. Cap. 17, 18, 19. Irridet Arnobius elhnicos, quod deos inducant humanis officiis, negotiis, rebusque aliìs sive bonis sive malis prw sìdentes. Cap, 20, 21.1) nullum habeat vìndicem ; immo si Unguse omnes con- COMMENTARIUS. I. — Neque enìm stare sìne asserloribus non po¬ test religio Christiana, Stare hoc loco significat perma¬ nere et perdurare-, ul ap. Virgil., Mn. iv, 559 : Et bene apud memores veteris stat graUa facU. Suelon. in Olh., e. 5 : Neque enim dissìmulabat, nisì principem se stare non posse nìhilque referre, ab hosle in acie, an in foro sub crediloribus cadereL Vet. in¬ lerpres Libri Ecclesiast. (Jesu Siracidse), e. xl. : Fides in smculum stabìL Elmenh.—Cod. ms. habet : Patrol. V. Ncque enim restare, etc, quod dèfendere conatur Meursius ìn Append., et Salraas., in Exercitt. Plfn,, ad Solìn., p. 21. Restare verbura anUquum pro stare, permanere, adslruens exemplo Properlii ni, el. vm. Dura vincunt Danai, dum restai barbarus Hector. Idem tamen retractasse vìdelur hanc sentenliara ; nara in editìone Lugd. Rat. locum ila dedit : Ncque enìm res stare sine asserloribus non poiest, et retìgio chrisliana, ubi et essel idem quod id est. Vide ad lib. ii, 30
Object Description
Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
Date | 1844 |
Call Number | BR60.M4 |
Language | Latin |
Type | Books/Pamphlets |
Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
Title | Page 937-938 |
Type | Books/Pamphlets |
Transcript | 957 LIRER TERTIUS. 958 LlBER TERTIUS. INDEX CAPITUM. Chrìsttana.relìgìo ab eximìis vìrìs jamdudum satis su- A Suam sentenliarn confirmat audor, horum officiorum, quìbus dn prwsunt, enumeratione peracta. Cap. 22, 25, 24, 25. Idem persequiiur argumentum, concluditque piacila ejusmodì neminem umquam persuasurwn Christianis, quantumlibet impii et athei dìc(mlur. Gap. 26, 27,28. Fiditios prmlerea omnìno esse gentìlìum Deos liicu^ lenter demonstrat Arnobius ex variis illorum opinio¬ nibus, quw de iisdem numinibus cìr cwn ferunlur, et primum de Jano, Salurno, Jove et Junone. Cap, 29, 50. Deìnde de Minerva, Nepiuno, Mercurio, Magna Maire, Lìbero alque Apoliine. AA hwc de Diana , Cerere aliisque, nec non de Mundo, quem frustra nonnulli Deum wlernum esse puiarunl. Ex qua quidem opi¬ nìonum piane rìdicularum varietale cwterorum deO" rum falsitas evidentissime ostenditur. Cap, 51, 56. Idem non minus efficacìler confidi Arnobius ex eorum¬ dem ethnicorum absurdìs dìssidiis de orìgine el nu¬ mero deorum suonun. Ubì primum de Musis. Cap. 57. De Novensilibus. Cap. 58,-59. De Penatibus. Cap. 40. De Laribus. Cap. 41, 42. Atque inter tantas dissensiones nulli homini elhnìco dìs^ cernere licuit, qnis ex illis verus erat Deus, quìs ho¬ nor andus, invocandus et exor andus. Cap, 45, 44. I. Jamdudum quidem criraìnibus hìs oninibus, ma- lediclionibus poUus, ut vera dicaraus ab excellentibus parte in hac viris, et veritatem islam commeritis nosse, saiis piene accurateque responsum est; neque apex ullus uUius praelermlssus est quaisUonis, qui non sit modìs mille et ralionibus validissimìs refu- lalus. Non est igitur necessariura parte in hac causie diuUus iraraorari. Neque enìra stare sine as¬ serloribus non potest religio Christiana? aut eo esse comprobabitur vera, si adsUpulatores habuerit plu¬ rimos, et auctoritatem ab hominibus sumpserit? Suis illa contenta est viribus, et veritaUs propriai fundaminibus nìUlur : nec spoliatur vi sua , eUamsi perque adserta ; quw tamen nullo prorsus vindice in¬ diget per seìpsam piane inconcussa. Cap. 1. Interceptam defensionem resumens Arnobius, dfmìcis respondet, cur chrìsliani deos nec colerent nec ado» rarent. In Deo rerum omnium creatore quidquid co- lendum et adorandum esl, a chrislìanis cotì el ado¬ rarì. Si qui ergo dn sint, ab ilio originem suam du¬ cunt alque in eo coluniur, Cap. 2, 5. At ìllos revera esse deos probari numquam potuii ab elhnicis quibus incompertum semper fuil, ani unde nomina sua acceperint, aut quanla sii eorum mulli¬ tudo. . Cap. 4, 5. Ullerìus progredilur aucior alque ex hìs quw elhnici de dììs suìs prwdicabant, nullos esse aperlissime de- -n monstrat. Primo enim deos mares et feminas vene¬ rabantur, at divinam naluram nullius esse sexus ca- pacem comprobatur. Prwlerea si dii genlium gene- rare ac generarì possent, quum fingantur immortales, jam infinitus esset eorum numerus, Cap. 6, 7, 8, 9. Ad lime fwdis cupìditatìbus ac voluplatibus conlamina¬ renlur dii. Non est ergo, cur elhnici wgre ferant, deos ejusmodi generantes ac genitos reprobari a chrislianis, Cap. 10, 11, 12, Deinde perstringit gentiles Arnobius, quod persuasum hàbebant, quemadmodum saducwi, deos corporea hu- manaque forma figurari alqne componi. Cap. 12,15. Hoc aulem semel admisso, dii sibì invicem aut similes aut dissimìles dici deberent. Utrumque vero abso* num, Cap. 14, 15. ^ Neque eos esse audiendos, qui dììs humanam formam accommodarì, honoris tantum causa, respondebanl, ' evincit Arnobius. Cap. 10. Nulla ìgìtur Dei, tametsi audìat, videat, inleUìgat, species aut figura esse polesL Unum scimus, nihil corporei aut humanorum affectuum esse in'Deo, cujus naiura nullo poiest explicari mortali sermone. Cap. 17, 18, 19. Irridet Arnobius elhnicos, quod deos inducant humanis officiis, negotiis, rebusque aliìs sive bonis sive malis prw sìdentes. Cap, 20, 21.1) nullum habeat vìndicem ; immo si Unguse omnes con- COMMENTARIUS. I. — Neque enìm stare sìne asserloribus non po¬ test religio Christiana, Stare hoc loco significat perma¬ nere et perdurare-, ul ap. Virgil., Mn. iv, 559 : Et bene apud memores veteris stat graUa facU. Suelon. in Olh., e. 5 : Neque enim dissìmulabat, nisì principem se stare non posse nìhilque referre, ab hosle in acie, an in foro sub crediloribus cadereL Vet. in¬ lerpres Libri Ecclesiast. (Jesu Siracidse), e. xl. : Fides in smculum stabìL Elmenh.—Cod. ms. habet : Patrol. V. Ncque enim restare, etc, quod dèfendere conatur Meursius ìn Append., et Salraas., in Exercitt. Plfn,, ad Solìn., p. 21. Restare verbura anUquum pro stare, permanere, adslruens exemplo Properlii ni, el. vm. Dura vincunt Danai, dum restai barbarus Hector. Idem tamen retractasse vìdelur hanc sentenliara ; nara in editìone Lugd. Rat. locum ila dedit : Ncque enìm res stare sine asserloribus non poiest, et retìgio chrisliana, ubi et essel idem quod id est. Vide ad lib. ii, 30 |