Page 1217-1218 |
Previous | 609 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
1217
LIBER SEPTIMUS.
$218
m
LIBER SEPTIMUS.
-H»-3^3^^^^§,g)-£^t*_
INDEX CAPITUM.
Hoc in libro probai Arnobius, sìve aucloritate, sive raiione, diis nulla esse sacrilìcia facienda. Non enim hìs sacrifi- ^ ciìs nutrìuniur : quando quidem, quidquid nulritur, mor¬ lale esL Cap. 1, 2, 5.
Ncque eliam voluptatis causa diis hoslìm cmduntur, morta¬ lis quippe adhuc esl, qui hujusmodì afficitur delectalione,
Cap, 4.
Vulgarem aulem opinionem illam subruil Arnobius, qum sa¬ crificìis deorum iram placari statuebat. Non irm molus dii$ indignus in immorlalem animum cadere nequit.
Cap. 5, 6, 7.
Vrcelerea nemini probabilur, eos pecude aliqua maclata el oblala iram ponere aul injuriarum suarum oblivìsci : aul his sacrificìis, tainquam pada mercede, peccalorum in se commissorum veimm largirì, Cap, 8, 9.
Neque est certe quod quìs arguat, hoslìas diis ìmìnolari, ul
noceant, sacrìficandum, respondei Arnobius, deos omnes natura sua bonos esse debere, adeoque, licet nullo honore
£. ab hominibus affìciantur, illis tamen idcirco nocere nequi- bunl; prmlerea, si vera sìt hmc elhnìcorum opinio, ex ea sequilur, bonum deum, si debila ìUi hostia non macietur, malum fieri : contra vero deum malum fieri bonum, sa¬ crificio per acto. Cap. 25.
Cmlerum quamvis fas fieri posset, ut tauri aliaque animalia diis immolarenlur, quid eis conducere valebant farci¬ minum , pullìum lìborumque genera, qum in ethnicorum mysleriis adhibebantur ? Cap. 24, 25.
Turis quoque eorum aris adolendì non melior est ratìo, Re¬ cens quippe esl ritus ille ac temporibus ignotus anliquis. Quamobrem aul inutilis censeì'i debet, aut peccavere priscì homines, quìbus numquam usu venisse conslat.
Cap, 26, 27.
es tribuant prosperas et adversas removeant. Nam missa B Qnid vero quod ture dato dììs honoris aliquid tribui jactita-
iìilerimìtla philosophorum opinione, fato omnia regi, certe, sì penes deos sit secunda et adversa tìibueì'e hominibus, ingrato animo sinunt eos qui victimìs aras illorum one¬ rant, ad extremas redigi anguslias. Cap, 10,11. Deìnde vero dictu absurdum est deos sacrificiorum pretìo benefìcia sua vendere, Cap. 12.
Necjue poliori ratìone asseritur sacììficia diis honoris alque amplificandm illorum polenlìm fi di. Cap. 15,1 i.
Fatetur lamen Arnobius hono: em habendum vero Deo, qui, sicul ira nan (O'descil, ita nec collalo gaudet honore, nec negalo ìndignalur, nec se fieri majorem alienis offìciis exi¬ stimat. Adde vero, nihil honoris diis accedere ex mactalis miimulibus, quorum fumo sìmulacra ac sanguine el puiore tempia alque altaria coinquinantur, Cap, 15,16.
Qmd si hoc animalium cruore deos honorari contendas, cur eìs non ìmmolanlur elephantì, cametì, leones aliaque animalia longe plurima, Neque dicas, iis lanlum deos ho¬ neslarì, qum ad victum nobis benigne suppeditanl : nam el cuminum, nasiurlìum, rapas el cmtera, qum nosti'O sunt usui, iisdem diis tìlari debebunt. Cap, 16, 17.
Vrgel insuper Arnobius, deonmi sicut unum genus ila imam esse debere senienlìam : Cur ego, inquit, imi una, altera alteri hostia inmiolatur? Cftp. 18-21.
Ne(pie respondere juval, aniiquìlale ac longa consueiudine diversis diis victìmas diversas mactari. Non eniin inquì¬ ritur, ulrmn homines, sed ulrum dii sanciverint, atiquain hosliaìnuni Dea magìs quam alteri convenire. Cap. 21,22,
Qbjìcientibus elhnicis, diis bonis , ut promt, d malis, ne
tur, Nihil quippe lus est aliud nisi vìscus ex quibusdam corticibus profìuens, Cur ego ex alìis arboribus coalescens ipsis similiter non mcendilur ? An quia non ita suavis est odoris? Ergone diis, quemadmodum hominibus, alii odo¬ res grati sunl, ìnsuaves alii alque injucundi ? At, fatenli¬ bus phiiosophis, incorporei sunt dii adeoque haud possunt ullo lurìs aut odore alio mulceri, Cap, 27, 28.
Frustra eliam ac nulla pariter adducli ratìone merum in sacr s suis turis socium iibabant, Diis enimvero nec sìtì sicut nec fame laboranlìbus, inulilis piane vini usus, Illud aulem fundi aut ìn deorum honorem, aut ut propitii fie¬ rent, perperam quoque opinabantur ethnici, Cup. 29, 50.
Quid enim magìs ìnsulsum quam certis verbis vini aliquid
libari, ne quodlibet aliud vinum fiat sacrum atque huma-
L» nis usibus eripiaiur ? Cap.iì,
Nec mìnus ridiculum esse ostendit Ai-nobius deos sertis, co¬ ronìs, cymbalis, tympanis ac symphoniis oblectari. Ad hmc dies eorum festos irridet ac ludos in ipsorum hono-- rem inslìtutos exagitat. Cap, 52.
Nihil elìam a recla ratione magìs alienum esse convincìt, quam exislìinare, turpìbus, qum tum agebantur, comoe¬ diis ac tragmdiìs, deos delectarì alque animos ponere.
Cap, 35.
Demonstrat vero, tat tantaque opinìonum porlenta inde orta esse, quia elhnici nescìebant qum sit veri Dei naiura, si¬ bique falso persuadebant, deos suos ejusdem secum esse substantim. Cap, 54.
Ad everiendum deinceps accedil ultìmum Uludque, ut pula-
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 1217-1218 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 1217 LIBER SEPTIMUS. $218 m LIBER SEPTIMUS. -H»-3^3^^^^§,g)-£^t*_ INDEX CAPITUM. Hoc in libro probai Arnobius, sìve aucloritate, sive raiione, diis nulla esse sacrilìcia facienda. Non enim hìs sacrifi- ^ ciìs nutrìuniur : quando quidem, quidquid nulritur, mor¬ lale esL Cap. 1, 2, 5. Ncque eliam voluptatis causa diis hoslìm cmduntur, morta¬ lis quippe adhuc esl, qui hujusmodì afficitur delectalione, Cap, 4. Vulgarem aulem opinionem illam subruil Arnobius, qum sa¬ crificìis deorum iram placari statuebat. Non irm molus dii$ indignus in immorlalem animum cadere nequit. Cap. 5, 6, 7. Vrcelerea nemini probabilur, eos pecude aliqua maclata el oblala iram ponere aul injuriarum suarum oblivìsci : aul his sacrificìis, tainquam pada mercede, peccalorum in se commissorum veimm largirì, Cap, 8, 9. Neque est certe quod quìs arguat, hoslìas diis ìmìnolari, ul noceant, sacrìficandum, respondei Arnobius, deos omnes natura sua bonos esse debere, adeoque, licet nullo honore £. ab hominibus affìciantur, illis tamen idcirco nocere nequi- bunl; prmlerea, si vera sìt hmc elhnìcorum opinio, ex ea sequilur, bonum deum, si debila ìUi hostia non macietur, malum fieri : contra vero deum malum fieri bonum, sa¬ crificio per acto. Cap. 25. Cmlerum quamvis fas fieri posset, ut tauri aliaque animalia diis immolarenlur, quid eis conducere valebant farci¬ minum , pullìum lìborumque genera, qum in ethnicorum mysleriis adhibebantur ? Cap. 24, 25. Turis quoque eorum aris adolendì non melior est ratìo, Re¬ cens quippe esl ritus ille ac temporibus ignotus anliquis. Quamobrem aul inutilis censeì'i debet, aut peccavere priscì homines, quìbus numquam usu venisse conslat. Cap, 26, 27. es tribuant prosperas et adversas removeant. Nam missa B Qnid vero quod ture dato dììs honoris aliquid tribui jactita- iìilerimìtla philosophorum opinione, fato omnia regi, certe, sì penes deos sit secunda et adversa tìibueì'e hominibus, ingrato animo sinunt eos qui victimìs aras illorum one¬ rant, ad extremas redigi anguslias. Cap, 10,11. Deìnde vero dictu absurdum est deos sacrificiorum pretìo benefìcia sua vendere, Cap. 12. Necjue poliori ratìone asseritur sacììficia diis honoris alque amplificandm illorum polenlìm fi di. Cap. 15,1 i. Fatetur lamen Arnobius hono: em habendum vero Deo, qui, sicul ira nan (O'descil, ita nec collalo gaudet honore, nec negalo ìndignalur, nec se fieri majorem alienis offìciis exi¬ stimat. Adde vero, nihil honoris diis accedere ex mactalis miimulibus, quorum fumo sìmulacra ac sanguine el puiore tempia alque altaria coinquinantur, Cap, 15,16. Qmd si hoc animalium cruore deos honorari contendas, cur eìs non ìmmolanlur elephantì, cametì, leones aliaque animalia longe plurima, Neque dicas, iis lanlum deos ho¬ neslarì, qum ad victum nobis benigne suppeditanl : nam el cuminum, nasiurlìum, rapas el cmtera, qum nosti'O sunt usui, iisdem diis tìlari debebunt. Cap, 16, 17. Vrgel insuper Arnobius, deonmi sicut unum genus ila imam esse debere senienlìam : Cur ego, inquit, imi una, altera alteri hostia inmiolatur? Cftp. 18-21. Ne(pie respondere juval, aniiquìlale ac longa consueiudine diversis diis victìmas diversas mactari. Non eniin inquì¬ ritur, ulrmn homines, sed ulrum dii sanciverint, atiquain hosliaìnuni Dea magìs quam alteri convenire. Cap. 21,22, Qbjìcientibus elhnicis, diis bonis , ut promt, d malis, ne tur, Nihil quippe lus est aliud nisi vìscus ex quibusdam corticibus profìuens, Cur ego ex alìis arboribus coalescens ipsis similiter non mcendilur ? An quia non ita suavis est odoris? Ergone diis, quemadmodum hominibus, alii odo¬ res grati sunl, ìnsuaves alii alque injucundi ? At, fatenli¬ bus phiiosophis, incorporei sunt dii adeoque haud possunt ullo lurìs aut odore alio mulceri, Cap, 27, 28. Frustra eliam ac nulla pariter adducli ratìone merum in sacr s suis turis socium iibabant, Diis enimvero nec sìtì sicut nec fame laboranlìbus, inulilis piane vini usus, Illud aulem fundi aut ìn deorum honorem, aut ut propitii fie¬ rent, perperam quoque opinabantur ethnici, Cup. 29, 50. Quid enim magìs ìnsulsum quam certis verbis vini aliquid libari, ne quodlibet aliud vinum fiat sacrum atque huma- L» nis usibus eripiaiur ? Cap.iì, Nec mìnus ridiculum esse ostendit Ai-nobius deos sertis, co¬ ronìs, cymbalis, tympanis ac symphoniis oblectari. Ad hmc dies eorum festos irridet ac ludos in ipsorum hono-- rem inslìtutos exagitat. Cap, 52. Nihil elìam a recla ratione magìs alienum esse convincìt, quam exislìinare, turpìbus, qum tum agebantur, comoe¬ diis ac tragmdiìs, deos delectarì alque animos ponere. Cap, 35. Demonstrat vero, tat tantaque opinìonum porlenta inde orta esse, quia elhnici nescìebant qum sit veri Dei naiura, si¬ bique falso persuadebant, deos suos ejusdem secum esse substantim. Cap, 54. Ad everiendum deinceps accedil ultìmum Uludque, ut pula- |
