Page 1221-1222 |
Previous | 611 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
i^ì
LIBEB SEPTIMUS,
i22i
Quidquid enim geritur, debet habere causam sui : ne- A ^^eì, quam conlingere nequeat, et niotus subminìslrare
que ita esse ab ratione sejunduni, ut in operibus feraiur cassis, et in vacuis ludat inanilalìs erroribus. Numquìd forle dii coelestes aluntur his sacris , et ad eorum compaginem relinendara nonnullìus opus est suffectìone malerise ? Et quìs ita est hominum, deus prorsus qui sit, ignorans, ut eos exìstìraet contineri alicujus alìinonìì genere; et cibi esse munus', quod eos faciat vìvere, el immensa in perpetuilate durare? Quidquid enim causis el rebus fulcitur extraneis ne¬ cesse est esse morlale, el habere ad periculum viam pronam, ubi aliquid coeperit deesse, quo vivìtur.Tura quod ex bis rebus, quse admovenlur allaribus, nibil videraus accedere, alque ad nurainura substanlias per¬ venire. Aut enira thus datur, et liquefactum carbo-
\ìtales ? Cessai ergo, ut apparel, sacrorum hsec ra¬ tio ; ncque dici a quopìam polis esl, ea causa sacrifi¬ cia celebrari, quod alantur his numina, et eorum sustiueantur e paglu.
IV. Numquid, si forle hoc non esl, voluptatis ali¬ cujus, animique, ul dicilur, causa, cseduntur diis ho- slìse, et succensis adjicìuniur allaribus? El quisquam est homìnum, qui deos sìbi persuadeat voluptatum diffusione moUescere, gestire in libidìnis gaudiura, et velut aniraai vile blandis sensibus affici, el dulce¬ dinìs labilis volucrì liiìllaiìone mulceri? Quod enìra voluptate dissolvìtur, ìd contraria necesse est tristi¬ tia contrahatur : nec ìraraune 'existere ab anxieiate mceroris, quod laetitìa trepidai, et levìlalibus exlol-
nibus disperii : aul aniraalis est hoslia, el ab canibus B litur gaudiorura. Utroque aulem affeciu debenl esse
abliguriUir sanguis : aul si alìquod vìscus aris fuerit tradilum, raiione ardescit pari, et dissolutum in cine- rem labìlur; nisi forte hostiarum deus animas deve¬ rai, aul ex aris ardentibus nidorem conseclalur el fu¬ mos, pasciturque de cnissis , quas evomunl ardenlìa viscera, adhuc uda de sanguine, el prioribus huinecla de siiccìs. Sed si Deus , ul dicitur, nullius esl corpo¬ ris, omnique esl iiiconliguus laclu, quì fieri polis est, ut corporalibus rebus nutrialur incorporeum, quod mortale est, ut iraraortale sustìneat, subdalque salutera
dii liberi, sì eos esse perpeluos, el morlalium volu^ mus Iragìlitale privaios. Quid quod omnìs voluplas quasi qusedam esl adulaiio corporis, nolisque illis sen¬ sibus assumitur quinque : quam si superi sentiunt, et eorum necesse est esse partìcipes corporura, per quse via est sensibus, et accipiendis voluptalibus janua. Postrerao quod gaudium est, ìnnoxiorura auìraan¬ lium inaciatìone lattari : raìserabiles ssepe exaudìre mugìtus, rivos sanguinis cernere, aninias cum cruore fugienles, palefactisque secretis provolvi et intestina
COMMENTARIUS.
Et habere ad periculum viam pronam, Periculum hoc loco pro interilu, ut supra lib. i, cap. 5 r Nutant usque ad periculum civitates, ubi vide notam Meursii.
Orell.
Aul enim thus dalur, Habes heic sacrificiorum di¬ visionem. Et sane ita esl. Diis offeruntur aut anìmales hostiai aul inanimales. De hìs agii prìus quani de alìis : quìa creduntur esse anliquìores, ut ex Theophrasto, Porphyrio et aliìs docel Eusebius. Thus dalur sìguala loculio, Ovidius :
Et pia thura dedi prò te, cumque omnibus unus Ipse quoque adjuvi publica vola meis.^
Thus igìlur dabanl quandoque siraplìciter, nulla ani¬ mali hostia adjecla. Cerle vix precabanlur Deos, quiu, si laculias essel, iisdem Ibus incenderenl, Ovid., lib. IV, de Ponto :
His ego do tolies cum thure precautia verba, Eoo quoiies surgìi ab orbe dies. Herald.
Ani anììnalis est hostia. Aliter Macrobius anìmalem hosliam eam es'^e dicii, cujus sola anima Deo conse¬ cratur, quse quidera observatio non carel vanitale.
Herald.
Dissolutmn in cinerem labitur. Vide Buneraann ad Ladani, de Ira Dei, cap. 15, pag. 106i. Orell.
Pasciturque de cnissis, Glossse : rvìggu, nidor. KvtGGa vel Y.viGo. uslura est carnium et fumus in sa¬ crificio. Usus Momerus, \ì. A, 66. Plurima graìca vo¬ cabula usurpavit in hoc opere Arnobius , quaì ìile el Laiio el urbe donare gaudet. Hinc plani pro syco- phanlis, lìb. n, el iib. vi, dixit sìmulacra grosphis rasa, et lib. vu, libidues appellavit s(Upinctas { obi nos legimus snlapiltas). Sirailia per se eruditus leclor ìn eo facile observel. Stewech. — Conf. Liudenbroch. ad Priapeì. Epigr, lxxii, in Anlholog, Lai, P, Bur- manni, tom. n, pag. 542. Orell.
Quas evomunl ardenlìa viscera. Amai hoc verbum Arnobius sensu raelaphorìco. Ita lìb, vi, cap. 5 : Si¬ dereos evomant variala ìnterstindiane fulgores. Orell.
Adhuc uda de sangitìne, Edilio princeps : Adhuc
suda de sanguine, quod revocavit Salraasius, et bene p habd, si sudus, a, accipiaraus pro subudus, ul explì- ^ cat Servius ad Mo. vm, vs. 529. Equìdera nìhìl de¬ finìo, Orell,
Et prioribus humecla de succis, Forle : Et cruorìs humecia de succis. Temere lamen mutare nolim. Meur¬ sius, pag, 205,
Quì fieri potìs est. La ms. Alìì : pale est, Orell.
Hmc ratio. Ms. hic, non male. Meurs.
Potìs esl. ila ms. Meurs.
El eorum susiìneantur e pastu. e addìdìl ex ms, Stewechius. Solita apud nostrura prseposiiionum abundanlìa. Orell,
IV. — Et succensis adjicìuniur allaribus. Slewe¬ chius legendum suspìcalur : Et succensis adjicìuniur thura allaribus. Oeell.
Dulcedinìs labilis, Duleedo labilis, quae cito perit,
evanescit. Glossic : Labile, sòhii^Bov, Ammianus
Marcellin., lìb. xxvn, cap. 10 : Labilis limus, Ouden¬ dorp., in Apuld, Mei, iv, p, 245.
Quod emm voluplate dissolvìtur, eie. Boethius de D Consol. Pliilos,, lib. ii, Metr. vn :
Habet omnis hsec voluptas :
Stimulìs agit ferventeis,
Apiunìque par vulantuui,
Ubi grata mella fudit,
Figit, et nimis tenaci
Ferii icta corda morsu. Elmekh.
Quod Imlitia trepidai, Persius, sat. i, 20 : Ingentes trepidare Titos, etc. Ila exprimii Arnobius molum eifusìorem et constanti homine indignura. Quare beiìlìara dicit potius quam gaudium. Herald.—ConL Casaubonì ad Persii, L. L, et Barlh. in Slatiì Theb,, ii, 476, t. n, p. 522. Orell.
Levìlalibus extollitur gaudiorum. Non dìcìl gaudii, quìa hoc TràQo? lenius, Recte itera extolliiur, Laiti tiam euim el gaudium elalìonem esse dixerunl Stoici, sTT^GcpGtv : sed Imlitìam elalìonem «>o5/oy,^«Mrfmm elalìo¬ nem f/.2Tà).Ó7ou.Vìd. Cic, IV Tuse, e.6; el Augustin., in ep.ad Galac,c.5, Heràld,
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 1221-1222 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | i^ì LIBEB SEPTIMUS, i22i Quidquid enim geritur, debet habere causam sui : ne- A ^^eì, quam conlingere nequeat, et niotus subminìslrare que ita esse ab ratione sejunduni, ut in operibus feraiur cassis, et in vacuis ludat inanilalìs erroribus. Numquìd forle dii coelestes aluntur his sacris , et ad eorum compaginem relinendara nonnullìus opus est suffectìone malerise ? Et quìs ita est hominum, deus prorsus qui sit, ignorans, ut eos exìstìraet contineri alicujus alìinonìì genere; et cibi esse munus', quod eos faciat vìvere, el immensa in perpetuilate durare? Quidquid enim causis el rebus fulcitur extraneis ne¬ cesse est esse morlale, el habere ad periculum viam pronam, ubi aliquid coeperit deesse, quo vivìtur.Tura quod ex bis rebus, quse admovenlur allaribus, nibil videraus accedere, alque ad nurainura substanlias per¬ venire. Aut enira thus datur, et liquefactum carbo- \ìtales ? Cessai ergo, ut apparel, sacrorum hsec ra¬ tio ; ncque dici a quopìam polis esl, ea causa sacrifi¬ cia celebrari, quod alantur his numina, et eorum sustiueantur e paglu. IV. Numquid, si forle hoc non esl, voluptatis ali¬ cujus, animique, ul dicilur, causa, cseduntur diis ho- slìse, et succensis adjicìuniur allaribus? El quisquam est homìnum, qui deos sìbi persuadeat voluptatum diffusione moUescere, gestire in libidìnis gaudiura, et velut aniraai vile blandis sensibus affici, el dulce¬ dinìs labilis volucrì liiìllaiìone mulceri? Quod enìra voluptate dissolvìtur, ìd contraria necesse est tristi¬ tia contrahatur : nec ìraraune 'existere ab anxieiate mceroris, quod laetitìa trepidai, et levìlalibus exlol- nibus disperii : aul aniraalis est hoslia, el ab canibus B litur gaudiorura. Utroque aulem affeciu debenl esse abliguriUir sanguis : aul si alìquod vìscus aris fuerit tradilum, raiione ardescit pari, et dissolutum in cine- rem labìlur; nisi forte hostiarum deus animas deve¬ rai, aul ex aris ardentibus nidorem conseclalur el fu¬ mos, pasciturque de cnissis , quas evomunl ardenlìa viscera, adhuc uda de sanguine, el prioribus huinecla de siiccìs. Sed si Deus , ul dicitur, nullius esl corpo¬ ris, omnique esl iiiconliguus laclu, quì fieri polis est, ut corporalibus rebus nutrialur incorporeum, quod mortale est, ut iraraortale sustìneat, subdalque salutera dii liberi, sì eos esse perpeluos, el morlalium volu^ mus Iragìlitale privaios. Quid quod omnìs voluplas quasi qusedam esl adulaiio corporis, nolisque illis sen¬ sibus assumitur quinque : quam si superi sentiunt, et eorum necesse est esse partìcipes corporura, per quse via est sensibus, et accipiendis voluptalibus janua. Postrerao quod gaudium est, ìnnoxiorura auìraan¬ lium inaciatìone lattari : raìserabiles ssepe exaudìre mugìtus, rivos sanguinis cernere, aninias cum cruore fugienles, palefactisque secretis provolvi et intestina COMMENTARIUS. Et habere ad periculum viam pronam, Periculum hoc loco pro interilu, ut supra lib. i, cap. 5 r Nutant usque ad periculum civitates, ubi vide notam Meursii. Orell. Aul enim thus dalur, Habes heic sacrificiorum di¬ visionem. Et sane ita esl. Diis offeruntur aut anìmales hostiai aul inanimales. De hìs agii prìus quani de alìis : quìa creduntur esse anliquìores, ut ex Theophrasto, Porphyrio et aliìs docel Eusebius. Thus dalur sìguala loculio, Ovidius : Et pia thura dedi prò te, cumque omnibus unus Ipse quoque adjuvi publica vola meis.^ Thus igìlur dabanl quandoque siraplìciter, nulla ani¬ mali hostia adjecla. Cerle vix precabanlur Deos, quiu, si laculias essel, iisdem Ibus incenderenl, Ovid., lib. IV, de Ponto : His ego do tolies cum thure precautia verba, Eoo quoiies surgìi ab orbe dies. Herald. Ani anììnalis est hostia. Aliter Macrobius anìmalem hosliam eam es'^e dicii, cujus sola anima Deo conse¬ cratur, quse quidera observatio non carel vanitale. Herald. Dissolutmn in cinerem labitur. Vide Buneraann ad Ladani, de Ira Dei, cap. 15, pag. 106i. Orell. Pasciturque de cnissis, Glossse : rvìggu, nidor. KvtGGa vel Y.viGo. uslura est carnium et fumus in sa¬ crificio. Usus Momerus, \ì. A, 66. Plurima graìca vo¬ cabula usurpavit in hoc opere Arnobius , quaì ìile el Laiio el urbe donare gaudet. Hinc plani pro syco- phanlis, lìb. n, el iib. vi, dixit sìmulacra grosphis rasa, et lib. vu, libidues appellavit s(Upinctas { obi nos legimus snlapiltas). Sirailia per se eruditus leclor ìn eo facile observel. Stewech. — Conf. Liudenbroch. ad Priapeì. Epigr, lxxii, in Anlholog, Lai, P, Bur- manni, tom. n, pag. 542. Orell. Quas evomunl ardenlìa viscera. Amai hoc verbum Arnobius sensu raelaphorìco. Ita lìb, vi, cap. 5 : Si¬ dereos evomant variala ìnterstindiane fulgores. Orell. Adhuc uda de sangitìne, Edilio princeps : Adhuc suda de sanguine, quod revocavit Salraasius, et bene p habd, si sudus, a, accipiaraus pro subudus, ul explì- ^ cat Servius ad Mo. vm, vs. 529. Equìdera nìhìl de¬ finìo, Orell, Et prioribus humecla de succis, Forle : Et cruorìs humecia de succis. Temere lamen mutare nolim. Meur¬ sius, pag, 205, Quì fieri potìs est. La ms. Alìì : pale est, Orell. Hmc ratio. Ms. hic, non male. Meurs. Potìs esl. ila ms. Meurs. El eorum susiìneantur e pastu. e addìdìl ex ms, Stewechius. Solita apud nostrura prseposiiionum abundanlìa. Orell, IV. — Et succensis adjicìuniur allaribus. Slewe¬ chius legendum suspìcalur : Et succensis adjicìuniur thura allaribus. Oeell. Dulcedinìs labilis, Duleedo labilis, quae cito perit, evanescit. Glossic : Labile, sòhii^Bov, Ammianus Marcellin., lìb. xxvn, cap. 10 : Labilis limus, Ouden¬ dorp., in Apuld, Mei, iv, p, 245. Quod emm voluplate dissolvìtur, eie. Boethius de D Consol. Pliilos,, lib. ii, Metr. vn : Habet omnis hsec voluptas : Stimulìs agit ferventeis, Apiunìque par vulantuui, Ubi grata mella fudit, Figit, et nimis tenaci Ferii icta corda morsu. Elmekh. Quod Imlitia trepidai, Persius, sat. i, 20 : Ingentes trepidare Titos, etc. Ila exprimii Arnobius molum eifusìorem et constanti homine indignura. Quare beiìlìara dicit potius quam gaudium. Herald.—ConL Casaubonì ad Persii, L. L, et Barlh. in Slatiì Theb,, ii, 476, t. n, p. 522. Orell. Levìlalibus extollitur gaudiorum. Non dìcìl gaudii, quìa hoc TràQo? lenius, Recte itera extolliiur, Laiti tiam euim el gaudium elalìonem esse dixerunl Stoici, sTT^GcpGtv : sed Imlitìam elalìonem «>o5/oy,^«Mrfmm elalìo¬ nem f/.2Tà).Ó7ou.Vìd. Cic, IV Tuse, e.6; el Augustin., in ep.ad Galac,c.5, Heràld, |
