Page 1349-1350 |
Previous | 675 of 694 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
ìm AD ARNOBII UB. HI. 1550 und Mylhologìe, tom. n, p. 506 et seq., 459. Orell. , Col. 994, ad notam Genium,., adde sequenUa : — At vero opnme locum hunc dìUìcillinmm ìUus- iravìt docUssimus Creutzerus ìn iib. i, tom. ii, pag. 441, ubi de religione veierum Hetruscorum agit ( nam ad eorum doctrinam de geniis respicit hoc loco Arnobius ). Cujus verba integra hic ex¬ scribere liceat : Jecfer Goti, jeder Mensch , jedes Hans, jede Stadi halle nach dìeser Lehre ìhren Genius; die der Gotter hìessen Penates, und es gab uberhaupt 4 Classem von Genien, die des Tina ( Jupiter ), des Neptunus, der unterirdìschen Gotter, und der Mens- chen, Es ivar ein System von Wesen, die in herabsleì- gender Ordnung die hohern Gotter mit den niedrìgern, und die Gottheìl mìt den Menschen vabanden, cine grosse Pyramìde gleìchsam, deren Spitze sich in dem Weltregierenden Miltelpunk Tina ( Jupìler ) verlohr, und deren breìle Rasis nach alien ^i Wellgegenden auf Eiden rutile. Haìc Creutzerus. Et omniuo hoc obser mm, hoc sensu : quorum nulla vel parca menlio ( ap. Elruscos SCÌL ) erat in precibus et sacriiìciìs, quippe quì nullum prorsus vel minimum imperium hahebant in res humanas summo Jovi tamquam-consiliarii ad¬ diti. Ein Golteralh also (hsee suut ejus verba, pag. 59, coli. pag. Ha) ,eìn zusammengehorendes Ganzes von Gol tern findd fìch bey den alien Etruscern : unbe- kaniil waren die einzelnen Nahmen; aber sie alle %u« i:ammen hìessen Consentes und Complices, welches nur Erklarung, ja worttìche Uberseizmig des Cabiren-Nah- mens ist, Es waren ìhrer 6 inannliche und 6 tveìbliche Wesen, ausser diesen aber, dem sie geìneinschaftlìch untergeordnet waren, Jupiter ( in der Elruscersprache Tina). (Hiernach waren sie also nur Mitlelwesen, die Jupìler bey der Weltregìerung ais senìne Diener und Dìeneìinnen gebrauchle,) Verschìedne Gotter sind sie dodi zusammen, wie einer Dorlhìn nach dem Tuscer- lande hatlen, wie gjeschìchtlìch bekannt ist, Pelasgische Pfianzer ihre Gotter gebrachl ; an Laviniums Kuste vandum. Deorum omuiprsesenlium vel iu duobus lo- j, schiffte Mneas die Trojanìschen Penaten aus. Und von cis sìmul agenlium apud Graìcos nulla vesiigia : nisi " eben diesen TuscischenGottern versìchert Varrà, Com- fortassis huc referre velis Homerì verba in Necyo- manUa Odyss. xi, vs. 600, et seq. de Hercule : Tòv èì jj.£x' eW&vó-rjora ^Ìtiv Hfax'Xvje'f/ìV, Ei^w'Xov • aÙTÒ? èì [Ktx' àOavotTOKn Oeclct TipTùSTai £v GaTvif)?, xal vizf. xa'XVKTifupov H^'/jv. Ipsi quando vel bonos affìcere prsemiis vel malos pu¬ nire siatuìssent, reiiclo Olympo, invisunl lerras. ( Vide fabulas de Deucalione, de Lycaone, de Phìle- mone el Baucìde. ) Aliud Hetruscì statuerunt. Se¬ cundum eorum doclrinam ( qnse fontem suum in iEgypto habuit, quamque ab ìllis acceperunt et Ro¬ mani aliique italise populi) Jupìler cailerique Deorum numquam sedem suam, cmlum, relinquunt, sed ha¬ bent singuli suos genios, comiles simul el ministros, per quos cum hominibus communicabant : quorum summus erat genius Jovis Arnobio nosiro memora¬ ius et in Inscrìptìone apud Muralorium p. dlxxxvii, p Jovi. LiRERO. AUT. Jovis. Genio. Quìd quod Jovì tres ^ genios assigna tos fuisse ab Etruscìs docet Gorius in Museo Etrusco, U)m. ii, pag. 519. Sìc conspìcimus genium Minervaì forma pueri alali cum .Egide ele¬ gantissime depictum in Pici. Herculan., tom.i, tab. XI ; genium Dìanai (puerum alatum cervse cibum minìslraniem ìn palella) ibid., lab. lx, ubì vide Com¬ mentatores de hac re dociìssime disputanles, p. 263 et seqq. De populorum, urbium, sìngulorumque ho¬ mìnum geniis, sive Penatihus, Prudenlius adv. Sym¬ machum il, 570 et seqq. ita cecinìt : At solers orator ait, fataliter urbem Sor Ulam quoniam genio proprium exig:at sevum : Cunclis nam populis, seu nioenìbus indìlur, inquit, Aut fatum aut genius noslrarum more animarum, Quse sub disparili subeunt nova corpora forte. Orell. ìbìd., ad nolani Ac Palem,,,, pro verho Orell., adde : —Servius ad iEn. ni, 525: Tusci Penates Ce- rerem, Palem d Eorlunam dicunL Calìs effigiem tv caput spicis redìinitam vìdebis in Piclur. Herculan., tom. V, tab. v. ConL ibi doctissimum Mazocchium Orell. CoL 995, ad notam Hos consentes..., \)T0 finali verbo Orell., adde:—Oe diis Consentìbus dociìssime disputai Salmasius in Epistola ad Menagium ad cal¬ cem addila Epistolarum, libro i, posi mortem ejtis Lugd. Bat. it)56 edito, pag. 15. Orell. CoL 996, ad nolani Quod una,,, adde : — PoUus ortus el occasus xii sìgnorum Zodiaci. Sed nec hoc ibi locum habet, oriri et occidere idem quod nasci et mori : uìhil aiuplìus. Vide quse mox cìiabimus, verba docUssìmi Schellingii. ^rell. ibìd., ad notam El Mseratione. ., pro finali verbo Orell., adde sequenlia :~At lux jam reddita est loco vexaiissimo a Schellìngio V. CL ini. t. uber dieGot^ Iheìtenvon Samothrace. Stuttg.ìSìo, in-S". Legìt itaque vir docUssimus, cum F, Ursino, memorationis parassi' plìces seyen sie genennl worden, weil sie nur mìt einan- der leben und mit einander slerben konnen. Unmoglich wcn-e zu diesem Ausdruck elwas hinzuzusetzen, oder den wahren Gedcmken jener vereinigten Gotter Irefflicher zu bezeichnen, Cseierum deos Consenles Elruscorum eos¬ dem pulat dodìssìmus Schellìngius cum Samolhra- cum dììs Cabiris, quod vel nomexìConsentes signìfìcet, quod exactisssiiue respondet nomini Cabirorum ID-H e anso ci avil,*VS\ socius, D'JID.n socii, v. e. Indie, xx, 11, ''l^in ÌÌIN U7'»N3 Oinnes in unum consociati, verbun • dea, alle fur einen Mann, Hinc grcecum Ka^stpot et Ka^tpot, Consenles, Comptìces,'Sid, Schelling. ìbid. pag. 107 el seqq. Cum quo in explicandis Arnobii verbis consenlit eUam Creutzerus V. Cl. in 1.1. Sym¬ botìk und Mythologie, lom n, pag. 459 el seq. Orell. Col. 999, ad notam Nunc esse,,, adde :— Schei- lingius in 1. 1. }>. 95 et seqq. putat Dìgitos, àayzvlovg anlìquitus appellalos fuisse hos ideos oh slaturam parvìssimam ac dìgìlalem, qua effìngebanlur a Samo¬ lhraciis. Digiti, quasi Nani, Pygmmi, Daummenschen, LiMputer, Bergmannleìn. Idem cìlat Glossam veierem in Scherzii Glossar. Germ. med. sevi n, p- 2011, Wicfiteleìn, Wichle, Schretlein-, Penaies, Orell. Ibid., not. Larvas,..:--- Larvam nuncupant. Hos, lege :—Larvam nuncupant. (Sì incertum essel, quid mererentur, dicebanlur Manes, Vide AugusUn. de Ci vit. Dei, lìb. IX, cap. IO et Nourr., pag. 458.) Hos... LIBER QUARTUS. CoL 1005, ad nolam Salutem, post v. Elmenh. ^ adde :—Livius, lib.x, cap. 1... : C. Junius Bubulcus,,, mdem Salulis, quam consul (bello Samnitìum) vove¬ rat , censor locaverat, dìdalor dedicavit (Coss. L. Ge- nucìo et Ser. Cornelio, anno U. C. 451). Orell. Ibid., posl notam Virtutem, insere sequentem : Honorem, Virtulem, Livius, Ub. xxvn, cap. 25, (cui Plutarchus suftVagalur ) aucior est, Marcellum bello Gallico ad Clastidium Honori el Virtuti vovìsse sedein, cnjus dedicatio inipedita est a Ponlìficibus, qui negabant, unam ceUam ampUus quam uni deo rìle dedicari. At Valerius Maxìmus, lìb. i,cap. 8, tesUficatur, memorala Ula Ponlìficìum admonilione effectum, ul Marcellus sepamtis mdibus Honoris ac Virlutis sìmulacra slatueret. Ulriusque aulem templi menlionem fecìt Vitruvius, lib. in, cap, 1, et Ub. vii, in prooem. nec non Symmachus, qui lib. i, Episl. 14, ad Ausonium hsec scripsit in verba : Bene ac sapienler majores nostri, ut Sìint atìm mlatis illius, mdes Honori ac Virtuti gemellas jundim locaranl, commenti, quod ìn le vidimus, ibi esse prmmia honoris, ubi sunt merita virtutis. Plinius vero Hisl. Nat., lìb. xxxv, cap. 10, hanc Honoris et VìrtuUs sedem a Vespasiano Augusto resti tutam fuìsse iradidit. Denique ex Livio, lib. xxix, cap. 11, rursum discimus aliud templum Virtutis ^ M. Marcello, memorali a nobis Marcelli filio, ad Por^
Object Description
Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus V. |
Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
Date | 1844 |
Call Number | BR60.M4 |
Language | Latin |
Type | Books/Pamphlets |
Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
Title | Page 1349-1350 |
Type | Books/Pamphlets |
Transcript | ìm AD ARNOBII UB. HI. 1550 und Mylhologìe, tom. n, p. 506 et seq., 459. Orell. , Col. 994, ad notam Genium,., adde sequenUa : — At vero opnme locum hunc dìUìcillinmm ìUus- iravìt docUssimus Creutzerus ìn iib. i, tom. ii, pag. 441, ubi de religione veierum Hetruscorum agit ( nam ad eorum doctrinam de geniis respicit hoc loco Arnobius ). Cujus verba integra hic ex¬ scribere liceat : Jecfer Goti, jeder Mensch , jedes Hans, jede Stadi halle nach dìeser Lehre ìhren Genius; die der Gotter hìessen Penates, und es gab uberhaupt 4 Classem von Genien, die des Tina ( Jupiter ), des Neptunus, der unterirdìschen Gotter, und der Mens- chen, Es ivar ein System von Wesen, die in herabsleì- gender Ordnung die hohern Gotter mit den niedrìgern, und die Gottheìl mìt den Menschen vabanden, cine grosse Pyramìde gleìchsam, deren Spitze sich in dem Weltregierenden Miltelpunk Tina ( Jupìler ) verlohr, und deren breìle Rasis nach alien ^i Wellgegenden auf Eiden rutile. Haìc Creutzerus. Et omniuo hoc obser mm, hoc sensu : quorum nulla vel parca menlio ( ap. Elruscos SCÌL ) erat in precibus et sacriiìciìs, quippe quì nullum prorsus vel minimum imperium hahebant in res humanas summo Jovi tamquam-consiliarii ad¬ diti. Ein Golteralh also (hsee suut ejus verba, pag. 59, coli. pag. Ha) ,eìn zusammengehorendes Ganzes von Gol tern findd fìch bey den alien Etruscern : unbe- kaniil waren die einzelnen Nahmen; aber sie alle %u« i:ammen hìessen Consentes und Complices, welches nur Erklarung, ja worttìche Uberseizmig des Cabiren-Nah- mens ist, Es waren ìhrer 6 inannliche und 6 tveìbliche Wesen, ausser diesen aber, dem sie geìneinschaftlìch untergeordnet waren, Jupiter ( in der Elruscersprache Tina). (Hiernach waren sie also nur Mitlelwesen, die Jupìler bey der Weltregìerung ais senìne Diener und Dìeneìinnen gebrauchle,) Verschìedne Gotter sind sie dodi zusammen, wie einer Dorlhìn nach dem Tuscer- lande hatlen, wie gjeschìchtlìch bekannt ist, Pelasgische Pfianzer ihre Gotter gebrachl ; an Laviniums Kuste vandum. Deorum omuiprsesenlium vel iu duobus lo- j, schiffte Mneas die Trojanìschen Penaten aus. Und von cis sìmul agenlium apud Graìcos nulla vesiigia : nisi " eben diesen TuscischenGottern versìchert Varrà, Com- fortassis huc referre velis Homerì verba in Necyo- manUa Odyss. xi, vs. 600, et seq. de Hercule : Tòv èì jj.£x' eW&vó-rjora ^Ìtiv Hfax'Xvje'f/ìV, Ei^w'Xov • aÙTÒ? èì [Ktx' àOavotTOKn Oeclct TipTùSTai £v GaTvif)?, xal vizf. xa'XVKTifupov H^'/jv. Ipsi quando vel bonos affìcere prsemiis vel malos pu¬ nire siatuìssent, reiiclo Olympo, invisunl lerras. ( Vide fabulas de Deucalione, de Lycaone, de Phìle- mone el Baucìde. ) Aliud Hetruscì statuerunt. Se¬ cundum eorum doclrinam ( qnse fontem suum in iEgypto habuit, quamque ab ìllis acceperunt et Ro¬ mani aliique italise populi) Jupìler cailerique Deorum numquam sedem suam, cmlum, relinquunt, sed ha¬ bent singuli suos genios, comiles simul el ministros, per quos cum hominibus communicabant : quorum summus erat genius Jovis Arnobio nosiro memora¬ ius et in Inscrìptìone apud Muralorium p. dlxxxvii, p Jovi. LiRERO. AUT. Jovis. Genio. Quìd quod Jovì tres ^ genios assigna tos fuisse ab Etruscìs docet Gorius in Museo Etrusco, U)m. ii, pag. 519. Sìc conspìcimus genium Minervaì forma pueri alali cum .Egide ele¬ gantissime depictum in Pici. Herculan., tom.i, tab. XI ; genium Dìanai (puerum alatum cervse cibum minìslraniem ìn palella) ibid., lab. lx, ubì vide Com¬ mentatores de hac re dociìssime disputanles, p. 263 et seqq. De populorum, urbium, sìngulorumque ho¬ mìnum geniis, sive Penatihus, Prudenlius adv. Sym¬ machum il, 570 et seqq. ita cecinìt : At solers orator ait, fataliter urbem Sor Ulam quoniam genio proprium exig:at sevum : Cunclis nam populis, seu nioenìbus indìlur, inquit, Aut fatum aut genius noslrarum more animarum, Quse sub disparili subeunt nova corpora forte. Orell. ìbìd., ad nolani Ac Palem,,,, pro verho Orell., adde : —Servius ad iEn. ni, 525: Tusci Penates Ce- rerem, Palem d Eorlunam dicunL Calìs effigiem tv caput spicis redìinitam vìdebis in Piclur. Herculan., tom. V, tab. v. ConL ibi doctissimum Mazocchium Orell. CoL 995, ad notam Hos consentes..., \)T0 finali verbo Orell., adde:—Oe diis Consentìbus dociìssime disputai Salmasius in Epistola ad Menagium ad cal¬ cem addila Epistolarum, libro i, posi mortem ejtis Lugd. Bat. it)56 edito, pag. 15. Orell. CoL 996, ad nolani Quod una,,, adde : — PoUus ortus el occasus xii sìgnorum Zodiaci. Sed nec hoc ibi locum habet, oriri et occidere idem quod nasci et mori : uìhil aiuplìus. Vide quse mox cìiabimus, verba docUssìmi Schellingii. ^rell. ibìd., ad notam El Mseratione. ., pro finali verbo Orell., adde sequenlia :~At lux jam reddita est loco vexaiissimo a Schellìngio V. CL ini. t. uber dieGot^ Iheìtenvon Samothrace. Stuttg.ìSìo, in-S". Legìt itaque vir docUssimus, cum F, Ursino, memorationis parassi' plìces seyen sie genennl worden, weil sie nur mìt einan- der leben und mit einander slerben konnen. Unmoglich wcn-e zu diesem Ausdruck elwas hinzuzusetzen, oder den wahren Gedcmken jener vereinigten Gotter Irefflicher zu bezeichnen, Cseierum deos Consenles Elruscorum eos¬ dem pulat dodìssìmus Schellìngius cum Samolhra- cum dììs Cabiris, quod vel nomexìConsentes signìfìcet, quod exactisssiiue respondet nomini Cabirorum ID-H e anso ci avil,*VS\ socius, D'JID.n socii, v. e. Indie, xx, 11, ''l^in ÌÌIN U7'»N3 Oinnes in unum consociati, verbun • dea, alle fur einen Mann, Hinc grcecum Ka^stpot et Ka^tpot, Consenles, Comptìces,'Sid, Schelling. ìbid. pag. 107 el seqq. Cum quo in explicandis Arnobii verbis consenlit eUam Creutzerus V. Cl. in 1.1. Sym¬ botìk und Mythologie, lom n, pag. 459 el seq. Orell. Col. 999, ad notam Nunc esse,,, adde :— Schei- lingius in 1. 1. }>. 95 et seqq. putat Dìgitos, àayzvlovg anlìquitus appellalos fuisse hos ideos oh slaturam parvìssimam ac dìgìlalem, qua effìngebanlur a Samo¬ lhraciis. Digiti, quasi Nani, Pygmmi, Daummenschen, LiMputer, Bergmannleìn. Idem cìlat Glossam veierem in Scherzii Glossar. Germ. med. sevi n, p- 2011, Wicfiteleìn, Wichle, Schretlein-, Penaies, Orell. Ibid., not. Larvas,..:--- Larvam nuncupant. Hos, lege :—Larvam nuncupant. (Sì incertum essel, quid mererentur, dicebanlur Manes, Vide AugusUn. de Ci vit. Dei, lìb. IX, cap. IO et Nourr., pag. 458.) Hos... LIBER QUARTUS. CoL 1005, ad nolam Salutem, post v. Elmenh. ^ adde :—Livius, lib.x, cap. 1... : C. Junius Bubulcus,,, mdem Salulis, quam consul (bello Samnitìum) vove¬ rat , censor locaverat, dìdalor dedicavit (Coss. L. Ge- nucìo et Ser. Cornelio, anno U. C. 451). Orell. Ibid., posl notam Virtutem, insere sequentem : Honorem, Virtulem, Livius, Ub. xxvn, cap. 25, (cui Plutarchus suftVagalur ) aucior est, Marcellum bello Gallico ad Clastidium Honori el Virtuti vovìsse sedein, cnjus dedicatio inipedita est a Ponlìficibus, qui negabant, unam ceUam ampUus quam uni deo rìle dedicari. At Valerius Maxìmus, lìb. i,cap. 8, tesUficatur, memorala Ula Ponlìficìum admonilione effectum, ul Marcellus sepamtis mdibus Honoris ac Virlutis sìmulacra slatueret. Ulriusque aulem templi menlionem fecìt Vitruvius, lib. in, cap, 1, et Ub. vii, in prooem. nec non Symmachus, qui lib. i, Episl. 14, ad Ausonium hsec scripsit in verba : Bene ac sapienler majores nostri, ut Sìint atìm mlatis illius, mdes Honori ac Virtuti gemellas jundim locaranl, commenti, quod ìn le vidimus, ibi esse prmmia honoris, ubi sunt merita virtutis. Plinius vero Hisl. Nat., lìb. xxxv, cap. 10, hanc Honoris et VìrtuUs sedem a Vespasiano Augusto resti tutam fuìsse iradidit. Denique ex Livio, lib. xxix, cap. 11, rursum discimus aliud templum Virtutis ^ M. Marcello, memorali a nobis Marcelli filio, ad Por^ |