Page 21-22 |
Previous | 11 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
21 CAP, IY. DE IMBECILLITATE HOMINIS. 22
quidem posset, quoniam mors sequela morborum est. A ea conditione nascatur, qua morbo morti ve subjectus
Immatura vero mors quomodo abesset ab eo, cui es set consliiuta malura? Nempe nullum hominem morì volunt, nìsi cum centesimum allalis compleverit an¬ num. Quomodo illis in tanta repugnantia rerum ralìo poterit constare ? Ut enìm ante annos centum mori quisque non possii, aliquid illi roboris, quod sit im¬ mortale, tribuendum est. Quo concesso, necesse est condilionem morlis excludi. Id autem ipsum cujus¬ modi potest esse, quod hominem contra morbos et iclué extraneos solidum atque inexpugnabìfem fa- ciaè ? Cum enim consiet ex ossibus, et nervis, et vi¬ scerìbus, et sanguine , quid horum potest esse tam firmum, ut fragilitalem repellat àc mortem ? Ut ìgi¬ tur homo indissolubilis sit ante id tempus, quod illì
sit, nisi pèracto setalis sua» spatio, ad ultimam pro¬ cesserit senectutem. Non igìlur vident, si ita sii con- slilutum, quid sequalur, omni utique cselero tempore mori nullo modo posse : sed, si prohiberi ab altero viclu potest, mori poterit; nes igilur exigit, ut ho¬ mini, qui ante certum diem mori non potest, cìbo¬ rum alimentis, quìa subtrahi possunt, opus non sit. Si opus cibo non erit, jam non homo ille, sed Deus fiel. Ergo (ut superius dìxì) qui de fragilitate homi¬ nis queruntur, id potissimum queruntur, quod non immortales et sempiterni sint nati; Nemo, nisi senex, morì debet. Nempe ideo mori debet, quia Deus non est. Alqui mortalifas non potest cum immorlalilate conjimgi. Si enìm mortalis est in senectuie, ìmmor-
putant oportuisse consiìtuì, ex qua eì materia corpus B lalis esse in adolescenlia non potest ; nec est ab eo
atlribuent?FragiIìa sunt omnia, quse vìderì, ac tangi possunt. Superest, ul aliquid ex coelo petanl, quo¬ niam in terra nìhìl est, quod non sii infirmum.
Cum ergo homo sic formandus esset a Deo, ut mor¬ talis esset aiiquando, res ipsa exigebat, ut terreno et fragili corpore fingeretur. Necesse est ìgitur, ut mor¬ tem recipiat quandolibet,. quoniam corporalìs est; corpus enìm quodlibet solubile atque mortale est. SluUìssìmì ergo, qui de morte immatura queruntur ; quoniam naiurae conditio locum iili facit. Ita conse¬ quens erit, ut morbis quoque subjectus sii ; neque enim paiitur natura, ut abesse possit infirmitas ab eo eorpore, quod aiiquando solvèndum est. Sed puKe-
condilio moriìs aliena, quì quandoque morilurus est ; nec ulla immortalìlas est, cui sìt terminus constitu¬ tus. Ila fìt, ut et immortalìlas exclusa in perpetuum, et ad tempus recepta mortalitas, hominem conslituat ìn ca conditione, ut sìt ìn qualibet selate mortalis.
Quadrai igilur necessilas undique, nec debuisse aliter fìeri, nec fas fuìsse. Sed isti ralionem sequen¬ tium non vident, quia semel erraverunt in ìpsa summa. Exclusa enìm de rebus humanis divina providentia, necessario sequebatur, ut omnia sua sponle sint nata* Hinc invenerunt illas minutorum seminum plagas, et concursiones fortuitas, quìa rerum originem non vi¬ debant. In quas se angustias cum conjecissent, jara
nius fìeri posse, quemadmodum volunt, ut homo non G cogebat eos necessilas exìstimare, animas cum cor-
[ YARIORUM miM,
Matura. Ita mss. Tornes., Erasm., Cauc. cum edi¬ tis Graph., Crai., Belul.,Thomas, et Spark. Quse le¬ ctio optime referiur ad iliud, immatura mors, quod proxime prsecedit. In 21 mss. et 5 excusis natura, cor¬ rupte. Hsec vox deest ìn Iribus Oxoniensibns.
Quid horum. Sic reposuimus ex omnibus mss; etvuU gatis, prseier Clarom. etedd. tres in quibus esl, quod.
Aiiquando. Post aiiquando, mss. 2 Bon., Tax., Bod- leian.,2Reg. rec,2 Colb., Clarom. ìn marg. et edit. 1472,1478 et 1497. Trid., Florent. et Is. addunt, et per se ipsum mobilis semper, quse in cseteris desunt. —Cselerum haec verba, quse glossema sunt, omittit etiam 0. F. Friizsche in sua recenti Laciantianorum operum ediiione.
Mortem recipiat. Id est, mortis capax sìt, ut mori possit. Bun.
* Slultìssimi erga. Ita cum vetustioribus edilis el Cel¬ iar, omnes mss. prseier 2 ree. et al. edit. in quibus additur sunt.
Quod aiiquando solvèndum esl. Sic reslituifnus ex mss. 5 Reg., 3 Colb., Marm., Lips., Golh., Em., Cant., Clarom. et velusliorìbus edilis ac Celiar, iu Walch., si/; accedeniibus el faventibus 1 Reg.,Yict., Nav., 1 Colb., Brun. in quibus ea, quod aiiquando resalvendum est; et respuunt, idcirco non solidum firmumque natum est ut, quod interjìciunlmss.2Golb., 1 Sorbon.,Clarom. ìn marg., multique editi ìnler hsec duo verba, quod aiiquando.
Omni ulique cwlera tempore mori nullo modo posse. Ila emendavimus ex mss. Regio-Pul. aliisque 2 Reg., 2 Colb., Golh., Brun. laventibus mss., 3 aJ. Reg., 2 Colb., Ullr., Em., Marni., in quibus est omni. Pen. et Clarom., cwtero: sed in posteriore est homìni, «l in 2 Colb. et Baluz. In 7 mss. cst certo, corrupte. Ili 2 Bonon., Tax., et Lips. et ìn pravioribus vulgatis
B
est, hominem ulique certo tempore mori nullo modo posse; in Cauc. et 7 excusis, hominem utique nisi certo lempore. Yide seq.
Si prohiberi ab altero viclu palesi. Prseier ms. Torn. el 7 edil. ree. ìn quibus est altare, scripti et edd. om¬ nes habent altero. Sic eliam Belul. codex. Oplima et genuina leciio. Altero enim non referiur ad tq viclUf ul quidam putaverunt. Id est, sì alter, impedimento sit, quominus viclu utatur, aut alimenta sublraxerit. Et sic infra loquiiur Laclantius.—Ah altero l'fcfw.No- dum in scirpo Erasmus, Gallseus, Io. Ganci hic quse¬ sìerunl. Orlus hìc lapsus ex falsa constructione. Om¬ nia plana, si recte ita construas : Sed si homo ab al- lera (alio homine) palesi victu prohìberi ; sive, ut statim sequitur : Si ab altera (se. alio)~ei cibormvL alimenta subtrahi possunl, poierit mori. B\]^.
Fiel. Omnium mss„ est ac editorum, prseter Tho¬ mas., Thys., Gal., Spark, in quibus est fiat.
Qui de fragilitate hominis queruntur. Ila emendavi ex omnibus mss. et edìiìs praeler Gali, quì legit, /io- mìnes.
Nema.Ms^. sex rec.tolìdemque editi addunt enìm^ quod caeleris deest. Óbjectio est ex adversariorunx querelis nata, cui Lactantius subinde respondet.
Nempe... nan esl. Desunt in ms. Bov.
Fieri. Hoc verbum, quod est in omnibus edilis prae¬ ter Celiar, et in 2 mss. Regiis, desideratur in cae¬ leris.
Minutorum.seminum.Frmems suspicatur legendum esse segmimmi ; ìd est atomorum, de quìbus lìb. ne Div. Insiìt., e. 17, et 1. de Ira Dei, e. 10.
P/agfls. Ita constanier omnes libri, nìhilque hic mu¬ landum. Minutorum seminum plagw sunt atomorum impulsiones. Cicero de Fato hic expressus, e. 10 : Epicurus declìnalione atomi vilari fati necessitatem pw-
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 21-22 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 21 CAP, IY. DE IMBECILLITATE HOMINIS. 22 quidem posset, quoniam mors sequela morborum est. A ea conditione nascatur, qua morbo morti ve subjectus Immatura vero mors quomodo abesset ab eo, cui es set consliiuta malura? Nempe nullum hominem morì volunt, nìsi cum centesimum allalis compleverit an¬ num. Quomodo illis in tanta repugnantia rerum ralìo poterit constare ? Ut enìm ante annos centum mori quisque non possii, aliquid illi roboris, quod sit im¬ mortale, tribuendum est. Quo concesso, necesse est condilionem morlis excludi. Id autem ipsum cujus¬ modi potest esse, quod hominem contra morbos et iclué extraneos solidum atque inexpugnabìfem fa- ciaè ? Cum enim consiet ex ossibus, et nervis, et vi¬ scerìbus, et sanguine , quid horum potest esse tam firmum, ut fragilitalem repellat àc mortem ? Ut ìgi¬ tur homo indissolubilis sit ante id tempus, quod illì sit, nisi pèracto setalis sua» spatio, ad ultimam pro¬ cesserit senectutem. Non igìlur vident, si ita sii con- slilutum, quid sequalur, omni utique cselero tempore mori nullo modo posse : sed, si prohiberi ab altero viclu potest, mori poterit; nes igilur exigit, ut ho¬ mini, qui ante certum diem mori non potest, cìbo¬ rum alimentis, quìa subtrahi possunt, opus non sit. Si opus cibo non erit, jam non homo ille, sed Deus fiel. Ergo (ut superius dìxì) qui de fragilitate homi¬ nis queruntur, id potissimum queruntur, quod non immortales et sempiterni sint nati; Nemo, nisi senex, morì debet. Nempe ideo mori debet, quia Deus non est. Alqui mortalifas non potest cum immorlalilate conjimgi. Si enìm mortalis est in senectuie, ìmmor- putant oportuisse consiìtuì, ex qua eì materia corpus B lalis esse in adolescenlia non potest ; nec est ab eo atlribuent?FragiIìa sunt omnia, quse vìderì, ac tangi possunt. Superest, ul aliquid ex coelo petanl, quo¬ niam in terra nìhìl est, quod non sii infirmum. Cum ergo homo sic formandus esset a Deo, ut mor¬ talis esset aiiquando, res ipsa exigebat, ut terreno et fragili corpore fingeretur. Necesse est ìgitur, ut mor¬ tem recipiat quandolibet,. quoniam corporalìs est; corpus enìm quodlibet solubile atque mortale est. SluUìssìmì ergo, qui de morte immatura queruntur ; quoniam naiurae conditio locum iili facit. Ita conse¬ quens erit, ut morbis quoque subjectus sii ; neque enim paiitur natura, ut abesse possit infirmitas ab eo eorpore, quod aiiquando solvèndum est. Sed puKe- condilio moriìs aliena, quì quandoque morilurus est ; nec ulla immortalìlas est, cui sìt terminus constitu¬ tus. Ila fìt, ut et immortalìlas exclusa in perpetuum, et ad tempus recepta mortalitas, hominem conslituat ìn ca conditione, ut sìt ìn qualibet selate mortalis. Quadrai igilur necessilas undique, nec debuisse aliter fìeri, nec fas fuìsse. Sed isti ralionem sequen¬ tium non vident, quia semel erraverunt in ìpsa summa. Exclusa enìm de rebus humanis divina providentia, necessario sequebatur, ut omnia sua sponle sint nata* Hinc invenerunt illas minutorum seminum plagas, et concursiones fortuitas, quìa rerum originem non vi¬ debant. In quas se angustias cum conjecissent, jara nius fìeri posse, quemadmodum volunt, ut homo non G cogebat eos necessilas exìstimare, animas cum cor- [ YARIORUM miM, Matura. Ita mss. Tornes., Erasm., Cauc. cum edi¬ tis Graph., Crai., Belul.,Thomas, et Spark. Quse le¬ ctio optime referiur ad iliud, immatura mors, quod proxime prsecedit. In 21 mss. et 5 excusis natura, cor¬ rupte. Hsec vox deest ìn Iribus Oxoniensibns. Quid horum. Sic reposuimus ex omnibus mss; etvuU gatis, prseier Clarom. etedd. tres in quibus esl, quod. Aiiquando. Post aiiquando, mss. 2 Bon., Tax., Bod- leian.,2Reg. rec,2 Colb., Clarom. ìn marg. et edit. 1472,1478 et 1497. Trid., Florent. et Is. addunt, et per se ipsum mobilis semper, quse in cseteris desunt. —Cselerum haec verba, quse glossema sunt, omittit etiam 0. F. Friizsche in sua recenti Laciantianorum operum ediiione. Mortem recipiat. Id est, mortis capax sìt, ut mori possit. Bun. * Slultìssimi erga. Ita cum vetustioribus edilis el Cel¬ iar, omnes mss. prseier 2 ree. et al. edit. in quibus additur sunt. Quod aiiquando solvèndum esl. Sic reslituifnus ex mss. 5 Reg., 3 Colb., Marm., Lips., Golh., Em., Cant., Clarom. et velusliorìbus edilis ac Celiar, iu Walch., si/; accedeniibus el faventibus 1 Reg.,Yict., Nav., 1 Colb., Brun. in quibus ea, quod aiiquando resalvendum est; et respuunt, idcirco non solidum firmumque natum est ut, quod interjìciunlmss.2Golb., 1 Sorbon.,Clarom. ìn marg., multique editi ìnler hsec duo verba, quod aiiquando. Omni ulique cwlera tempore mori nullo modo posse. Ila emendavimus ex mss. Regio-Pul. aliisque 2 Reg., 2 Colb., Golh., Brun. laventibus mss., 3 aJ. Reg., 2 Colb., Ullr., Em., Marni., in quibus est omni. Pen. et Clarom., cwtero: sed in posteriore est homìni, «l in 2 Colb. et Baluz. In 7 mss. cst certo, corrupte. Ili 2 Bonon., Tax., et Lips. et ìn pravioribus vulgatis B est, hominem ulique certo tempore mori nullo modo posse; in Cauc. et 7 excusis, hominem utique nisi certo lempore. Yide seq. Si prohiberi ab altero viclu palesi. Prseier ms. Torn. el 7 edil. ree. ìn quibus est altare, scripti et edd. om¬ nes habent altero. Sic eliam Belul. codex. Oplima et genuina leciio. Altero enim non referiur ad tq viclUf ul quidam putaverunt. Id est, sì alter, impedimento sit, quominus viclu utatur, aut alimenta sublraxerit. Et sic infra loquiiur Laclantius.—Ah altero l'fcfw.No- dum in scirpo Erasmus, Gallseus, Io. Ganci hic quse¬ sìerunl. Orlus hìc lapsus ex falsa constructione. Om¬ nia plana, si recte ita construas : Sed si homo ab al- lera (alio homine) palesi victu prohìberi ; sive, ut statim sequitur : Si ab altera (se. alio)~ei cibormvL alimenta subtrahi possunl, poierit mori. B\]^. Fiel. Omnium mss„ est ac editorum, prseter Tho¬ mas., Thys., Gal., Spark, in quibus est fiat. Qui de fragilitate hominis queruntur. Ila emendavi ex omnibus mss. et edìiìs praeler Gali, quì legit, /io- mìnes. Nema.Ms^. sex rec.tolìdemque editi addunt enìm^ quod caeleris deest. Óbjectio est ex adversariorunx querelis nata, cui Lactantius subinde respondet. Nempe... nan esl. Desunt in ms. Bov. Fieri. Hoc verbum, quod est in omnibus edilis prae¬ ter Celiar, et in 2 mss. Regiis, desideratur in cae¬ leris. Minutorum.seminum.Frmems suspicatur legendum esse segmimmi ; ìd est atomorum, de quìbus lìb. ne Div. Insiìt., e. 17, et 1. de Ira Dei, e. 10. P/agfls. Ita constanier omnes libri, nìhilque hic mu¬ landum. Minutorum seminum plagw sunt atomorum impulsiones. Cicero de Fato hic expressus, e. 10 : Epicurus declìnalione atomi vilari fati necessitatem pw- |
