Page 61-62 |
Previous | 31 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
Cl
GAP, XIY. DE INTESTIN. IGNOTA RAT— CAP. XY. DE YOCE.
62
Nisì forte ìllìs credenduni pulabimus , quì aff'eclum A dìcere. Sed omnia, qu» ad motus animi aiiimseqiie
Ìracundise ìn felle constilutum putant, pavoris ìn corde, in splene Isetitia). Ipsius aulem jecoris olficium volurjl esse, ut cibos ìn alvo concoquat amplexu et calefaclu suo : quidam libidìnes rerum venerearum in jecore contineri arbitrantur.
Primum ista perspìcere acumen humani sensus non potest, quìa horum officia ìn operto latenl, nec usus suos palefacta demonstrant. Nani sì ita esset, lorlasse placidìora quoque animalia, vel nihil lellis omnino, vel minus haberent, quam feraì; tìmidiora plus cor¬ dis, salacìora plus jecoris, lascìvìora plus splenìs habuissent. Siculi ìgìtur nos sentimus audìre auribus, oculis cernere, naribus odorare : ita profeclo seniìre- nius, nos felle irasci, jecore cupere, splene gaudere.
perlìneant, tam obscurae allsequé ratìonis esse arbi¬ tror, ut supra hominem sìt, ea liquido perviderx'. Id tamen certuni et ìndubilalum esse debet, lot r-es, lot vìscerum genera, unum et idem habere officium, ut animam conlìneanl ìn corpore. Sed quid pro})rie mu¬ neris singulis sit ìnjunctuui, quìs scire, nìsi"arlìfex, polesl, cuì soli opus suum notum est?
CAPUT XV.
De Voce.
De voce aulem quarti ralionem reddere possumus? Grarnmaiicì quiderii àc philosophi vocem esse defi¬ niunt, aerem spirìid verberatum : unde verba sunt nun¬ cupata, quod perspìcue falsum èst. Non enirn vox
Cum aulem, unde affectus isti veniant, minime sen- -k exlra os gignilur, sed intt-a ; et ideò vcrìsìmìlior est
lìamus, fieri polesl, et aliunde veniant, et aliud vis¬ cera illa, quam suspicamur, efficianl. Nec lamen convincere possumus, falsa illos, qui hsec disputant.
illa senienlia, stìpaium spiritum, cum obstanlìa fau¬ cium fuerit illìsus, sonum vocis exprìmere : veluti cum in patenlem cicutam,labroque subjectam demit-
YARIORUM NOTiE.
Colbert., Tax., et Baluz. addunt, qui vivus sanguinis fons^ esl. In 1 Colb. el Clarom. ad marg., unius ; in 15 excnsìs qui unus sanguinis fons est. Unus, ìd est solus. Al hiec 5 velbà absunt ab antiquìssìmis mss. Cauc, 2 Reg. ei 22 aliis, nec non ab edit. 2 vet. Roin. eaque expunxì ut Glossema. Apud Plalonem in Tirii^o, pania aule finem, cor dicilur ve- narum origo, fonsque sanguinis per omne corpus impelu quodam manàntis; quoin loco noii esl vivas, neeunus.
Concoquat. Ila nis. Bov. coquat, idque recle.
Palefacta. Sciiicet, cum aperiuntur.
Placidìora quwque, eie Quae aninialia fel habeant, docet Arisi, lib. de ilist. Aniuial. r, cap. \6, lib. n, cap. 17. Iteni lib. de Panibus Aniuial. iv, cap. 2. Plin. in Chers(Hieso, fel non omnibus daluni aniina- libus esse scribil, ìn Euboe;e Chalcide nidlnm pecorì, in Naxo praegrande gem!numt|ue, eie Sed haec, ut alia, ex Arisloiele habel.—Placidìora quwque. Ita omnes jungunl hoc loco ut cap. 4 : Imbecillìora et tì¬ midiora quwque. Cj^priaiius lib. in, 10 : Adversarìus fortiorem quemque magis aggreditur. Valla LaclanliUrn reprehendit ob pronomen quisque comparativo junc¬ tum : sed defendit noslrum ex Cicerone et aliis Vos- sius de Consirucl , cap. Ifi. Buneman.
Tìmidiora, plus cordìs, eie Ironia?' genus esl : quia cuni pavor tribualur cordi, plus cordis, idem est ac plus pavoris haberi,—Hecquet. In ms. Reg.-Pul. est tìmidiora plus jecoris; male. Siquidem auctor rrosier in jecore nonnisi viriuiem coctionis cìborum, el libi¬ dìnes rerum venerearum locai.—Tiwic(ior«, plus cor¬ dis, elelmoob ìd cervi maxime iiuiidì. 9\\n.: Cwteris corruptis viialìtas ìn corde durai. Bruta exislimantur animalium, quibus durum rigei ; audacia, quibus par¬ vum est; pavida, quìbus pricgrande. Maximum au¬ lem est, proporlione òrnnìbus, lepori, asino, cervo, paniherae, rnUsielìs, hyenis, et omnibus lìmidìs, aut propier metum malefìcis, etc. Bun.
S alacìor a y plus jecoris. Oaìc desunt ìn ms. Bov. sìcut el ìn mullis aliis.
Muneris. Ms. 5ree. n?/mms,corrupte : scrìpti sex et qnUiqne ediìi,nervis TOV in iO-opLtr LY.ov,sìenl cor TOV Qvp.os L- 5oOg-, sicul ì^')/£|y,ovr/oOincapile. Et Democril. ad Hip- P'jcralem scribens, xapStavdicit ^aa-iki^a opyrig ziB-nvov.
Jecore cupere. Galenus non dicii nos jecore cupere, sed bepar facit sedem
Tat vìscerum. Ms. Bov. tanta viscera. Tania hìc nu- mermn sìgnillcat : sic iib. i Divin. lust., e 5, circa finem, Tanlarum rerum gubernalionem, pro lat rerum,.
Vocem esse definiunt. [ieeiìnseieìegixniinsìe^eres de- \endo esse. Sic etiam legendum esse putal Heumannus,
D
Aerem spirìiu verberaliim, eie. Seneca m li Nalur. quaesl. de tonitruìs agens : Pr^^^r hwc, inquìi, na¬ tura esl aplus aer ad voces. Quìdni? cum voxnihilaliud sii, quam ictus aer. Idem paulo superius : Quid enim est vox, nisi inlensia aeris audiaiur, linguw formata percussu? Haec philosophus, et quidern sioìcus. Ex Grammalicìs Dìòrnedes, lìb. ii : Vox esl ( ul sloìcis placet) spìrilus tenuis, audilu sensibìlìs, quanium in ipsa est. Fit autem vel exilis auree pulsu, vel verberati aeris ictu. Priscianus :. Philosophi definiunt, vocem esse aerem lenuissiniim ictum, Betul,—-Dej Vocis formatione lege Cordoniaesium (Cardemay) ìn oraiione Physìca de loquela, — Grammatici quidem ac phiiasophi vo^ cem esse dèfiniunl, aerem spirilu verberatum. Gramma- liei quidem, Diomedes, iib.ii; Prìsciari, ubi de Voce; ex Phiiosophis, Plato in Timaeo docet, vocem esse pulsationem quamdam ab aere per aures, cerebrumque el sanguinem usque ad animam peneiranlem; Arisi, de Anim. lex.90 percussionem respirati aeris abanìma, qu.tì esl ìn iis parlibus ad vocaiam ar-teriam. Idem ha¬ bet V de Gener. Animai., cap. 7; Senec ii Naturai, qu.cst., cap. 29. Vide Plularch. qmeél 6 Plalonicar. quaesl. et lib. iv de Placiiis, cap. 19 ; Gellìum, lìb. v, cap. 15. Laert. in Zenon. Is^us, ^
Unde verba sunl, eie Lactantìo subscribunt Pris¬ cianus ei Diomedes, ìnler Làtiuòs ÌQràmmatìcòs co- ryphaù. Sed Quiiìiiliaiius exsibilal. Varrò a veriiate deduci mavull. Graeci tò p-niicx. «ttòtoO psstv deducunt, Urrde Epicurei, teste Gellio , vocem psO/^a ^óyov dixerurri. Betul.
Non enim vox, etc.. (Iseo irauo huicdefinìtionì confu- taiid;e non sulficil; iiahi hècverbei^alio non extra os, sed intra fauces fit. Neque enìm illa verberalio in auri¬ bus audìenlis, sed est in gulture loquenlis. Betul.
Veluti cum in paìenteni cìcutcìni, tìde Tlìeodorelum pneciàre dìssereniem. serrnone vi de Curai. Gra^car. Affeci. qui est de providentia divina, quomodo ars na¬ lune ìmilalrix organa musica ad vocisInrmanai oi'gano- rum similitudinem elfinxerit. Esse aulem in inslru¬ mentis humanaì vocis commistarn quamdam lìbìaé lyrae- que musìces sìrhiliiudìrrem ()stendit prseclare Nyssen. De honiinìs opìfic cap. 9. Isiius.
Demìitìmus spirilum. ita rèposuì ex mss. 2 Reg., 2 ColberL, Brun. el eiiii. Beì\il. Ciiéfi vulgaii et deccui scripli ree, [erniiidiniittìììius. In optjmb et vetuslissi- iho Regio-Pul. esl mìnimus, ouod magìs piacerei. Versio eniin Ialina Plaionìs in Tiuia'o aule fìnem sic habel '.Piamo distiUatìone occlusus, lìbera et expedita spiracuia nobis non exhibet, et hinc quidem nullus mit¬ titur spiritus.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 61-62 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | Cl GAP, XIY. DE INTESTIN. IGNOTA RAT— CAP. XY. DE YOCE. 62 Nisì forte ìllìs credenduni pulabimus , quì aff'eclum A dìcere. Sed omnia, qu» ad motus animi aiiimseqiie Ìracundise ìn felle constilutum putant, pavoris ìn corde, in splene Isetitia). Ipsius aulem jecoris olficium volurjl esse, ut cibos ìn alvo concoquat amplexu et calefaclu suo : quidam libidìnes rerum venerearum in jecore contineri arbitrantur. Primum ista perspìcere acumen humani sensus non potest, quìa horum officia ìn operto latenl, nec usus suos palefacta demonstrant. Nani sì ita esset, lorlasse placidìora quoque animalia, vel nihil lellis omnino, vel minus haberent, quam feraì; tìmidiora plus cor¬ dis, salacìora plus jecoris, lascìvìora plus splenìs habuissent. Siculi ìgìtur nos sentimus audìre auribus, oculis cernere, naribus odorare : ita profeclo seniìre- nius, nos felle irasci, jecore cupere, splene gaudere. perlìneant, tam obscurae allsequé ratìonis esse arbi¬ tror, ut supra hominem sìt, ea liquido perviderx'. Id tamen certuni et ìndubilalum esse debet, lot r-es, lot vìscerum genera, unum et idem habere officium, ut animam conlìneanl ìn corpore. Sed quid pro})rie mu¬ neris singulis sit ìnjunctuui, quìs scire, nìsi"arlìfex, polesl, cuì soli opus suum notum est? CAPUT XV. De Voce. De voce aulem quarti ralionem reddere possumus? Grarnmaiicì quiderii àc philosophi vocem esse defi¬ niunt, aerem spirìid verberatum : unde verba sunt nun¬ cupata, quod perspìcue falsum èst. Non enirn vox Cum aulem, unde affectus isti veniant, minime sen- -k exlra os gignilur, sed intt-a ; et ideò vcrìsìmìlior est lìamus, fieri polesl, et aliunde veniant, et aliud vis¬ cera illa, quam suspicamur, efficianl. Nec lamen convincere possumus, falsa illos, qui hsec disputant. illa senienlia, stìpaium spiritum, cum obstanlìa fau¬ cium fuerit illìsus, sonum vocis exprìmere : veluti cum in patenlem cicutam,labroque subjectam demit- YARIORUM NOTiE. Colbert., Tax., et Baluz. addunt, qui vivus sanguinis fons^ esl. In 1 Colb. el Clarom. ad marg., unius ; in 15 excnsìs qui unus sanguinis fons est. Unus, ìd est solus. Al hiec 5 velbà absunt ab antiquìssìmis mss. Cauc, 2 Reg. ei 22 aliis, nec non ab edit. 2 vet. Roin. eaque expunxì ut Glossema. Apud Plalonem in Tirii^o, pania aule finem, cor dicilur ve- narum origo, fonsque sanguinis per omne corpus impelu quodam manàntis; quoin loco noii esl vivas, neeunus. Concoquat. Ila nis. Bov. coquat, idque recle. Palefacta. Sciiicet, cum aperiuntur. Placidìora quwque, eie Quae aninialia fel habeant, docet Arisi, lib. de ilist. Aniuial. r, cap. \6, lib. n, cap. 17. Iteni lib. de Panibus Aniuial. iv, cap. 2. Plin. in Chers(Hieso, fel non omnibus daluni aniina- libus esse scribil, ìn Euboe;e Chalcide nidlnm pecorì, in Naxo praegrande gem!numt|ue, eie Sed haec, ut alia, ex Arisloiele habel.—Placidìora quwque. Ita omnes jungunl hoc loco ut cap. 4 : Imbecillìora et tì¬ midiora quwque. Cj^priaiius lib. in, 10 : Adversarìus fortiorem quemque magis aggreditur. Valla LaclanliUrn reprehendit ob pronomen quisque comparativo junc¬ tum : sed defendit noslrum ex Cicerone et aliis Vos- sius de Consirucl , cap. Ifi. Buneman. Tìmidiora, plus cordìs, eie Ironia?' genus esl : quia cuni pavor tribualur cordi, plus cordis, idem est ac plus pavoris haberi,—Hecquet. In ms. Reg.-Pul. est tìmidiora plus jecoris; male. Siquidem auctor rrosier in jecore nonnisi viriuiem coctionis cìborum, el libi¬ dìnes rerum venerearum locai.—Tiwic(ior«, plus cor¬ dis, elelmoob ìd cervi maxime iiuiidì. 9\\n.: Cwteris corruptis viialìtas ìn corde durai. Bruta exislimantur animalium, quibus durum rigei ; audacia, quibus par¬ vum est; pavida, quìbus pricgrande. Maximum au¬ lem est, proporlione òrnnìbus, lepori, asino, cervo, paniherae, rnUsielìs, hyenis, et omnibus lìmidìs, aut propier metum malefìcis, etc. Bun. S alacìor a y plus jecoris. Oaìc desunt ìn ms. Bov. sìcut el ìn mullis aliis. Muneris. Ms. 5ree. n?/mms,corrupte : scrìpti sex et qnUiqne ediìi,nervis TOV in iO-opLtr LY.ov,sìenl cor TOV Qvp.os L- 5oOg-, sicul ì^')/£|y,ovr/oOincapile. Et Democril. ad Hip- P'jcralem scribens, xapStavdicit ^aa-iki^a opyrig ziB-nvov. Jecore cupere. Galenus non dicii nos jecore cupere, sed bepar facit sedem Tat vìscerum. Ms. Bov. tanta viscera. Tania hìc nu- mermn sìgnillcat : sic iib. i Divin. lust., e 5, circa finem, Tanlarum rerum gubernalionem, pro lat rerum,. Vocem esse definiunt. [ieeiìnseieìegixniinsìe^eres de- \endo esse. Sic etiam legendum esse putal Heumannus, D Aerem spirìiu verberaliim, eie. Seneca m li Nalur. quaesl. de tonitruìs agens : Pr^^^r hwc, inquìi, na¬ tura esl aplus aer ad voces. Quìdni? cum voxnihilaliud sii, quam ictus aer. Idem paulo superius : Quid enim est vox, nisi inlensia aeris audiaiur, linguw formata percussu? Haec philosophus, et quidern sioìcus. Ex Grammalicìs Dìòrnedes, lìb. ii : Vox esl ( ul sloìcis placet) spìrilus tenuis, audilu sensibìlìs, quanium in ipsa est. Fit autem vel exilis auree pulsu, vel verberati aeris ictu. Priscianus :. Philosophi definiunt, vocem esse aerem lenuissiniim ictum, Betul,—-Dej Vocis formatione lege Cordoniaesium (Cardemay) ìn oraiione Physìca de loquela, — Grammatici quidem ac phiiasophi vo^ cem esse dèfiniunl, aerem spirilu verberatum. Gramma- liei quidem, Diomedes, iib.ii; Prìsciari, ubi de Voce; ex Phiiosophis, Plato in Timaeo docet, vocem esse pulsationem quamdam ab aere per aures, cerebrumque el sanguinem usque ad animam peneiranlem; Arisi, de Anim. lex.90 percussionem respirati aeris abanìma, qu.tì esl ìn iis parlibus ad vocaiam ar-teriam. Idem ha¬ bet V de Gener. Animai., cap. 7; Senec ii Naturai, qu.cst., cap. 29. Vide Plularch. qmeél 6 Plalonicar. quaesl. et lib. iv de Placiiis, cap. 19 ; Gellìum, lìb. v, cap. 15. Laert. in Zenon. Is^us, ^ Unde verba sunl, eie Lactantìo subscribunt Pris¬ cianus ei Diomedes, ìnler Làtiuòs ÌQràmmatìcòs co- ryphaù. Sed Quiiìiiliaiius exsibilal. Varrò a veriiate deduci mavull. Graeci tò p-niicx. «ttòtoO psstv deducunt, Urrde Epicurei, teste Gellio , vocem psO/^a ^óyov dixerurri. Betul. Non enim vox, etc.. (Iseo irauo huicdefinìtionì confu- taiid;e non sulficil; iiahi hècverbei^alio non extra os, sed intra fauces fit. Neque enìm illa verberalio in auri¬ bus audìenlis, sed est in gulture loquenlis. Betul. Veluti cum in paìenteni cìcutcìni, tìde Tlìeodorelum pneciàre dìssereniem. serrnone vi de Curai. Gra^car. Affeci. qui est de providentia divina, quomodo ars na¬ lune ìmilalrix organa musica ad vocisInrmanai oi'gano- rum similitudinem elfinxerit. Esse aulem in inslru¬ mentis humanaì vocis commistarn quamdam lìbìaé lyrae- que musìces sìrhiliiudìrrem ()stendit prseclare Nyssen. De honiinìs opìfic cap. 9. Isiius. Demìitìmus spirilum. ita rèposuì ex mss. 2 Reg., 2 ColberL, Brun. el eiiii. Beì\il. Ciiéfi vulgaii et deccui scripli ree, [erniiidiniittìììius. In optjmb et vetuslissi- iho Regio-Pul. esl mìnimus, ouod magìs piacerei. Versio eniin Ialina Plaionìs in Tiuia'o aule fìnem sic habel '.Piamo distiUatìone occlusus, lìbera et expedita spiracuia nobis non exhibet, et hinc quidem nullus mit¬ titur spiritus. |
