Page 105-106 |
Previous | 53 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
m LIBER DE IRA DEL 106
esse ìn omrrì mundo, quod non habeat ìnse maximam A tiene de confuso acervo se atomi congregaveruut, ut
ex aliis inferius terra conglobaretur, coelum desuper
mìrabìlemque ralionem. Quaì, quia supra hominis sensum et ingenium est, cuì rectìus, quam divinai providenlise tribuenda est? An simulacrum bominis el statuarn ralio et ars fingit ; ipsum hominem de frustis temere concurTenlibus fieri pulabimus? Et quid simile veritatis ìri fido, cum summum et ex¬ cellens arlìficium nihil aliud, nìsi umbram et extre¬ ma corporis lìneamenta possit imitari? Num potuit humana solerlia dare operi suo aut molum aliquem, aul sensum ? Omiito usum videndi, audiendi, odo¬ randì , cseierorumque membrorum, vel apparentium, vel latentium, mirabìles uiìlìlales. Quìs artifex po¬ luil , aut cor hominis, aut vocem, aut ipsam labri- care sapientiam ?Quisquamne igitur sanus existimat,
lendereiur, lauta siderum varietale distinctum, ut nihil unquam excogìtari possit ornalìus? Tanta ergo quì videat et lalìa, potest exislimare nullo effeciat esse Consilio, nulla providentia, nulla ratione divina; sed ex atomis subtilibus , exiguis concreta esse lauta mir^acula ? Nonne prodigio simile esl aut natum esse hominem, quì hsec diceret, aut extiiisse, quì crede» r el ? ut Democritum , quì auditor ejus fuil, vel Epi¬ curum , ìn quem vanitas omnìs de Leucippì fonte; profluxit. At enìm ( sicut alìì dicunt) naiura mundus effectus est, quse sensu et figura carei. Hoc vero, nrulio est absurdius. Si natura mundum fecìt, Consi¬ lio el ratione fecerit, necesse esl ; is enìm facit alì¬
quod homo ratìone et Consilio facere non possii, id B quid , quì aut volunlalem facìendi habet, aul scien-
concursu atomorum passim cohsererrlìum perlìcì po¬ luisse? Yìdes ìn quaì deliramenta ìnciderinl, dum nolunt elfeclìonem curamque rerum Deo dare.
Concedamus lamen hìs, ut ex alomìs fiant quai terrena sunt : num eiiam coelestia? Deos aiunt ìncor- ruplos, seternos , beatos esse; solìsque dant ìmniu- nilatem, ne concursu atomorum concreti esse vi¬ deanlur. Si enim dii quoque ex illis constilìssent, dìssipabìles fierent, semìnibus aiiquando resolutis, alque in naiiuram suam revertentìbus. Ergo sì est aliquid, quod atomi non elfecerint, chr non coìlei^a eodem modo intelligamus ? Sed, qusero , anlequam mundum prìmordia ista gcnerarenl, cur sìbi diì ha¬ bitaculum non sedìficaverinl? Videlìcet nisì atomi
liam. Si caret sensu ac figura , quomodo potest ab» ea fieri, quod et sensum habeat et figuram ? nisi forte; quìs arbitretur, animalium fabricam tam sublilem a» non seulìenle formari animarique potuisse ; aut ìsìnm. coeli speciem, lam provìdenter ad ulilitates vìvenèiiim temper-a'am , nescio quo casu, sìne condìtor^^ sìne arlifice, sirbìlo extiiisse.
« Sì quid est, inquit Chrysìppus, qucMÌ efficiat ea,. qu;e homo, licei raiione sit pnedilns,, facer^e nor^ possit, ìd profecto est majus, et forlìus, et sapien¬ lius homine > llouio aulem noti potest facere ceeles¬ lìa ; ergo illud , quod haec efficiet vel effecerit, su- l>erat hominem arie, Consilio, pr^udentia, polestate. Quìs ìgitur poiest esse, nisì Deus? Natura ver^o.
coììssenl, ccelumque fecissent, adhuc dii per me-G quam veluti matrem csse rerum pulant, sì mentem^ dium inane pender^ent. Quo igilur Consilio, qua ra- non habet, nìhìl efficiet unquam, nihil molielur, Ubi^
YABIORUM NOTM.
Rom. 1474, intaclabìlìa ; altera Rom. 1468 cum cre- icrìs ipipressis ac scriplis Iraclabilia, ut ìn lextu. Unde liquet, sìcut ex variis lectionibus aliìs, tres Romanas editiones a se invìcem diversas. Sed el alibi legimus apud Laetantium lib. v Divin. Inslìlut., cap. 22, oculis manuque tradabile ; ubi vide Not. ad lìb. de Opificio, cap. 1 manu et aculis conlrectare.
HjXirema corporis lineamenla. Lond., Reg., Reimm. et omnes libri, extrema. Recte ergo ex hoc loco D. Bouhier monet adversus Davisium ; etiam in Ci¬ cerone lib. i de Nat. Deor., cap. 44 : Lineamenla duntaxai extremis servandum esse. Pari modo Lact. lìb. V, cap. 2 . Lineamenla et summam figuram dixit.
Bun.
Omitto. Ms. 1 B(m. anlìq.. Mino.Prousumvidendi, ìn edìt. Venet. Trìd. Florent. est sensum videndi, male, mox enim vox sensum prsecessit.
Effectionem. Bara vox , quaì tamen reperilur a]>ud Cìceronem, lib.n de Finibus, cap. 45, et lib. in, cap. 24, arlis effectio.
Si enim dii quoque ex ìllìs consiìlìssent. Sic reslituì ex quàmplurìmìs mss. inter quos sunt antìquissimi 1 Bonon. et Reg.-Pul. In 6 scriptis el editis legilur, deos quaque ex ìllìs consti luìssent; ìn 5 Reg. ree, Cla¬ rom., ed. Rom. 1470, deos... conslituisset.
Dìssipabìles. Hsec vox vix occurrit apud alìos scrip¬ tores : nihilominus extat apird Cìceronem, lìb. ni de Natura deor., cap. 12 : .\er naiura cedens est maxime et dissipabilis. :
Revertentìbus. Mss. 2 Bon., Tax., 1 Colb., recur¬ rentibus.
Prìmordia ìsla generarenl, 1 Bonorr. antiq, generas- sent,
Patrol. VII.
Non wdìficaverìnt. Mss. 7 et 4 editi, nan cedìfi'cc^ veruni. —¦ Quwro cur non... wdìficaverint. Rost.^V/eni 1471-1515, et Paris., Quwro... cur nonwdific&verunt. Haud male, judice Heumanno, qui nec prìus Laelan- tio indignum ex supradictis censel. Mihi priais solum Lacl. dignum videtur, (jui, ubi non corruptus, sem¬ per post quwro cur, conjunciìvum ponit. Sic lìb. ir, cap. 4, reslìtui: Quwro cur ìlli.... Sacrilegia non vìndicaverìnl; lìb. ni, cap. 15: Solent quwrere, cur... reperianlur. Cicero, lib. i de Nat. deor., cap. 9 : Sciscilor, cur mundi wdificalares repente extìle- rìnt.... quwro, cur Pronwa veslra cessaverit ; de Falò,, cap. 8 ; Quwro.... cur non possint. Bun. ¦I^ Terra conglobaretur. Ila mss. anliquìores el poii:)res' Bonon., Regio-Put. aliique, et ed. Is. Al scripiii 12 ree et editi terrw canglobarenfur.
Subtilibus exiguis. Legitur vero snbtìlìus exìguis' apud Buneman., inque hanc vocem nolani sequenieup habet.— Subtilius exìguis Belul., Toni., 1587-1615,, Genev. 1630, Walch., Subtìlìuus et exìguis. Lond.,, Reg , ct Golh., SHb;ìlìbus exigrrìs. Frequenler ita? Arnobius, frequentius Mìnucius, ac vix semel alque^ iterum ita Laclantius. Ita Golh. minora, humilia, ub'y plures, minora el humilia : unde secuius sum Lond. et Goth membranas : Subtilius exìguis, pro subtilissi-' mis, minutissimis. Bun.
Tam sublilem, Mss. 6 et 2 edd. addunt tamque- mìrabilem ; Cauc. et 9 edili, lam sublìliier a non seni" tienle natura formali.
Si mentem non habet. Cicero de Nai. deor., ri, di¬¬ versas de naiur^a senlenlias seu definìliorres deserì-- bit : unani eorum , quì naiuram censent vìm qjiram?- dam sine ratìone cientem molus in corporibus
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 105-106 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | m LIBER DE IRA DEL 106 esse ìn omrrì mundo, quod non habeat ìnse maximam A tiene de confuso acervo se atomi congregaveruut, ut ex aliis inferius terra conglobaretur, coelum desuper mìrabìlemque ralionem. Quaì, quia supra hominis sensum et ingenium est, cuì rectìus, quam divinai providenlise tribuenda est? An simulacrum bominis el statuarn ralio et ars fingit ; ipsum hominem de frustis temere concurTenlibus fieri pulabimus? Et quid simile veritatis ìri fido, cum summum et ex¬ cellens arlìficium nihil aliud, nìsi umbram et extre¬ ma corporis lìneamenta possit imitari? Num potuit humana solerlia dare operi suo aut molum aliquem, aul sensum ? Omiito usum videndi, audiendi, odo¬ randì , cseierorumque membrorum, vel apparentium, vel latentium, mirabìles uiìlìlales. Quìs artifex po¬ luil , aut cor hominis, aut vocem, aut ipsam labri- care sapientiam ?Quisquamne igitur sanus existimat, lendereiur, lauta siderum varietale distinctum, ut nihil unquam excogìtari possit ornalìus? Tanta ergo quì videat et lalìa, potest exislimare nullo effeciat esse Consilio, nulla providentia, nulla ratione divina; sed ex atomis subtilibus , exiguis concreta esse lauta mir^acula ? Nonne prodigio simile esl aut natum esse hominem, quì hsec diceret, aut extiiisse, quì crede» r el ? ut Democritum , quì auditor ejus fuil, vel Epi¬ curum , ìn quem vanitas omnìs de Leucippì fonte; profluxit. At enìm ( sicut alìì dicunt) naiura mundus effectus est, quse sensu et figura carei. Hoc vero, nrulio est absurdius. Si natura mundum fecìt, Consi¬ lio el ratione fecerit, necesse esl ; is enìm facit alì¬ quod homo ratìone et Consilio facere non possii, id B quid , quì aut volunlalem facìendi habet, aul scien- concursu atomorum passim cohsererrlìum perlìcì po¬ luisse? Yìdes ìn quaì deliramenta ìnciderinl, dum nolunt elfeclìonem curamque rerum Deo dare. Concedamus lamen hìs, ut ex alomìs fiant quai terrena sunt : num eiiam coelestia? Deos aiunt ìncor- ruplos, seternos , beatos esse; solìsque dant ìmniu- nilatem, ne concursu atomorum concreti esse vi¬ deanlur. Si enim dii quoque ex illis constilìssent, dìssipabìles fierent, semìnibus aiiquando resolutis, alque in naiiuram suam revertentìbus. Ergo sì est aliquid, quod atomi non elfecerint, chr non coìlei^a eodem modo intelligamus ? Sed, qusero , anlequam mundum prìmordia ista gcnerarenl, cur sìbi diì ha¬ bitaculum non sedìficaverinl? Videlìcet nisì atomi liam. Si caret sensu ac figura , quomodo potest ab» ea fieri, quod et sensum habeat et figuram ? nisi forte; quìs arbitretur, animalium fabricam tam sublilem a» non seulìenle formari animarique potuisse ; aut ìsìnm. coeli speciem, lam provìdenter ad ulilitates vìvenèiiim temper-a'am , nescio quo casu, sìne condìtor^^ sìne arlifice, sirbìlo extiiisse. « Sì quid est, inquit Chrysìppus, qucMÌ efficiat ea,. qu;e homo, licei raiione sit pnedilns,, facer^e nor^ possit, ìd profecto est majus, et forlìus, et sapien¬ lius homine > llouio aulem noti potest facere ceeles¬ lìa ; ergo illud , quod haec efficiet vel effecerit, su- l>erat hominem arie, Consilio, pr^udentia, polestate. Quìs ìgitur poiest esse, nisì Deus? Natura ver^o. coììssenl, ccelumque fecissent, adhuc dii per me-G quam veluti matrem csse rerum pulant, sì mentem^ dium inane pender^ent. Quo igilur Consilio, qua ra- non habet, nìhìl efficiet unquam, nihil molielur, Ubi^ YABIORUM NOTM. Rom. 1474, intaclabìlìa ; altera Rom. 1468 cum cre- icrìs ipipressis ac scriplis Iraclabilia, ut ìn lextu. Unde liquet, sìcut ex variis lectionibus aliìs, tres Romanas editiones a se invìcem diversas. Sed el alibi legimus apud Laetantium lib. v Divin. Inslìlut., cap. 22, oculis manuque tradabile ; ubi vide Not. ad lìb. de Opificio, cap. 1 manu et aculis conlrectare. HjXirema corporis lineamenla. Lond., Reg., Reimm. et omnes libri, extrema. Recte ergo ex hoc loco D. Bouhier monet adversus Davisium ; etiam in Ci¬ cerone lib. i de Nat. Deor., cap. 44 : Lineamenla duntaxai extremis servandum esse. Pari modo Lact. lìb. V, cap. 2 . Lineamenla et summam figuram dixit. Bun. Omitto. Ms. 1 B(m. anlìq.. Mino.Prousumvidendi, ìn edìt. Venet. Trìd. Florent. est sensum videndi, male, mox enim vox sensum prsecessit. Effectionem. Bara vox , quaì tamen reperilur a]>ud Cìceronem, lib.n de Finibus, cap. 45, et lib. in, cap. 24, arlis effectio. Si enim dii quoque ex ìllìs consiìlìssent. Sic reslituì ex quàmplurìmìs mss. inter quos sunt antìquissimi 1 Bonon. et Reg.-Pul. In 6 scriptis el editis legilur, deos quaque ex ìllìs consti luìssent; ìn 5 Reg. ree, Cla¬ rom., ed. Rom. 1470, deos... conslituisset. Dìssipabìles. Hsec vox vix occurrit apud alìos scrip¬ tores : nihilominus extat apird Cìceronem, lìb. ni de Natura deor., cap. 12 : .\er naiura cedens est maxime et dissipabilis. : Revertentìbus. Mss. 2 Bon., Tax., 1 Colb., recur¬ rentibus. Prìmordia ìsla generarenl, 1 Bonorr. antiq, generas- sent, Patrol. VII. Non wdìficaverìnt. Mss. 7 et 4 editi, nan cedìfi'cc^ veruni. —¦ Quwro cur non... wdìficaverint. Rost.^V/eni 1471-1515, et Paris., Quwro... cur nonwdific&verunt. Haud male, judice Heumanno, qui nec prìus Laelan- tio indignum ex supradictis censel. Mihi priais solum Lacl. dignum videtur, (jui, ubi non corruptus, sem¬ per post quwro cur, conjunciìvum ponit. Sic lìb. ir, cap. 4, reslìtui: Quwro cur ìlli.... Sacrilegia non vìndicaverìnl; lìb. ni, cap. 15: Solent quwrere, cur... reperianlur. Cicero, lib. i de Nat. deor., cap. 9 : Sciscilor, cur mundi wdificalares repente extìle- rìnt.... quwro, cur Pronwa veslra cessaverit ; de Falò,, cap. 8 ; Quwro.... cur non possint. Bun. ¦I^ Terra conglobaretur. Ila mss. anliquìores el poii:)res' Bonon., Regio-Put. aliique, et ed. Is. Al scripiii 12 ree et editi terrw canglobarenfur. Subtilibus exiguis. Legitur vero snbtìlìus exìguis' apud Buneman., inque hanc vocem nolani sequenieup habet.— Subtilius exìguis Belul., Toni., 1587-1615,, Genev. 1630, Walch., Subtìlìuus et exìguis. Lond.,, Reg , ct Golh., SHb;ìlìbus exigrrìs. Frequenler ita? Arnobius, frequentius Mìnucius, ac vix semel alque^ iterum ita Laclantius. Ita Golh. minora, humilia, ub'y plures, minora el humilia : unde secuius sum Lond. et Goth membranas : Subtilius exìguis, pro subtilissi-' mis, minutissimis. Bun. Tam sublilem, Mss. 6 et 2 edd. addunt tamque- mìrabilem ; Cauc. et 9 edili, lam sublìliier a non seni" tienle natura formali. Si mentem non habet. Cicero de Nai. deor., ri, di¬¬ versas de naiur^a senlenlias seu definìliorres deserì-- bit : unani eorum , quì naiuram censent vìm qjiram?- dam sine ratìone cientem molus in corporibus |
