Page 109-110 |
Previous | 55 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
109
LIBER DE IRA DEL
HO
hominem venirle possint, nisì a Deo. i Excepiis igi- 4 declarat. Quidquid esl enìm, quod habet ralionem,
raiione sii ortiim necesse est. Ratio autem sentiéii- lis sapieiìtisque baiurse est : ^atprèns vero séniién^- que natura nìbil àlidd potest esse, quatti tìèiis. Mun¬ dus aulem , quoniam rairouent habét, qua et tèg'w tur, et constat; ergo a fJeò facfùs est. Qdod si est conditor rectorque miìndr Deus, tette Igitur ac vere Relìgio constituta est ; auetori enìm rerimr pareritiv qrre communi honos venerairoquè debétUr. CAt>UT XI.
tur duobus tribusve calumnìaioribus vanis, cum con¬ stel, divina providentia mundum regi, sicul et fac¬ lus esl, nec sii quisquam , quì Dìagoraì Théodoinque se?itenlìain, vel Leucippì inane commenlum , vel De¬ mocriti Epicurìque levìtalem praìferre audealauctoi-i- laii, vel illorum sepiem priorurn, quì sunl appellali sapientes, vel Pythagorse , vel Sòcralis, vel Plaio¬ nìs, cseierorumque philosophorum , quì esse Provi¬ dentiam judìcaverunt; falsa ìgìlur est et ìlla senieu¬ tia, qua putant terroris ac nietus graiià Religionem a sapìenlìbus ìnslilulam , quo se homines imperiti a peccatis abstinerent.
Quod si veruni sìt, ergo derisi ab anliquis sapien¬ tìbus sumus. QuOd sì fallendi noslri, aique adeo io-
De Deo, eaque uno, cujusque piovidenlia mundus rega¬ lar el constai.
Quoniam constitit de provìdWtlìa, sefjtifrtur bi do- ceamus, utrumne mirltoruin csse credenda §H, smt
lius generis human! causa commenti sunl Religìo- R potius unius. Salìs (ut opìnòr) ostendimus in nostri^
nem ; sapientes igìlur non fuerunt, quìa in sapìenlem non cadit mendacium. Sed fuerint sapientes ; quse lanla felìcitas mentìendi, ut non tantummodo indoc¬ tos, sed Plalonem quoque ac Socraiem fallerenl, et Pylhagoram , Zenonem , Aristotelem, maxima- rum seclarum principes , tam facile deluderenl? Esl igìlur divina providentia, ut senserunt ii homines, quos nominavi ; cujus vi ac potesiaie omnia, quse videmus et facia sunl, et reguniur. Nec enìm tanta rerum magnitudo, tanta dispositio, tanta ìn servan- dìs ordinibus temporibusque conslantia, aut olim potuit sìne previde arlifice oriri, aul constarle tot sse¬ culis sine incoia potenti, aut in perpetuum guber^
lustìtutìonìbus, deos multos esse non pòsse; quód divina vis ac poteslais si dìstrìbuatifr in plures^' dìrni- liuì eam necesse sìt : quod auteni rti^ìf^uìiur, ntì^iie eit mortale est; sì véro rnortalis nori e^tj ^féc minùf, iìée dividi potest. Deus igrtur unus éét, hi qno tis et po¬ lestas consummala, nec niinui poteri; nec sttìgeri. Si aulem sunt multi, dum habent singuli f^otéstàlfs alt^ quid ac numinìs, summa ipsa decrescit : nec pdle-^ runt singuli habere totnmj quOd est commtfhe cW pluribus : unicuique tanium deerit, quantum caìteri possidebunl. Non possunl ìgìtur ìn hoc mundo multi esse reclores : nec ìn una domo nlnlti doinini, nèc tò navi una multi gubernatores, nec in arménto àiit
nari slne perito ac seniìenie rectore : quod ratio ìpsa C grege duces multi, nec in uno examine multi reges.
YARIORUM mTM.
usquam. Scripsi cum Cicerone, Isaìo, Spark., Heum., Nec enìm invenielur, scilicet erìgo; dixìt eninr supra, Animorum nulla in lerris origo inveniri potesl, Bun.
Cwlerorumque philosophorum. Ita cum omnibus ferme mss. odit. Rom. 1470. At scripli recentissimi 1 Be%., 2 Colb., Baluz. el impressi interjìciunt, sum¬ marum.
Commenti sunl. Mss. lo ree et ed. Rom. 1470, commentali sunt.
Sed fuerint sapientes. Yox sapientes deest in Colb. et Pen. In ms. Cane et 7 vulgsitis legitur, 5^^^ tu fue ^ rint.
El Pylhagoram. 1 BOu. fini., ul Pythagoram.
In servandìs ordinibus. Mss. 12 ree, in conser- vandìs.
Aul olim potuit. 2 Bon., Tax., 2. Cofb., Baluz., aut j) demum.
Sine perito ac sentiente rectore. Sìc reslituì ex ve¬ terrimis et optimis mss. Regìo-Put., Cane, 2 al. Reg., 5 Colbert., Ullr., Clarom., Em., Bruii, et edìt. Betul. Vide infra, sentientis, elc quam Deus. 2 Col¬ bert. et Balu7.. ac sapiente; 2' Bonon., 5 al. ree et 6 edili, ac sciente : quaì verba desunt in 7 ìmpressis.
Naturw esl : sapiens vero senlìensque : HaìC verba absunl a Lond., Reg., Lips. 2 el Reìmmann. mss. item Rosi., Ven. 1471, utraque 78, 95, 1497, ul ita cohaìreant : Ratio aulem sentìeìilìs sapìentìsque natu¬ rw nìliil aliud poiest esse. Parrh. et Paris. Ratio a sen¬ tientis sapìentìsque nalur^aì nihil aliud poiest esse. Al Goth., Lips. 5, Ald., Cr^at., Gymn., Fasit., Gryph., Torn., Bel., Thomas., Isaìus, reliqui, ut est edilum; nisì quod Torn., Belul., Walch., vocem aliud non habenl. Bun.
Constitit. Apud Buneman. Constai. Londin., Reg., Goth., Lips., Reiium. et edili omnes, Comlìlit. Emm.,
Conslal, quod praìfero : ita quoque tìeùn^ahnus re¬ scribit. Ita feri mos Laciantir. tor)fèrc.lO: Cum con¬ stel; ei e. 15 iib. ni, e 11, Bvn.
Mullorum esse. Mss, 5 et edd., 4 interjìciunt ded- rum; ms9,. ^ ree., multarum credenda sii.,
Ostendimus in nostris InstìtutiomhA- Ms§. 1^^ rfo- cuimus^ Inde palei, Divinarum InatiiuijonliniJìbfos a Lactantìo conscriplos ante libi un(i de Ira Dei.
Quod divina vis ac potestas si distribualur in plures. Itj[i oinnes editi cum mss. prseier sefytèni, (irrmirs est distrahatur.
Diminuì eam necesse sii : qubd auient mihniiiir uti¬ que et mortale est; si vero. Sic rtiss. 2 Bonon. plirrcs- que alii ac nonnullì edili; et concinnius quam in caé^ teris; qdibus esl, éìminuitur utique, et mmtalcis est; sì vero.
Non possunt, eie. Argumento ab^ arlalogia dueloi et ìnduclione quadam Socratica statuii mdnarìChiani divinam Huic rei confirinandaì Pliilo. .ludseus Hoinet rico ulilur versu, quem non magìs depolil/lcìs mo^ narchìis, quam de coìleslì dietimi cradil.
Nec in m-menlo, aui grege. Reimmanri. arrnento et grege. Heumannus rescrìiiit, riec in armenéorwu gi^e- ges, quìa etiam ìn 1. de Mori. Pers. e 37 : armento^ rum greges. In Epìtome, e 2 : Si plures in cmnenio duces. Mìnucius lamen distinxit ut in nostro loco, e. 18 : Rex unus apibus, dux unus gregìbus, in ar- mentis rectOr unus. Bun.
Nec ìn uno examine, eie. Ila legendum ex omnibusi fere tum mss. lum edìiìs. Quìa antea posuerat exem¬ pla homìnum, postea descendit ad mula animantia : ilafjue intelligendum est omnìno de examine apiim, quarum singula exaniìna regem suum liabenl. Mss. sepiem et 4 impressi, regimine. — Nec in uno exa^ mine. Verissima haìC lectio ulriusque Bonon. Con-
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 109-110 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 109 LIBER DE IRA DEL HO hominem venirle possint, nisì a Deo. i Excepiis igi- 4 declarat. Quidquid esl enìm, quod habet ralionem, raiione sii ortiim necesse est. Ratio autem sentiéii- lis sapieiìtisque baiurse est : ^atprèns vero séniién^- que natura nìbil àlidd potest esse, quatti tìèiis. Mun¬ dus aulem , quoniam rairouent habét, qua et tèg'w tur, et constat; ergo a fJeò facfùs est. Qdod si est conditor rectorque miìndr Deus, tette Igitur ac vere Relìgio constituta est ; auetori enìm rerimr pareritiv qrre communi honos venerairoquè debétUr. CAt>UT XI. tur duobus tribusve calumnìaioribus vanis, cum con¬ stel, divina providentia mundum regi, sicul et fac¬ lus esl, nec sii quisquam , quì Dìagoraì Théodoinque se?itenlìain, vel Leucippì inane commenlum , vel De¬ mocriti Epicurìque levìtalem praìferre audealauctoi-i- laii, vel illorum sepiem priorurn, quì sunl appellali sapientes, vel Pythagorse , vel Sòcralis, vel Plaio¬ nìs, cseierorumque philosophorum , quì esse Provi¬ dentiam judìcaverunt; falsa ìgìlur est et ìlla senieu¬ tia, qua putant terroris ac nietus graiià Religionem a sapìenlìbus ìnslilulam , quo se homines imperiti a peccatis abstinerent. Quod si veruni sìt, ergo derisi ab anliquis sapien¬ tìbus sumus. QuOd sì fallendi noslri, aique adeo io- De Deo, eaque uno, cujusque piovidenlia mundus rega¬ lar el constai. Quoniam constitit de provìdWtlìa, sefjtifrtur bi do- ceamus, utrumne mirltoruin csse credenda §H, smt lius generis human! causa commenti sunl Religìo- R potius unius. Salìs (ut opìnòr) ostendimus in nostri^ nem ; sapientes igìlur non fuerunt, quìa in sapìenlem non cadit mendacium. Sed fuerint sapientes ; quse lanla felìcitas mentìendi, ut non tantummodo indoc¬ tos, sed Plalonem quoque ac Socraiem fallerenl, et Pylhagoram , Zenonem , Aristotelem, maxima- rum seclarum principes , tam facile deluderenl? Esl igìlur divina providentia, ut senserunt ii homines, quos nominavi ; cujus vi ac potesiaie omnia, quse videmus et facia sunl, et reguniur. Nec enìm tanta rerum magnitudo, tanta dispositio, tanta ìn servan- dìs ordinibus temporibusque conslantia, aut olim potuit sìne previde arlifice oriri, aul constarle tot sse¬ culis sine incoia potenti, aut in perpetuum guber^ lustìtutìonìbus, deos multos esse non pòsse; quód divina vis ac poteslais si dìstrìbuatifr in plures^' dìrni- liuì eam necesse sìt : quod auteni rti^ìf^uìiur, ntì^iie eit mortale est; sì véro rnortalis nori e^tj ^féc minùf, iìée dividi potest. Deus igrtur unus éét, hi qno tis et po¬ lestas consummala, nec niinui poteri; nec sttìgeri. Si aulem sunt multi, dum habent singuli f^otéstàlfs alt^ quid ac numinìs, summa ipsa decrescit : nec pdle-^ runt singuli habere totnmj quOd est commtfhe cW pluribus : unicuique tanium deerit, quantum caìteri possidebunl. Non possunl ìgìtur ìn hoc mundo multi esse reclores : nec ìn una domo nlnlti doinini, nèc tò navi una multi gubernatores, nec in arménto àiit nari slne perito ac seniìenie rectore : quod ratio ìpsa C grege duces multi, nec in uno examine multi reges. YARIORUM mTM. usquam. Scripsi cum Cicerone, Isaìo, Spark., Heum., Nec enìm invenielur, scilicet erìgo; dixìt eninr supra, Animorum nulla in lerris origo inveniri potesl, Bun. Cwlerorumque philosophorum. Ita cum omnibus ferme mss. odit. Rom. 1470. At scripli recentissimi 1 Be%., 2 Colb., Baluz. el impressi interjìciunt, sum¬ marum. Commenti sunl. Mss. lo ree et ed. Rom. 1470, commentali sunt. Sed fuerint sapientes. Yox sapientes deest in Colb. et Pen. In ms. Cane et 7 vulgsitis legitur, 5^^^ tu fue ^ rint. El Pylhagoram. 1 BOu. fini., ul Pythagoram. In servandìs ordinibus. Mss. 12 ree, in conser- vandìs. Aul olim potuit. 2 Bon., Tax., 2. Cofb., Baluz., aut j) demum. Sine perito ac sentiente rectore. Sìc reslituì ex ve¬ terrimis et optimis mss. Regìo-Put., Cane, 2 al. Reg., 5 Colbert., Ullr., Clarom., Em., Bruii, et edìt. Betul. Vide infra, sentientis, elc quam Deus. 2 Col¬ bert. et Balu7.. ac sapiente; 2' Bonon., 5 al. ree et 6 edili, ac sciente : quaì verba desunt in 7 ìmpressis. Naturw esl : sapiens vero senlìensque : HaìC verba absunl a Lond., Reg., Lips. 2 el Reìmmann. mss. item Rosi., Ven. 1471, utraque 78, 95, 1497, ul ita cohaìreant : Ratio aulem sentìeìilìs sapìentìsque natu¬ rw nìliil aliud poiest esse. Parrh. et Paris. Ratio a sen¬ tientis sapìentìsque nalur^aì nihil aliud poiest esse. Al Goth., Lips. 5, Ald., Cr^at., Gymn., Fasit., Gryph., Torn., Bel., Thomas., Isaìus, reliqui, ut est edilum; nisì quod Torn., Belul., Walch., vocem aliud non habenl. Bun. Constitit. Apud Buneman. Constai. Londin., Reg., Goth., Lips., Reiium. et edili omnes, Comlìlit. Emm., Conslal, quod praìfero : ita quoque tìeùn^ahnus re¬ scribit. Ita feri mos Laciantir. tor)fèrc.lO: Cum con¬ stel; ei e. 15 iib. ni, e 11, Bvn. Mullorum esse. Mss, 5 et edd., 4 interjìciunt ded- rum; ms9,. ^ ree., multarum credenda sii., Ostendimus in nostris InstìtutiomhA- Ms§. 1^^ rfo- cuimus^ Inde palei, Divinarum InatiiuijonliniJìbfos a Lactantìo conscriplos ante libi un(i de Ira Dei. Quod divina vis ac potestas si distribualur in plures. Itj[i oinnes editi cum mss. prseier sefytèni, (irrmirs est distrahatur. Diminuì eam necesse sii : qubd auient mihniiiir uti¬ que et mortale est; si vero. Sic rtiss. 2 Bonon. plirrcs- que alii ac nonnullì edili; et concinnius quam in caé^ teris; qdibus esl, éìminuitur utique, et mmtalcis est; sì vero. Non possunt, eie. Argumento ab^ arlalogia dueloi et ìnduclione quadam Socratica statuii mdnarìChiani divinam Huic rei confirinandaì Pliilo. .ludseus Hoinet rico ulilur versu, quem non magìs depolil/lcìs mo^ narchìis, quam de coìleslì dietimi cradil. Nec in m-menlo, aui grege. Reimmanri. arrnento et grege. Heumannus rescrìiiit, riec in armenéorwu gi^e- ges, quìa etiam ìn 1. de Mori. Pers. e 37 : armento^ rum greges. In Epìtome, e 2 : Si plures in cmnenio duces. Mìnucius lamen distinxit ut in nostro loco, e. 18 : Rex unus apibus, dux unus gregìbus, in ar- mentis rectOr unus. Bun. Nec ìn uno examine, eie. Ila legendum ex omnibusi fere tum mss. lum edìiìs. Quìa antea posuerat exem¬ pla homìnum, postea descendit ad mula animantia : ilafjue intelligendum est omnìno de examine apiim, quarum singula exaniìna regem suum liabenl. Mss. sepiem et 4 impressi, regimine. — Nec in uno exa^ mine. Verissima haìC lectio ulriusque Bonon. Con- |
