Page 133-134 |
Previous | 67 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
155
LIBER DE IRA DEL
154
proposueril exemplum. Si enim senserint servi do- A, ut libidinem prodendaì sobolis gratia dedit, sic iram
mìnum suum ssevire cum non irascitur, tnm parcere cum ìr^ascitur, non peccabunt ulique leviter, ne ver- berenlur; sed quantum poterunt gravissime, ul sto¬ machum ejus incìlent alque impune discedanl. Ego vero laudai'cm, sì cum fuisset iraius, dedìsset irai suse spatium, ut residente per intervallum lemporìs ani¬ mi tumore, haberet modum casiigalio. Non ergo prop¬ ier irai magnitudinem donanda erat poena, sed diffe- renda, ne aul peccanti majorem justo doloi-em ìnure¬ rel, aut castiganti furorem. Nunc vero quaì tandem aìquìlas, aut quaì sapieniìa est, ut aliquis ob exiguum delicium punialur, ob maximum non punialur ? quod sì nalm^am r-eruni causasque didicìssel, nunquam tam importunam conlìnenliam profìteretur , ut nequam servus ìralum sibi fuìsse dominum gratularelur. Nam
cohìbendorum causa delictoi'um.
Verum ìì quì nesciunt fines bonorum ac malorum, sìcul libidine utunlur ad corruptelas el ad voluplales, sìc ira el affectu ad nocendum, dum iis quos odio ha¬ bent ìrascuntur. Ergo etìam non pcccanlibus ìrascun¬ tur, eliam paribus aut etiam superioribus. Hinc quo¬ tidie ad immanìa facinora prosilìlur : bine Iragoedise saìpe nascuniur, Essel igilur laudandus Archyias, si, cum alicuì civi el pari facìeniì sibì injuriam fuisset iraius, repressisset se tanien el patientia furoris im¬ petum mìiigassel. Haic sui cohibìlro gloriosa esl, qua compescitur aliquod imminens magnum niàlurh. Ser-- vorum autem filìorumque peccata non coercere, pec¬ catum esl ; evadenl enìm ad majus malum per ìmpu¬ nitalem. Hic non cohibenda ira, sed etìam, sì jacet,
sìcul corpus humanum Deus nndtìs et variis sensibus •" excitanda esl. Quod autem de homine diciinus,ìd etiam ad usum vitse necessarìis instruxit, sic et animo va- de Deo, quì hominem similem sui fecit. Omìtlo de rios allribuit affectus, quibus vitse ralìo constarei, figura Dei dicerie, quia stoici neganl habere ullam
VARIORUM NOTiE.
ex Goi'gìa ; et apud Senee, ìn fine i de Ira, et ad fin. ir cap. 51.
Ut stomachum ejus incileni. Mss. 9, pro ejus, legunt ìn bis. Mss. 2 Bonon. elo alii, ul stomachum perversi hoìniuìs incìlent. Quaì lectio arridet Isseo. Ms. Ball., perversi homines.
Residente animi tumore. Eleganler dieta hsec
oinnia : residente, ìd esl composito, sedato. Cìc, lib. ni Tuse, e 12 : Cum iunior animi resedisset. Bun.
Diff erenda. Ea vcro mens fuìt Sòcralis, de quo Se¬ neca, lib. i, de Ira, cap. 15 exlr. Bun.
Dolorem imtrerel. Sic supra, inuril Iwsio dolorem, cap. 17, I Colb., vincerei, pro ìnurerel, 5 Colb., Brun., immillerei. Cseteri ul ìn texlu. — Dolorem ìn¬ urerel. Yideiur noster respexisse ad Cicer. lib. iii Tusculan., cap. 9 : Proprium est irati cupere a quo Iw- sus videatur, ei quam maximum dolorem inurere. Bun.
Quw landem wquitas, aul quw sapientia est. Ila quainplurimì mss. et edit. Rom. 1470, et al. 5. In ms. Ultr. ìe^iinr, quwnam sapieniìa ast; in Cauc. 1, Colb., Bi'un. et 8 vulgatis, aul sapientia es^;ìn 2 Reg. ree, 2 Colb. et Baluz., quw landem aul wquitas, aul quw sapientia est.
Ob exiguum delicium. Sìc mss. anlìquiss., 2 Bon., Regio-Pul. el 1 al. Reg. ree, 2 Colb.,Clarom. ac 12 edili. El recle. Lege et expende quse prsecesserunt, ei ea quse sequunlur. In 12 scripiìs ree et 2 vet. ed. Rom,, pro delicium legitur dolorem. —Ob exiguum
delicium, Ep., e 58. Qui nullam facil dìfferen-
iiam deliclorum, aul levia magnis suppliciìs afficìenda censel, quod esl crudelis judicis, aut gravia parvis, quod esl dissoluti, utrumque reipublìcw ìncammodum. Si enìm summa scelera levìier puniantur, audacia malis crescet ad facirtora majora ; el si levibus deliclis pw¬ na %fày\orìrragetur, mulli...in periculum venìent.Bvn.
Affectus. Quaì his seclionibus disputai, similiter exsecutus est lib. vi, cap. 19. Bun.
Prodendw sobolis gratia. Ita reposui ex omnibus mss. dempiìs 2 Reg. ree, ìn quibus , ut et ìn edilis, esi, producendw. Ed. Rom. 1468, corrupte , perdendw pi^o prodendw.
Ira el affectu. Id esl, irse affectu, sv Blòc ^TJotv.Nìsi et Ine malis legere irw affeciu, uli 1. vi, e 19, bis irce affectus dicitur. Bun.
Ergo eliam non peccàntibus ìrascuntur, eliam pari- bus. In mss. Lipsiensibus, 4Reg. ree, 4 Colb., Clan, 2 vel. ed. Rom., deesi ergo etìam non peccàntibus; ilem in 8 ài. ed., ubi ìrascuntur aul paribus; alia desunt.
Aut eliam superioribus. Eleganler, aùt eliam, ni e 20 Cic, lib.ude Nat. deor., e. 3, cwteris rebu$
aut pares, aut etìam inferiores, Videsis anriot. ad 1. 1. e 4, aul etiam reges. Ita 1. v, g. 5 : vel paria, veì eliam majora. Epit. e 61 : ìrascuntur paribus, aut etìam polioribus. Bun.
Ad immanìa facinora. Sìc restituì ex mss. 2 Bon., Regio-Put., Cauc, 5 Colbert. et 10 alìis, el edit. Beiul., Is., Spiark. In 1 Reg. ree^ 1 Colb. et 15 ed. esl ad maxima facinora.
Omino de figura Dei dicere, tó Dei non extat in 7 mss. Conlrarium videre esl lìb. ii, cap. 9, et lib. vi^ cap. 25, ubi i-ecte de Deo sensit. — Quod aulem de
Q homine dicimus, id etìam de Dea, qui hominem similem sui fecìt. Omino de figura Dei dìcere, eie. Corporea Deum prsedìtum esse lìguia multis locis asserere Vi¬ delur Lactantius, curn tamen ir Instit., cap. 9, et lib. VI, cap. ult., et lìb. vii, e. 5, 9 et21, vere et rec¬ te fateatur, ìpsum corporis experlem : adeo facile scriptores interdum sìbi contr^aria et dìcunt, et sen- lìunl, Id asseruerunt iron modo philosophi quidam, ul Aristoleles scribit ni Metaph. lext. 7, scilicet Epi¬ curei , de quìbus Cic. i de Nat. deor., el Galen., de philosophicliìsi.,cap. 29, sed etìam Judaìorum non¬ nulli, et ex nostris quidam haìrelici, ul Terlullian., quem lamen pie inlerprelatur S. Augustin., in libro de Hseresìb. ad Quodvulldeum, cap. S6. Yadiani item, et Manichaìi, ul habetur ex S. Angustino, in ni Gonless. , cap. 7, qui omnes ab er-rore ilio cognomen Anthro|)omorphìiarum adepti sunt. De quibus videnda sunt quse scribit Nicephor., lìb. n,eap. 14, et lib. xin, cap. 10, eo quoque infectum olim pene omne ge¬ nus monachorum quì in egypto morabantur, scribit
I^ Cassianus, Collat. 10, cap. 1. Quod enìm Scriptura dìcal hominem ad Dei imagìnem et simililudinem creatum, ìlli humilem litterse sonum altendentes, eum errorem concìpiebani. Ibi vero simifitudo et imago non corporaliler, sed spiritaliter accipitur, sive Latinorum senientiam ampleciamur, ut illa ima¬ go dicalur respeclu mentis humanse, et trium ejus polenliarum, quìbus sanctissima Trinilas aliquo mò¬ do reprsesenletur, ut docet sanctus Augusiinus in lib. de Trinitat. sive grsecorum patrum, ut ìtla ima¬ go et similitudo sit respeclu dominri quod oblinei, non modo lerrenarum omnium rerum, ut Chrysost. sensit Homil. 8, in i Genes., sed etìam suorum affec¬ tuum et moluum per libertalem arbilrii, quatenus ra¬ iionì adversantur, ut Clemens Alexandr., viStrom., , Basii., Homil. 10, in Hexaemer.; Chrysost., Homil. 25 super Genes.; Plato in Phaìdon., referente Euseb., lìb. n Praìpar., cap. 14, et Porphyrìus, eodem Eus, attestante. Vide contra cara hseresim coricilium Late-*
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 133-134 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 155 LIBER DE IRA DEL 154 proposueril exemplum. Si enim senserint servi do- A, ut libidinem prodendaì sobolis gratia dedit, sic iram mìnum suum ssevire cum non irascitur, tnm parcere cum ìr^ascitur, non peccabunt ulique leviter, ne ver- berenlur; sed quantum poterunt gravissime, ul sto¬ machum ejus incìlent alque impune discedanl. Ego vero laudai'cm, sì cum fuisset iraius, dedìsset irai suse spatium, ut residente per intervallum lemporìs ani¬ mi tumore, haberet modum casiigalio. Non ergo prop¬ ier irai magnitudinem donanda erat poena, sed diffe- renda, ne aul peccanti majorem justo doloi-em ìnure¬ rel, aut castiganti furorem. Nunc vero quaì tandem aìquìlas, aut quaì sapieniìa est, ut aliquis ob exiguum delicium punialur, ob maximum non punialur ? quod sì nalm^am r-eruni causasque didicìssel, nunquam tam importunam conlìnenliam profìteretur , ut nequam servus ìralum sibi fuìsse dominum gratularelur. Nam cohìbendorum causa delictoi'um. Verum ìì quì nesciunt fines bonorum ac malorum, sìcul libidine utunlur ad corruptelas el ad voluplales, sìc ira el affectu ad nocendum, dum iis quos odio ha¬ bent ìrascuntur. Ergo etìam non pcccanlibus ìrascun¬ tur, eliam paribus aut etiam superioribus. Hinc quo¬ tidie ad immanìa facinora prosilìlur : bine Iragoedise saìpe nascuniur, Essel igilur laudandus Archyias, si, cum alicuì civi el pari facìeniì sibì injuriam fuisset iraius, repressisset se tanien el patientia furoris im¬ petum mìiigassel. Haic sui cohibìlro gloriosa esl, qua compescitur aliquod imminens magnum niàlurh. Ser-- vorum autem filìorumque peccata non coercere, pec¬ catum esl ; evadenl enìm ad majus malum per ìmpu¬ nitalem. Hic non cohibenda ira, sed etìam, sì jacet, sìcul corpus humanum Deus nndtìs et variis sensibus •" excitanda esl. Quod autem de homine diciinus,ìd etiam ad usum vitse necessarìis instruxit, sic et animo va- de Deo, quì hominem similem sui fecit. Omìtlo de rios allribuit affectus, quibus vitse ralìo constarei, figura Dei dicerie, quia stoici neganl habere ullam VARIORUM NOTiE. ex Goi'gìa ; et apud Senee, ìn fine i de Ira, et ad fin. ir cap. 51. Ut stomachum ejus incileni. Mss. 9, pro ejus, legunt ìn bis. Mss. 2 Bonon. elo alii, ul stomachum perversi hoìniuìs incìlent. Quaì lectio arridet Isseo. Ms. Ball., perversi homines. Residente animi tumore. Eleganler dieta hsec oinnia : residente, ìd esl composito, sedato. Cìc, lib. ni Tuse, e 12 : Cum iunior animi resedisset. Bun. Diff erenda. Ea vcro mens fuìt Sòcralis, de quo Se¬ neca, lib. i, de Ira, cap. 15 exlr. Bun. Dolorem imtrerel. Sic supra, inuril Iwsio dolorem, cap. 17, I Colb., vincerei, pro ìnurerel, 5 Colb., Brun., immillerei. Cseteri ul ìn texlu. — Dolorem ìn¬ urerel. Yideiur noster respexisse ad Cicer. lib. iii Tusculan., cap. 9 : Proprium est irati cupere a quo Iw- sus videatur, ei quam maximum dolorem inurere. Bun. Quw landem wquitas, aul quw sapientia est. Ila quainplurimì mss. et edit. Rom. 1470, et al. 5. In ms. Ultr. ìe^iinr, quwnam sapieniìa ast; in Cauc. 1, Colb., Bi'un. et 8 vulgatis, aul sapientia es^;ìn 2 Reg. ree, 2 Colb. et Baluz., quw landem aul wquitas, aul quw sapientia est. Ob exiguum delicium. Sìc mss. anlìquiss., 2 Bon., Regio-Pul. el 1 al. Reg. ree, 2 Colb.,Clarom. ac 12 edili. El recle. Lege et expende quse prsecesserunt, ei ea quse sequunlur. In 12 scripiìs ree et 2 vet. ed. Rom,, pro delicium legitur dolorem. —Ob exiguum delicium, Ep., e 58. Qui nullam facil dìfferen- iiam deliclorum, aul levia magnis suppliciìs afficìenda censel, quod esl crudelis judicis, aut gravia parvis, quod esl dissoluti, utrumque reipublìcw ìncammodum. Si enìm summa scelera levìier puniantur, audacia malis crescet ad facirtora majora ; el si levibus deliclis pw¬ na %fày\orìrragetur, mulli...in periculum venìent.Bvn. Affectus. Quaì his seclionibus disputai, similiter exsecutus est lib. vi, cap. 19. Bun. Prodendw sobolis gratia. Ita reposui ex omnibus mss. dempiìs 2 Reg. ree, ìn quibus , ut et ìn edilis, esi, producendw. Ed. Rom. 1468, corrupte , perdendw pi^o prodendw. Ira el affectu. Id esl, irse affectu, sv Blòc ^TJotv.Nìsi et Ine malis legere irw affeciu, uli 1. vi, e 19, bis irce affectus dicitur. Bun. Ergo eliam non peccàntibus ìrascuntur, eliam pari- bus. In mss. Lipsiensibus, 4Reg. ree, 4 Colb., Clan, 2 vel. ed. Rom., deesi ergo etìam non peccàntibus; ilem in 8 ài. ed., ubi ìrascuntur aul paribus; alia desunt. Aut eliam superioribus. Eleganler, aùt eliam, ni e 20 Cic, lib.ude Nat. deor., e. 3, cwteris rebu$ aut pares, aut etìam inferiores, Videsis anriot. ad 1. 1. e 4, aul etiam reges. Ita 1. v, g. 5 : vel paria, veì eliam majora. Epit. e 61 : ìrascuntur paribus, aut etìam polioribus. Bun. Ad immanìa facinora. Sìc restituì ex mss. 2 Bon., Regio-Put., Cauc, 5 Colbert. et 10 alìis, el edit. Beiul., Is., Spiark. In 1 Reg. ree^ 1 Colb. et 15 ed. esl ad maxima facinora. Omino de figura Dei dicere, tó Dei non extat in 7 mss. Conlrarium videre esl lìb. ii, cap. 9, et lib. vi^ cap. 25, ubi i-ecte de Deo sensit. — Quod aulem de Q homine dicimus, id etìam de Dea, qui hominem similem sui fecìt. Omino de figura Dei dìcere, eie. Corporea Deum prsedìtum esse lìguia multis locis asserere Vi¬ delur Lactantius, curn tamen ir Instit., cap. 9, et lib. VI, cap. ult., et lìb. vii, e. 5, 9 et21, vere et rec¬ te fateatur, ìpsum corporis experlem : adeo facile scriptores interdum sìbi contr^aria et dìcunt, et sen- lìunl, Id asseruerunt iron modo philosophi quidam, ul Aristoleles scribit ni Metaph. lext. 7, scilicet Epi¬ curei , de quìbus Cic. i de Nat. deor., el Galen., de philosophicliìsi.,cap. 29, sed etìam Judaìorum non¬ nulli, et ex nostris quidam haìrelici, ul Terlullian., quem lamen pie inlerprelatur S. Augustin., in libro de Hseresìb. ad Quodvulldeum, cap. S6. Yadiani item, et Manichaìi, ul habetur ex S. Angustino, in ni Gonless. , cap. 7, qui omnes ab er-rore ilio cognomen Anthro|)omorphìiarum adepti sunt. De quibus videnda sunt quse scribit Nicephor., lìb. n,eap. 14, et lib. xin, cap. 10, eo quoque infectum olim pene omne ge¬ nus monachorum quì in egypto morabantur, scribit I^ Cassianus, Collat. 10, cap. 1. Quod enìm Scriptura dìcal hominem ad Dei imagìnem et simililudinem creatum, ìlli humilem litterse sonum altendentes, eum errorem concìpiebani. Ibi vero simifitudo et imago non corporaliler, sed spiritaliter accipitur, sive Latinorum senientiam ampleciamur, ut illa ima¬ go dicalur respeclu mentis humanse, et trium ejus polenliarum, quìbus sanctissima Trinilas aliquo mò¬ do reprsesenletur, ut docet sanctus Augusiinus in lib. de Trinitat. sive grsecorum patrum, ut ìtla ima¬ go et similitudo sit respeclu dominri quod oblinei, non modo lerrenarum omnium rerum, ut Chrysost. sensit Homil. 8, in i Genes., sed etìam suorum affec¬ tuum et moluum per libertalem arbilrii, quatenus ra¬ iionì adversantur, ut Clemens Alexandr., viStrom., , Basii., Homil. 10, in Hexaemer.; Chrysost., Homil. 25 super Genes.; Plato in Phaìdon., referente Euseb., lìb. n Praìpar., cap. 14, et Porphyrìus, eodem Eus, attestante. Vide contra cara hseresim coricilium Late-* |
