Page 277-278 |
Previous | 139 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
277
PH(ENIX.
INCERTI AUCTORIS PHOENIX
liMMTMMTIO THIB1IT17S.
10
15
20
Est locus in prirao felìx oriente reraoius,
Qua patet aeierni raaxiraa porta polì ; Nec taraen aìsiivos, hyeraisque propìnquus ad
[orlus ;
Sed qua Sol verno fundii ab axe diera. Illic planities tracius diifundit apertos :
Nec turaulus crescit, nec cava vallis biat. Sed, noslros raontes, quorum juga celsa pu-
Per bis sex ulnas eminet ìlle locus. [tantur, Hic Solis nemus est : stat consìtus arbore multa
Lucus perpeluae frondis honore vireiis. Cura Phaèihonticis flagrasset ab ignibus àxìs,
Iile locus flarnmis iiiviolalus erat. Et curn dìbrvium niersìsset fluctibus orbera,
Deucalionaeas exupcravì't aquas. Non huc exangues morbi, non aìgra senecius,
Nec mors crudelis, nec melus asper adii; Nec scelus infàndum , nec opum vesana cupido,
Arri Mars, aul ardens caedis amore furor, Lucius acerbus abest, et egesias obsita pannis,
El curai ìnsomnes, et violenta faraes.
B
Non ibi lerapestas, nec vis furit, hqrrìda venti ;
Nec gelido terrara rore pruina legil. Nulla super campus tendit sua veliera nubes ; Nec cadit ex alto lurbìdus humor aiiuic. 25 Sed fons in medio est, quem vivum nomine
[dicunt, Perspicnus, lenis, duìcibus nì^er aquis. Qiri semel erumperis per singula tempora
[mensum, Duodecies undis irrigai orane nemus. Hìc genus arboreum procero slipìie surgtjns, 50 Non lapsura solo mìiia poma gerii..
Hoc nemus, hos lucos avis ìncolit unica Unica, sed vivit morte refecta sua, [:'boenìx : Paret, et obsequilur Phoebomeraoraiida salelles : Hoc naiura parens lYnrnus habere dedil, 55 Lutea cura priraura surgens aurora rubescit, Cura primum rosea sidera luce fugai : T<T quater ìlla pias iminergit corpus in iriidas ;
Ter, quater e vìvo gurgite libai aquara, Tollilur, ac summo consedit in arboris altio
ANNOTATIOi^lES.
Incerti auctoris. Ci)rmh:^ bare, quae ìn libris ìm C Vers. 6. Nec tumulus crescit, eie. Ergo plana sunt
pressis Lactanito iribuuniur, in nullis anliquis codici- bus inveni. Ea tanien legiiiius ìn ms. Sangermanensi, elsi non antiquo Phoenìcis carmina Laclaniìi non cre- duniur,saltem chrislianì,quanMs sini ab eieganiièsirrro alìipio poeta scripta, quem lamen certo credo non fuìsse chrìslranum. Narn Phoenicern nominai &#lis sa¬ cerdoiem ; et sìc de neraore ilio lòquitur, el de Phcèbo, taraquara ille revera sii deus, el habeai nemus illnd charissimum, ac sibi dicalum. Carmina aulem illa de resurrectione , sìve de pascha, quod ad eleganiiaur special, cura ìllìs de Phoenice corapararì non possunt ; et ex ipsì^ apparel raanìfesie non eumdera fuisse eorura auctorera. Haìc vero ìnler opuscula Venanlii Fortunali, poetai christìanì, quae sunl in bibiiotbeca Vaticana, ab oplimo el litteralo viro Antonio Girona adraonitus,inveni ; dequibus postraodum aliqua anno- labo. IUius lenii poemaiis, de Passione Domini, nul¬ lum veslìgìurn usquam invenire potui : ìn quo tamen non multi errore^ reperiuntur, ut diligentia emenda- .,
tionis ìn eonon valde fuerit necessaria. Thomas. Eras- ^ I^"- Sic Ovid. lìb: xv Metamorp.
omnia, nec fraudi datur locus. Nam jtìila Vir-giliu'ni Mneid. ir :
Est curvo anfraetu valles accommoda fraudi.
Vers. 9. Stai. Sic legunt Nìcol. Heìnsìus et Heu- maimus. Alìì editi legunl'ef. "
Vers. 10. Honore virens. Quìa frondes sunt honor et pulchritudo^ arboris. Ms; Sangerraanpi et editi 1472, 1478, 1497, et alìì'legunt fireVis ; edili \^èrd Vulgares, legunt virel.
Vers. 11. Phaethontwis. De hac fabula vìdeOvìdiuuì, lih. n Melamorph.
Vers. 14, Exuperavil aquas. Quod falsum est, si inielligalur de dìbivìo universali, qirod exuperavil etiam altisisìmos monles. Attamen de solo Deucalioriis diluvio-bic agitur, quod universale non fuit,
Vers.15, Huc. Ila editio Aldìria : vèrum edili 1472, 1478,1497, et 1515 Ifcguni hunc,
Ibidem; Exangues mòrbi. Morborum vulgare epiibc-
mus norr incóncìnna esse carmina Phoeiiìcìs judicat, sed nemo poiest affirmare esse Lactanlii : de iis enim iion loquiiur Hìeronymus, ubi agit de Auctoris nosirì operibus. Nicolaus Heirisins Lactantii genuinum in eo foetum agnoscit et predicai.
Phwnìx. Tota hcec Plicenìcìs bistoria ìnler fabulas annumeranda esl. Noluimus tanien omìttere, ne ali- quid desìi huic nostrae Editioni; atque haec Carmina contulimus cura ras, Sangerrriahensi,
Ver'S ì. Prinio oriente, td èst, in Arabia, ubi fabu- lanlur Phoenìcera habilarè. Multi tamen apud Lrdos sedem statuisse Phoenicera dìCunt : qua de re Auso¬ uius et Claudianus,
Vers. 2, Quapatet. Lege apud Ovidiura inìtìo n libri Metarnorphos. Regiae solìs descriptionera eléganiìssì- niarn.
Ibidem, Maxima porta poli. Ita ms. Sangermanen¬ sis, Editi h^ìhéniJahuà celsa poli : sed minus bene, ut videlur, propier Juga celsa, quaì leguntur vers. 7.
Vers. 4. Sed qua. In ms. S:mgerni. In quo.
Pallidaque exangui squallebant corpora morbo.
Vers 18. Aul Mars, eie. Ms. Sangerraan. legìt Aut metus, aut ardens cedit amore furor, idque minus bene; nam de meiu jamjani loculus est.
Vers. 22. Rore pruina legit- De ròris el pruìme dìlferenlìa vide Aristolel. in Meleorologìeì's, lib. i, cap. 10.
Vers. 25. Sed fons, eie. Hic fons multis nominibus illusi ratur; vivus enim esl, perspicnus, lenis,dUl cìs i
Vers. 27. Mènsunu ^ro^mensium.
Vers. 51. Unica. Siede Plioenìce; unde proverbium, Phwnice rarior.
Vers, 32, Sed vìvit. De hoc vide infra /lirrigma XXXI, ubi de Phoenice aìt, vita milii'mors est, eie. De Phoenìcis resurrectione vide Ovidiura in MéiamorpIL, et Tzelzem, ìn varia historia.
Vers. 55. Obsequilur Phwho. Credidit antìqirìtas aves, sìcut el arboreis, diìs esse sacratas ; sic AqUilt jovì ; Columba Veneri ; ita et Phqebo Phoenix.
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
| Title | Page 277-278 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
277
PH(ENIX.
INCERTI AUCTORIS PHOENIX
liMMTMMTIO THIB1IT17S.
10
15
20
Est locus in prirao felìx oriente reraoius,
Qua patet aeierni raaxiraa porta polì ; Nec taraen aìsiivos, hyeraisque propìnquus ad
[orlus ;
Sed qua Sol verno fundii ab axe diera. Illic planities tracius diifundit apertos :
Nec turaulus crescit, nec cava vallis biat. Sed, noslros raontes, quorum juga celsa pu-
Per bis sex ulnas eminet ìlle locus. [tantur, Hic Solis nemus est : stat consìtus arbore multa
Lucus perpeluae frondis honore vireiis. Cura Phaèihonticis flagrasset ab ignibus àxìs,
Iile locus flarnmis iiiviolalus erat. Et curn dìbrvium niersìsset fluctibus orbera,
Deucalionaeas exupcravì't aquas. Non huc exangues morbi, non aìgra senecius,
Nec mors crudelis, nec melus asper adii; Nec scelus infàndum , nec opum vesana cupido,
Arri Mars, aul ardens caedis amore furor, Lucius acerbus abest, et egesias obsita pannis,
El curai ìnsomnes, et violenta faraes.
B
Non ibi lerapestas, nec vis furit, hqrrìda venti ;
Nec gelido terrara rore pruina legil. Nulla super campus tendit sua veliera nubes ; Nec cadit ex alto lurbìdus humor aiiuic. 25 Sed fons in medio est, quem vivum nomine
[dicunt, Perspicnus, lenis, duìcibus nì^er aquis. Qiri semel erumperis per singula tempora
[mensum, Duodecies undis irrigai orane nemus. Hìc genus arboreum procero slipìie surgtjns, 50 Non lapsura solo mìiia poma gerii..
Hoc nemus, hos lucos avis ìncolit unica Unica, sed vivit morte refecta sua, [:'boenìx : Paret, et obsequilur Phoebomeraoraiida salelles : Hoc naiura parens lYnrnus habere dedil, 55 Lutea cura priraura surgens aurora rubescit, Cura primum rosea sidera luce fugai : T |
|
|
|
|
|
|
| B |
|
| C |
|
| G |
|
| H |
|
| M |
|
| T |
|
| U |
|
| Y |
|
|
|
