Page 313-314 |
Previous | 157 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
313
NOTiE IN LIB. DE MORTIBUS PERSECUT. CAP. X.
514
que ex ea Roraani in media Moesia collocati sunt, ut A in libro nono tradii Eutropius. Flavìus Vopìscus ìn D. Aureliano : Cum vastatum Illyricum ac Mwsìam deperditam videret, provinciam trans Danubìum Da¬ ciam a Trajano conslitulam sublalo exercilu et provin¬ cialibus reliquit, desperans eam posse retineri ; abduc- tosque ex ea populos in Mwsìam collocavit, appellavit- que suam Daciam, quw nunc duas Mmsìas dividit. Tura ergo haud dubie Roraula raater Galerii, quae eral Transdanubiana, confugerat in Daciara novara.
Trajeclo amne. Id est, Danubio, ubi constitutus erat liraes duarum Daciarum illius leraporìs.
Caro ingens. Consentanea Lactantìo narrai Euse¬ bius, lib. vm Hisl. eccles. cap. 16, et hbro prìrao de Vita Constantini, cap. 55, niraìrura Galerio Maxi¬ miano lotara corporis raolera ob niraiarn alìraenlì co¬ piara in iinraensani quaradara pìnguedìnera excre- visse, etiara ante raorbura quo periìt.
Per Armeniam. Majorera, ut docet Sexlus Rufus.
GAPUT X.
Scrutator rer, fulur. Aurelius Victor : Namque im- minentium scrutator, ubi fato intestinas clades, etc.
Quidam ministrorum. Et hìc quoque locus aper te ostendit lìbrura istura esse Lactantìì. Similia enìm omnìno ìpse habel ìn lìbro quarlo Institutionura, cap. 27 : Nam cum diis suis immolant, si assistat aliquis signatam frontem gerens, sacra nullo modo Ulani, nec responsa poiest consultus reddere vales. El hwc swpe causa prwcipua justitiam persequendi malis Regi¬ bus fuil. Cum enim quidam minìstrorum nostrorum sa¬ cri ficantibus Dominis assìsterent, imposito frontibus si' gno deos illorum fugaverunt, ne possent in viscerìbus hostiarum fulura depìngere. Quod cum inteliigerent aruspices , instigantibus iisdem dwmanibus quìbus pro- secrant, conquerenles prophanos homines sacrìs inter" esse, egerunt principes suos in furorem ul expugnarent Dei templum. Quo loco, ut illud obiter adnioneam, lapsus graviter est Josephus Isaeus, putans heìc agi
Duai ìlaque fuere Arraeniae', Euphrate fluvìo invi-B ^'^?"\P'^ "^^^^'^ ^P^^H"'''^f.^'^^^^
cera dislerrainatai. Minor Cappadociam juncta eral, major Persarura regno con ligna. Ilaque cura bellum in Armenia majore pai'abalur, procul erant exerci¬ lus a Nicomedia, adeoque Diocletìanus lutus erat adversus timorera de Persis. Narrai ergo Sexlus Ru¬ fus Maxìraianura Gaesarem, curn prima congressìone pulsus fuisset a Persis , a Diocletìano vix impetrasse ut reparalo de lìmìlaneis Daciw exercilu evenlum Mar¬ tis repeleret. In Armenia majore ipse Imperator cum duobus equilibus exploravìt hostes, et cum vìginli quinque millibus superveniens castris hosiilìbus , subito innumera Persarum agmina adgressus ad internecio- nem cwcidit. Rex Persarum Narseus effugil. Uxor ejus et filìw caplw sunt, et cum maxima pudicìtiw custodia reservatw. Pro qua admiralione Persw non modo ar¬ mis , sed etiam moribus , Romanos superiores esse con¬ fessi sunt : Mesopotamiam cum Transligrìlanìs quinque regionìbus reddiderunt. Insìgnis est hic locus, et qui merebalur a nobis descrìbì.
Fugato Narseo. Ista coniìgisse anno Christi 298 pluribus probat Henricus Vaiosius ìn notis ad Euse¬ bium, pag. 170, quem consule. Quanquam, fatendum enìm esl, vìclorìara Galerii de Persis contigìsse anno 17 iraperii Diocietianì diserte scriptum est ìn op¬ tìmo ilio et antiquissìmo Chronìco Eusebiauo biblio¬ lhecae Colberiinae : ìn velcri vero editìone Veneta revocalur ad annura 14?. Triura phus autera de Narseo victo actusest Romae lerapore vìcennalium, anno505, ut ostendemus infra ad caput 17.
Detradaret Cwsaris nomen. Non fuìt ille solus qui iraperiura hahere quara expectare inallet. Julianus Cassar eura secuius esl; qui Caesaris noraine non contenius, Augustura se appellari el voluit et pas¬ sus est. Quod ubi ad Conslanliura Iraperatorera per- latura est^ ille Leonara Quaìstorera suum , ul in li¬ bro XX Iradit Araraianus Marcellinus, in Gallias cura litteris datis ad Julianurn pergere celeri statuii gra-
raonis expurgalo ^ cura taraen hic locus inlelligendus sii de Ecclesìa, sìve de corpore Chrislìanorura, ut recle ìsla explical laudatus supra Cuperus. Nara eo lerapore quo principes adì sunl in furorera ul expu¬ gnarent Dei leraplura, Dioclelianus non eral apud Nìconiediara, sed ìn Oriente, ut docel Lactantius : quì quod in lìbro quarlo dixit de expugnato Dei tem¬ pio explicat de pernicìosis et injuslis Diocleiiani jussìs, qui non eos lantura qui sacris niìnistrabant, sed unìversos quì erant ìn palatio sacrificare jussit, et railìtes etiara cogi praecepit ad nefanda sacrificia. Itaque priraa ìlla rnilitura persecutio incidit ìn an¬ nura 502, Neque certe furore, sed pietate potius opus esl ad expurgandurn leraplura : ad expugnandum vero leraplura sìve corpus Christianorura, quod Deus, quiin terapie Christianorura colebalur, sacra turbas- set quìbus Iraperatores operara dabanl, furor ani- mura addìdit, Melius Thomasius, quì voceni expu¬ gnarent heic retìrruit, aliara rejecil : quoniara sì lege- C reraus expurgarent, per Dei teraplura esset ìntelli¬ gendura Apollinìs vel alterius hujusraodi, quod Lac¬ lantius non lemplura Dei, sed daeraonis profanura domicìliura noraìnasset, Sed idera laraen hujus loci sensura assecutus non est, Existìraai enira heic per leraplura inlelligi viros illos Christianos, qui sacri¬ ficìis ìntererant, qui raartyrio alfecli sint ob quere¬ las dairaonura et eorura sacerdòtura, cura cerlura sìt heìc agì de Ecclesia in universum. Errandi itaque oee2LSÌo fnii vox expurgarent, quara quaedara edìtio- lìones habenl pro expugnarent. Porro legendum esse expugnarent docent sex vetusti codices Biblìothecai regiaì, tolìdein Colberiinae, itera alìì duo vetusti co¬ dices Bononienses, quos el Thomasius et Isaìus vi¬ derunt; ul testatura fecìt Latinus Latinius ìn ora sui Lactantii, quera raecura pro araicitia nostra conrrarr- nìcavit clarissiraus et erudilissìraus conlerraneùs raeus Antonius Faure, Doctor Theologos Parisiensis, et Praeposilus Ecclesiae Reraensis, Quo etiara raodo Pe¬
do, eurn,.^si saluti suam proximorunique consuleret, trns'Cìaconìus legendum esse raonuit ìn raargine Lac lurnenli flatu deposito, intra Caesaris se poteslalera ^ .^...:: ^--: ^:u: ..*^^a..,^ a^a., .a— ,.:„ ..i^„:^
coniinere praecipiens. Sed Julianus restiiìl, sub no¬ mine celsi se iraperii raulto officiosius pariturum as¬ severans, ut legilur in Epìtorae Victoris,
Diocles ante imperium. Infra, cap. 19 : Huic purpu¬ ram Diocletìanus injecit suam, qua se exuìt, et Diocles iterum factus esl. Epiiorae Victoris : Dioclelianus Dal¬ mata , Anulini senalorìs libertìnus, matre pariter alque oppido nomine Dioclea, quorum vocabulis, donec im¬ perium sumeret, Diocles appellatus, ubi orbis Romani potentiam cepit, Graium nomen in Romanum morem convertit. Vide Valesium ìn notis ad Eusebiura, pag. 165, Eraendandus ergo Flavìus Vopìscus in loco a nobìs supra relato ex vila Nuraerìani : ubi legen¬ dura Diocles nimium avarus, pro co quod ibi legitur, Dìacletìane.
Summa felìciiute regnavil, Vide quaì adnotamus in¬ fra, ad caputi?.
taniìì sui, quem raibi ulendum dedit idem vìr claris¬ siraus. Atque ila sane.habenl vetus illa.editio Ro¬ mana, Veneta, anni 1521, et Basileensis Xysti Betu¬ leìì,
Immortale signum. Lactantius, lib, iv Institut., cap, 27 : Quos signum immortale munìerìt tanguam Ìnexpugnabilis murus. Alibi dixil cwleste signum.
Tagìs. Pulo haec oratorio more dìcia esse, quia Tages Tbuscus fuit olira raagnus aruspex et raagister aruspìcura. Arnobius, lìbro secundo adversus Gentes : Antequam Tliages Thuscus oras contingeret luminis, quisquam homìnum sciebat, aut esse noseendum con- discendumque curabat, un fulminum casus aut exlo- ruw. aliquid signìficaretur in venis ? Ubi vide obser¬ valiones Gebharli Elmenhorstìì. Hinc ìllud Ammiani Marcellìnì ex libr'o xvn, pag. 101 : In Tageiicìs libris legitur Vejovìs fulmine max tangendos adeo hebeiari, ut nec tonilrum^ nec majores aliquos passini audire
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 313-314 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 313 NOTiE IN LIB. DE MORTIBUS PERSECUT. CAP. X. 514 que ex ea Roraani in media Moesia collocati sunt, ut A in libro nono tradii Eutropius. Flavìus Vopìscus ìn D. Aureliano : Cum vastatum Illyricum ac Mwsìam deperditam videret, provinciam trans Danubìum Da¬ ciam a Trajano conslitulam sublalo exercilu et provin¬ cialibus reliquit, desperans eam posse retineri ; abduc- tosque ex ea populos in Mwsìam collocavit, appellavit- que suam Daciam, quw nunc duas Mmsìas dividit. Tura ergo haud dubie Roraula raater Galerii, quae eral Transdanubiana, confugerat in Daciara novara. Trajeclo amne. Id est, Danubio, ubi constitutus erat liraes duarum Daciarum illius leraporìs. Caro ingens. Consentanea Lactantìo narrai Euse¬ bius, lib. vm Hisl. eccles. cap. 16, et hbro prìrao de Vita Constantini, cap. 55, niraìrura Galerio Maxi¬ miano lotara corporis raolera ob niraiarn alìraenlì co¬ piara in iinraensani quaradara pìnguedìnera excre- visse, etiara ante raorbura quo periìt. Per Armeniam. Majorera, ut docet Sexlus Rufus. GAPUT X. Scrutator rer, fulur. Aurelius Victor : Namque im- minentium scrutator, ubi fato intestinas clades, etc. Quidam ministrorum. Et hìc quoque locus aper te ostendit lìbrura istura esse Lactantìì. Similia enìm omnìno ìpse habel ìn lìbro quarlo Institutionura, cap. 27 : Nam cum diis suis immolant, si assistat aliquis signatam frontem gerens, sacra nullo modo Ulani, nec responsa poiest consultus reddere vales. El hwc swpe causa prwcipua justitiam persequendi malis Regi¬ bus fuil. Cum enim quidam minìstrorum nostrorum sa¬ cri ficantibus Dominis assìsterent, imposito frontibus si' gno deos illorum fugaverunt, ne possent in viscerìbus hostiarum fulura depìngere. Quod cum inteliigerent aruspices , instigantibus iisdem dwmanibus quìbus pro- secrant, conquerenles prophanos homines sacrìs inter" esse, egerunt principes suos in furorem ul expugnarent Dei templum. Quo loco, ut illud obiter adnioneam, lapsus graviter est Josephus Isaeus, putans heìc agi Duai ìlaque fuere Arraeniae', Euphrate fluvìo invi-B ^'^?"\P'^ "^^^^'^ ^P^^H"'''^f.^'^^^^ cera dislerrainatai. Minor Cappadociam juncta eral, major Persarura regno con ligna. Ilaque cura bellum in Armenia majore pai'abalur, procul erant exerci¬ lus a Nicomedia, adeoque Diocletìanus lutus erat adversus timorera de Persis. Narrai ergo Sexlus Ru¬ fus Maxìraianura Gaesarem, curn prima congressìone pulsus fuisset a Persis , a Diocletìano vix impetrasse ut reparalo de lìmìlaneis Daciw exercilu evenlum Mar¬ tis repeleret. In Armenia majore ipse Imperator cum duobus equilibus exploravìt hostes, et cum vìginli quinque millibus superveniens castris hosiilìbus , subito innumera Persarum agmina adgressus ad internecio- nem cwcidit. Rex Persarum Narseus effugil. Uxor ejus et filìw caplw sunt, et cum maxima pudicìtiw custodia reservatw. Pro qua admiralione Persw non modo ar¬ mis , sed etiam moribus , Romanos superiores esse con¬ fessi sunt : Mesopotamiam cum Transligrìlanìs quinque regionìbus reddiderunt. Insìgnis est hic locus, et qui merebalur a nobis descrìbì. Fugato Narseo. Ista coniìgisse anno Christi 298 pluribus probat Henricus Vaiosius ìn notis ad Euse¬ bium, pag. 170, quem consule. Quanquam, fatendum enìm esl, vìclorìara Galerii de Persis contigìsse anno 17 iraperii Diocietianì diserte scriptum est ìn op¬ tìmo ilio et antiquissìmo Chronìco Eusebiauo biblio¬ lhecae Colberiinae : ìn velcri vero editìone Veneta revocalur ad annura 14?. Triura phus autera de Narseo victo actusest Romae lerapore vìcennalium, anno505, ut ostendemus infra ad caput 17. Detradaret Cwsaris nomen. Non fuìt ille solus qui iraperiura hahere quara expectare inallet. Julianus Cassar eura secuius esl; qui Caesaris noraine non contenius, Augustura se appellari el voluit et pas¬ sus est. Quod ubi ad Conslanliura Iraperatorera per- latura est^ ille Leonara Quaìstorera suum , ul in li¬ bro XX Iradit Araraianus Marcellinus, in Gallias cura litteris datis ad Julianurn pergere celeri statuii gra- raonis expurgalo ^ cura taraen hic locus inlelligendus sii de Ecclesìa, sìve de corpore Chrislìanorura, ut recle ìsla explical laudatus supra Cuperus. Nara eo lerapore quo principes adì sunl in furorera ul expu¬ gnarent Dei leraplura, Dioclelianus non eral apud Nìconiediara, sed ìn Oriente, ut docel Lactantius : quì quod in lìbro quarlo dixit de expugnato Dei tem¬ pio explicat de pernicìosis et injuslis Diocleiiani jussìs, qui non eos lantura qui sacris niìnistrabant, sed unìversos quì erant ìn palatio sacrificare jussit, et railìtes etiara cogi praecepit ad nefanda sacrificia. Itaque priraa ìlla rnilitura persecutio incidit ìn an¬ nura 502, Neque certe furore, sed pietate potius opus esl ad expurgandurn leraplura : ad expugnandum vero leraplura sìve corpus Christianorura, quod Deus, quiin terapie Christianorura colebalur, sacra turbas- set quìbus Iraperatores operara dabanl, furor ani- mura addìdit, Melius Thomasius, quì voceni expu¬ gnarent heic retìrruit, aliara rejecil : quoniara sì lege- C reraus expurgarent, per Dei teraplura esset ìntelli¬ gendura Apollinìs vel alterius hujusraodi, quod Lac¬ lantius non lemplura Dei, sed daeraonis profanura domicìliura noraìnasset, Sed idera laraen hujus loci sensura assecutus non est, Existìraai enira heic per leraplura inlelligi viros illos Christianos, qui sacri¬ ficìis ìntererant, qui raartyrio alfecli sint ob quere¬ las dairaonura et eorura sacerdòtura, cura cerlura sìt heìc agì de Ecclesia in universum. Errandi itaque oee2LSÌo fnii vox expurgarent, quara quaedara edìtio- lìones habenl pro expugnarent. Porro legendum esse expugnarent docent sex vetusti codices Biblìothecai regiaì, tolìdein Colberiinae, itera alìì duo vetusti co¬ dices Bononienses, quos el Thomasius et Isaìus vi¬ derunt; ul testatura fecìt Latinus Latinius ìn ora sui Lactantii, quera raecura pro araicitia nostra conrrarr- nìcavit clarissiraus et erudilissìraus conlerraneùs raeus Antonius Faure, Doctor Theologos Parisiensis, et Praeposilus Ecclesiae Reraensis, Quo etiara raodo Pe¬ do, eurn,.^si saluti suam proximorunique consuleret, trns'Cìaconìus legendum esse raonuit ìn raargine Lac lurnenli flatu deposito, intra Caesaris se poteslalera ^ .^...:: ^--: ^:u: ..*^^a..,^ a^a., .a— ,.:„ ..i^„:^ coniinere praecipiens. Sed Julianus restiiìl, sub no¬ mine celsi se iraperii raulto officiosius pariturum as¬ severans, ut legilur in Epìtorae Victoris, Diocles ante imperium. Infra, cap. 19 : Huic purpu¬ ram Diocletìanus injecit suam, qua se exuìt, et Diocles iterum factus esl. Epiiorae Victoris : Dioclelianus Dal¬ mata , Anulini senalorìs libertìnus, matre pariter alque oppido nomine Dioclea, quorum vocabulis, donec im¬ perium sumeret, Diocles appellatus, ubi orbis Romani potentiam cepit, Graium nomen in Romanum morem convertit. Vide Valesium ìn notis ad Eusebiura, pag. 165, Eraendandus ergo Flavìus Vopìscus in loco a nobìs supra relato ex vila Nuraerìani : ubi legen¬ dura Diocles nimium avarus, pro co quod ibi legitur, Dìacletìane. Summa felìciiute regnavil, Vide quaì adnotamus in¬ fra, ad caputi?. taniìì sui, quem raibi ulendum dedit idem vìr claris¬ siraus. Atque ila sane.habenl vetus illa.editio Ro¬ mana, Veneta, anni 1521, et Basileensis Xysti Betu¬ leìì, Immortale signum. Lactantius, lib, iv Institut., cap, 27 : Quos signum immortale munìerìt tanguam Ìnexpugnabilis murus. Alibi dixil cwleste signum. Tagìs. Pulo haec oratorio more dìcia esse, quia Tages Tbuscus fuit olira raagnus aruspex et raagister aruspìcura. Arnobius, lìbro secundo adversus Gentes : Antequam Tliages Thuscus oras contingeret luminis, quisquam homìnum sciebat, aut esse noseendum con- discendumque curabat, un fulminum casus aut exlo- ruw. aliquid signìficaretur in venis ? Ubi vide obser¬ valiones Gebharli Elmenhorstìì. Hinc ìllud Ammiani Marcellìnì ex libr'o xvn, pag. 101 : In Tageiicìs libris legitur Vejovìs fulmine max tangendos adeo hebeiari, ut nec tonilrum^ nec majores aliquos passini audire |
