Page 345-346 |
Previous | 173 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
515
NOTJ: IN LIB. DE MORTIBUS PERSECUT. GAP. XXVIL
territirm injecto arraorum cìvìliura melu. Alìì contra scribunt Dioclelìanura, cura, ingravescente aevo, pa¬ rura se idoneura moderando imperio esse seniiret, auctorem Herculio fuìsse,utìn prìvaiara concederenl, eique a;gre collegara obleraperavìsse, sed larnerr ob¬ lempera visse.
Libenler arripuit. Purpurara quara deposuerat. In¬ cerli panegyricus paulo ante laudatus : Fedi enìm Romaipsapro majestate nominis sui, ut ostenderet pos¬ se se eliam imperatoribus imperare. Abduxit exercilus suos, ac libi reddidit ; el cum ad sedandos animos auc¬ toritatem privati principis altulisses, supplices libi manus tendens , vel potius queribunda, clamavit : Quousque hoc, Maxìmìane, paiìar, eie. El paulo post : Imperasti pridem rogalus a fruire, rursus impera jussus a matre. Purpurara facile resuraebai Herculius, quippe qui ler sumpsisse invenilrrr. Alque hoc pessìnium cxeinpluni causa fuìt raortis Licinii; queni cura Constanlirrus vì- cìssel, ac eì vìtarn concessisset, poslea Herculiì Maxi¬ miani soceri sui motus exemplo, ne iterum depasìtam purpuram in perniciem Reipublìcw sumeret, tumultu militari exigenlibus ìn Thessalonica jussit occidi; ut legilur ìn Fragraento de Constantìo Cbloro, pag. 475, Bonìfacius viri tìniens ne, sì Coìlestinus v bberarn vilara agerei, pontifìcalum, (pio se abdìcaverat, resu- meret, eum ìn custodia detineri jussii, Cuì pr^aeiverat Callisti li exemplum ei'ga Bunlinum,
Ravennam con fugil. Zoziraus in libro secundo scribit Herculium circnmvenlo sacramenlis Severo persua¬ sisse, ut Ravenna excedens, quo se contulerat, Ro¬ mara veniret eoque pergenlera, ubi querndaui id lo¬ cura venisset, quera Tres tabernas vocant, ab insidiis quas eo loco Maxenlius collocaverat, apprehensum, inserta laqueo cervice necalura. Incerti panegyricus Constantino diclus post victoriam de Maxenlio par- tara : Duxerat magnum Severus exercilum, el hostem suum per fidia deserlus armaverat. Aucior Fr'aginenti de Consianiio Cbloro, pag. 472 : Deserlus Severus a suìs fugit Ravennam. Per Maxentium filium (sic enira legen¬ dura) evocatus illuc venìt Hercidius, qui per perjurium Severum decepium custodiw Iradidit, el captivi habilu in urbem perduxil, et ìn villa publica Appiw viw trice¬ simo millìarìo custodiri fecìt. Poslea cum Galerius Ita¬ Uam pelerei, ille jugulatus est, el deinde relalus ad octa¬ vum miliiarium, conditus in Galieni monumento. Ex quo loco collegit llenricus Valesius fallì Euiropium el Aureliura Victorem, quì Severum Ravennae occisum esse scribunt. De loco igilur ubi Severus vilara fìnì¬ vìl conlr'ovenitur inter eruditos. Nani Scaliger, ìn animadversionibus ad Eusebium, ait nondubiiare se quin illaì Tres taberine in agro Ravennate fuerint, ncque alìler colligi posse ex verbis Zozimi. Conira Valesius conlendìt Tres illas tabernas fuìsse in vìa Appia prope Romam. Parum aulem probabile esl ìd quod Sigonìus ìn lìi)ro secundo de Oocìdeiilalì imperio collegit ex Zozimo, Severum Maximiani fìdem secu¬ lum Ravenna cxcessisse, atque ad Tres labernas sese con lulisse, haud dubia spe ducium urbem se Maxi¬ miani opera recepturum. Qnam Sigoniì opinionem se¬ cutus est Hieronymus Rubeus in libro secundo Hi¬ slor. Ravennatum.
Venis incisìs. Conira Zoziraus lìbii, et aucior Fi^ag- nicnii de Constantio Cbloro scribunt, ut paulo ante vidimus, Severum fr*aclìs laqueo cervìcibus expirasse,
CAPUT XXVH.
Adjundo Maximino. Cognoraenlo Daia vel Daza, qui Orientera adminislrabat.
Proficiscilur in GaUìam. Huic narr^atìoni fidem ad¬ slruit etiam Zoziraus, tanien etsi ìn rerum erret or¬ dine iiarrandarum, Ilerculium inquiens eo conalu fruslralum, quo Dioclelìanura pertrahere nìsus erat ad resuraendurn ìmperiura, rursura versus Alpes contendìsse, ut commoranlem ibi Conslanlinum con- veniict, el fìliara ei Fausiam promisisse, coque pro- inisso impleio, fallerò conatum hominera. Errat, iir- quam, Zozimus. Naro, e^ CApile 27 el 29 Laclaniìi
A palei illura bis in Gallianr profectura antequara Car¬ nuntum pelerei, et Dioclelìanura non vidisse, nisi posl nuptias Constanlini el Fauslaì. At enira quod Lactanlius et Zoziraus aiunt, Herculìura Constantino filiara proraìsisse, alìler legitur in panegyrico incerti auctoris dìclo ìn nuptiis Constantini el Fauslaì, ubi scriptura est Constantinura eara postulasse a Maxi¬ miano. Sed profeclo sìcut tuo, Constantìne , socero ante est conciliala divinitas, quam ab eo pìgnus ipsi cu" rissimum postulares, sìc et nunc quoque ìn hac gratu¬ latione prìus illa dicenda sunt, quw in te considerans tantus iste, et paterni, el tui aucior imperìì, lwtalus est quod petìsli. Ubi interira observandura esl illud, quod aìt Scriplor isiius panegyrici, Herculìura esse aucto¬ rera imperìì Conslanlìni, Qua de re vide qua», supra dieta suut ad caput 25.
Suw minoris filìw. Heic admoneri convenite raen* dose ìn veteri codìce scriptum esse, sic minoris fa¬ miliw. Intelligil aulem Faustam, Sed inquirendum
TJ est ìn lempus, quo nupliae Constanlini et Faustae ce- lebralae sunl. Cerlura est Severura Augustura extine¬ tura fuisse armo Christi 507 ineunte, quanquam de mense non conslal. Postea Maximianus Herculius Fausta* pater in Galliara profecius est, ul Conslànti¬ nura panibus suis conciliaret, proraissis illì Faustae minoris filìaì nuptiis ; eoque proraìsso impleto, ut Zozinius aìt, persuaderle conabatur Constanlino ul discedenlem ex Italia Galerìura Maxìraianura prose¬ queretur. Ex quìbus verbis colligìtur nuptias fuisse celebralas eo tempore, quo Galerius eral ìn Italia , voi certe cum in procinctu essei Ilalic;e expedilionis. Cura antera ille ìn Illyricura ex Italia redux fuerìt armo eodem 507 ante raensera septerabrera , ut opi¬ nor, elex capile27 istius libri Laclantianì consiet Herculìura Roraara ilerura profeclum posl fugam Ga¬ lerii , ac cura rursura eodera armo rediìsset in Gal¬ lias, ìbì arìquanlulum nioralurn esse, et postea in Illyricum ad urbem Pannonì;e Carnuntum venisse, ibi¬ que fuisse 5 idus noverabris, quo die Licinius a Ga-
G lerio factus est iraperator , raanìfeslura Constanlini et Fauslaì nuplias aliquanlo terapore ante raensera sepieinbrern anni 507 coiisse. Si certa essent quae de Constantini initiis dicuntur a R. P. Petro Fr. Chif¬ flelio in nolis ad Vìgilìura Tapsensera , non opus esset ea inquisitìone in qua nos hactenus exercuimiis. Is eninr eontendit nuptias Conslanlìni curn Fausta , el initiura augustaì dignitalis ìn eura collalae a Maxì¬ raiano socero, evenisse 8 kalerid, augusti anni 507, eadem nìrnìrura auctorìlate qua Conslantinum scribil primo Gaesarem facium a Galerio anno 505 , 8 kalend augusti, et rursura Gaesarem dcclaratum 8 kalendas augusti anni 506 , secundum obìlum patris. Sed quia haec a vir-o clarìssimo non proban¬ tur , necessaria fuìt ea cura , quam nos .adhibuimus ìn investigando lempore ìslarum nupliarum,
Ille interea. Galerius Maximianus. Caìlerum lolum hunc apparalum Galerìi sic paucis perslringil Zozi¬ mus : Cum autem Maximianus Galerius haud wquo
jy tulìsset animo cjuw in Severum Ceu sarem designata fue¬ rant, ab Oriente Romam eundum staiuit, el admisso- rum nomine merìlas Maxenlio pwnas irrogandas. Ut in ItaUam appiUeraf, parum fidos erga se miUtum ani¬ mos senliens, ad Orientem nullo commissa predio redìit. Populum trucìdalurus. Fr'agmentum de ConslanUo Cbloro, pag. 472 : Dehinc Galerius cum ìngentibus copììs Romam venìt, mìnatus civitatis inlerilum, et castra Inleramnw ad Tiberim posuit. Tunc legalos ad urbem misit Licinium et Probum, per colloquium petens, ut gener apud socerum , id est, Maxenlius apud Gale¬ rium precibus magis quam armis optata mercarelur. Qui conlemplus agnovit promissis virorum Maxentii partes suas deseruisse. Quìbus perturbatus retro ver¬ sus esl ; el, ut mìliti suo prwdam guamcumque confer¬ ret, flamminì a jussit auferri. Quid sibì velit hoc loco vox fiiimminìa, nescire se fateiur Henricus Valesius, el deesse heic nonnulla potai, qujc ad Maximianum Uerculìuin pertinebanl, Ego poiius exìsiimaverim,
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 345-346 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 515 NOTJ: IN LIB. DE MORTIBUS PERSECUT. GAP. XXVIL territirm injecto arraorum cìvìliura melu. Alìì contra scribunt Dioclelìanura, cura, ingravescente aevo, pa¬ rura se idoneura moderando imperio esse seniiret, auctorem Herculio fuìsse,utìn prìvaiara concederenl, eique a;gre collegara obleraperavìsse, sed larnerr ob¬ lempera visse. Libenler arripuit. Purpurara quara deposuerat. In¬ cerli panegyricus paulo ante laudatus : Fedi enìm Romaipsapro majestate nominis sui, ut ostenderet pos¬ se se eliam imperatoribus imperare. Abduxit exercilus suos, ac libi reddidit ; el cum ad sedandos animos auc¬ toritatem privati principis altulisses, supplices libi manus tendens , vel potius queribunda, clamavit : Quousque hoc, Maxìmìane, paiìar, eie. El paulo post : Imperasti pridem rogalus a fruire, rursus impera jussus a matre. Purpurara facile resuraebai Herculius, quippe qui ler sumpsisse invenilrrr. Alque hoc pessìnium cxeinpluni causa fuìt raortis Licinii; queni cura Constanlirrus vì- cìssel, ac eì vìtarn concessisset, poslea Herculiì Maxi¬ miani soceri sui motus exemplo, ne iterum depasìtam purpuram in perniciem Reipublìcw sumeret, tumultu militari exigenlibus ìn Thessalonica jussit occidi; ut legilur ìn Fragraento de Constantìo Cbloro, pag. 475, Bonìfacius viri tìniens ne, sì Coìlestinus v bberarn vilara agerei, pontifìcalum, (pio se abdìcaverat, resu- meret, eum ìn custodia detineri jussii, Cuì pr^aeiverat Callisti li exemplum ei'ga Bunlinum, Ravennam con fugil. Zoziraus in libro secundo scribit Herculium circnmvenlo sacramenlis Severo persua¬ sisse, ut Ravenna excedens, quo se contulerat, Ro¬ mara veniret eoque pergenlera, ubi querndaui id lo¬ cura venisset, quera Tres tabernas vocant, ab insidiis quas eo loco Maxenlius collocaverat, apprehensum, inserta laqueo cervice necalura. Incerti panegyricus Constantino diclus post victoriam de Maxenlio par- tara : Duxerat magnum Severus exercilum, el hostem suum per fidia deserlus armaverat. Aucior Fr'aginenti de Consianiio Cbloro, pag. 472 : Deserlus Severus a suìs fugit Ravennam. Per Maxentium filium (sic enira legen¬ dura) evocatus illuc venìt Hercidius, qui per perjurium Severum decepium custodiw Iradidit, el captivi habilu in urbem perduxil, et ìn villa publica Appiw viw trice¬ simo millìarìo custodiri fecìt. Poslea cum Galerius Ita¬ Uam pelerei, ille jugulatus est, el deinde relalus ad octa¬ vum miliiarium, conditus in Galieni monumento. Ex quo loco collegit llenricus Valesius fallì Euiropium el Aureliura Victorem, quì Severum Ravennae occisum esse scribunt. De loco igilur ubi Severus vilara fìnì¬ vìl conlr'ovenitur inter eruditos. Nani Scaliger, ìn animadversionibus ad Eusebium, ait nondubiiare se quin illaì Tres taberine in agro Ravennate fuerint, ncque alìler colligi posse ex verbis Zozimi. Conira Valesius conlendìt Tres illas tabernas fuìsse in vìa Appia prope Romam. Parum aulem probabile esl ìd quod Sigonìus ìn lìi)ro secundo de Oocìdeiilalì imperio collegit ex Zozimo, Severum Maximiani fìdem secu¬ lum Ravenna cxcessisse, atque ad Tres labernas sese con lulisse, haud dubia spe ducium urbem se Maxi¬ miani opera recepturum. Qnam Sigoniì opinionem se¬ cutus est Hieronymus Rubeus in libro secundo Hi¬ slor. Ravennatum. Venis incisìs. Conira Zoziraus lìbii, et aucior Fi^ag- nicnii de Constantio Cbloro scribunt, ut paulo ante vidimus, Severum fr*aclìs laqueo cervìcibus expirasse, CAPUT XXVH. Adjundo Maximino. Cognoraenlo Daia vel Daza, qui Orientera adminislrabat. Proficiscilur in GaUìam. Huic narr^atìoni fidem ad¬ slruit etiam Zoziraus, tanien etsi ìn rerum erret or¬ dine iiarrandarum, Ilerculium inquiens eo conalu fruslralum, quo Dioclelìanura pertrahere nìsus erat ad resuraendurn ìmperiura, rursura versus Alpes contendìsse, ut commoranlem ibi Conslanlinum con- veniict, el fìliara ei Fausiam promisisse, coque pro- inisso impleio, fallerò conatum hominera. Errat, iir- quam, Zozimus. Naro, e^ CApile 27 el 29 Laclaniìi A palei illura bis in Gallianr profectura antequara Car¬ nuntum pelerei, et Dioclelìanura non vidisse, nisi posl nuptias Constanlini el Fauslaì. At enira quod Lactanlius et Zoziraus aiunt, Herculìura Constantino filiara proraìsisse, alìler legitur in panegyrico incerti auctoris dìclo ìn nuptiis Constantini el Fauslaì, ubi scriptura est Constantinura eara postulasse a Maxi¬ miano. Sed profeclo sìcut tuo, Constantìne , socero ante est conciliala divinitas, quam ab eo pìgnus ipsi cu" rissimum postulares, sìc et nunc quoque ìn hac gratu¬ latione prìus illa dicenda sunt, quw in te considerans tantus iste, et paterni, el tui aucior imperìì, lwtalus est quod petìsli. Ubi interira observandura esl illud, quod aìt Scriplor isiius panegyrici, Herculìura esse aucto¬ rera imperìì Conslanlìni, Qua de re vide qua», supra dieta suut ad caput 25. Suw minoris filìw. Heic admoneri convenite raen* dose ìn veteri codìce scriptum esse, sic minoris fa¬ miliw. Intelligil aulem Faustam, Sed inquirendum TJ est ìn lempus, quo nupliae Constanlini et Faustae ce- lebralae sunl. Cerlura est Severura Augustura extine¬ tura fuisse armo Christi 507 ineunte, quanquam de mense non conslal. Postea Maximianus Herculius Fausta* pater in Galliara profecius est, ul Conslànti¬ nura panibus suis conciliaret, proraissis illì Faustae minoris filìaì nuptiis ; eoque proraìsso impleto, ut Zozinius aìt, persuaderle conabatur Constanlino ul discedenlem ex Italia Galerìura Maxìraianura prose¬ queretur. Ex quìbus verbis colligìtur nuptias fuisse celebralas eo tempore, quo Galerius eral ìn Italia , voi certe cum in procinctu essei Ilalic;e expedilionis. Cura antera ille ìn Illyricura ex Italia redux fuerìt armo eodem 507 ante raensera septerabrera , ut opi¬ nor, elex capile27 istius libri Laclantianì consiet Herculìura Roraara ilerura profeclum posl fugam Ga¬ lerii , ac cura rursura eodera armo rediìsset in Gal¬ lias, ìbì arìquanlulum nioralurn esse, et postea in Illyricum ad urbem Pannonì;e Carnuntum venisse, ibi¬ que fuisse 5 idus noverabris, quo die Licinius a Ga- G lerio factus est iraperator , raanìfeslura Constanlini et Fauslaì nuplias aliquanlo terapore ante raensera sepieinbrern anni 507 coiisse. Si certa essent quae de Constantini initiis dicuntur a R. P. Petro Fr. Chif¬ flelio in nolis ad Vìgilìura Tapsensera , non opus esset ea inquisitìone in qua nos hactenus exercuimiis. Is eninr eontendit nuptias Conslanlìni curn Fausta , el initiura augustaì dignitalis ìn eura collalae a Maxì¬ raiano socero, evenisse 8 kalerid, augusti anni 507, eadem nìrnìrura auctorìlate qua Conslantinum scribil primo Gaesarem facium a Galerio anno 505 , 8 kalend augusti, et rursura Gaesarem dcclaratum 8 kalendas augusti anni 506 , secundum obìlum patris. Sed quia haec a vir-o clarìssimo non proban¬ tur , necessaria fuìt ea cura , quam nos .adhibuimus ìn investigando lempore ìslarum nupliarum, Ille interea. Galerius Maximianus. Caìlerum lolum hunc apparalum Galerìi sic paucis perslringil Zozi¬ mus : Cum autem Maximianus Galerius haud wquo jy tulìsset animo cjuw in Severum Ceu sarem designata fue¬ rant, ab Oriente Romam eundum staiuit, el admisso- rum nomine merìlas Maxenlio pwnas irrogandas. Ut in ItaUam appiUeraf, parum fidos erga se miUtum ani¬ mos senliens, ad Orientem nullo commissa predio redìit. Populum trucìdalurus. Fr'agmentum de ConslanUo Cbloro, pag. 472 : Dehinc Galerius cum ìngentibus copììs Romam venìt, mìnatus civitatis inlerilum, et castra Inleramnw ad Tiberim posuit. Tunc legalos ad urbem misit Licinium et Probum, per colloquium petens, ut gener apud socerum , id est, Maxenlius apud Gale¬ rium precibus magis quam armis optata mercarelur. Qui conlemplus agnovit promissis virorum Maxentii partes suas deseruisse. Quìbus perturbatus retro ver¬ sus esl ; el, ut mìliti suo prwdam guamcumque confer¬ ret, flamminì a jussit auferri. Quid sibì velit hoc loco vox fiiimminìa, nescire se fateiur Henricus Valesius, el deesse heic nonnulla potai, qujc ad Maximianum Uerculìuin pertinebanl, Ego poiius exìsiimaverim, |
