Page 363-364 |
Previous | 182 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
565
stephanì BALUZH
564
voluìssem , hanc crudelìtalem a Snida referrì ad A Diocletiarrura et Maxìraianura, euraque hoc loco, ut sa'pe solet in rebus hisloricis, lapsum esse. CAPUT XXXVH.
Constantini liileris. Constantinus post partara de Maxenlio victoriara, cura apud Medìolanura conve¬ nisset cura Licinio , conslìiulionera eraiserat adrao¬ dura favorabilera Christianis, eamque raiserat ìn Orieniera ad Maxirainura, ul ìs eam ìn provinciis suìs proponi curaret. Auctor est Eusebius, lib. ix, cap. 9, illuni priraura quìdera ad haec gravìter inge- muìsse; poslea laraen, cura nec videri vellet Con- siarriino ac Licirrio cessisse, nec rursum ìd, quod jussum erat, supprimere, metu eorum quì jusserant, epistolara ad Sabinurn pnefectura scripsisse, veluli suople raotu et ex propria auctorìlate, ìn qua eadera ferrae de Chrislìanis sancìvit, quae in illa Gonstaniini ac Licinii constilutìorre continentur, Addiderat au¬ tera Conslantìnus htteras ad Maximìnum, quarum j. menlionera facit Eusebius in postreraa pane ejus- •" dera capitis.
A sacerdotibùs immolari. Quod heìc ail Lactantius de Maxiraino cibis ìraraolatiiiis quotidie vescente, ìd ab eo publico ediclo constìtulum aìt Eusebius ìn lìbro de Martyribus Palaìslìruc, cap. 9, ita, ut cunctì tara viri, quain raulieres, una cura servulìs et infan¬ libus, sacrifìeare et libare diis ìrninortalìbus coge¬ renlur, et ìrarnolaiis hostiarum carnibus vesci, el ut cuncta in toro venalìa sacrifìciorura libaiìonibus in- quìnarentur. Istud ipsum docent etiam Acla passio¬ nis sancti Luciani mariyris Antiocheni, quem idem Maxirainus raorle affecil: Quin diam ad lanlam pro¬ cessii swvìùam, ul ne ìnfantibus quidem parcerel, sed ipsos quoque inlerìmerel, quoniam nec poierat quidem eìs persuadere, ul gustarenl ea, quw sacri ficab antur dw¬ manibus. Secutura ìn hoc fuisse Maxirainura vesti¬ gia raagistri sui Galerii, docent Acta sanclorum mar¬ lyrura Agapes, Chioniae et Irenes, quae Thessaloni¬ caì marlyrium consummaverunt anno secundo perse- G culionis, Diocletìano ix el Maxìraiano vm e)nsuli- bus. In ìllìs enìm Actis legitur , Gassandrurn bene- iìciariurn ila scripsisse ad Dulcetìuni praesìdera : Scilo, mi Domine, Agaihonem, Agapen, Chionìam, Irenem, Casiam, Philippam et Eutychiam nolle hìs vesci, quw diis sunt immolata. Eadera habenlur ìn Actis sanc¬ torura Ser^gìì el Bacchi, qui sub eodera Maxiraino passi sunt: itera ìn Actis sancir raarlyris Vari el so¬ ciorura ejus, et in Aclis Theodori Amaseni cogno¬ mento Tyronis. Irao diu ante hanc superstitionera usurpalara esse, reperio ìn Aclis sanctorum Tereniiì, Aphricani el sociorura, ubi scriptura est, Deciuin iraperatorera in universas Romani imperìì provincias ediciura niisisse, ut oranes Christiani ad ìramolan¬ dum et cornedendum ea, quae Idolis essent immo¬ lala, pertraherentur. Quare quod aìt Lactanlius, Maxirainura hoc priraura invenisse, ut anìraalìa om¬ nia, quibus vescebalur, non a coquis, sed a sacerdo¬ tibùs ad aras immolarenlur, iniellìgendura non est «x de ediclo seu generali lege, cura raullis ante annis id consliluiura fuissei a Decio el Galerio Maxìraiano ; sed de privato palatinorum ciborura usu. Porro hunc usura ìn regiones quoque exlra lìraiiein Romanura posìias penetrasse, docenl Ada sancii Sabae Golhi qui martyriura consumniavìt in Cappadocia pridie idus aprilis, Modesto et Arìnlheo consulìbus idest, anno Chrisli 572. Cielerura ab istiusraodi cibis ira- rnolaiìlììs, quos idoloihyia vocabant, seraper abhor¬ ruisse Ecclesiara, notius esl, quam ul necesse sìt veierum teslìmoniìs comprobari.
Perfusum mero. Lactanlius lib, vr Institut, cap. 1 : Homines autem, neglecta justitìa, cum sinl omnibus flagitiis ac sceleribus inquinali, religiosos se pulant, si tempia ac aras hostiarum sanguine cruenlaverint, si focos odorali ac veleris vini profusione madefecerinl. Quin eliam sacras dapes apparant, el exquisilas epulas, quasi aliquid inde lìbalurìs offerant. Et cap. seq. :
Maclanl ìgìlur optìmas ac pìngues hoslìas Deo quasi esurienli, profundunt vina tamquam sìlienlì.
Hinc fames. Crudelitalera istius farais describit Eusebius lìb. ix, cap. 8. Videndus elìam Ruffìnus, quì non nulla habel, quae apud Eusebium non legun¬ tur, Meminit et hujus farais Eutychìus Alexandrinus in suis Anualibus,
Dono suìs dabal. Ruffìnus, lib, vm, cap. 16: Unde et montes auri, ul ila dìxerim, congregatos familiari- bus suis ac salellìlibus largiebatur.
More eleni, latronum. Salvianus in fine libri celavi de Gubernatìone Dei, pag. 191 : Lalrones quidem hoc proverbio uli solent, ut quìbus non auferunt vitam, dedìsse se dicant.
CAPUT XXXVHL
Vincit officium.^ Eadera oranino verba habenlur in libro sexlo divinarura Institutionura, cap. 25.
Nobilibus fwminis. Ruffìnus libro vm, cap. 17 : Cui eliam inter cwlera hoc singulare studium eral, ne ullam non dico urbem, sed vel breve oppidum, absgue adulterio nobilium matronarum, quw per loca fuissent reperlw, vel corrupUone virginum, prwteriret.
Prwgustaior. Melaphora ducla a cibo cl poiu, qua elìam usus eslCicero in oratione pro domo sua : SciU¬ cet tu helluani spurcissìma, prwgustalorì libìdinum tua¬ rum,homìni egentissimo el facinorosissimo Sexto Rasóio, eie. Praeguslalor ilaque est, qni cibos potusque gustu explorat, apud viros principes praecipue, ne forte vene¬ num cum cibo poluque haiirianl.'Ea de causa Anto¬ nius liraens sceleraiara Cleopairae Solerliam, nonnisi praìgusialos cibos sumebat, ul docet Plinius, lìb. xxi, cap, 5 , Historiaì naluralis. Suetonius, ìn Claudio, cap. 44 : El veneno quidem occisum convenìl : ubi au¬ tem, et per quem dato discrepai. Quidam tradunt epu- lanli in arce cum sacerdotibùs per Halolum spadonem prwguslatorem. Tacilus, lib. xm Annaliura : Illic epu¬ lanle Rrilannico, guìa cibos potusque ejus dilectus ex minìslris gustu explorabat. Gregorius papa XI, ìn epi¬ stola scripta ad Carolum V, regem Francorum, et Jo- hannani ejns uxorera, edita ni torao quarlo Spicile¬ gìì Dacherìanì, pag. 500: Fi insuper, ut hi, quì hujus¬ modi ova, lac, butyrum et caseum, seu fercula ex eis parabunl, et etiam illi, quì de eis vobis servient, dun¬ taxat pro proba facienda, gustare de ipsis valeanl, con¬ cedimus per prwsenles. Quod heic Gregorius dicit pro proba facienda, nos dicimus hodie, pour faìre f essai. Evodius Upsalensis in lìbro secundo de Miracuììs sancti Slepharrì, cap. 5 : Jubet ìUi prwguslatori vini sui.
Immìnutas. Pntabam olira, hunc locura esse cor- ruptunr, ei conjecerain rescrìbendura esse invìtas. Poslea viri clarissimi Sparkius et Columbus adnio- nuerunt, relinendara esse lectionèra, quaì habelur in codice veteri, quia vox imminulas nìhìl alìud sonat, quara pr^aegustaias, seu praefìoratas ; quod exernplis aliquot ostendit itera Colurabus, et isto praìsertira Lactanlii libro prirao Institut., cap. 10 : Omitto vir¬ gines quas imminuìl.
Cubilia impune vìolabant. Ruffìnus, lìb. vm, cap.17, Délicìis, luxu alque omni dìssoluiionum genere fluìtans turpissima suìs miliiibus prwbebat exempla. Denique quidquid lascive, quidquid pelulanler, quidquid luxu- riose gesium a rectoribus vel militum, vel provinciarum fuissei, inullum cedebal ab imperaioris exemplum.
A Golhis pulsi. Cura Diocletìanus Ilalìam peliissel vicennalia celebralurus, Golhi, sive populi ripam Islri flumìnis incolentes, ea occasione usi, aliquara partera vicìnae provinciae invaserunt, et ìndigenas ex¬ pulerunt. Hi vero pulsi sedibus suis ad Galerium Maximianura Gaesarem confugerunt, et postea se Maximino, quem Galerius adoplaveral, adjunxerunt, et ìn numerura satelliluin ac prolectorura ejus aliceli sunt,
CAPUT XXXIX.
Ne ab Augusta quidem. Valeria, Galerii vidua, quae posl morlera mariti in aulam Maximinì concesserai.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 363-364 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 565 stephanì BALUZH 564 voluìssem , hanc crudelìtalem a Snida referrì ad A Diocletiarrura et Maxìraianura, euraque hoc loco, ut sa'pe solet in rebus hisloricis, lapsum esse. CAPUT XXXVH. Constantini liileris. Constantinus post partara de Maxenlio victoriara, cura apud Medìolanura conve¬ nisset cura Licinio , conslìiulionera eraiserat adrao¬ dura favorabilera Christianis, eamque raiserat ìn Orieniera ad Maxirainura, ul ìs eam ìn provinciis suìs proponi curaret. Auctor est Eusebius, lib. ix, cap. 9, illuni priraura quìdera ad haec gravìter inge- muìsse; poslea laraen, cura nec videri vellet Con- siarriino ac Licirrio cessisse, nec rursum ìd, quod jussum erat, supprimere, metu eorum quì jusserant, epistolara ad Sabinurn pnefectura scripsisse, veluli suople raotu et ex propria auctorìlate, ìn qua eadera ferrae de Chrislìanis sancìvit, quae in illa Gonstaniini ac Licinii constilutìorre continentur, Addiderat au¬ tera Conslantìnus htteras ad Maximìnum, quarum j. menlionera facit Eusebius in postreraa pane ejus- •" dera capitis. A sacerdotibùs immolari. Quod heìc ail Lactantius de Maxiraino cibis ìraraolatiiiis quotidie vescente, ìd ab eo publico ediclo constìtulum aìt Eusebius ìn lìbro de Martyribus Palaìslìruc, cap. 9, ita, ut cunctì tara viri, quain raulieres, una cura servulìs et infan¬ libus, sacrifìeare et libare diis ìrninortalìbus coge¬ renlur, et ìrarnolaiis hostiarum carnibus vesci, el ut cuncta in toro venalìa sacrifìciorura libaiìonibus in- quìnarentur. Istud ipsum docent etiam Acla passio¬ nis sancti Luciani mariyris Antiocheni, quem idem Maxirainus raorle affecil: Quin diam ad lanlam pro¬ cessii swvìùam, ul ne ìnfantibus quidem parcerel, sed ipsos quoque inlerìmerel, quoniam nec poierat quidem eìs persuadere, ul gustarenl ea, quw sacri ficab antur dw¬ manibus. Secutura ìn hoc fuisse Maxirainura vesti¬ gia raagistri sui Galerii, docent Acta sanclorum mar¬ lyrura Agapes, Chioniae et Irenes, quae Thessaloni¬ caì marlyrium consummaverunt anno secundo perse- G culionis, Diocletìano ix el Maxìraiano vm e)nsuli- bus. In ìllìs enìm Actis legitur , Gassandrurn bene- iìciariurn ila scripsisse ad Dulcetìuni praesìdera : Scilo, mi Domine, Agaihonem, Agapen, Chionìam, Irenem, Casiam, Philippam et Eutychiam nolle hìs vesci, quw diis sunt immolata. Eadera habenlur ìn Actis sanc¬ torura Ser^gìì el Bacchi, qui sub eodera Maxiraino passi sunt: itera ìn Actis sancir raarlyris Vari el so¬ ciorura ejus, et in Aclis Theodori Amaseni cogno¬ mento Tyronis. Irao diu ante hanc superstitionera usurpalara esse, reperio ìn Aclis sanctorum Tereniiì, Aphricani el sociorura, ubi scriptura est, Deciuin iraperatorera in universas Romani imperìì provincias ediciura niisisse, ut oranes Christiani ad ìramolan¬ dum et cornedendum ea, quae Idolis essent immo¬ lala, pertraherentur. Quare quod aìt Lactanlius, Maxirainura hoc priraura invenisse, ut anìraalìa om¬ nia, quibus vescebalur, non a coquis, sed a sacerdo¬ tibùs ad aras immolarenlur, iniellìgendura non est «x de ediclo seu generali lege, cura raullis ante annis id consliluiura fuissei a Decio el Galerio Maxìraiano ; sed de privato palatinorum ciborura usu. Porro hunc usura ìn regiones quoque exlra lìraiiein Romanura posìias penetrasse, docenl Ada sancii Sabae Golhi qui martyriura consumniavìt in Cappadocia pridie idus aprilis, Modesto et Arìnlheo consulìbus idest, anno Chrisli 572. Cielerura ab istiusraodi cibis ira- rnolaiìlììs, quos idoloihyia vocabant, seraper abhor¬ ruisse Ecclesiara, notius esl, quam ul necesse sìt veierum teslìmoniìs comprobari. Perfusum mero. Lactanlius lib, vr Institut, cap. 1 : Homines autem, neglecta justitìa, cum sinl omnibus flagitiis ac sceleribus inquinali, religiosos se pulant, si tempia ac aras hostiarum sanguine cruenlaverint, si focos odorali ac veleris vini profusione madefecerinl. Quin eliam sacras dapes apparant, el exquisilas epulas, quasi aliquid inde lìbalurìs offerant. Et cap. seq. : Maclanl ìgìlur optìmas ac pìngues hoslìas Deo quasi esurienli, profundunt vina tamquam sìlienlì. Hinc fames. Crudelitalera istius farais describit Eusebius lìb. ix, cap. 8. Videndus elìam Ruffìnus, quì non nulla habel, quae apud Eusebium non legun¬ tur, Meminit et hujus farais Eutychìus Alexandrinus in suis Anualibus, Dono suìs dabal. Ruffìnus, lib, vm, cap. 16: Unde et montes auri, ul ila dìxerim, congregatos familiari- bus suis ac salellìlibus largiebatur. More eleni, latronum. Salvianus in fine libri celavi de Gubernatìone Dei, pag. 191 : Lalrones quidem hoc proverbio uli solent, ut quìbus non auferunt vitam, dedìsse se dicant. CAPUT XXXVHL Vincit officium.^ Eadera oranino verba habenlur in libro sexlo divinarura Institutionura, cap. 25. Nobilibus fwminis. Ruffìnus libro vm, cap. 17 : Cui eliam inter cwlera hoc singulare studium eral, ne ullam non dico urbem, sed vel breve oppidum, absgue adulterio nobilium matronarum, quw per loca fuissent reperlw, vel corrupUone virginum, prwteriret. Prwgustaior. Melaphora ducla a cibo cl poiu, qua elìam usus eslCicero in oratione pro domo sua : SciU¬ cet tu helluani spurcissìma, prwgustalorì libìdinum tua¬ rum,homìni egentissimo el facinorosissimo Sexto Rasóio, eie. Praeguslalor ilaque est, qni cibos potusque gustu explorat, apud viros principes praecipue, ne forte vene¬ num cum cibo poluque haiirianl.'Ea de causa Anto¬ nius liraens sceleraiara Cleopairae Solerliam, nonnisi praìgusialos cibos sumebat, ul docet Plinius, lìb. xxi, cap, 5 , Historiaì naluralis. Suetonius, ìn Claudio, cap. 44 : El veneno quidem occisum convenìl : ubi au¬ tem, et per quem dato discrepai. Quidam tradunt epu- lanli in arce cum sacerdotibùs per Halolum spadonem prwguslatorem. Tacilus, lib. xm Annaliura : Illic epu¬ lanle Rrilannico, guìa cibos potusque ejus dilectus ex minìslris gustu explorabat. Gregorius papa XI, ìn epi¬ stola scripta ad Carolum V, regem Francorum, et Jo- hannani ejns uxorera, edita ni torao quarlo Spicile¬ gìì Dacherìanì, pag. 500: Fi insuper, ut hi, quì hujus¬ modi ova, lac, butyrum et caseum, seu fercula ex eis parabunl, et etiam illi, quì de eis vobis servient, dun¬ taxat pro proba facienda, gustare de ipsis valeanl, con¬ cedimus per prwsenles. Quod heic Gregorius dicit pro proba facienda, nos dicimus hodie, pour faìre f essai. Evodius Upsalensis in lìbro secundo de Miracuììs sancti Slepharrì, cap. 5 : Jubet ìUi prwguslatori vini sui. Immìnutas. Pntabam olira, hunc locura esse cor- ruptunr, ei conjecerain rescrìbendura esse invìtas. Poslea viri clarissimi Sparkius et Columbus adnio- nuerunt, relinendara esse lectionèra, quaì habelur in codice veteri, quia vox imminulas nìhìl alìud sonat, quara pr^aegustaias, seu praefìoratas ; quod exernplis aliquot ostendit itera Colurabus, et isto praìsertira Lactanlii libro prirao Institut., cap. 10 : Omitto vir¬ gines quas imminuìl. Cubilia impune vìolabant. Ruffìnus, lìb. vm, cap.17, Délicìis, luxu alque omni dìssoluiionum genere fluìtans turpissima suìs miliiibus prwbebat exempla. Denique quidquid lascive, quidquid pelulanler, quidquid luxu- riose gesium a rectoribus vel militum, vel provinciarum fuissei, inullum cedebal ab imperaioris exemplum. A Golhis pulsi. Cura Diocletìanus Ilalìam peliissel vicennalia celebralurus, Golhi, sive populi ripam Islri flumìnis incolentes, ea occasione usi, aliquara partera vicìnae provinciae invaserunt, et ìndigenas ex¬ pulerunt. Hi vero pulsi sedibus suis ad Galerium Maximianura Gaesarem confugerunt, et postea se Maximino, quem Galerius adoplaveral, adjunxerunt, et ìn numerura satelliluin ac prolectorura ejus aliceli sunt, CAPUT XXXIX. Ne ab Augusta quidem. Valeria, Galerii vidua, quae posl morlera mariti in aulam Maximinì concesserai. |
