Page 379-380 |
Previous | 190 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
579
stephanì baluzii
580
stephanì baluzii
WMMTOhM mWMf
in quibus explicantur et ìllustrantur duo loca ex libro lactantii de mortibus
persecutorum,
(Praefixa est inìtìo observaiio viri doctissinii de allero eorumdem locorum.)
Illustrissimi viri Petri Valeri Dìazìi, consìliarn regis Hispaniarum in supremo Consilio Aragonum, senten^ Uà de quodam loco Laclantii corrupto.
ìn libro Laclantii de Mortibus Persecuiorum, quem lìuei-alus orbìs reslituluni nuper vidit sludio el vir¬ tute illustrissimi Dora, Siephani Baluzii, locus est praì alìis valde corTuptus pag. 45, ubi sic editum vi¬ demus (col. 269) : ììlìamvel hi, qui emerunt, vel qui donò erunt consecuU, si pulaverint de nostra benevo¬ lentìa aliquid, Vicarium poslulent, quo el ipsis per nostram clementiam consulatur.
Ego vero tribus emendatìonibus repurgandum esse hunc locum, et in banc formara scribendura, censeo : Et jam vel hi qui emerunt, vel qui dono erunt con¬ secuti , si optaverinl de nostra benevolentìa aliquid vìcarium, poslulent, quo et ipsis per nostram clemen¬ tiam consulatur.
Ac priraura quìdera tò etìam non congruere buie parli, raanìfeslura satis esi, ae levi divisione substi- luendura et jam, quod ìdeni significai, ac tum, vel max, aul poslquam, ut Plaulus ìn Truculenti scena ultima dixìt : Jam abis poslquam aurum habes. Mens enirn Ìraperatorura in pr-oposito edìcio baie eral, ut bona Cbrìsiianìs resiituerenlur sìne ulto pretio quan¬ tociùs, ac deìnde de ìnderaniiate, ul postea dicunt, tractareiur, si eara cuperent. Secundo loco illud pu- taverinl facili error'e inductura est ex perrautaiìone transposìtioneque lìlter\arura o et u. Ralio aulem serraonis oplìme constat, legendo optaverìnt. Nani ìn eadera conslilulione inferius dicitur, de nosira bene- valentìa sperent. iìxe vero duo opiandi et sperandi verba conjuncla saepe occurrunt, et Cicero orai. 27, ad Quirites dixit : Multa prwlerea a diisim morialibus optala consecuU sumus.
Praecipua antera anìraadversìo nostra est circa tò Vicarium, quod verbura dominus Baluzius majuscula lillera initialr Curavit imprimi, fortassis quia in ma¬ nuscripto Colbertino exemplari sìc repererai, vel, quod magìs pulo, de suo adscripsit, Vìcariì dignità- lem significari hoc loco existimans, seculusque Eu¬ sebii antiquara lectionèra et senienliam; quarn el priorera ìnierpretern Chrìstophorsonuni, et novissi¬ mum, euraque longe dodioreraaccuratioreraque Hen¬ ricum Valesium, suìs versionibus expressisse viderat. Caeterura erravit Eusebius (quod pace ejus dixerim) aliosque ìn errorera ìnduxii, quera Lactarilìi locus hic nobìs delexit. Nara ìn iniperiali hoc edito, quod Latine, ut fuerat concepium, transcripsit, non de gubernalore. Vicario, aut judice alio provinciaì raen¬ tio facla esl : sed aliquid vicarium, valet rem aliquani vicariam, seu vice el loco illius, quie restilula fuisset Christianis, reddendara ab ìraperalorìbus; id quod sequentìbus rationibus evincitur. Nani Lactanlius di¬ serte dixerat bas lilteras iraperiales ad Praesìdera da¬ tas, norr ad Vìcarium ; et illarum sermo tolus dìreclus CSI ad eumdem, cuì executìo reslilulionis facìendae commìltebaiur : ul absurdum piane esset, ad alium querapiara praefecluni, quì ìn ìlla provincia jus dice¬ ret, verba imperaiorura convertì. .^ ^ainvero haec loquendiralio^ aliciuid vìcarium optare
A et postulare. Latine scribentibus eleganler usurpalur. Quìn et aliquid vicarìura reddere dictura legiraus ìn sancta Scriptura, Levitici cap, xxiv, versu 19, ibi : Quì percusseril animai, reddel vicarium, id est, ani¬ mam pro anima; ei inferius versu 21 : Qui percusserìt jumentum, reddel alìud. Quo loco Cornelìus a Lapide, ut alios criticos sacros ornìtlani, inlerprelatur animai vivum vice animalis a se occisi. Lorìnus vero aii, : Vi^ carium animai significai alìud , guad suppleal vicem percussi, sioe occisi. Ac deinde subjungii : Hoc lan¬ lum loco usum reperio interprelem nomine vìcariì.
Illustrìssimo daciìssimoque viro Petra Valero Diazìo, consiUario regio, Slephanus Raluzius Tutelensis.
Ex litteris a le superiore anno datis ad illustrera notique nominis abbalem camerarium inlellexi, bene le agere, illuslrìssirae doraìrre, el raei raerrtionera fa- cere, rrec ìnjucundam, nec inutilem; quippe qui non solum amice et honorifice de me stiidiìsque meis
B loqueris; sed elìam admones, quid libi videatur emendandum irr quadam corrstìtutìone Conslantini M, quai extal ìn libro Lactantii de Moriibus persecu¬ torum. Araplector utruraque cura ea reverenlìa et cura ea grati anìnii lestilìcalìone, quae libi a me de¬ bentur, erudilissiine vìr ; ideoque officii mei esse potavi bas ad le lilteras dare, tura ut libi gratias agam pro hac animi luì ìn me propensione, lum ul per eam occasionera utar familiarilale ejus viri, (jnem is, cura quo rnelìorenr vilae nreae panera exegi, vir irn- nrorlalis meraoriai Peirus de Marca, archiepiscopus Parisiensis, plurirai faciebal, etcura Antonio Angus¬ tino conferre solebat. Revoco te, ut vides, ad sco¬ pulos Bresconis, illuslrìssirae vir, unde inìlìuin com¬ mercii luieura surarao viro; quo in coelum poslea sublalo, et lu magno amico orbatus es, et ego optì¬ mo pairono,
Venio nunc ad locum Laclantii, cujus a te tentata eraendatio est. Obscurura esse illura ac mulilum, sa-
Q tìs constai, propier delectuhi nirairura unius vocis; quaì si serael suppleta fuerìt, nulla, ut ego quidem arbilror, difficultas reraanebit. Quae autera ìlla sit, ìpsa quìdera Lactantìì verba satis indicare vìdeniur, clarius vero versio graeca Eusebii, ex qua colbgì- inus, vocera poscendum, aul aliquara sìrailera adden¬ dam esse ìn hoc loco, et sìc legendum : Etiam vel hi, qui emerunt, vel qui dono erunt consecuti, sì poscendum putaverinl de nosira benevolenlia aliquid, Vicarium poslulent, quo el ìpsìs per noslram clementiam consu¬ latur. Hanc reslìiulionem confirraanl verba legis priraaì codicis Theodosiani de Officio rectoris pro- vinciai : Si de civiUbus causis quicquam pulaverint esse poscendum. Tu vero, vìr erudiiissìrne, censes, ila le¬ gendura ei ìnterpungendurn : Et jam vel hi, qui eme¬ runt, vel qui dono erunt conseculì, si optaverìnt de nosira benevolentìa aliqtUd vìcarium, poslulent, quo et ipsis per noslram clemenliam consulatur. Et conjec¬ tura quìdera tua dodo et erudito viro digna esl, et plurimam habet veri sirailiiudinem, Veieres quippe eleganler dicebant vicariara operam, raanus vicarias, amorera vicarium, poenam vicariara, morlera vìca- rianip et alia hujusmodi. Opinio tamen illa lua, si
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 379-380 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 579 stephanì baluzii 580 stephanì baluzii WMMTOhM mWMf in quibus explicantur et ìllustrantur duo loca ex libro lactantii de mortibus persecutorum, (Praefixa est inìtìo observaiio viri doctissinii de allero eorumdem locorum.) Illustrissimi viri Petri Valeri Dìazìi, consìliarn regis Hispaniarum in supremo Consilio Aragonum, senten^ Uà de quodam loco Laclantii corrupto. ìn libro Laclantii de Mortibus Persecuiorum, quem lìuei-alus orbìs reslituluni nuper vidit sludio el vir¬ tute illustrissimi Dora, Siephani Baluzii, locus est praì alìis valde corTuptus pag. 45, ubi sic editum vi¬ demus (col. 269) : ììlìamvel hi, qui emerunt, vel qui donò erunt consecuU, si pulaverint de nostra benevo¬ lentìa aliquid, Vicarium poslulent, quo el ipsis per nostram clementiam consulatur. Ego vero tribus emendatìonibus repurgandum esse hunc locum, et in banc formara scribendura, censeo : Et jam vel hi qui emerunt, vel qui dono erunt con¬ secuti , si optaverinl de nostra benevolentìa aliquid vìcarium, poslulent, quo et ipsis per nostram clemen¬ tiam consulatur. Ac priraura quìdera tò etìam non congruere buie parli, raanìfeslura satis esi, ae levi divisione substi- luendura et jam, quod ìdeni significai, ac tum, vel max, aul poslquam, ut Plaulus ìn Truculenti scena ultima dixìt : Jam abis poslquam aurum habes. Mens enirn Ìraperatorura in pr-oposito edìcio baie eral, ut bona Cbrìsiianìs resiituerenlur sìne ulto pretio quan¬ tociùs, ac deìnde de ìnderaniiate, ul postea dicunt, tractareiur, si eara cuperent. Secundo loco illud pu- taverinl facili error'e inductura est ex perrautaiìone transposìtioneque lìlter\arura o et u. Ralio aulem serraonis oplìme constat, legendo optaverìnt. Nani ìn eadera conslilulione inferius dicitur, de nosira bene- valentìa sperent. iìxe vero duo opiandi et sperandi verba conjuncla saepe occurrunt, et Cicero orai. 27, ad Quirites dixit : Multa prwlerea a diisim morialibus optala consecuU sumus. Praecipua antera anìraadversìo nostra est circa tò Vicarium, quod verbura dominus Baluzius majuscula lillera initialr Curavit imprimi, fortassis quia in ma¬ nuscripto Colbertino exemplari sìc repererai, vel, quod magìs pulo, de suo adscripsit, Vìcariì dignità- lem significari hoc loco existimans, seculusque Eu¬ sebii antiquara lectionèra et senienliam; quarn el priorera ìnierpretern Chrìstophorsonuni, et novissi¬ mum, euraque longe dodioreraaccuratioreraque Hen¬ ricum Valesium, suìs versionibus expressisse viderat. Caeterura erravit Eusebius (quod pace ejus dixerim) aliosque ìn errorera ìnduxii, quera Lactarilìi locus hic nobìs delexit. Nara ìn iniperiali hoc edito, quod Latine, ut fuerat concepium, transcripsit, non de gubernalore. Vicario, aut judice alio provinciaì raen¬ tio facla esl : sed aliquid vicarium, valet rem aliquani vicariam, seu vice el loco illius, quie restilula fuisset Christianis, reddendara ab ìraperalorìbus; id quod sequentìbus rationibus evincitur. Nani Lactanlius di¬ serte dixerat bas lilteras iraperiales ad Praesìdera da¬ tas, norr ad Vìcarium ; et illarum sermo tolus dìreclus CSI ad eumdem, cuì executìo reslilulionis facìendae commìltebaiur : ul absurdum piane esset, ad alium querapiara praefecluni, quì ìn ìlla provincia jus dice¬ ret, verba imperaiorura convertì. .^ ^ainvero haec loquendiralio^ aliciuid vìcarium optare A et postulare. Latine scribentibus eleganler usurpalur. Quìn et aliquid vicarìura reddere dictura legiraus ìn sancta Scriptura, Levitici cap, xxiv, versu 19, ibi : Quì percusseril animai, reddel vicarium, id est, ani¬ mam pro anima; ei inferius versu 21 : Qui percusserìt jumentum, reddel alìud. Quo loco Cornelìus a Lapide, ut alios criticos sacros ornìtlani, inlerprelatur animai vivum vice animalis a se occisi. Lorìnus vero aii, : Vi^ carium animai significai alìud , guad suppleal vicem percussi, sioe occisi. Ac deinde subjungii : Hoc lan¬ lum loco usum reperio interprelem nomine vìcariì. Illustrìssimo daciìssimoque viro Petra Valero Diazìo, consiUario regio, Slephanus Raluzius Tutelensis. Ex litteris a le superiore anno datis ad illustrera notique nominis abbalem camerarium inlellexi, bene le agere, illuslrìssirae doraìrre, el raei raerrtionera fa- cere, rrec ìnjucundam, nec inutilem; quippe qui non solum amice et honorifice de me stiidiìsque meis B loqueris; sed elìam admones, quid libi videatur emendandum irr quadam corrstìtutìone Conslantini M, quai extal ìn libro Lactantii de Moriibus persecu¬ torum. Araplector utruraque cura ea reverenlìa et cura ea grati anìnii lestilìcalìone, quae libi a me de¬ bentur, erudilissiine vìr ; ideoque officii mei esse potavi bas ad le lilteras dare, tura ut libi gratias agam pro hac animi luì ìn me propensione, lum ul per eam occasionera utar familiarilale ejus viri, (jnem is, cura quo rnelìorenr vilae nreae panera exegi, vir irn- nrorlalis meraoriai Peirus de Marca, archiepiscopus Parisiensis, plurirai faciebal, etcura Antonio Angus¬ tino conferre solebat. Revoco te, ut vides, ad sco¬ pulos Bresconis, illuslrìssirae vir, unde inìlìuin com¬ mercii luieura surarao viro; quo in coelum poslea sublalo, et lu magno amico orbatus es, et ego optì¬ mo pairono, Venio nunc ad locum Laclantii, cujus a te tentata eraendatio est. Obscurura esse illura ac mulilum, sa- Q tìs constai, propier delectuhi nirairura unius vocis; quaì si serael suppleta fuerìt, nulla, ut ego quidem arbilror, difficultas reraanebit. Quae autera ìlla sit, ìpsa quìdera Lactantìì verba satis indicare vìdeniur, clarius vero versio graeca Eusebii, ex qua colbgì- inus, vocera poscendum, aul aliquara sìrailera adden¬ dam esse ìn hoc loco, et sìc legendum : Etiam vel hi, qui emerunt, vel qui dono erunt consecuti, sì poscendum putaverinl de nosira benevolenlia aliquid, Vicarium poslulent, quo el ìpsìs per noslram clementiam consu¬ latur. Hanc reslìiulionem confirraanl verba legis priraaì codicis Theodosiani de Officio rectoris pro- vinciai : Si de civiUbus causis quicquam pulaverint esse poscendum. Tu vero, vìr erudiiissìrne, censes, ila le¬ gendura ei ìnterpungendurn : Et jam vel hi, qui eme¬ runt, vel qui dono erunt conseculì, si optaverìnt de nosira benevolentìa aliqtUd vìcarium, poslulent, quo et ipsis per noslram clemenliam consulatur. Et conjec¬ tura quìdera tua dodo et erudito viro digna esl, et plurimam habet veri sirailiiudinem, Veieres quippe eleganler dicebant vicariara operam, raanus vicarias, amorera vicarium, poenam vicariara, morlera vìca- rianip et alia hujusmodi. Opinio tamen illa lua, si |
